زندگینامه لینوس کارل پاولینگ - بیوگرافی دانشمندان ، زندگینامه دانشمندان - کارلوس لینوس زنده گی نامه اش

زندگینامه لینوس کارل پاولینگ

لینوس کارل پاولینگ در سال ۱۹۵۴ نخستین جایزه نوبل خود را به خاطر پژوهش در پیوند شیمیاییبین اتمها در رشته شیمیدریافت کرد. در سال ۱۹۶۲ به خاطر پیشگامیدر مبارزه علیه سلاحهایاتمی، جایزه صلح نوبل به او داده شد. تنها کسیبود که هفت سال پس از دریافت جایزه نوبل شیمیو یکسال پیش از دریافت جایزه نوبل صلح، دیپلم دبیرستان را گرفت. پاولینگ و مادام کوریتنها دا نشمندانیهستند که تاکنون دو بار جایزه نوبل گرفته اند.

کارلوس لینوس زنده گی نامه اش , درباره ی زندگی نامه لینوس پاولینگ

کارلوس لینوس زنده گی نامه اش

لینوس کارل پاولینگ در سال ۱۹۵۴ نخستین جایزه نوبل خود را به خاطر پژوهش در پیوند شیمیاییبین اتمها در رشته شیمیدریافت کرد. در سال ۱۹۶۲ به خاطر پیشگامیدر مبارزه علیه سلاحهایاتمی، جایزه صلح نوبل به او داده شد. تنها کسیبود که هفت سال پس از دریافت جایزه نوبل شیمیو یکسال پیش از دریافت جایزه نوبل صلح، دیپلم دبیرستان را گرفت. پاولینگ و مادام کوریتنها دا نشمندانیهستند که تاکنون دو بار جایزه نوبل گرفته اند.

زیست شیمیدان آمریکایی، در شهر پرتلند از ایالات اورگون زاده شد. سرگرمیاو در اوان شباب اغلب، طرح پرسشهایعلمیبود. در یازده سالگیبه گردآوریحشره ها پرداخت و این کار او را به خواندن کتاب حشره شناسیکشانید. در ۱۳ سالگیدر کتابخانه خانوادگیخود یک کتاب شیمیبه دست آورد و در زیر زمین منزل خود یک آزمایشگاه ساخت.

هنگامیکه به کالج اورگون واردشد، قصد داشت که در رشته مهندسیشیمیدرس بخواند. در ۱۹۲۲ به درجه کارشناسیرسید. در دانشگاههایمونیخ، کپنهاگ و زوریخ هم درس خواند. سپس از انستیتو تکنولوژیکالیفرنیا در ۱۹۲۵ به دریافت درجه دکترینایل آمد. در این هنگام عشق او به مطالعه و پژوهش در زمینه هایاساسیشیمیفزونییافت و پس از یکسال گذراندن دوره فوق دکتریدر علوم پایه دانشکده به انستیتو تکنولوژیکالیفرنیا پیوست و از آنجا زندگیخود را همراه با نام و شهرت علمیآغاز کرد. یک سال پس از دکتری، بورس تحصیلیاز بنیاد گاگنهایم در کپنهاگ دریافت کرد، در همین دوران به مطالعه نظریه جدید مکانیک کوانتومیپرداخت که در همان سالها توسط شرودینگر منتشر شده بود.

از سال ۱۹۲۶ تا ۱۹۳۵ مقاله هاییدر زمینه نظریه پیوند ظرفیت منتشر کرد که در واقع پایه و بنیان تفسیر تازه ایاز پیوند شیمیاییرا استوار ساخت. در ۱۹۲۷ استاد شیمیو مدیر آزمایشگاه انستیتوتکنولوژیکالیفرنیا شد. در سالهایاولیه کارش در این انستیتو از خاصیت پراش پرتو ایکس در مواد برایاندازه گیریفاصله میان اتمها در مولکول و بلور بهره گرفت. با بهره گیریاز این پرتو، پاولینگ به بسیاریاز رازهایساختار بلورها و نیروهاییپیبرد که ذره هایآنها را به هم پیوند داده است. پشتکار و پژوهشهایویدر این ا نستیتو سبب شد که این موسسه آموزشیبه یکیاز مرکزهایپژوهشیزیست شیمیدر جهان مبدل شود. پاولینگ روشهایشیمیفیزیک را برایگشودن بسیاریاز مسألهایپزشکیبه کار برد.

ویساختار پروتئین ها و گلبولهایسرخ خون را بررسیکرد و سرانجام اصطلاح بیماریمولکولیرا برایبرخیاز بیماریهایروانیبه کار برد. پاولینگ و استبوریبا بهره گیریاز روش شکست پرتو در باره پروتئین هایرشتهایو کندو رو و پروتس در مورد پروتئین هایکرویشکل، پژوهش هایدامنه داریانجام دادند و به این نتیجه رسیدند که هر مولکول پروتئین باید دارایشکل فضاییویژه ایبا بعدهایمعین باشد تا بتواند کار زیستیمربوط به خود را به انجام برساند. در سال ۱۹۳۱ مفهوم اوربیتال هیبریدیرا به صورت مقاله طولانیدر مجله انجمن شیمیآمریکا منتشر کرد. به گفته او بحث مفصل اتم کربن چهار وجهیو اوربیتالهایپویندیهیبریدیتا سه سال منتشر نشد زیرا توابع موجی، بسیار پیچیده هستند. محاسبه هایاو چنان پیچیده بود که میاندیشید، دیگران را قانع نخواهد کرد. به گفته خود او این مفهوم که اوربیتالهایS۲ و P۲ کربن برایتشکیل چهار اوربیتال هیبریدیهم ارز، آمیزش مییابند، در یکیاز روزهایماه دسامبر ۱۹۳۰ به اندیشه ویراه یافت و او مانده روز را تا پاسیاز شب برایگسترش این مفهوم و اندیشه گذرانیده است. پاولینگ میگوید : از همین اندیشه ساده بود که آگاهیهایفراوانیبه دست میآید و من هنوز هم از آن بهره میگیرم. در بیست سال اخیر حدود ۲۰ مقاله علمیدرباره پیوندهایشیمیاییتشکیل شده به وسیله فلزهایواسطه، براساس همان ایده، هیبریدسازیاوربیتالها، منتشر کرده ام.

پاولینگ سخنرانیهایفرهنگستانیارزنده ایایراد کرد. ویکارهایبرجسته ایدر زمینه طیف خطیو کاربرد نظریه کوانتوم در شیمیو هم در زمینه ساختار مولکولیو ظرفیت شیمیاییانجام داد. در این مورد اخیر، نظریه رزنانس یا تشدید را در شیمیوارد کرد. نظریه ایکه عده ایاز شیمیدانان از آن انتقاد میکنند، اما اغلب آن را به طور مرتب به کار میبرند. او توجهیدقیق به اندازه اتمها در مولکولهایگوناگون داشت. او نظریه پیوندهایفلزیرا پیشنهاد کرد. با سایر همکارانش وجود ساختار مارپیچیپروتئینها را ثابت کرد و طرفدار این نظریه بود. اسید پرگزنیک به فرمول مولکولیرا به دست آورد و ثابت کرد که گازهایکمیاب هوا میل ترکیبیدارند. با همکاریکمبل و پرسمان پادتنها را سنتز کرد. در ۱۹۴۸ مدال دیویرا گرفت و به نظریه الکترونگاتیویمفهومیکمیداد و تفاوت خواص پیوندهاییونیو کووالانسیرا روشن کرد.

در ۱۹۳۹ پاولینگ واحد نسبیبرایالکترونگاتیویعنصرها را منظم کرد. کمترین مقدار برایسزیم (Cs) و یا فرانسیم (Fr) و بیشترین مقدار آن برایفلوئور بود. بنابراین فلوئور، الکترونگاتیوترین عنصرهاست. به خاطر پژوهش هایش درباره درشت مولکولها به ویژه درباره مولکولهایمتصل به پروتئین جایزه نوبل شیمیسال ۱۹۵۴ به او داده شد. پاولینگ حساسیت ژرفینسبت به رفاه مردم داشت و برایبیدار کردن وجدان جامعه و توجه مردم به مسئولیت هایتازه ایکه در عصر هسته ایبه عهده دارند، تلاش میکرد. پاولینگ هنگام پژوهش درباره مساله هایمربوط به وراثت به طور مرتب، زیان هایناشیاز سلاحهایاتمیرا مورد توجه قرار داد و در مورد تاثیرهایژنتیکیمواد رادیواکتیویکه در نتیجه آزمایش هایهسته ایدر جو زمین وارد میشوند، پژوهش کرد. از این رو در اوایل ۱۹۵۸ دادخواستیبا امضای۹۳۲۵ دانشمند به سازمان ملل متحد ارائه داد که در آن خواسته شده بود تا آزمایش هایهسته ایدر فضا را تحریم کنند. کوشش هایویمنجر به تعیین مهلت قانونیشد و در نتیجه بیش از ۱۰۰کشور عضور سازمان ملل قرار داد تحریم آزمایش هایهسته ایدر فضا را امضا کردند.

پاولینگ برایآگاهیمردم و توجه جامعه به نیاز مبرمیکه به صلح دایمیحس میشود، کتابیتحت عنوان جنگ بس است نوشته است. ویحتیعلیه آزمایش هایاتمیکشورهایمتحد آمریکا و شورویقدیم به سختیبپاخواست. نظر ویاین است که بقایتمدن و زیست وابسته به منع سلاحهایاتمیاست. او در طول زندگیبارها در مباحثه هایهمگانیشرکت کرد. گاه این مباحثه ها و مناظره ها مورد تمسخر قرار میگرفت. به خاطر این کوشش ها و تلاش ها جایزه صلح نوبل سال ۱۹۶۲ را به ویدادند. در سال ۱۹۳۹ کتابیتحت عنوان ماهیت یا طبیعت پیوند شیمیاییمنتشر کرد که تاثیر بسزاییبرهمه پژوهش ها در رشته هایگوناگون شیمیبرجایگذاشت و در این کتاب پیوند کووالانسیو یونیرا به تفصیل شرح داد. فرضیه پاولینگ درباره نقش اوربیتال در تشکیل پیوند شیمیاییو همچنین نظریه او در مورد توجیه خواص غیر قابل انتظار بنزن و برخیمولکولهایدیگر نقش مهمیدر پیشرفت علم شیمیداشته است. پاولینگ بیش از ۳۰۰ مقاله علمیبه چاپ رسانید و چندین کتاب به غیر از جنگ بس است و طبیعت پیوندهایشیمیایینوشته است که مورد توجه همگان قرار گرفته است. مقدمه ایبر مکانیک کوانتوم با همکاریویلسن، شیمیعمومیو شیمیکالج از جمله تالیفهایاوست. پاولینگ با بهره گیریاز ممان دو قطبییک ترکیب، خصلت نسبییونیپیوند کووالانسیآن ترکیب را محاسبه کرده است. پاولینگ در ۱۹۳۹ گفته است : ممکن است درباره ساختار هر ماده با انواع پیوندهایش گفتگو کرد و با این روش خواص مشخص آن را پیش بینیکرد. شهرت پاولینگ از حدود آزمایشگاه او گذشت و در سراسر گیتیگسترش یافت. هیچ یک از شیمیدان هایمعاصر به اندازه او در درک مفهوم پیوندهایشیمیاییبه ما کمک نکرده اند. امروزه، کتابیدر شیمینمیتوان یافت که اندیشه هایپاولینگ در آن نفوذ نکرده باشند.

او مرد بسیار اندیشمندیبود و هفده مدال افتخار به دست آورد. پاولینگ بر این باور بود که، ویتامین ث هوش را زیاد میکند! حدود ۱۳۴۹ ه- خ پاولینگ کتابیبا عنوان ویتامین ث در مقابله با بیماریها منتشر کرد و رویجلد آن نوشت یک برنده جایزه نوبل به شما میگوید که چگونه از بیماریها پیشگیریکنید و تندرستیخود را به دست آورید. این کتاب که نمایشگر بخشیاز پژوهش هایپاولینگ در زمینه زیست شناسیاست سبب شد که آوازه شهرتش به همه جا برسد. پاولینگ در این کتاب چنین آورده است. از ویتامین ث میتوان در مقابله با بیماریهاییکه ویروسشان از راه بینیبه مغز میرسد استفاده کرد. نظر پاولینگ در این باره از جهت علمیو پزشکیبه هیچ وجه تایید نشد و اغلب متخصصان با آن مخالفت کردند. دوست نزدیک او پروفسور گوتیه میگوید، پروفسور پاولینگ به عنوان یک شیمیدان خوب میداند که یک مولکول چیست، اما او درباره پزشکیهیچ نمیداند و تجربه ایندارد، او شاید به واقعیتیرسیده باشد، اما در ارائه آن به این صورت شتاب کرده است و من گمان میکنم که در این مورد تحت تاثیر کسانیقرار گرفته باشد. به هر حال پاولینگ براینوشتن و نشر آن مطلبیکه به نظرش بسنده آید، آزاد است. اما برایارائه نظریه هایش هیچ نیازیندارد که جمله «یک برنده جایزه نوبل به شما میگوید...» را در آغاز کتابش چون کلامیاز انجیل یادآور شود. زیرا برنده جایزه نوبل هم میتواند، اشتباه کند، به ویژه اگر در راهیگام گذارد که به هیچ وجه در تخصص او نیست.

پاولینگ در مقدمه کتابش شرح میدهد، انگیزه ایکه مرا به نوشتن این مجموعه درباره ویتامین ث واداشت عبارت بود از نامه ایکه در ماه آوریل ۱۹۶۶ از دکتر استون زیست شیمیدان مشهور داشتم، من یک ماه پیش از دریافت این نامه او را در نیویورک ملاقات کرده بودم. استون در نامه اش یادآوریکرده بود که پاولینگ میتواند تا پانزده یا بیست سال دیگر هم به راحتیزندگیکند، مشروط بر این که از رژیم ویتامین ث که نتیجه ۳۰ سال پژوهش هایاستون است پیرویکند. پاولینگ و همسرش به دستورهایدکتر استون عمل کردند و بسیار زود نتیجه مثبت گرفتند. پاولینگ در یک کنگره پزشکیگفت : من هر وقت سیگار را لایانگشت یا کنار لب یک شخصیت مهم میبینم که تصمیم او تا اندازه ایدر سرنوشت دیگران موثر است، ناراحت میشوم، زیرا بعید میدانم که او با منطق کامل تصمیم بگیرد.

در نوروز ۱۳۵۴ ه .ش پاولینگ به دعوت جامعه شیمیدانهایایران برایایراد سخنرانیدر نخستین کنگره شیمیدانهایایران به کشور ما آمد. این کنگره در دانشگاه شیراز تشکیل شد. در همان کنگره پاولینگ درباره مصرف زیاد قند در ایران چنین گفت : مصرف زیاد قند، ایرانیها را به حمله قلبیتهدید میکند. پاولینگ در روز یکشنبه ۳۰ مرداد ۱۳۷۳ (۱۹۹۴ م ) در کالیفرنیا در گذشت.


درباره ی زندگی نامه لینوس پاولینگ ,