در مقابل بهانه گیری کودکان چه کنیم ؟، بهانه گیری کودک، کودک بهانه گیر، علل بهانه گیری کودک - درمان بهانه گیری نوزادان

در مقابل بهانه گیری کودکان چه کنیم ؟ ( قسمت اول )     

تربیت کودکان کار دشواری است . به طور مثال پسر بچه ای را مجسم کنید که وسط یک فروشگاه شلوغ  شروع به پرخاشگری می کند و جسورانه به والدینش پاسخ می دهد. در چنین مواقعی حتی والدینی که خیلی در مورد تربیت فرزندشان به خود اطمینان دارند نیز مأیوس و دلسرد می شوند و به دنبال روش و کلماتی مناسب می گردند تا کودک خود را آرام کنند ...

درمان بهانه گیری نوزادان , بهانه گیری کودکان , بهونه گیری کودکان

درمان بهانه گیری نوزادان

به شما اطمینان می دهم که با استفاده از پاره ای روش ها می توانید در شرایطی که فرزندتان بدرفتاری می کند خون سردی خود را حفظ نمایید و روشی مناسب در پیش گیرید ، بخصوص هنگامی که با این پنج مسئله تربیتی مواجه می شوید :

بهانه گیری و نق نق کردن

بهانه گیری معمولاً در بین خردسالان ، بخصوص قبل از این که بتوانند بهخوبی صحبت کنند ، رایج است . این  یکی از معدود راه هایی است کهبچه هاتوسط آن می توانند نارضایتی و خشم خود را از آنچه که نمی توانند به دست آورند ابراز کنند . هر چقدر هم که این مسئله ناراحت کننده باشد ، والدین باید بدانند که علت بهانه گیری کودکشان فقط دیدن عکس العمل از جانب آنها نیست ( گرچه علت اصلی آن همین است)ولی حتی کودکان دبستانی هم وقتی که به مقصودشان نمی رسند بابهانه گیری ، احساسات درونی خود را آشکار می کنند و در نتیجه آرامش می یابند .

چگونه با آن کنار بیایید

وقتی کودک خردسال شما شروع به بهانه گیری و نق نق کرد ، از او بخواهید که به صورت های مختلف ابتدا در گوشی ، بعد به آهستگی و سپس خیلی بلند و ... چیزی را که می گوید ، تکرار نماید . این روش درست مثل یک بازی توجه او را جلب خواهد کرد و بهانه گیری را فراموش خواهد نمود . در مورد کودک دبستانی خود می توانید از چند روش کلی استفاده کنید . به محض این که شروع به بهانه گیری کرد ، حرف او را قطع کنید و به آرامی بگویید :"داری نق نق و بهانه گیری می کنی و من گوش نمی کنم ، پس بهتر است که با صدای شمرده صحبت کنی ."
اگر باز هم ادامه داد ، دوباره درخواست خود را تکرار کنید . اگر طریقه گفتار خود را تغییر داد با بیان جمله ای او را تشویق کنید . می توانید بگویید :" وقتی بدون نق نق کردن می گویی که چه می خواهی بیشتر دوستت خواهم داشت ." اگر در چنین مواقعی عصبانی می شوید ،هیجان صدای خود را فرو ببرید و فراموش کنید که چقدر دلتان می خواهد فریاد بزنید.  به خاطر بسپارید که با مهار عکس العمل خود می توانید ارتباط بهتری با فرزندتان برقرار کنید . بعد به او بگویید که می دانید دلیلناراحتی اشچیست و از این طریق با او به توافق برسید . به عنوان مثال فرض کنید چون به فرزندتان اجازه نداده اید که قبل از ناهار شیرینی بخورد ، ناراحت شده است ، پس شیرینی را در جایی قرار دهید که بتواند آن را ببیند و به او قول دهید کهبعد از خوردن غذا به او شیرینی می دهید .

اقدام پیشگیرانه

هنگامی که فرزندتان واضح و محکم صحبت می کند به او گوش دهید و تحسینش کنید . با این عمل به او یاد می دهید که اگر بدون بهانه گیری چیزی بخواهد زودتر آن را بهدست خواهد آورد .

پرخاشگری

والدین گاهی به علت پرخاشگری فرزند خود عصبانی می شوند ، نه فقط به این دلیل که اغلب در مکان های عمومی با بدخلقی کودک خود مواجه می شوند ، بلکه بدین سبب که احساس می کنند روی رفتار کودک خود و شرایط موجود کنترل ندارند . خوشبختانه کج خلقی های کودکان با رسیدن به سن مدرسه کاهش می یابد، زیرا می توانند راه حل های بهتری در مواجهه با شکست و ناکامی پیدا کنند .

چگونه با آن کنار بیایید

روش مؤثر برای از بین بردن پرخاشگری ،این است که آن را از ابتدا مهار کنید. وقتی که در مقابل پرخاشگری کودک خود با خشم و عصبانیت عکس العمل نشان دهید ، به طور غیر مستقیم به او می آموزید که عصبانیت وسیله کارسازی برای دست یافتن به اهداف می باشد . در عوضمی توانیدبگویید :" وقتی از گریه کردن دست برداشتی در مورد آن با هم صحبت می کنیم و راه حلی می یابیم ." و به اتاق دیگری بروید. اگر فرزند شما خیلی کوچک است و نمی توانید او را تنها بگذارید پیش او بمانید . اگر به طرف شما آمد ، او را بغل کنید ولی تا وقتی که آرام نشده چیزی را که می خواهد به او ندهید . خود را به کار دیگری مشغول کنید؛ به عنوان مثال مطالعه کنید . با این کار به او می فهمانید که تا آرام نشود نمی تواند توجه شما را جلب کند . اغلب پرخاشگری های بچه ها ، اگر مخاطب مورد نظر حضور نداشته باشد ، زودتر متوقف می شود . در صورتی که کودک شما در یک مکان عمومی شروع به بدخلقی و پرخاشگری کرد ، بدون توجه به نگاه ها ی مردم او را به گوشه ای خلوت ببرید و منتظر شوید تا آرام شود . به او بگویید :" اینجا پیش تو می مانم تا وقتی که آرام شوی و با هم صحبت کنیم." اگر بعد از سه یا چهار دقیقه باز هم به فریاد و گریه خود ادامه داد ، او را بردارید و از آن مکان خارج شوید ..

اقدام پیشگیرانه

پرخاشگری ها همیشه قابل پیش بینی نمی باشند . کودکان به دلایل مختلفی این کار را انجام می دهند .
به عنوان نمونه سه دلیل شروع پرخاشگری را ذکر می کنیم : 1ـ هنگامی که کودک شما چیزی می خواهد ولی نمی تواند آن را بهدست آورد . 2ـ وقتی یادگیری انجام کاری برایش دشوار باشد . 3ـ وقتی که خسته شده باشد .
پس با اجتناب از عواملی که ممکن است بهبهانه گیری منجر شود،می توانید از وقوع تنش جلوگیری کنید . اگر می بینی د کودک خردسالتان می خواهد پازلی را که خواهر بزرگترش انجام می دهد بازی کند ، یا اورادر این بازیبا خواهرش همراه کنید و یا این که توجهش را به بازی دیگری که بیشتر مناسب سنش باشد ، جلب کنید .
از کودک خود انتظاری بیش از آنچه که از عهده اش بر می آید نداشته باشید . خردسالان به این دلیل که قدرت تحمل زیادی ندارند،نمی توانند خود را برای مدت طولانی سرگرم کنند . بنابراین کودک خردسال خود را در ساعات شلوغ روز و در صف های طولانی به خرید و یا به بانک نبرید و اگر باید او را به جایی ببرید که می دانید معطل می شوید ، برای سرگرمی او اسباب بازی و خوراکی همراه ببرید .

دعوای میان فرزندان

رقابت و همچشمی میان فرزندان یک خانواده ، پاسخی طبیعی به داشتن رقیب دائمی در جلب محبت پدر و مادر است . اگر دعوای آنها مهار نشود ، روی روابط عاطفی میانفرزندان اثر می گذارد و شور و نشاط آنها را از بین می برد .

چگونه با آن کنار بیایید

بهترین راه برای مبدل کردن دعوای میان کودکان به صلح و آرامش ،این است که  آنها را از یکدیگر جدا کنید تا آرام شوند . سعی نکنید میان آنها قضاوت کنید ، حتی اگر شاهد بوده باشید که یکی از بچه ها،دیگری را عمداً تحریک کرده و دعوا را شروع کرده است . ( باید برای تصحیح این رفتار ، روش تربیتی مناسبی را اتخاذ نمایید . ) در غیر این صورت یا طرف یکی از آنها را می گیرید و یا این که به میان دعوا کشیده می شوید،که هیچ کدام از آنها کمکی به شما نخواهد کرد .

اقدام پیشگیرانه

 رقابت میان کودکان خود را نمی توانید به طور کامل از بین ببرید ولی می توانید از شدت آن بکاهید. احترام به علائق یکدیگر را به کودکان خود تأکید کنید . به آنها بیاموزید که نسبت به مالکیت شخصی یکدیگر احترام قائل شوند و چیزی را که به خواهر یا برادرشان تعلق دارد ، بدون اجازه بر ندارند . هیچ وقت کودکان خود را با هم مقایسه نکنید . در موقعیت هایی که معمولاً بین کودکان اختلاف ایجاد می شود ، مقرراتی وضع کنید . به عنوان مثال جای هر یک رادر صندلی ماشین از قبل تعیین کنید و یا مشخص کنید که هر یک از آنها چه ساعتی می توانند برنامه تلویزیونی مورد علاقه خود را ببینند
منبع:تبیان
ویرایش و تلخیص:برگزیده ها

 


بهانه گیری کودکان , بهونه گیری کودکان