آنژیوگرافی کرونر چیست؟ - آنژیوگرافی با پریودی ممکن است
آنژیوگرافی کرونر چیست؟
یک روش تشخیصی تهاجمی برای بررسی عروق کرونر و تعیین میزان انسداد عروقی می باشد .جهت انجام آنژیوگرافی، بیمار در بیمارستان مجهز بستری شده و پس از آزمایشات به عمل آمده و حداقل ۶ ساعت ناشتا بودن به بخش آنژیوگرافی منتقل می شود
. پس از استریل کردن ناحیه کشاله ران ، پوشش مناسب بر روی بیمار گذاشته شده و بیمار به صورت بی حرکت بر روی تخت مجهز به دستگاه فلوروسکوپی (تصویربرداری با اشعه X ) دراز می کشد .سرخرگ فمورال در ناحیه کشاله ران پس از بی حسی موضعی سوراخ شده و یک ابزار لوله ای با قطر باریک (شیت) در سرخرگ قرار داده می شود .
کاتترهای تشخیصی (به طول ۵۰ سانتیمتر) از مجرای این ابزار وارد سرخرگ شده و با راهنمایی از فلوروسکوپی به داخل سرخرگ های کرونر هدایت می شوند . پس از ورود کاتتر به داخل سرخرگ کرونر، تزریق ماده حاجب از طریق آن انجام شده و تصویربرداری همزمان با اشعه X انجام می شود . به این صورت تصویر سرخرگ کرونر و اختلالات آن بر روی مونیتور نمایش داده شده و ثبت می شود. تزریق ماده حاجب و تصویربرداری به تعداد مورد نیاز تکرار شده و پس از خاتمه کار ، ابزار لوله ای(شیت) از پای بیمار خارج شده و فشار دست به مدت ۱۰ دقیقه بر روی شریان سوراخ شده صورت می گیرد تا خون ریزی قطع شود.
اگرچه معمولاً عمل آنژیوگرافی بدون درد وناراحتی بیمار انجام میشود، با این حال گاهاً درهنگام تزریق ماده حاجب احساس تهوع واستفراغ ویا گرمی به بیمار دست می دهد که سریعاً برطرف می شود.
پس از انجام آنژیوگرافی بیمار به بخش منتقل شده و یک کیسه حاوی شن روی کشاله ران به مدت ۴ ۳ ساعت قرار داده می شود تا از خون ریزی این ناحیه جلوگیری شود. بیمار طی این مدت باید بی حرکت برروی تخت بخوابد (بسته به نظر پزشک از ۱۲ ۴ ساعت). در صورتی که اقدام خاصی از قبیل آنژیوپلاستی و یا عمل جراحی در نظر نباشد ، روز بعد از عمل بیمار قابل ترخیص بوده و میتواند فعالیت معمول را داشته باشد و استحمام بلامانع است.
عمل آنژیوگرافی با امکانات موجود کم خطر است با این حال در حدود ۱ درصد از موارد عوارضی نظیر خون ریزی داخلی از محل برش شریانی ، حساسیت به ماده حاجب ، آ سیب عروق کرونری و… ایجاد می شود. درد در ناحیه آنژیوگرافی معمولا خفیف بوده و به سرعت برطرف می شود . ضایعه پوستی خاصی در محل آنژیوگرافی باقی نمی باشد.
یادآور می شود که آنژیوگرافی صرفاً یک روش تشخیصی بوده و منجر به باز شدن عروق نمی شود. بر اساس ضایعات عروقی مشاهده شده در آنژیوگرافی ممکن است آنژیوپلاستی، عمل جراحی (CABG) و یا درمان دارویی انتخاب شود. ممکن است درصورت مناسب بودن شرایط، عمل آنژیوپلاستی بلافاصله بعداز آنژیوگرافی (یعنی در همان جلسه ) انجام شود .
منبع : آفتاب
. پس از استریل کردن ناحیه کشاله ران ، پوشش مناسب بر روی بیمار گذاشته شده و بیمار به صورت بی حرکت بر روی تخت مجهز به دستگاه فلوروسکوپی (تصویربرداری با اشعه X ) دراز می کشد .سرخرگ فمورال در ناحیه کشاله ران پس از بی حسی موضعی سوراخ شده و یک ابزار لوله ای با قطر باریک (شیت) در سرخرگ قرار داده می شود .
کاتترهای تشخیصی (به طول ۵۰ سانتیمتر) از مجرای این ابزار وارد سرخرگ شده و با راهنمایی از فلوروسکوپی به داخل سرخرگ های کرونر هدایت می شوند . پس از ورود کاتتر به داخل سرخرگ کرونر، تزریق ماده حاجب از طریق آن انجام شده و تصویربرداری همزمان با اشعه X انجام می شود . به این صورت تصویر سرخرگ کرونر و اختلالات آن بر روی مونیتور نمایش داده شده و ثبت می شود. تزریق ماده حاجب و تصویربرداری به تعداد مورد نیاز تکرار شده و پس از خاتمه کار ، ابزار لوله ای(شیت) از پای بیمار خارج شده و فشار دست به مدت ۱۰ دقیقه بر روی شریان سوراخ شده صورت می گیرد تا خون ریزی قطع شود.
اگرچه معمولاً عمل آنژیوگرافی بدون درد وناراحتی بیمار انجام میشود، با این حال گاهاً درهنگام تزریق ماده حاجب احساس تهوع واستفراغ ویا گرمی به بیمار دست می دهد که سریعاً برطرف می شود.
پس از انجام آنژیوگرافی بیمار به بخش منتقل شده و یک کیسه حاوی شن روی کشاله ران به مدت ۴ ۳ ساعت قرار داده می شود تا از خون ریزی این ناحیه جلوگیری شود. بیمار طی این مدت باید بی حرکت برروی تخت بخوابد (بسته به نظر پزشک از ۱۲ ۴ ساعت). در صورتی که اقدام خاصی از قبیل آنژیوپلاستی و یا عمل جراحی در نظر نباشد ، روز بعد از عمل بیمار قابل ترخیص بوده و میتواند فعالیت معمول را داشته باشد و استحمام بلامانع است.
عمل آنژیوگرافی با امکانات موجود کم خطر است با این حال در حدود ۱ درصد از موارد عوارضی نظیر خون ریزی داخلی از محل برش شریانی ، حساسیت به ماده حاجب ، آ سیب عروق کرونری و… ایجاد می شود. درد در ناحیه آنژیوگرافی معمولا خفیف بوده و به سرعت برطرف می شود . ضایعه پوستی خاصی در محل آنژیوگرافی باقی نمی باشد.
یادآور می شود که آنژیوگرافی صرفاً یک روش تشخیصی بوده و منجر به باز شدن عروق نمی شود. بر اساس ضایعات عروقی مشاهده شده در آنژیوگرافی ممکن است آنژیوپلاستی، عمل جراحی (CABG) و یا درمان دارویی انتخاب شود. ممکن است درصورت مناسب بودن شرایط، عمل آنژیوپلاستی بلافاصله بعداز آنژیوگرافی (یعنی در همان جلسه ) انجام شود .
منبع : آفتاب
آنژیوگرافی کرونر , انژیوگرافی کرونر