گفت وگو با طراح لباس نیکی کریمی - چاپ روی مانتو

چاپ روی مانتو

 برگزیده ها به نقل از مدآنلاین : از سال ها پیش برای خانم هایی که به دنبال لباس هایی متفاوت بودند «زریر» نامی شناخته شده است. رعنا مدبر و غزل ترکی از ابتدای دهه 80 فعالیت خود را در زمینه طراحی لباس آغاز کرده و با طراحی مانتو هایی متفاوت از آنچه در فروشگاه ها وجود داشت، مخاطبان زیادی را به خود جلب کردند. 

آنها با توجه به فعالیت در زمینه رنگرزی، اسم « زریر » را برای تولیدات خود انتخاب کردند که نام گیاهی است که در زمان های قدیم رنگ زرد طلایی را از آن به دست می آوردند. طراحان زریر در سال 85 به عنوان دانشجویان کارآفرین انتخاب شدند و سال 93 هم در دومین کنفرانس مدیران کارآفرین، در بخش زنان برگزیده شدند. رعنا مدبر در گفت و گو با هنرآنلاین از فعالیت های این مجموعه سخن گفت.

چه طور تصمیم گرفتید وارد کار طراحی و تولید لباس شوید؟

ما در رشته مهندسی نساجی تحصیل کردیم و با توجه به اینکه صنعت نساجی افت زیادی داشت و امکان کار برای خانم ها در کار خانه های نساجی سخت فراهم می شد، تصمیم گرفتیم خودمان کاری را شروع کنیم. بنابراین از سال 81 یک کارگاه کوچک رنگرزی و چاپ راه انداخته و به رنگرزی شال پرداختیم. بعد از آن فکر کردیم این کار را روی لباس هم انجام دهیم بنابراین دوره های طراحی لباس را در دانشگاه های تهران، الزهرا و... گذراندیم و با توجه به اینکه مانتو نیاز اصلی پوشش خانم ها است روی آن تمرکز کردیم.

در میانه دهه 80 شال های شما مخاطبان زیادی بین مردم و هنرپیشه ها پیدا کرد. ایده تولید این شال های چروک چگونه به وجود آمد؟

آن سال ها اصلا شال رنگی وجود نداشت و ما تصمیم گرفتیم یک محصول جدید تولید کنیم، بنابراین پارچه های سفید را می گرفتیم و با رنگرزی آنها شال رنگی درست می کردیم. در این کار یکی از استادان ما به نام مهندس مظاهری کمک بسیاری کرد. برای رنگ کردن پارچه از رنگ های شیمیایی استفاده می کردیم که ماندگاری داشته باشد، البته گاهی از رنگ های سنتی هم استفاده می کردیم ولی این کارها جنبه تجاری نداشت. اما چروک کردن شال ها خیلی اتفاقی شکل گرفت. ما شال هایی را که رنگ کرده بودیم می گذاشتیم خشک شود و یک بار وقتی شال را گره زدیم تا خشک شود متوجه شدیم اگر به همان حالت چروک بماند نمای خوبی دارد، بنابراین تصمیم گرفتیم از آن پس شالها را به آن شکل ارائه دهیم.

برای طراحی مانتو ها چه نکاتی را در نظر می گرفتید؟

زمانی که ما کار خود را شروع کردیم در لباس ها رنگ وجود نداشت و همه افراد لباس های تیره و خاکستری با مدل های ساده می پوشیدند. اما برای ما مدل دار بودن مانتو اهمیت زیادی داشت. ابتدا سعی کردیم با رنگرزی روی آنها طرح های جدیدی ایجاد کنیم. البته این کار بسیار سخت و پرهزینه بود و به همین دلیل الان مانتو های رنگرزی شده را فقط با دریافت سفارش تولید می کنیم. به جز آن به طراحی مدل های مختلف مانتو پرداختیم و نکاتی مانند انتخاب پارچه اهمیت زیادی برای ما دارد. همیشه سعی می کنیم از پارچه های طبیعی که درصد زیادی پنبه داشته باشد استفاده کنیم.

تنوع در طرح های شما چگونه به وجود می آید؟

علاوه بر دنبال کردن آنچه در دنیا مد شده است، معمولا برای هر مجموعه خود یک تم در نظر می گیریم و هرچه به ذهنمان برسد را انتخاب می کنیم. یکی دیگر از نکاتی که در طراحی ما تاثیر می گذارد توجه به فصل است و سعی می کنیم با توجه به خصوصیات هر فصل المان هایی را در لباس استفاده کنیم. مثلا در مجموعه بهاره ممکن است از طرح گل استفاده زیادی داشته باشیم.

در بعضی طرح های شما استفاده مستقیمی از آثار هنری وجود دارد. چه طور تصمیم گرفتید از این تابلوهای نقاشی استفاده کنید؟

بله ما از آثار هنری به صورت مستقیم یا غیر مستقیم در کارها زیاد استفاده می کنیم. به عنوان مثال در یک مجموعه از نقاشی های جکسون پولاک و آثار آبستره الهام گرفتیم و مانتو هایی طراحی شد که روی آنها لکه های رنگ مانند یک تابلوی نقاشی وجود داشت. در مجموعه های دیگر از آثار هنری به شکل مستقیم بهره گرفتیم و آثار مینیاتور، نقاشی قاجاری و... را روی مانتو چاپ کردیم. از این کارها خیلی استقبال شد و چون کار بسیار جدیدی بود که روی مانتو انجام دادیم، خریداران علاقه زیادی به آنها داشتند. علاوه بر این چون هر دو اهل نقاشی هستیم روی شال ها نقاشی می کردیم و هنوز گاهی روی مانتو ها این کار را می کنیم. در مجموعه های قبلی از نقش های ایرانی بسیار زیاد استفاده کردیم و با تکنیک چاپ دستی یا نقاشی آنها را روی مانتو می آوردیم، اما الان مدتی است که می خواهیم از تم های جدیدتر روی مانتو استفاده کنیم.

با توجه به اینکه تعدادی از هنرمندان مشتری کارهای شما هستند، چه اصولی را برای طراحی لباس آنها در نظر می گیرید؟

هنرمندانی مانند نیکی کریمی و لیلا حاتمی از جمله مشتریان کارهای ما هستند و به عنوان مثال برای حضور کریمی در جشنواره فجر یا جشنواره های هند و نیویورک لباس طراحی کردیم. در این شرایط دست طراح کمی بسته است چون هنرمندان خیلی مورد توجه و زیر ذره بین هستند و نمی توان طراحی خیلی خاصی برای آنها انجام داد. طرح ها باید معقول و قابل استفاده باشد و در عین حال با لباس های عادی فرق داشته باشد. در مجموع ما وقتی لباسی را برای یک هنرمند طراحی می کنیم مشابه آن را برای فرد دیگری تولید نمی کنیم.

کارهای شما در خارج از کشور هم نمایش داده شده، در مورد این حضور توضیح دهید.

سال گذشته لباس های ما در فستیوال ایرانیان ادینبورگ نمایش داده شد. در این مجموعه لباس از پارچه های دستباف، چاپ باتیک، قلم کار و سایر پارچه های سنتی استفاده کرده بودیم. پس از این نمایش زنده لباس دو اثر توسط موزه ملی اسکاتلند خریداری شد تا در بخش ویژه لباس کشورهای مختلف نمایش داده شود. بقیه لباس ها نیز توسط افراد مختلف خریداری شد. مطمئن هستم اگر امکاناتی به طراحان لباس ایرانی بدهند که بتوانند لباس های خود را صادر کنند قطعا آثارشان طرفداران زیادی در خارج از کشور دارد و طراحان ما حرفی برای گفتن دارند. ما مشتریان خارجی داریم که این کارها را خیلی دوست دارند و مخصوصا به کارهای دستی ایرانی مانند سرمه دوزی و... علاقه زیادی دارند.

پارچه های سنتی ایرانی چقدر قابلیت استفاده در لباس های امروزی را دارند؟

پارچه های سنتی واقعا خوب هستند ولی استفاده بعضی از آنها توجیه اقتصادی ندارد. چون این پارچه ها دستبافت هستند و قیمت بالای آنها باعث می شود مانتو ی دوخته شده با آن خیلی گران تمام شود و تولید آن به صرفه نیست. اما پارچه هایی با قیمت مناسب هم وجود دارد مانند دارایی، قلم کار و... که می توان با آنها مانتو های زیبا و در عین حال کاربردی و راحت دوخت. ما از این پارچه ها استفاده زیادی کردیم و استقبال خوبی هم از آنها شده است.

مخاطبان طرح های شما از چه طیفی هستند؟

مخاطبان کارهای ما معمولا از 17 تا 35 سال سن دارند، اما با توجه به اینکه همه کارهای ما رنگی نیست و مدل های ساده تر هم داریم، افرادی در سنین و با سلیقه های مختلف می توانند از آنها استفاده کنند. علاوه بر این شرایطی را فراهم کردیم که اگر مشتری یک مدل را بپسندد و رنگ آن را دوست نداشته باشد بتواند از آن طرح با تغییرات مورد نظر خود سفارش دهد.

به نظر شما امروزه وضعیت پوشش زنان در جامعه چگونه است؟

در سال های اخیر اوضاع خیلی تغییر کرده و مردم به اینکه یک مانتو ی خوب داشته باشند یا آن را با چیزهای دیگر هماهنگ کنند توجه می کنند. به نظر من خیلی خوب است که تعداد طراحان لباس زیاد شده و افرادی با ذوق و سلیقه در این زمینه طرح های جدیدی ارائه می دهند. البته بعضی افراد هم طرح دیگران را کپی می کنند اما در مجموع پیشرفت خوبی در این زمینه وجود دارد، اما همچنان در بخش تولید مشکلاتی وجود دارد و با وجود برگزاری برنامه های مختلف مانند جشنواره مد و لباس، هنوز تغییری به وجود نیامده که به طراحان کمک کند و امکان ارتباط آنها با تولید کنندگان را به وجود آورد. ما به جز یک سال همیشه در جشنواره مد و لباس شرکت کردیم و علاوه بر اینکه یک بار از ما تقدیر کردند، چند بار طرح های ما خریداری شد. اما با وجود اینکه بعضی از کارهای ما قابل تولید عمده است امکان این کار برایمان فراهم نشده است. تنها اتفاق مثبتی که در این جشنواره افتاده این است که وزارت ارشاد اقدام به ثبت طرح ها کرده است و این کار باعث می شود میزان کپی شدن طرح ها کمتر شود.

 

,