آشنایی با تکنولوژی پیشرفته ترین کشتی جهان - پیشرفته ترین کشتی ساز جهان

شهری شناور در اقیانوس
آشنایی با تکنولوژی پیشرفته ترین کشتی جهان ...
  
در سال ۲۰۰۴ در بندر ساوتهمپتون انگلیس، پس از ۵ سال تلاش متخصصان، بزرگ ترین، مرتفع ترین، مجلل ترین و پرهزینه ترین کشتی مسافربری در جهان تولید شد. این کشتی غول پیکر که کویین مری ۲ نام دارد، بار دیگر عصر طلایی کشتی های پرشکوه اقیانوس پیمای اوایل قرن بیستم را با تکنولوژی و علوم پیشرفته قرن بیست و یکم در خاطره ها زنده کرد.

پیشرفته ترین کشتی ساز جهان

پیشرفته ترین کشتی ساز جهان




در دوره یی نزدیک به ۶۵ سال، خطوط دریایی «کونارد» بریتانیا، تنها یک اقیانوس پیما روی اقیانوس اطلس شمالی داشت که کویین الیزابت بود و اکنون زیر سایه سنگین کویین مری قرار گرفته است. برای درک بهتر این غول دریایی کافی است مجسم کنید جسم شناوری را که طول آن به اندازه ۴۳ اتوبوس دوطبقه یعنی ۵۵ متر بلندتر از برج ایفل است و در پهن ترین قسمت، عرضی به اندازه یک زمین فوتبال دارد. جالب اینکه ارتفاع کویین مری از سطح عرشه آن تا دودکش به اندازه یک برج ۱۵ طبقه است. این کشتی اقیانوس پیما که مجهز به پیشرفته ترین سیستم های رانش است می تواند فاصله بین بندر ساوتهمپتون تا نیویورک را در مدت کمتر از دو هفته طی کند، هر کشتی دیگری از انجام چنین کاری ناتوان است. مدیران خطوط دریایی کونارد از حدود ۱۵ سال پیش به فکر تولید و استفاده از چنین کشتی غول پیکری بودند و به همین دلیل برنامه تولید آن را در اولویت کاری خود قرار دادند. به همین دلیل هم یک گروه متخصص حرفه یی به سرپرستی «گری الیس» افسر ارشد کشتی الیزابت ۲ و نیز «استفان پین» مهندس طراح سازه های دریایی تشکیل دادند تا عملیات طراحی و تولید بزرگ ترین کشتی اقیانوس پیمای جهان را آغاز کنند. از همان ابتدا شکل ظاهری کشتی بسیار حائز اهمیت بود، زیرا به دلیل انجام سفر در مناطق سرد و یخبندان لازم بود از ایجاد بالکن روبه جلو در کویین مری صر ف نظر شود. همچنین لازم بود برای مقابله با امواج خروشان دریا، جلوی کشتی شکلی کاملاً تیز داشته باشد. ضمن اینکه اختصاص بخش مخصوصی برای حمل قایق های تندرو از دیگر مشخصات مهم آن محسوب می شود. برای انجام چنین طرحی، بخش زیرین کویین مری که در آب قرار می گیرد، بلندتر، پهن تر و هیدرودینامیک تر از هر کشتی اقیانوس پیمای دیگری است. جالب اینکه با توجه به طول ۳۵۰ متری محاسبه شده برای این اقیانوس پیما، هیچ کدام از کمپانی های کشتی سازی بریتانیا، توانایی ساخت آن را نداشتند. به همین دلیل هم مکانی خارج از کشور انگلیس برای ساخت کویین مری انتخاب شد. این در حالی است که هم اکنون در جهان پنج شرکت هستند که توانایی و تکنولوژی ساخت چنین سازه هایی را دارند که از آن جمله کشورهای ایتالیا، کره جنوبی، فرانسه، ایالات متحده و آلمان را می توان نام برد. از بین این کارخانه های بزرگ، مجتمع فنی «آلستوم- شانتیر» واقع در منطقه «سنت قازار» در جنوب غربی فرانسه انتخاب شد زیرا شرکت های نزدیک به بریتانیا در اولویت بودند که از بین شرکت های آلمانی و فرانسوی، توانایی ها و تکنولوژی های شرکت فرانسوی، در سطح بالاتری تشخیص داده شد و عملیات ساخت کویین مری در آنجا شروع شد. طراحی و تولید این اقیانوس پیمای عظیم الجثه در اواسط سال ۲۰۰۱ میلادی آغاز شد و در اوایل سال ۲۰۰۴ به پایان رسید. عملیات ساخت به اندازه یی گسترده بود که نزدیک به چهار هزار نفر در قالب ۴۵ شرکت پیمانکار، شرکت برنامه ریزی و مهندسی و نیز کارگر و تکنسین در این زمینه مشغول به فعالیت بودند. ضمن اینکه همه روزه از ساعت۳۰/۶ صبح کار شروع می شد و تا ساعت ۱۰ شب ادامه داشت.
کویین مری ۲ در واقع جایگزین کویین مری یک شد. این اقیانوس پیما (کویین مری یک) با به پایان رسیدن دوران فعالیتش، هم اکنون به یک موزه جالب تبدیل شده و در ایالت کالیفرنیا روزانه از هزاران بازدیدکننده پذیرایی می کند. در بخشی از این موزه شناور، نحوه عملکرد پرسنل بخش موتورخانه و نحوه زندگی آنها در یک کشتی بخار نشان داده می شود. یعنی جایی که کارگران با سرعت و با حالتی دیوانه وار مشغول پر کردن محفظه دیگ های بخار از زغال سنگ هستند تا با ایجاد فشار بخار کافی، کشتی را از برخورد با یک کوه یخ (همان بلایی که موجب شد اقیانوس پیمای تایتانیک برای همیشه به اعماق دریا برود) ایمن نگه دارند.
کشتی کویین مری ۲ در واقع باعث احیای دوباره سفرهای لوکس و تجملاتی کشتی های بخار اوایل قرن بیستم شده است ولی با این تفاوت که دیگر خبری از آن جنجال های تجملاتی یک قرن پیش نیست، ضمن اینکه کشتی بخار جای خود را به اقیانوس پیماهای مجهز به موتورهای پیشرفته و توربین های گازی داده است.
کشتی کویین مری به شش نیروگاه تولید برق مجهز است که چهار نیروگاه آن از توربین های دیزلی بدون آلایندگی بهره می برند و محصول کمپانی wartsila در نزدیکی شهر نوکیای فنلاند است.
این توربین های دیزلی بدون آلایندگی مجهز به تکنولوژی «ریل مشترک» بوده و سیستم سوخت آنها هم به صورت الکترونیکی و با سیستم های کنترلی پیشرفته هدایت می شود تا در نهایت با کمترین میزان مصرف، حداکثر بازدهی را داشته باشند. موتورهای به کار رفته در این اقیانوس پیما، توسط دو توربین جت تقویت می شوند و برای کاهش میزان اکسیدهای نیتروژن در آنها، مقدار درجه حرارت هر سیلندر قبل از تزریق سوخت توسط سیستم های ابزار دقیق کاهش می یابد. جالب اینکه ژنراتورهای کویین مری به قدری قوی هستند که زمانی که در مدار قرار می گیرند (وقتی به طور همزمان فعال می شوند) این توانایی را دارند که برق یک شهر کوچک را تامین کنند.
برق تولیدی این ژنراتورها، تمام بخش های این اقیانوس پیما را از فروشگاه ها گرفته تا سیستم تهویه و شبکه پیشرفته کامپیوتری آن تامین می کند. کویین مری ۲ از لحاظ سطح آسایش و راحتی هم فوق العاده است. به طوری که نه تنها در سطح دریاها بلکه شاید در خشکی نیز هیچ هتل و اقامتگاهی تا این اندازه لوکس نباشد.
بهترین بخش اقامتی این کشتی، بخش آپارتمان های ویژه آن است که از زیربنای ۱۵۰ تا ۲۵۰ متر مربع برخوردار بوده و از بهترین هتل آپارتمان ها نیز مجلل ترند. دو طبقه از کشتی هر کدام شامل پنج آپارتمان ویژه با چشم اندازی روبه دریا هستند و همچنین مجهز به محوطه ورزش اختصاصی، کتابخانه شخصی و سیستم اینترنت پرسرعت بوده و نیز دارای یک سالن سینمایی شخصی و سرویس بهداشتی مخصوص مهمان هم هستند.
این اقیانوس پیما هم مانند برج های بزرگ مسکونی، دارای پنت هاوس و سوئیت های رویال است که میدان دید همه آنها هم دریا و هم عرشه کشتی را در بر می گیرد.
عرشه کشتی نیز مجهز به ۹۰ سوئیت مدرن است که البته کوچک تر از دیگر سوئیت های کشتی هستند، ولی از لحاظ سطح رفاهی دست کمی از آنها ندارند و هرکدام دارای بالکن مستقل، سیستم اینترنت پرسرعت و سینمای خانگی هستند. علاوه بر آپارتمان ها، سوئیت ها و پنت هاوس های ذکر شده، شرکت کونارد برای مسافران خاص و ثروتمند خود جایگاه های ویژه یی معروف به سوئیت های الیزابت نیز تدارک دیده که از هر لحاظ بی نظیر است.
از دیگر تکنولوژی های به کار رفته در این اقیانوس پیما می توان به پروانه های جلو برنده اشاره کرد که «مرمید» نام دارد که تحول عظیمی در صنعت حمل و نقل دریایی ایجاد کرده است.
این پیشرانه عظیم و قدرتمند توسط کمپانی Alstrom در سوئد طراحی و تولید شده است و شامل یک سیستم هیدرودینامیکی است که در انتهای کشتی و درون آب است و نیروی لازم برای چرخش پروانه را از یک توربین تهیه می کند. هر «مرمید» با توجه به اندازه کشتی و توانایی های آن طراحی و تولید می شود و قابلیت چرخش و تغییر جهت به اندازه ۳۶۰ درجه را دارا است تا کشتی بتواند به راحتی در هر جهتی تغییر زاویه داده و حرکت کند ضمن اینکه کنترل این سیستم ها فقط به وسیله سیستم های الکترونیکی و توسط شخص ناخدا صورت می گیرد.
استفاده از این سیستم این امکان را می دهد تا فضای موردنیاز مجموعه پیشران به دلیل حذف محورهای انتقال نیرو، کاهش چشمگیری پیدا کند. از سوی دیگر به دلیل نبود محورهای انتقال به شدت از میزان صدا و ارتعاشات درون کشتی کاسته شده است. چهار سامانه جلوبرنده «مرمید» اقیانوس پیمای کویین مری را به حرکت درمی آورند و در عین حال بزرگ ترین سامانه های رانشی در جهان هستند و در مجموع توانی برابر با ۸۵ مگاوات یا ۱۶۰ هزار اسب بخار (نیرویی برابر با سیصد هزار پژو ۴۰۵) برای به حرکت درآوردن کشتی تولید می کنند.
این اقیانوس پیمای مجلل با هزینه یی حدود ۸۳۰ میلیون دلار طراحی و تولید شد که دارای ۱۷ عرشه مختلف برای فعالیت های ورزشی، خرید، استراحت و تفریح است. همچنین دارای ۵ استخر، ۱۰ رستوران، سالن گردان ۳۶۰ درجه یی و یک سالن تئاتر با حضور بازیگران حرفه یی از آکادمی سلطنتی هنرهای دراماتیک و همچنین کتابخانه عمومی بزرگ، سالن سمینار و سالن مخصوص آشنایی با علم نجوم است.
وزن اقیانوس پیمای کویین مری بیشتر از ۱۵۰ هزار تن است و ۳۵۰ متر طول و ۷۵ متر ارتفاع دارد. پیش بینی کارشناسان حمل و نقل دریایی حاکی از آن است که این غول دریایی می تواند تا ۳۵ سال دیگر در اقیانوس ها جولان دهد. نزدیک به ۱۳۰۰ نفر در این کشتی فعالیت می کنند تا ۲۶۰۰ مسافر کشتی در آسایش کامل باشند. ضمن اینکه یک سفر دو هفته یی از بندر ساوتهمپتون تا نیویورک حداقل نزدیک به ۳ هزار دلار برای هر مسافر هزینه دارد.
به طور کلی سیستم های برقی و مکانیکی استفاده شده در این اقیانوس پیما در نوع خود منحصر به فرد است. به طور مثال واحد رانش الکتریکی از چهار موتور کمکی سود می برد که تا به حال هیچ کشتی یی چنین سیستم رانشی نداشته است. تکنولوژی های استفاده شده در این اقیانوس پیما به طور حتم صنعت حمل و نقل دریایی را دگرگون کرده است. با تولید این کشتی عظیم الجثه، بریتانیا ثابت کرد که در کنار کشورهای کره جنوبی و ایالات متحده که بزرگ ترین صنایع کشتی سازی در جهان را دارا هستند، حرف های زیادی برای گفتن دارد.

منبع:
ترجمه؛ علیرضا سزاوار
Populartechnology.com
روزنامه اعتماد
  www.articles.ir
 
 

 


,