فول تکست صادق و حصین ( کاغذ رکوردز )


بی دلیل   23/12/91   کفتار با لباس سگ ، پرواز تو حصار تن // دستامو شله مال زن لخت باز شد چشای من پا به پای من بیا ، جا تو شهر من بخر // کام به کام هر سیگار ، جادو کن بلند بپر صدای زنجیرا که وصله پای من بشون ( بهشون ) // پرم من از اینا ، این نسل خواب بی نشون این مردم پر از غرور ، از بچگی یه دم دروغ // بفهم که خستم ، من محکومم به این غروب وصل سقف ، پست و نعشه ، پرسه زن // مسئولم به خانواده خرجشون ، دست من به دستشون تنها و بی عشق ، غم خوار و بی ترس // میرم تو قلب شهر و همرام نی هیچکس مهم نی من میرم ، میدونم میشه رفت // گمیم ما قد هم ، بیرونم نیمه شب توی شهر چراغا خاموش ، رولی و علف ، دونه ها بارون // میکوبن رو شیشت و تو باهاشون میگیری اروم چیکه چیکه بارون // با زوزه های باد تیکه های فکرم // به زیر بار خاک صحنه های عمرم // تو قلب چوب و قاب من یه روزی مردم // تا بسپرم به یاد یه جمع لش دور هم ، یه بند حش گوشه لب // یه دم غرق توی وهم ، که یخ بست توی من کور و کر و لال ، با مغزت راه برو // اون کوهو کنده باز ، یه بسته مارلبورو تنها دوست فابشه ، تو سر یه مغز فاحشه // یه دستش زیر بالشش و فکرش سمت راهشه که گیریم اونم رفت ، تو هفته روز هفت // این ته نداره نه ، بکن خیالو تخت شخصا من تختم کمه ، مستم من هرشب خره // نبینم بت تو من بشم که اه اه اه رسما عنه میبینی بغلی حسرتم ، میرینم وسط فلسفه ات // شلوغی الکی سفصته اس ، به عقیده ام اخوی دست نزن جی اچ پی دی ری کم !! ، سالویا تریپم // نصف سالو چش گود ، بقیه شم که گیریپم میرم یه راه نو ، که سوزنت تو کاهه گم // این صحنه عشق خیلیاست ، چون غلت جسم بی ریاست چیکه چیکه بارون // با زوزه های باد چیکه چیکه بارون // با زوزه های باد چیکه چیکه بارون // با زوزه های باد     لزجا و جوبیا   1391/9/12   مثه من باش یه بار بشکون قانونا رو // مثل منی پس عشق خایه هارو رد بده که اشتهای مارو// هیشکی نداره خدا اشتباهی جارو  نداده به کسی نه چی میگی تو جدیدن //چی زدی که فک میکنی شدی الان شیبه من پنجا چندی میشینی ‌بام // پَ بپا نرینی که برینی من سیمامو گایدم  میدونی دنیا جنگه رنگی نیس // چل باشی میره رو مغزت سنگینیش  سوخت میدی میبینی باختی شکی نیس // پَ تو یاد بگیر نگیری جو فردینی  تو شب و دیدی منم اینجا پاکی // صبح ، چشما بس که چاقیده  خب ، خط شدن رو صورت و باز بیداریم // کس خاره پَ اونی که خوابیده   گیریم گنده باشی میخوری به در دیوار // یا که میره بهت ته سیگار روی آسفالت نمیبینم رد پاتو پ // نمیمونه دیگه حرفی بات   شبا لای هم صبا کنده میشیم // به هم میایم ولی مال هم نیمشیم  تو یه بدی یو منم در رو ام // فکر منی منم فکر تو و جیبت هر دو ام  شاکی نشو اگه نکنم خو تو میکنی به جام // اینور پَروپا کا ا میسوزن با کونه گهی یه جا  نده معرفتی ، ما خودمون 3تا برادریم // شهردار و سردارو یکی فاز تراوری  همه رفیقامم دورم واستادن // نشو صمیمی بام اگه 2بار بات دست دادم  دفعه بد هم اگه من و دیدی نمالی هیچی‌ لاش // نزدیک نیا از اون دورا تماشاچی باش  اینجا مدلشِ یه شبایی ولیییی // نمیدونی قاطی اینا بمونی یا بری  لزجا و جوبییا ، کمرایه بوبیا // یا اونی که سوما رو بسته بازو رو بیاد   گیریم گنده باشی میخوری به در دیوار// یا که میره بهت ته سیگار روی آسفالت نمیبینم رد پاتو پ // نمیمونه دیگه حرفی بات   حالا بم بگو بلدی چی؟ // لاشی باز شدی هوَل چیم؟  بگو کوچیکه ی من و میخوای // یا لب شیشه ای لول و روی کمره چیل  ببین خوشگله تو که من و ندیدی // به من نمیخوری اخه خایمال قدیمی  واسه تو که جای لای ما بپری نی// پَ گندت و بیار هرچند اونم واسم عنی نیست  صدای موزیک و ادمای لــشِ پلوم // میگه که اتیش کن صدات و توی گلــو  به فال نیک بگیــر اتفاق بدو// تو من و دوست داری منم رختخابو شب و با تو  صدای لب و با توف ، اتاق و در با قفل // من و تو و صبح صورتکه نمه با پف طوری کویری با همه بلدیات // که میخای اینو نکشیده بدی بغلییات   گیریم گنده باشی میخوری به در دیوار// یا که میره بهت ته سیگار روی آسفالت نمیبینم رد پاتو پ // نمیمونه دیگه حرفی بات   میکشیم این که برینن این موگلای باب مارلینی شیزولا رو جوری با بینی      اینترو   1391/9/21     شرمندم اگه بدم // هرکس بود نده صنم بزار بگن غریبه ام // نزار کمرم شه خمیده تر آبروتو دست بگیر // اعتبارو پس بگیر حق میدم بهت خسته ای // راه تو که بسته نیست عزیزم خستم // چون دست و پامو بستن نبینم کفری باشی یه وقت از من شرمندم اگه مثه زهر تلخم // اگه مثه برگ زردم اگه پاییزم و توی فصل مرگم نه دیگه نشینی پام // ته رسید مسیر ما هــ دو تا اسیر باد // هـــی نتا همیشه فالش شق شق صدای چک // تق تق صدای در دو صدا که دیگه در نمیاد بحث من و تو سر نمیاد   کما   1391/9/21     دوباره شب رسیده منم و خودم و خدات // یه کام از ته نشینش بدنه شله رو دوپام بزار این لش بمیره وسط هرچی گناه // بزار این تن بگیره بوی کاغذای دلار من و خدات دوتا دیونه ایم // یه خونه داریم اون بالا و بیرون کره ایم تو زندگی با زاویه اش تو روح من با قافیه اش // تو شهر پوچ و حاشیه اش تو عقربش تو ثانیه اش لباسو میکنم شیشه هارو میشکنم // زمینو میفروشم آسمونو میخرم یه خنده کج به راست با دو تا چشم ریز // رو گردن خدات میشم یه سینه ریز به جای کلتون فریبو میخورم // صعود و میبینم مسیرو میدوئم با این حال هستم حاجی اونقدی که گفتم // این خیلی حرفه مشتی عشق بشی تو غربت یکمی صبر کن من هنوز اینجا کلی کار دارم یکمی صبر کن یکمی صبر کن من سوال نیستم جواب دارم یکمی صبر کن یکمی صبر کن یه خورده وایستا یکمی صبر کن صادق تو که دیدی اینارو ازم // خل چیلی بیدار و نسخ دنیامون چی داره اصلا // هی میگی کافیته نزن هنوزم لقم هنوز مثله برگم // میرم به دست باد و اونجا هم که حق هست واقعی شد ادعام گم شدم تو ازدهام // شدم قطره قطره اب پرم قد لحظه هام له شدم تو همین وضع شعر شدم تو همین وزن // اونقدری که نشن هضم اونقدی که بشیم جذب خدا میدونه که تو دلم چیه // میدونه که میپرم از رو پرچینش میدونم میگیره دستمو یه روزو // میکشه پرده از رو تصویرش لخ و لخه پات روی خش و خش برگا // فصل هره کره رفت و باز رسیده سرما همه چی خاص تو یه روز عادی / یه روت احساس و یه روته مادی حصین یکمی صبر کن من هنوز اینجا کلی کار دارم یکمی صبر کن یکمی صبر کن من سوال نیستم جواب دارم یکمی صبر کن یکمی صبر کن یه خورده وایستا یکمی صبر کن   استثنا   1391/9/21       به نام اون خدای بالا و روزای خوب // همه چی تو شعاع نور سگ دو واسه یه تیکه نون گل و بلبل مملکت وقتی تحریم حمله کرد // هرکی توموند چپه کرد ماام بیرون در به در از ناچاری پس یه گوشه لش // سیگاره پر شده فیتیله تش خسته مغز گوشت و مرغ و گرونه محض // بدون مرز نداریم ترسی از گشنگی یا پول قبض // چون عادت کردیم ما طاقت کردیم اه شیشه های الکلو میرم بالا قلپ قلپ // شکل زندگیم قشنگه از بیرون تپل مپل نیستم مثل بعضیا فاز لاتی زت زیاد ( عزت زیاد) // رو لباسم خط چشم رومه هرجا صد تا چشم ساختم خوب از بدترینا // وایستادم لا برترینا شهر من نفس بکش // سهممو ازت بدش من هنوزم شاکی ام هم از خودم هم اجتماع // تهرانو دارم میبینم از بالا تو ارتفاع کنار بیا با هرچی درد توی سینه است فشار بیار به پات شو تکسوار بی اسب نگام به سمت خط صاف توی جاده دلم یه کوه غصه از گذشته ساخته دنبال جاییم تو رودا ماهیم بی اسم و ماهیت همیشه جاریم بشو تو با من همسفـــــر بخر به جون تو این خطــــر اب جو توی دستمه // یه مسته لمس مسخره یه خسته از همه با خنده میگه بسمه کی عین من لال بین جمع // سخت مثل سنگ سفت غول اما خم تو تو فکر چی ای ها؟ // از دنیا چی میخوای؟ بزنی قل لا جی جی ها // بشینی ببینی چی میاد ببین نه بچم // نه فکر فتح پرچم مثل تو واسه چندتا گوش // سرشناس لا چند تا گوشت زل بزن به چشمام // نیست غرور اشباع پلکاتو رو هم بزار و // بعد تا ده بام بشمار صاف و ساده عین خاک // یه تک مسافر توی رات این حجم دیده هاست که میشه فرق بین ما مفته حرفا پشت سرم من یاد گرفتم گوش ندم هول دادی و توش نرفت چون من بعد ملت پشتمن با دست گذاشتم خشتم // یه نسلو من نوشتم جون دادم به سبکت اِشک // پس یه جور فرشته ام   آینه   1391/9/21   شهر پر شد از صدام از صدات // دم خور شو تو نگام با چشات به برق توش خیره شو پلک ول نیمه شل // استرس زیر شوک مخ چت میشه صبح میشه صبح دو تا عوضی تا خرخره پر // مخا خسته از زر زر دور حرفای مفتی که قرقره شد // مسیرو جر بده تو پیک نا اشنا با سیگار بعدش // یه عده اشغال که ندارن ارزش جون دادی پاشون افتادی از چشم // اه برد و باخت چه کوتاهه مرزش از خطای پیشونیم و اخم ابروم // بفهم این زخم هایی که لخته کرد توم یه کوه تجربه رو ساختش ازم // که رو به رویام که راستش ندم من اینم خوب یا بد با بال پرواز // زمینم اسمون پامه رو ابرا دنبال من نیا تو نری از یاد من اینم من اینم من اینم من اینم خوب یا بد با بال پرواز // زمینم اسمون پامه رو ابرا دنبال من نیا تو نری از یاد من اینم من اینم من اینم میره روز میشه شب بعدش هفته // هرکی داشتی بهت زده رفته همه ادمای دورت پر زدن // پیـــچ، بجز گزریا که خو سر زدن هیـــچ تنهاییا یه جوری بستتم // که اب زیرم نره و نمی پس ندم چیلو و صبحو بیداریم دود و ششو میسابیم // عوضی واسه منه مرضه ولی و خستم از این بی خوابی خواه نخواه از تاریکی ها میری تو نور // خاطراتو میریزی تو یه جای دور یه جایی که دستت نرسه // هیچ احدی نتونه بگه فکرت نجسه یه عشق تو قاب داری و آرزو تو پوستر // یه جسم رو پات داری که آبروتوبرده جدول منم که حل شدنی نیست // احمق نکن باس هر کنمی ریسک کتاب زندگی مو مو به مو ورق بزن // کوچه سادگیمو رو به روم قدم بزن نوک قله با مداد رنگیام پنجره پشتشو به یادم بیار یادم بیار حقی که خوردم // سهمی که بردم و زخم رو پشتم یادم بیار که کیا کشتنم // کیا پشتم بودن و حالا دشمنن من اینم خوب یا بد با بال پرواز دنبال من نیا تو نری از یاد من اینم من اینم من اینم من اینم خوب یا بد با بال پرواز دنبال من نیا تو نری از یاد من اینم من اینم من اینم خستم کرده این مسخره بازیا // دست دست مرگه تو منطقه با اینا قاضی و داور و باور لاشیو // باعث و بانیه باختن ناشیاست ما پاییز و برگای زردیم // گوش اویز فصل های سردیم مثل ما تو نسل های بعد نیست // ذات پاک و حرفای سنگین تصمیم اصلی رو رسما بگیر // تصویر قلبیم رو حسرت ببین خسته ای مثله من و صدتای دیگه // پرسه تو محور فردای بی  د نه دیگه بازی نکن // پ دلو راضی نکن جا بگیر تو شهر تن // قد بکش تا حد من اوج پرواز   1391/9/21     چمباتمه . زده کنار دیوار // قول داد بهم . بام میمونه بیدار باز من چند تا عکس و تصویر // وای اه صدتا فکر و تصمیم هه تا حالا با بال من پر زدی؟ // سر کسی رو از تن زدی تو ترس و وحشت اشک و عقده // لرز و بغز شک و شبهه دنیا فرق بینش مشتی دره ها تا قله // کوچیکا دیروز امروز برات میشن یه چیز گنده چهار پاره استخون یه لایه پوستو // بالای پشت بوم یه راه سوختو زخم های کهنه با سلاح دوستو // جیغ های پخته با صدای رو مخ همه چی میگه برگرد // قدم برندار احمق بیدار مثه یه بغضم و بیمار از همه خسته و بیزار خیره به عکس رو دیوار بی رحم پر از درد و کینه اس دلی که عاشق و بی ترس میره به جنگ ولی بی کسی بی شک الان // بی سرپناه // رفتی با کله تو // هر منجلاب بی هر طناب ببین میدونیم میمونیم دیونه // ماها میسازیم میرونه میکوبه تا بود که بوده بازی با اونه // بازنده ها تو و برنده بیرونه ساقی ها وحشی ها لاشی ها مشتی ها عاقلا احمقا عاشقا ابله ها بدونید بگیرید خداست یه دونه هه هه یه قدم دو قدم بازیمو بلدم // یه نفر دو نفر جمعتون طرفم نترس که پپست( پپه است) زندگی دلست و نباز به هوس بلبل ببین آواره تر // از اونیکه بخوای دراری آماری ازش امثال تو که لا ماچ ننش // شدن لش باز حالا با ماها چپن خوشگل اینجا گشنن // حس ترس رو کشتن من بزرگه ، برد و باختم // حیفه باشیم دشمن بیدار مثه یه بغضم و بیمار از همه خسته و بیزار خیره به عکس رو دیوار بی رحم پر از درد و کینه اس دلی که عاشق و بی ترس میره به جنگ ولی بی عشق آدمک   1391/9/21   ادمک سلام // کجای قصه ای // اهنم الان دوراهه زندگیم از وقتی رفتی من دارم لا فیلترا میخوابم // الحق که سختی مشتی من یه خورده بی اراده ام یه بی اراده اما سزامو دادم منم یه نخ سیگار با عادت های قدیم ندیم // چشمم به در دیوار تو عالم های عجیب غریب دلم گرفته باز از ادمای سگ نظیر // قلم میرقصه باز رو کاغذ های خط خطی خــــــب حاجی زندگی همینه // گذشته ها گذشت و رفت بالایی کریمه امروز زبرباشه فرداها خمیره // ببین کور بشه دو تا چشمی که نبینه شیشه باز شکست تو دست // چیکه چیکه خون رو فرش دیده و سیاهی اشک من بی دل بی فکر و لش نه من بدم نه تو // نه جو زدم نه خل نه خالی ام نه پر // رو مغز من ندو اینجا شهر وحشی هاست باخت ها مال مشتی هاست بکش تو حبس کن چرک تو تو هضم کن از این قبیله برو // هار و دریدن بدو حق خودتو پس بگیر // دنیاتو تو پس بگیر پشت من مالید به خاک // خوش به حال زنده ها مرده ام رو این حساب // له شدم تو هم بساب نزار که درد برسه به استخون خورد بشه // نزار یه شمع کوچولو تو مسیرت نور بشه نخواه که مرد بشی قهرمان شی طرد بشی // نزار که خسته شی از هدفت سرد بشی بلند شو رو دو پات بپر تو با دو بال // بکش اون بادوبان خدات که باد و داد از تو حرکت از اون برکت // دستت پرچم سمت مقصد من که غرقم تو خودم // روحمو هی میجو ام مه گرفته اتاقمو گل گرفته دو بالمو خدایی حیفه وقت // نشی تو عین من پر که شدی داد بزن جیغ بکش // جیگر این دنیارو به سیخ بکش سنگ گنده بردار پرت کن سمت فردات خنده کن به دردات زنده شو لا اموات نه مثل من یه مرده       من   1391/4/13   صورت بی نقاب دو تا چش نیمه خواب // با خدا بی حساب یه زمین بی حصار  اینا یعنی من منم یعنی کم // یعنی دقیقا دوستی که غریبه ام  روزام سخته ولی دنیام شیرین // تلخی رنگ ای کاش نی رو تن تقویمم من اینو فهمیدم // یه دنیاس که یه رو همه پس میدن  گرون واسه خودم یه بوم واسه خدا // با رنگای قشنگ نه رنگای گلا  عمیقتر ببین یه دستم سفید // پ َ از من بپرس یا سنگر بگیر  تو جنگم که خون با خاکش گله // میوه ش حرف من درختش دلت  انتقام تا رنگش بره // نگام کن یکم نه از پنجره  سکوت کن دیگه روی سادگی ندو // سکوت کن می فهمی واقعیتو  اخم کن بهش لمس کن بچش// تلخیشو وقتی دست خورد بهش   بازم  این منم یه عابری که همه لحظه هاش  راه رفت  می گذرم و زیر پامم صدا برگه باز  بازم  این منم یه عابری که همه لحظه هاش  می گذرم جا نمونی که دوری سهم ماست   همیشه همونی که همه چیشو باخت عقبیمه // اتفاق تو چار قدمیمه  تازه نیست برام از قدیمه // علنا وقتی نی پس خواب برا چیمه  باید باز باشن چشام و این دور و ورو بپان // به گا بدم دور و ور و جلوترو بخوام  له کنم چیزایی که دیدم و// اینو خوب بلدم بکنم شروع بعد سه کام  حبس و بعد بدم مغزو رد // یکم اخم و بعد یه لبخند اومد  اون لابه لا ها انگار تکون خورد نیشت // هه اینجا خالیا گرون پر میشه  همون که برات میگم // تو فک کن الکی َم  آ فکر اسم ابدی َم // خوشحالی جلو زدی از اینا که عقبیان  ولی من باز تو فکر بغلیم // همیشه عصا به دست  شبیه مسابقه س // زندگی یعنی تو تو یه مسیر اجباری  انگاری تخم جنگو واس ما چیدن و تو // گذشت یاد بگیر منم خوار گاییدنو   باد و بارون   1391/4/13   من طالبه آرامشم این شهر نور و آسایشم زخما رومه آثارشم که باعث شدن من آزاد بشم عاشقم عاشق اون بالا سَری اون که تنها با ما پرید و هرزگی نکرد واسه منی که بندگی نکرد دست تو دست سردم بذار پشت به دنیا هر شب بخواب رو پدالت اونقد بگاز و بعد بگو دنیا با من بساز یه نخ فرد یه لبخند یه شب سگ یه وقت پرت زندگی همین جور می گذشت و من یاد گرفتم بفهمم میگن من مستم هر شب به درک میدم پنج خط پودر هرشب به تنم حسودارو بزار لَه لَه بزنن تش تجربه رو باس از من بخرن یاد گرفتم آدم نباشم خیلی غیر باور نباشم سختم هست باز زندگی کنم اهل این شهر بم نمی خورن خب خاطرات بَد من با خاطرات خوب چشمکایه شبه شهر با انعکاسه نور به من میگن بی دلیل تو باخته هاتو می بری تش میشی آدمی که خنده هاشو می خری روزی اینجا شهر من بود دور از هرچی جنگ و کمبود آسمونش قد من بود فاصله م تاش چن تا پر بود با خنده ها خندیدم با لرزه ها لرزیدم ضربه هاتو حس کردم باز پشت به پشتت جنگیدم حرف من از زندگیمه از اونجا که دل می گیره از اونجا که دنیا تو دستته باز چشات رو یه چیز گیره منگ یعنی مست رو دیوار ننگ یعنی مرد رو سیاه جو یعنی عکس رو سیگار مرگ یعنی زنده ی بیمار من هوا ابری با یه نسیم خنک از همون هوا دلگیرا که می برت تو لک آسمون شهرم پره صدای نعرست سیگار دستم مثه زنای هرزست فرقی نداره کی میاد و کی میره قهر خدا داره این جماعتو می گیره مردی نی به اون تار موی سیبیلت قفلی رو دری که نداری حتی کیلیدش می دونی اینجا عوضیا جَمَن پیکاشونو همه بی سلامتی زدن مهم نی که تو باشی یا منم عقربه ها اینجا موندن عقب عیب از منه عیب از توئه این مدل زندگی نیست درخورت ولشون کن دور شو ازشون مردمم می کنن بیشتر گمت هر روز میشم پیروز تر با خاطراتی که دیروز رفت دوستایی که می گفتن پا به پاتیم تا سی روز قبل امروز دیگه خوبتو نمی خوان وقتی جنگ شه جونتو نمی پان پس تو مث من آروم بگیر عشق باد و بارون بگیر خاطرات بَد من با خاطرات خوب چشمکایه شبه شهر با انعکاسه نور به من میگن بی دلیل تو باخته هاتو می بری تش میشی آدمی که خنده هاشو می خری     برد و باخت   91/4/13 مثل برگـــــ تو دست باد // وول بزن تو لحظه هات سخت نگیر که جفت شیش نداد // فکر یار پشتیت نباش آقا من همینم ، لعنتی من // رنگ سختیا رو کم ندیدم جز صبحونه نبوده دم نگیرم // صبح بیدار بشم و شب نمیرم با کله تو ظرفـــــ تونی و خط رو مغز // مکمل ویسکی و قفل فکـــــ و لب زدی به بیراهه بیرون جادّه // زدی به یکی ببری با دّل مشتی وقتی کندی برنگرد // هرچی باز کردی در نبند نشو هیزم آتیش جنگـــــ // پاشو در رو از عرصۀ تنگــــــ دل نبند به هر انی // فکر نکن که برتری خیلیان که از من سرن و // اما الان موندن عقب چون من تنهام خداست پشتم و // سختیا رو تو راه کشتم تو متکی به همین باش و // دست بذار رو زمین پاشو تو سینه هات پیچیده خاکــــــ ، عقیده ها اسیـره باد این شده تصویر دلم از شهره من ، ااای نه پای رفت نه جای حرفـــــ ، تمومه شهر فضای ترس آسمون ابراتو ببر از شهر من ، ااای حاجی بردن با باختش قشنگه // سوختن با ساختش قشنگه خوب در کنار بد قشنگــــــ و ، مسئله با حل راهش قشنگه // خریم نی که پاش نلنگه یه نگاه میندازم توی آینه // میبینم خودمو که چطور شدم باز چت نمیدونم چی چی منو خواسته // این دختره که چسبیده منو باز سفت زمان میره جلو // من لم میدم راحت یه زنجیره کلفت و ته ریش و ساعت یه علف خوش مو با آهنـگ ملو // من ، همونیم که زد به دریا دلو کلا حسش نی لش کردم // خلم با خودم لج کردم کج کردم راهمو سمت یه وری // که اون که تا امروز باختی میبری همه چی آرومه جنگم نی // شبا عود روشن بوی جنگل خیس زندگی شده هردنبیل // نگرد تو قصه هاش چون گشتم نیست ببین غلط غلطه چه بخوای چه نخوای // زندگیتو بپای یا نپای سرنوشتو قبل نوشت دستم // منم و قلم و همین دست نوشتم معجزه منم ، معجزه تویی // یه خدا داری اون بالا که منکره تو نی نه اسطوره میخوای نه پیغمبری // تو منو داری من تو رو نگو کمتری روزات که تو خوابی و شب زنده ای // تو جنگی و دلخوری از زندگیت یا فندکو لب سیگار میگیری // هوم! شعله جنگو میبینی باز مهره هاتو میچینی // دست تو نیست اصلا تهه این بازی   تو سینه هات پیچیده خاکــــــ ، عقیده ها اسیـره باد این شده تصویر دلم از شهره من ، ااای نه پای رفت نه جای حرفـــــ ، تمومه شهر فضای ترس آسمون ابراتو ببر از شهر من ، ااای نمیدونم   91/4/13 یه روزه گرم ، میسوزه تن // صافـــــ و آبی آسمون ، بدونه ابر نگاها چرخید به من منم که بدبین یه کم // میخوان هی نزدیکـــــ بشن یه خورده سنگینه جو سوهان روح من زالو وصل به خون من // بال و روی کول من مجبورم که رو ندم لااوبالی آش و لاشن // باس یه چیزی باشه پاشم ته امید یه نقطه نور // آرزوم تو راه دور به جای جنگـــــ ، لش کنیم کنار هم // یه کام نرم ، بعد بریم یه جای امن دست بیاد رو کمر تو ، از تو جیبت گل بدی //  لب رو لول و چپ تو جوینت ، هستمت چون خوشگلی باز ، منـم با سختیای شب دوباره من دوباره من دوباره من کاش ، ببیاره آسمون شب  بباره بد بباره بد بباره بد تو ، سکوت کوچه های تنگـــــ  صدای سگـــــ صدای سگـــــ صدای سگـــــ با ، سرود زوزه های من  فشار قبر فشار قبر فشار قبر چسبیدم به سقف باز // غش میرم رو تخت باز حس خوبه پرواز // قوطیای درباز لپ و گل سرخ سرخ // دو تا گل توی رول دو تا دخ لخت و خل // فیسا ناز ک×ن تپل بیرون زمین در یه گله دشخ زومه روم // به دوستی دست میدم چون سخته پاشن رو به روم سر بخور تو چیل بام// مستنده فیلما کرده هامو گفتم // کل شهر روم قفلن تا بود که این بود من // دلم که شیر بود هه! خدام تو دید بود // ببین چشامون سیر بود بگیر از ما یه جنس جی جی // باز زیل و شاه و بی بی نبودیم خوب یه وقتی // گذشته خوبو دیدی باز ، منـم با سختیای شب  دوباره من دوباره من دوباره من کاش ، ببیاره آسمون شهر  بباره بد بباره بد بباره بد تو ، سکوت کوچه های تنگـــــ  صدای سگـــــ صدای سگـــــ صدای سگـــــ با ، سرود زوزه های من  فشار قبر فشار قبر فشار قبر استرس   91/4/13 بیدارم از سر شب کل روزو میخوابم // به جای زوزه تو شهر روی لثه میمالم لشیای دورم رفتن ، جیبامو پرش کردن // مرامو یاد دادم ، خدامم باز دارم سیگار یه گوشه لب یه پکــــ عمیق از عمق تن // بیکار تو کل روز و راضی تا که پر شه وقت شدم از اون دسته آدمای بی آر // شلم و دلخسته با صدای بیمار دلم گرفته ، از آدما و دیدشون // چشامو بستم ، به اعتقاد و دینشون نیستم اهل جنگیدن لا ج×ده ها شب غلتیدن // آرزوتو من دیدم چون هرچی خواستم چسبیدم دلم به گلم خوشه پشت پنجره // به خلت سرفه هامو خش تو حنجره به جفت گنده قدم پام به تلخیای کلمه هام // چون گهگدار باس بدی بره تا واشه بغض سر دلت نداره ویسکیم یخ ، تند و داغ یه مزه تلخ // پره تو سینه حرفـــــ ، برد و باخت با وصف سخت نگام به تردد مردمی که طرف شده // با من با این منش زندگیم با این روش فقط میخندم به مثل تو نسل من // حاجیت که من بشم یه اربدست از جنس درد از نسل سگــــ دو نسل چکـــــ فیس فول و فکر پرت // زیر فشار مالی بد آرامش با جنس پکــــ مشتی من که مسیرم و کج کردم اسیرم و // میرم به سمته حق و چهارتا فحش نصیبم و لا دود تو اتاق و نبوده پشت تابل// نبوده غمم هیچوقت ، بزرگه این دوتا قول نه میشه پرپر زد ، نه میشه دست دست کرد // تو فولی هر شب قرق ، نداری ترس از مرگـــــ آس و پاس و نعشه جوب ، عاقبت یه نعش تو جوب // درونت پاکه ، وحشی اما ساکت   ببین کاراتو   91/4/11 گفتی که با منی تا آخر دنیا من و تو هستیم و روزای زیبا گفتی که عشق تو مثل بقیه نیست گفتی اما چرا گفتی که زندگی مال ما عاشقاست دنیا توی دست ما دوتاست من که خوندم همه حرفاتو حالا ببین کاراتو حالا بی بی ببین کاراتو بی بی بی بی ببین کاراتو حالا بی بی ببین کاراتو بی بی بی بی ببین کاراتو دو تا لش روی هم شب روی تخت صبح بعد جنگ جای چنگ روی من با هم خوب بودیم و دو تا رول می پیچیدم و با هم می کشیدیم مثل مغزای هنگ گفتی اون که بلده تن به آب میده مهم نی چی دنیا واس ما خواب دیده روزا پی جوییدن عمل ترک با اینکه می دونستیم یکیمون شب به فا*ک میره بهت یاد دادم ببینی اخماتو بچینی خسته شی بشینی جمع با تو یکی نی همه دورمون یه سری لاشخورن اگه یه روز نبودم چه جوری حقتو بگیری نبض من رو زمین گرم می زنه هنوز پُرم مثل تو تو زمین شهر و دورم می پلکه شب و روزا پ غمی نی بپیچ آشغال فروردینی هنوز روزا بوی خوب میده دورم لاشیا که میرن و این ناشیا تُفالَن کردن با من همیشه نمیشم با کسی چفت همشونم میگن من از جای دیگه پُرم پُرم یا که خالی بذار بمونه بعد آه دونه دونه میان بدون حرف بام دیگه روزا مثل قبل به هم شبیه نی جاتو شبا می خوام حتی دوستهای قدیمی یه روزی برای داشتن من چشاتو روی همه چی بستی گفتم این رابطه آسون نیست پرسیدم هستی ؟ گفتی هستی همه ی راهو اومدم با تو هر چی که خواستی من همون بودم من که می خواستم پیر بشم با تو حالا ببین کاراتو حالا بی بی ببین کاراتو بی بی بی بی ببین کاراتو حالا بی بی ببین کاراتو بی بی بی بی ببین کاراتو تن به تن رفتیم بی فکر ِ برگشتن از تو کی نزدیک تر بوده با من حالا این همه فاصله تا تو خودت ببین کاراتو حالا بَی بَی ببین کاراتو بَی بَی ، بَی بَی ببین کاراتو حالا بَی بَی ببین کاراتو بَی بَی ، بَی بَی ببین کاراتو گفتی که با منی تا آخر دنیا         کلمه عبور   91/4/11   كمك ميخواي اگه اون چيزي كه تو قلبو روحت درست حس كنيو به زبون بياري حله ... بزن بريم كلمه ي عبور رو داشته باشي حله // جلو پيشرو كه بزرگترين مافياي قرنه دورش پور حامياي رپه حيف // رضا نداشته زبون عاميانه هرگز شباشو گذرونده با خيالو قلبش // شايدم ميخواسته بكنه آبيارو زردش وقتي دنيا تو مافيا و جنگه // از ليسته منو تو كنن عاليارو حذفش پول دار بشي كني مادياتو هظمش // شايدم حمله بكنن جانيا به تختت پشت كنسرتت ماشينا به صفه // دنبال پرا برو خاليا به چپت دنيا پر خوب و بده پر مو و كنه // اما كار ما خلاف زندگي تو روز و شبه تمام زندگيا تو دود و دمه // ميشه خدا بودو واسه بارون آسمونو زدش كسي نميپرسه چيه راز بوي گندت // اگه گند نباشي هم غم ميريزن تو قلبت ميپاشن به اسمتو ميرينن به مغزت // منم بي خيالمو ميزنم تو خلصه بيــــــــــــا كه ماله ماِ خورشـــــيد // من هنوز امــــــــيد دارم هممون قرصيم / هممون صبحيم // هممون مشتيم باهــــــم سيك تير نرو تو مخه من // کیف جیب تمام روزه من میگذره با این دوتا نه چتم و نه معتاد // دنیائئ که داریم ماله یه خدائه نه دوتا نه این که من بدممو تو خوبه خوب نه حاجی // دنیای تو قشنگه و اما توی نقاشی دنیای من کثیفه آدمای توشم // به فکره جیبو رسیدنه غنیمته تو جنگ بالای سرمونم وره توکه یه رنگه // ماله توکه صاف همون آبی رنگ قشنگه کسی نی که حاجی واسه برد نجنگه // از خودت بگیر تا اون نشه خوده زرنگه فرق ما تو باخته هاست // تو دادی رفت من دادم بالای ساخته هام هه جایی اینکه رویاما پازل بچینم // ترجیح میدم حقیقتو واضح ببینم بيــــــــــــا كه ماله ماِ خورشـــــيد // من هنوز امــــــــيد دارم هممون قرصيم // هممون صبحيم // هممون مشتيم باهــــــم تشنه ی نوازشو لالائی مامان // روز به روزم داره سنم بالا میره داداش اصلا حنجرمو واسه کی باید من جر بدمو // عاشق کی باش اصلا به کی باید دل بدم اگه باشی توی خیابونا لاش خور // یهو دیدی پولو جیبتو همه رو باد برد هه هه اونقدی خنده داره که یهو سره پوله مواد میفروشی حتی پاتو همیشه دوست داشتی تو یجورایی سر باشی // حتی به خودتا دورا وریاتم شک داری راه میده قلم پا میده قلم تا کلمات پاپیچت بشند بگی گاييده طرف ببین حاجی ادا در نیار// شبیه اونایی نباش که هستند برادر نما همش داري میگیری فازه لاتی اما تو هیچی نیستی و یه پا خایه مالی تو به سگای دورتم هنوز داری باج میدی // مام با بنزین بالا سره باراباس تو تاریکی تا بزنیمش آتیش خیابون رنگه خون بشه و توهم بشی قاطیش نشینا پاشو لاشی بيــــــــــــا كه ماله ماِ خورشـــــيد // من هنوز امــــــــيد دارم هممون قرصيم // هممون صبحيم // هممون مشتيم باهــــــم من تنها مثه ماهی توی تنگ // فکرم دریاست نه که آبه توی حوض یه مغزه نیمه پر یه افسری که خورد تازه فهمیده جنگه پس سری به پل // بالا نرفته میبینی که پائین اومد تمام عمرتو دادی و وایسادی تو صف تا دری بازشه که بری نه باش باشه دلی هنوز مهاجری چه قدر ک*س و شعری اه امثاله من حساب ترقيات نه شبیه توئه نه کوچیکه مثله بقلیات من میخوام آزاد بگم با داد راز بگم و اسم به س ِ صاد ضاد بگم جوابه قانونارم دله من میده // من دوست دارم ریسکو با دیده سنجیده کشته هارا تو قبر سوخت كارات جا حرفو سختیه پیچو با یه انتهای راحت من دوست دارم اینارا چون حقیقته // قانونه دله من شبیه قانون طبیعته که میگه دوست داری بکن هنوز داری کپن تو زنده برای یه زندگی کپل هه هه   تکرار     90/1/1   یه صبحه دیگه باز نمیشه چشمت // آفتابه رو فیست آشوبه تو فکرت  گمی تو تقویم که دیروز یا فرداس // نایه حرف زدن نداری چه برسه فریاد  زدی به دریا دل نمیره از یادت // شبایه تاریکی که مثله صبحه فرداته  دروغه خندهات هزارتا حرفه هر نگات // گندیدن توخواسته هات شد سببه تلخی لحظه هات  کسل بیحالو خسته با دوتا باله بسته // مثله کتابی که روش لایه هایه خاک نشسته  یه جورایی قدیمی مثله یه عکسه کهنه // نه تهِ دره میری نه سمته فتحه قله  توهر صفحت یه صحبت تو هر صفحت یه کینه // هزارتا حرفه مبهم تو هر ورق قرینه  بخارِ تویه آینه داره بت اینو میگه// مشتی محوی اما بزرگه دل تو سینه دنیارو دیدی؟کجا رسیدی؟  ستاره شدی یاکه اونو چیدی  تو داری به رویاهات میخندی؟  یاکه نه هنوز بشون کمی پابندی؟ تو فکر و بی صدا پشته پنجره  وای//  تو ترسه پیچه راه مشتتم گره  باز  یه بطر عرق یه پک علف // با دسته پوچ و صد هدف  هزاری حرف از هر طرف // میری مسیرو اشتباه  نه میشه رفت نه میشه موند // شبیه من شبیه اون  شبیه خیلیا تو زندگی که انگار // رویاشو باخت به بچگی تو ورقه هایه انشا  به حقیقتایه زندگیش  //عقیده هایه اجبار  نه ساختی نه سوختی // بی توجه رد شدی  از نزدیکات تو مشکل بی توقعتر شدی // نه طعمِ برد و لب زدی نه تلخی باخته سرسری  نه پا به جنگیدن دادی نه تن به هر شکستنی  اما من نه  میرم تا هر جا شد  بدبخت  میخندم اما تو کاهم کوهه از چشت  هییشششش بگو خوب بازی کردن یا نتیجه تهش کدوم ارزشه؟   دنیارو دیدی؟کجا رسیدی؟  ستاره شدی یاکه اونو چیدی  تو داری به رویاهات میخندی؟  یاکه نه هنوز بشون کمی پابندی؟     شبا   90/11/14   شبا بیدار تا خوده 5 شب کنارم هرکی نشست و منه کله شق  گازو گرفتیم لایی کشی با شعله پِرموسی زِیره لوله باریکه چیل شبا بیدار تا خوده 5 شب کنارم هرکی نشست و منه کله شق  گازو گرفتیم لایی کشی چشامون قرمز بس که بیداری کشید   داداشی نه من تو فازه تو نیستم // مسیر زندگیم ردیفه و پیچو گریز کم  دوس ندارم هی رابه را اسیره پلیس شم  روزامم پرره دورو ورم جیره خور نیست کم  خرابومست رویه زمین های خدا // این زندگی انگار مارو خریداره دو را  چسب زخمه صدییایه دلار // من زندگیم اینه تو چی سره کاری الاغ  هه هه  زندگی بوده نمه به کام // گوش پره دورمون اینهو زنه بکام  یه کوه مشکل ام اگه بوده کنه به پام // یه جوری حل شده قبل اینکه منو بگان  اه هوای همو دارم نداریم غم مالی // دوباره منو گاری چه فازه سر حالی سطح شهر دوباره من رو دیدی // اما تو پیاده ما سواره اینفینیتی   شبا بیدار تا خوده 5 شب کنارم هرکی نشست و منه کله شق  گازو گرفتیم لایی کشی با شعله پِرموسی زِیره لوله باریکه چیل شبا بیدار تا خوده 5 شب کنارم هرکی نشست و منه کله شق  گازو گرفتیم لایی کشی چشامون قرمز بس که بیداری کشید چای داغ با یه مالبورو کون قرمز // چشما روته اما دنیای تو فول دپرس  بی خی حاجی بزارن بگن ابله //تو دیدی بگو باشه بعدم بزن قهقهه  نخورده سره همه به سنگ که خوب // نبودن همه تو تاریکی شب که تو  بودی و شنیدی صدای زوزه هارو // غژغژ استخون ناله های مارو  نیت فالتم زیدت نبوده // هر روز سره مشتات ته حرست کبوده  کوبیدیش دیوارو // دوره چش سیاهو // تنهات گذاشتن نوره چشمیات؟  دولت تو پوله // لولت تو پودره // هرکی از راه اومد شاشیت تو مودت  خیلخوب اینم ردیفه // تو تکو تنهایی یه دنیاس حریفت     ردپا   90/11/14     برو جلو هنوز راه باز مرد // با همه غمایی که داری باز تو بخند  دردا روی تنم خالکوبین // نمیخوام زندگیت بشه داستان من  برو جلو هنوز راه باز مرد // با همه غمایی که داری باز تو بخند  دردا روی تنم خالکوبین // نمیخوام زندگیت بشه داستان من دوباره منمو من.جلومم در وروردیه // حسم مثه تنهایی بعدٍ شلوغیه  هم خوبه هم بد.صبورو تک پر // با آدمای دورت اول شوری بعد تلخ  نه قصه بلدی نه اهل قصه ای // نه جنس تقلی نه قسطی زنده ای  پاهات راه میره اما دلت کلیده // اخلاق همیشه روش یکی تلپی ریده  تو دفنی پشت خاک خاطراتت // دل تنگ پولی بعد خانواده  حرفتو قورت میدی تا شنونده شی // پره حرفی ولی خب میگی بزنم که چی  تا صدای برندت باشه جای بلندتر // فس تلپی توی خونه پا منقل  و لم دادی رو همه کبودیات // و زیر لب میگی این طعم جوونیاست   برو جلو هنوز راه باز مرد // با همه غمایی که داری باز تو بخند  دردا روی تنم خالکوبین // نمیخوام زندگیت بشه داستان من  برو جلو هنوز راه باز مرد // با همه غمایی که داری باز تو بخند  دردا روی تنم خالکوبین // نمیخوام زندگیت بشه داستان من منو یه جعبه سیگار // وقتی که درو دیوار  همهی شب تا صبح رفیق من بود  من بازم وایسادم // دنیامو پاس دادم  با همه سختیاش ببین زندگی چیه از نظر تو؟ // یه نامه عاشقانه لابه لای سبد گل؟  ها؟ یه گیتار.یه سیگار.ترانه خونه بیدار // شکست عشقی یا لحظه های خوبه دیدار  داداشی واسه ی من عادین اینا // من یه جوونم از نوع مادی بیکار  یه نشه خور.لش وخل.یه بازیگر نقش دو // خودم شدم ردٍ مخ و زندگیم روش ردٍ گه  نفهمیدم چی شد که عمرو وقتو آب برد // نفهمیدم چی شد که مغز پوکم تاب خورد  اخوی،عقبی، نگاه کن به بقلیت // اونم رسید به آرزوشو تورو خواب برد  آخ که دارم تا ته میسوزم // سرنوشت نخ بود منم یه سوزن  خیس خیس زیر بارون.لیز لیز زیر پامون // دنیا داره یادش میره مارو آروم آروم   برو جلو هنوز راه باز مرد // با همه غمایی که داری باز تو بخند  دردا روی تنم خالکوبین // نمیخوام زندگیت بشه داستان من  برو جلو هنوز راه باز مرد // با همه غمایی که داری باز تو بخند  دردا روی تنم خالکوبین // نمیخوام زندگیت بشه داستان من مشتی باش عین ما.هرکی باش بی ادعا // قهرمان قصه ها.سینه سوخته نصفه ما  زشت بین خوشگلا.جغد باشو خوش صدا // سیری فکر گشنه ها.اون بالایی پشته ماس  زنده باش نه زندگی کن.گنده باشو بچگی کن // قصه باش نه قصه گو.عشقی باش تو فٍنته قو  خودت باش واقعی.رد شو بشکون شاخ دیو // هرچی هستی خر نباش.قانع به کم نباش     تنهایی   90/11/14   دوباره بارید از آسمون شهر برفـــــ // زوده ولي پاييز نيومده در رفت  ميان پايين از بالا دونه هاي برفـــــ // الهي شكر همه چي روبراهه  من  همون که روزی بود ، اونقدی که روزی بود // راضی بود ، بسش بود ، دنیا توی دستش بود  زیر پاش لرزش شد ، دنیاش بی ارزش شد // طرد شد ، سرد شد ، توی مشکل غرق شد  شدش يه مَرده مُرده بين زنده ها // همیشه تكــــ و تنها دور از اجتماع  دير اومدي زود رفت ، غرورش رو خورد كرد // امروز و فرداهاش از ديروزش پوش تر  تكوندم شونه هامو ،‌ اشكــــ روي گونه هامو // واسادم رو جفت پاهام ، زير پرچم خدام  كندم کلاً از همه ، اين آدماي مسخره // حتي شهرم پر تنش هر روزش يه جور مسئله همينه ساز زندگي و غم ، با مسير تارش ، ميمونه با من ، با پاي پياده يه نگا بنداز توي شب // چراغا روشنن توي شهر  همه چي قشنگه اما از اين بالا مثه بارونِ زير چتر  حسه شاعرانه ندارم اصلا" // يكــــ از خودم دو از اين آدما خستم که قف میشن رو شعرای فیریکیه فروغُ // تلخی حقیقت و شیرینی دروغ همه گــُمن و يه جوري نقشن // يا بُکنن، يا تو فاز پايين و پرچم  يه سري تو همين رنگا مي ميرن // يه سري تو نخ جيب و نتيجه چند چند  حرفام نقده ، نسيه ني // تو گوش خريدار بيار ، من مسير روقیر  تنها باش چون واست مفيده // مثه من ، يكي كه سايه اش سفيده   همينه ساز زندگي و غم ، با مسير تارش ، ميمونه با من ، با پاي پياده         آینه   28/3/90                                                                 تویه آینه نگاه می کنم // تویه آینه یکی هست شبیه خودم شبیه خودم // شبیه شبایی که غصه می خورم // شبیه شبایی که گریه می کنم /یواشکی گریه میکنم // غصه میخورم // با خودم حرف می زنم که ای مرد سر بلند دیروز // ببین چی مونده از جوونیت امروز کی ای مردا سر بلند فردا // که دل داری به قدر دریا چی شد آخرش // چی اومد سرت // چی کار کردی تو // با بالو پرت   نگام به آینه اسو یه تصویری از پشت شیشه // میگه که این تویی دروغ نگو // نه مگه میشه من اونم که بزرگه // مشکلات و از رو برده // همیشه دل پاکه // گوشه ای همش ساکت نشسته فکر فردا // هست آرومو از توو فریاد مرد تویه آینه یه تلخی تو نگاشه // یه عشق باز بخندی باید له بشی بگندی مرد تویه آینه نداره هیچ امیدی// حتی روز خوش ندیده // رویاهاشو سر بریده   نه نگو که نیس امیدی // نه نگو که به تهش رسیدی // نه نگو که دل بریدی // نه نگو نه نگو چه سخته فردا // نه نگو از زخم و دردا // نه نگو همیشه اشکی // نه نگو   نگام به آینه اسو یه تصویری از پشت شیشه // میگه که این تویی دروغ نگو // نه مگه میشه       اعتراف   90/7/7   دوباره تنها تو اتاق با چارتا دیوارش // لش رو زمین و 1 لم رو بالش  چشما نلبکی و قرغابه خونه // عقربه داره از فردا میخونه  تـیـک تـاکـ .. پیاده راه میره // روی مخم .. بین منو خودم  جنگه مشتی تویه خاطراتم // میگه تاتویه قبرتم من باهاتم  چیکو چیک قطره ی بارون // بیرونم سرحال و از توم یه داغون  دیگه نمیزارم تو مسیری پا داش // تا دنیا بیاد سمتم اگه که کار داشت  اوفـــــ چه دود غلیظی بود // تو مغزم حس کردم مریضی رو  اما میکشم اونقدر ببینم آخرش // تا یا اون منو یا من خواهرش  منو یه جعبه سیگار .. وقتی که در و دیوار // همه ی شب تا صبح رفیق من بود  من بازم وایسادم .. دنیامو پاس دادم // با همه سختیاش به خم ابرو    آخر دیدی تنهایی هی مردو بازم //  زدم به استخون این درد  ترس و وحشت از گذر ایام // مغزم درگیر به فکر فردا  خاطراتم شد خوره روحم // دنیا واسم خودشو رو کرد  قفلی زدم روی دود دور چراغ // خط صاف جای دو تا چشام  انگار سالهاست این اتاق خالی و راکته // هیچ صدایی نمیادشو کاملا ساکته  یه چیزی بم میگه پسر واقع بین باش // خودتی و خدات پس واقعی باش  تو نداری چیزی که بخوای از دست بدی // پشت کردی به زندگیت از خستگی  آره بازنده منم که همه چیشو داده // یه بی جنم که همه چی از سرش زیاده  مگه حق نشستی پس بزار بیدار شه // مشتی پس جوابه بندت چی میشه  من یه چهرم حاجی با صد تا نقاب // تو نمیتونی ببینیش حتی به خواب  شبا فکرمو جوییدم و با قصه هام خوابیدم // اعترافــ زندگی زیرت زاییدم     سنگین   89/11/13 هی هی هی  هی چه فازه سنگینی // همه چی سفید سیاه چیزی رنگی نی  بازم منو یه جسم لشو بی حال // دوباره رنگه پوسته شده کچه دیوار  وای انقد کشیدم که نمیگیره خندم // با چشمام قفلم به این آتیشه رو فندک  یه اتاق تاریک با بوی دود گاری  //چه بخت گندی داری تو با جیب خالی  نگو که هستیم رنگ مشابه // من یه عمره رو صورتم خنده قوچاقه  من مردم پسر یه عقدم که سر // تا پای مسیرو همیشه خوردم به سنگ  اگه که مردم حلال کنید // آره تا الان ساختم ولی الان بریدم  از خودم از همه از میزه محکمه // از فکره فرداها که روی مغزمه  من مردم یا زندم دقیق نمیدونم // یه زمین خورده خاکی از دنیا بدورم  بی خی زندگی شدم که پره پیچو خمه // رسیدم تهش کشیدم بیرون کل زیرو بمش  اونقد بالائم که نمیتونم حرفی بزنم / /اونقد میکشم تا بمیرم دل نمیکنم  گوشت نشد به تنم اونکه تا حالا خوردم // باختم هموناییم که تا حالا بردم  ببین قانونشه فرصتاتو پشت سر می زاری // اونوقتی که تو رویاهات داری چشماتو میمالی  ولش کن بابا بزا یه بارم دنیا ببره // قبل اینکه یکی تو و 3 تا گل اون بزنه  حسرت جفت پاهام واسه صاف وایسادن // ببین چیه با وجدان خودم داستان دارم  این رسمه روزگاره مثله تنه ماره // میپیچه دورتو دست زندگیت ادامه داره       آسمون   89/11/13   مولایی حاجی اینجا چقد خوبه  دیگه دوریم از هر گونه جنبش  جوون نشسته پای منقل و دودش  سهراب سپهری اونور روده  پس آبو گل نکنیم هر چی بدست آوردیم و ول نکنیم  اینجا همه چشم پاکن و شکم سیرن  به جون خودت هر چی که بگی دیدن  داداشی دشمن ماله تو فیلماست  همه بچه خوب مهربون نمیشه کیر راست  روی اینو اون رنگ تیزی خون  وهیشکی نمیبینه و هیشکی نمیمیره  نمیخواد واسه اعصاب نخ به نخ دود کرد  از دین و ایمونت نمیشی دم به دم دورتر  اون گرگه میگ میگو خلاصه گور کرد  برگ سبز چشم همرو کور کرد  اینجا مشتی یکی بود و یکی نبود نیست  آسمونه قصه ها آبی کبود نیست  رفیق واقعیه لفظ زیر پیک نیست فقط  همه تو یه سطحن کسی نیست پیک عقب  دادا آب و هوا خوبه همه دور هم حلولن  یه عشق گفتن از اونور 20 تاشم درومد  همه زوجا خوشبختن و قمریا با همن  همه در کون همن تا یه عمری واندن  عمو خدا نزدیکه اینجا آنلاین باته  حلال خورن همه ها ولی حرومشم پاته  از همه مهمتر اینجا گرگ و برره نیست  طلبه ای کجاست نه کرک و پرت ریخت   آینه ها دروغ میگن به من  باز دلم میگه تو صاف برو بخند روی زمین  من دنبال چیزی که توی دنیای من نیست  هی هی هی  بازم آسمون ببار  با من   حاجی بیخیال اینجا از اونور چه خبر  هنوز جنس مونث و میپیچن لا کفن مشکی  عشقی بابا ننه ها کجان؟  شنیدم کمراشون خمیده بچه ها سوارن  همه زندگی به کیرن وصلن جیب ددی  همه تعطیل شدن رسما مخا ردی  اون عن تو ریشا چطور هنوز سر پاعن  گویو میدون بدست بال و پر دارن؟  یه چن وقت پیش مملکت رنگی رنگی بود  سبز بود چی بود نمیدونم عجب جنگی بود  شنیدم کلی کشته و زخمیو دادیم  که چی؟ که بگیم ما هم سبزی کاریم  میگن خشگلی جرمه باس زیقی باشی  ما هر دو ور بودیم حاجی هیچی لاش نی  از این ور مونده از اونور رونده  یه چوب دو سر طلا که توش نمونده  جوونی واسه ادامه بی راهه که تا الان زده  دادا اون که بشینه ببینه بیماره یه ذره  بیماره یه ذره  بیماره یه ذره           نمک نشناس   89/11/13 یه چند وقتیه که دوره من خلوته  حالا داشت موند با همین یه ورقه  که قلم میرقسه روش عینهو جمیله  همه نمک نشناسین عیبتون همینه  اشتب از منه که دستو تا ارنج عسل کردم  حار شدین اره؟ قیدشو زدم بیخیال رفیق  دوست میشه بات یه زیقی جای شیر  بگزریم دلما پر تر از ایناست یه الافیم تا شهر شب دودو سیگار  اصن نمی دونیم حاجی ایجا چیکاره حسنیم  سیر دود عالمیمو بازم همیشه نسخیم  ای خاک تو سرم یه عمره خوابیدم  میگم با تجربم هه چاییدم  یه پیرمرد تو جلد جون ٢٠ ساله  یه سگ ولگرد یه لاشخور بی صاحب  ببین بابا ددیو نگفتم که  خیابونو میگم حاجی  اگه قسمت شه میری توام توش یه قدمی بزنی  بین گرگا نمه نفسی بدمی  عمو اینجا کون لختاش خیلی زیادن  مایه دارای مغزی که هنوزم پیادن  این ماییمم که میبینی یه رفیق داریم  سیگارو گاری روش تو وقت بیکاری خداییش بیماریم  این چرخو فلک که ما در اون حیرانیم  فانوس خیال ازاو مثالی داریم  خورشید چراغ و دور عالم فانوس  ما چون سوریم که اندرو گردانیم  ااااااااا ااااا مممممممم   پنجره بازه یه سوزه سرد میاد  جا سیگاری جلوت شده یه تپه ته سیگار  ادمای تکراری عقاید کهنه  بو تعفنشون بلند شد از سر سفره  کچلو ی من زندگی ٣ کام حبسه  شنگول میشی اگه این ٣ کام حبسشه  د نزار چپ شه دنیا باهات  دس به یقه شو یجوری با کل خوابات  ببین اینجا همه چی یه جور دیگه میره  هر چی گره باز کنی باز جایه دیگه گیره  به خودت بیا نشه روزی بگی دیره  که دله ترین دله دنیاشم سیره  عقربه که میگزشت عمر بود میرفت  تازه فهمیدم بابا کم گفت بیربط  که پسرم همیشه حواست باشه  تا خلاصه یه دری رو به زندگیت وا شه  ولی گوش نکردم خر بودم یه کم  جونا جاهلن بار کمبودم پدر  خلاصه کلوم ما دنیا دیده ایم  این من من نبوده ام دنیا رید به این       صبح بخیر ایران   89/11/13     صبح بخیر ایران شناختی؟ همون صادقم ها  همون کودکی که میدوییدش رو به فردا  همون فابریک خودت ساخت وطنم  ببین جنس همسایت چی ساخته از تنم  بیخیال تو که سرت گرمه به سیاست دورت به دولت مردت  کجایی پس بابا همه ازت میترسن  از صدقه سریت بهم میگن تروریست رسما  یادته مامان قصه میگفت تهه قصه همیشه آقا گرگ میمرد  میگفت خدا دوست داره و همیشه باته  هرجای مینیبوس فرشته دنبال راته  مامان رفت اما گرگه اینجاست  خدا دوسمون نداشت اه تف تو این شانس  وای نگا کن آسمونو , آب جوبو , دود و دم نگا کن  آبرو رو بردیم لاشی , کم خوردی از گوشه خاکش حاجی؟  ولشون کن چطوره احوال خودت؟هنوز مغزا در میرن از مرزای دورت؟  تو که گربه بودی پس چرا کفتار شدی؟  مهر و صفا داشتی حالا کف خواب شدی  تو که ه


مطالب مشابه :


آشنایی با جنگ افزارهای بیولوژیک

آشنایی با جنگ افزارهای کفتار خال‌دار،کفتار قهوه‌ای,کفتار خاکی,لاشه. مقابله با سگ




اسب و بیماری مشمشه

این ارگانیسم به عنوان یک جنگ افزار ، خرس، گرگ، سگ، شغال ، خرس ، کفتار و با اینکه




نگهداری انواع سگ

مي تواند روحيه جنگ جويانه را در او سگ با محبتي است خصوصاً نسبت به کفتار راه راه




فول تکست صادق و حصین ( کاغذ رکوردز )

بی دلیل 23/12/91 کفتار با لباس سگ ، پرواز تو حصار تن ترس میره به جنگ ولی بی کسی




یاد باد آن روزگاران

یاد بادا درس با با آب و همکاسه کفتار و گر گ. با لعابی تازه روز وشب با شوهرش در حال جنگ.




زنده باد مرگ بر اسرائیل!!

مرگ بر سگَ وعده جنگ آخرزمان ای گرگ درنده ،کفتار




برچسب :