بلدرچین گرگان

  • اصول پرورش بلدرچین

    اصول پرورش بلدرچین

    افرادی که علاقمند به پرورش بلدرچین جهت نولید گوشت باشند  باید جوجه های آن را خودشان تولید و تکثیر نمایند .زیرا محلی در ارتباط    با تولید انبوه جوجه بلدرچین و یا کارخانه جوجه کشی ویژه بلدرچین فعلا وجود ندارد . جهت ایجاد تاسیسات مربوط به پرورش بلدرچین نیز محلی  را که دارای آب ، برق  و راه بوده وجای خلوت باشد باید انتخاب کرد  همچنین دارای امکانات لازم نسبت به حمل محصولات تولیدی  به بازار باشد و از طرفی به دلیل ایجاد بوی نامطبوع و جذب مگس در محلی خارج و دور از محل سکونت پروزرش داده شود . به همین دلیل نیاز به ایجاد سالن های جداگانه جهت پرورش مولدین و جوجه ها و تاسیسات می باشد این واحدها را می توان بر اساس ظرفیت شان به صورت مجزا و یا بصورت واحد های جداگانه داخل یک ساختمان ایجاد کرد . سمت و سوی سالن ها از نظر آفتابگیر بودن مهم و با اهمیت می باشد     مثلا در مناطق گرمسیر قسمت طولی سالن ها باید در جهت شرق و غرب ساخته شود . اگر سایبان ساختمان هم مقداری طولانی در نظر گرفته شود از افزایش دمای داخل سالن در فصل تابستان کاسته خواهد شد زیرا در این فصل خورشید مدار عمودی را طی می کند . اما در مناطق سردسیر طول سالن در جهت شمال و جنوب ساخته می شود با این کار سالن ها در فصل زمستان آفتاب گیر خواهند شد . بادگیر بودن ، ارتفاعات و کناردریا  محلی مناسب برای پرورش بلدرچین محسوب نمی گردد . مکان پرورش را می توان بصورت بسته و باز ساخت . داخل سالن پرورش بر اساس برنامه و نحوه پرورش (داخل قفس و یا کف سالن ) ، ظرفیت جوجه ریزی در نظر گرفته شده و سرمایه موجود پرورش دهنده و ... آماده سازی می گردد . اگر پرورش در کف سالن     مد نظر باشد از بستر استفاده می شود  در این سیستم ارتفاع بستر در فصل تابستان 5 – 3 سانتیمتر و در فصل زمستان 8 – 5 سانتیمتر در نظر گرفته شده و با کاه ، تراشه نجاری ، پوسته برنج و یا خاک اره می پوشانند .  درجه حرارت مطلوب در پرورش بلدرچین بالغ مابین 27 – 21   درجه سانتی گراد می باشد . سیستم نگهداری در قفس در انواع مختلف ( پرورش نیمچه گوشتی – تخمگذار – و ... ) متداول می باشد کف قفس  را می توان در اندازهای مختلف  ( 25* 15 ، 20 * 15 ، 15 * 15 )   انتخاب کرد اما ارتفاع باید بین 17 – 15 سانتی متر باشد . در قفس های    با ابعاد ذکر شده می توان 4 – 2 بلدرچین نگهداری کرد . در ابعاد کوچک یک نر و یک ماده ، اما در ابعاد بزرگ بازاء 3 – 2 بلدرچین ماده   یک بلدرچین نر مناسب می باشد .  در قفس های سیستم آپارتمانی ، جهت جمع آوری فضولات ، قسمت تحتانی هر قفس با کف فلزی پوشانده می شود ، فضولات جمع شده یا بصورت اتوماتیک و یا بصورت دستی تخلیه و پاک سازی می شود . در قفس های تیپ کالیفرنیا ...



  • بلدرچین و خواص آن

    بلدرچين پرنده اي پرجنب و جوش و گوشت آن بسيار لذيذ ميباشد ، از لحاظ علمي ماده اي به نام "گليکوژن"در سلولهاي ماهيچه اين پرنده وجود دارد و هرچقدر ماهيچه در طول زندگي اين پرنده فعال باشد گوشت آن لذيذتر است. به همين دليل گوشت بلدرچين از گوشت مرغ و ديگر ماکيان برتري دارد. از ديگر مزاياي اين پرنده اين است که بعد از طبخ به دليل وجود سلولهاي پيچيده پيوندي در اثر پخته يا بريان شدن به هيچ وجه متلاشي نميشود و پرنده ترکيب خود را کاملاً حفظ کرده و در پذيراييها ، زيبايي و آرامش فراواني به سفره ميدهد. ارزش پروتئين موجود در گوشت اين پرنده 913/24 درصد است و اين در حاليست که انواع اسيدهاي آمينه کمياب که در ساير پروتئينها يافت نميشود ، در گوشت اين پرنده به وفور وجود داشته باشد. به همين دليل در اغلب نقاط دنيا پزشکان براي افراد مسن و از کار افتاده که احتياج مبرمي به ترميم سلولهاي از دست رفته بافتهاي خود را براي حفظ و بازيابي سلامت و شادابي خود دارند، مصــــرف گوشت بلدچين را تجــــويــــز مينمايند. از طرف ديگر وجود عناطر معدني کمياب و ويتامينهاي عديده در گوشت اين پرنده آن را براي امراض صعب العلاج همچون « آسم ، تشنج ، فشار خون ، ضعف اعصاب و يا در مواردي ناراحتي هاي رواني و عقب افتادگيهاي جسمي و رواني و همچنين بيخوابي همچون داروي معجزه آسا ميباشد» . خواص درماني گوشت و تخم بلدرچين! 1- سرشار از امگا3 2- غني از آهن / ويتامينهاي آ ، ب ، ث / اسيدهاي آمينه و ميکرو المانها 3- توصيه شده براي دوران بارداري – سنين رشد 4- تنظيم سيکل خواب / افزايش مقاومت بدن 5- عاري از کلسترول مضر / مناسب براي شير خواران 6- تنظيم سيستم عصبي ، قلبي و گوارشي 7- استحکام عضلات و استخوان ها 8- افزايش تمايلات جنسي 9- دفع مواد راديو اکتيو و سرطان زا 10- در کشور ژاپن به عنوان بخشي از صبحانه کودکان نيز مورد استفاده قرار ميگيرد. 11- بدليل حجم کم تخم بلدرچين و ميزان بالاي پروتئين آن نسبت به تخم مرغ ، براي ورزشکاران بخصوص بدنسازان عزيز نيز توصيه ميشود. 

  • مسمومیت ناشی از آفلاتوکسین در طیور....

    آفلاتوکسین ها ، واجد دو حلقه دهیدروفوران متصل به هم میباشند . این حلقه ها ، بصورت دو نیمه متفاوت از هم می باشند . اعضای آن را نیز با نام های B1 ، B2 ، G1 و G2 می شناسند . این دسته از بیماری زاها را پس از آن که با رنگ آبی یا سبز واکنش می دهند ، نسبت به نور فلورسنت ( طول موج 365 نانومتر ) واکنش می دهند و یا میزان کروماتوگرافی آنها در Rf نیز طبقه بندی می کنند . از میان انواع آفلاتوکسین ها ، نوع B1 ، سمیت بیشتری را نسبت به سایرین داشته و تقریبا در تمامی حیوانات ، تاثیر گذار میباشد . بیماری مزمن با آفلاتوکسین ها ، سبب نئوپلازی در تمامی گونه ها شده و کبد ، gallbladder ، پانکراس ، مجرای ادراری و استخوان را درگیر می کند . اگرچه محققین چندین متابولیت مختلف آفلاتوکسین را سرطان زا اعلام نموده اند ، به نظر می رسد که نوع B1 ، واجد قدرت بیشتری بوده و تاثیرات مخرب تری را ایجاد نماید . این متابولیت ، با هسته و  DNA میتوکندری ها باند شده و نوعی مدل پاتوژنی سرطان زا برای مکانیسم ایجاد تومور در کبد میباشد . این در حالیست که متابولیت فوق ممکن است ، از طریق فعال سازی oncogen ، دگرگونی هورمونی و تداخلات جیره ایی نیز فعال گردد . آفلاتوکسینی که تولیدکننده قارچ میباشد و غذاهای دامی که آلوده به آفلاتوکسین هستند ، در تمامی جهان شناخته شده بوده و در تولیدات طیور نیز مطرح میباشند .   رخداد طبیعی بیماری : امروزه ، تاثیرات اولیه بیماری با آفلاتوکسین به حدی شناخته شده است که به راحتی میتوان آن را از اسید سیکلوپلازونیک ، Strigmatocusin و همچنین ، سایر سموم جدا نمود . مسمومیت با آفلاتوکسین در جوجه اردکها ، سبب کاهش میزان رشد ، واکوئول سازی غیرعادی ، ریزش پر ، از بین رفتن رنگ ارغوانی پاها و زانوها ، فلجی ، آتاکسی ، تشنج و opisthotonus در روند مرگ می شود . پس از کالبدگشایی نمونه های یاد شده ، کبد و کلیه ها بزرگ و رنگ پریده بودند . اما به نظر می رسد که در موارد درگیری مزمن با آفلاتوکسین ،  هیدروپری کاردیوم و آسیت مشاهده شود . کبد مسخت و منقبض ندولار ، کیسه صفرای رنگ پریده و خونریزی نیز از سایر ضایعات توصیف شده است . ضایعات میکروسکوپی ایجاد شده بر اثر درگیری با این عامل بیماری زا در کبد شامل Fattychange در نپاتوسیت ها ، ازدیاد مجاری صفراوی و فیبروز اضافه بوده است . این در حالیست که ضایعات یاد شده ، همراه با ضایعات عروقی و قابل فساد در پانکراس و کلیه ها بوده است . ضایعات درگیری با آفلاتوکسین در بوقلمون ها را نیز میتوان ، کاهش فعالیت پرنده ، راه رفتن نامناسب و آهسته ، استراحت بیش از اندازه پرنده ، کم خونی و در نهایت مرگ دانست . پس از انجام کالبدگشایی ، شرایط بدنی نمونه ها عموما خوب . اما برخی ...

  • بیماری طیور(آنفلوآنزای)...

    مروری جامع بر آنفلوآنزای طیور بیماری آنفلوآنزا در اصل،به تب نزله ای حاد و به شدت واگیر دار در انسان و حیوانات مختلف اشاره دارد. این بیماری تنفسی توسط ویروسی از خانواده اورتومیکسو ویریده(Orthomyxoviridae)  ایجاد می شود. آنفلوآنزا یکی از مهم ترین بیماریهای صنعت طیور می باشد و باعث همه گیری (Epidemicity) متعدد در کشورهای مختلف شده ، کشور ما نیز از این امر مستثنی نبوده است. ویروس های این خانواده در دستگاه تنفس ، گوارش و اعصاب جایگزین شده ، در کنار سایر علایم بالینی ، باعث کاهش تولید می شوند. بیماری آنفلوآنزای طیور (Avin Influnza) اثرات اقتصادی زیانباری بر صنعت طیور و همچنین سلامت و بهداشت عمومی جامعه دارد.   طبقه بندی ویروس های آنفلوآنزا ویروس های آنفلونزا بر اساس پروتئین های موجود در ساختمان ، در دو گروه زیر طبقه بندی می شوند:   1-       ویروس های آنفلوآنزای گروه  Bو A 2-       ویروس های آنفلوآنزای گروه C   ویروس های گروه B و C به طور عمده از انسان جدا می شوند و ویروس آنفلوآنزای A باعث بروز بیماری در طیف وسیعی از میزبانها ( مانند انسان ها ، حیوانات و پرندگان) میشود.   از جهت بیماریزایی، ویروس آنفلونزا شامل دو گروه اصلی زیر می باشد:   .گروه اول شامل ویروس های آنفلوآنزای با قدرت بیماریزایی نه چندان زیاد(non-Highly Pathogenic Avian Influnza;nHPAI)که تلفات مربوط به این گروه زیر 75 درصد می باشد. این گروه خود شامل 3 دسته : الف -  غیر بیماریزا : Non-Pathogenic AI ب -  NPAI دارای قدرت بیماریزایی کم Pathogenic AI;LPAI Low و ج – دارای قدرت بیماریزایی متوسط Mild Pathogenic AI;MPAI می باشد.   . گروه دوم ویروس های آنفلوآنزا با قدرت بالا( HPAI)  می باشند که دارای تلفات بالای 75 درصد هستند. بیماری حاصل از این گروه ، از واگیرترین ، مهمترین وکشنده ترین بیماریهای صنعت طیور به حساب می آید.   ناقلین بیماری آنفلونزای طیور و انتقال آن به انسان: منبع و مخزن اصلی بیماری، پرندگان مهاجر آبزی از قبیل اردک ، غاز، بلدرچین و... می باشد. انتقال ویروس از پرندگان آبزی وحشی به پرندگان اهلی به ویژه خانواده ماکیان ( مرغ ها، بوقلمون ها، مرغ شاخدار، بلدرچین و...) صورت می گیرد.این بیماری از طریق ترشحات تنفسی و مدفوع دفع شده از پرندگان آبزی و همچنین پرندگان اهلی آلوده ، به انسان منتقل می شود. شواهد کمی دال بر انتقال ویروس ( به ویژه سویهH5N1) موارد نادری که مربوط به کارکنان بیمارستان بود  و مراقبت از بیماران فوق را به عهده داشتند، مشاهده شد( لازم به ذکر است که هنوز چگونگی ابتلای این افراد به درستی مشخص نشده است.). توجه به این نکته ضروری است که محصولات پرندگان آلوده از قبیل گوشت و تخم مرغ نیز نباید مصرف شود. یکی از مسائلی که در سالهای ...

  • بلدرچین

    بلدرچین

    از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد پرش به: ناوبری, جستجو بلدرچینبلدرچین معمولی، باغ وحشی در لهستانبلدرچین آبی آسیاییطبقه‌بندی علمی فرمانرو: جانورانشاخه: طنابدارانرده: پرندگانزیررده: نومرغانفُرورده: نوآروارگان[۱]راسته: ماکیان‌سانانخانواده: قرقاولیانسرده: بلدرچین نام علمیCoturnixبوناتره، ۱۷۹۱بلدرچین (به پارسی سره: بَدبَده) (نام علمی: Coturnix کُتورنیکس) پرنده‌ای کوچک از تیره قرقاولیان، راسته ماکیان‌سانان است. بلدرچین‌ها جثهٔ کوچک و خپلی دارند و زندگی بر روی زمین را ترجیح می‌دهند. از دانه‌ها و نیز حشرات و دیگر جنبندگان کوچک تغذیه می‌کنند. بر روی زمین لانه می‌سازند و بر پروازهای کوتاه و سریع قادرند، برخی گونه‌ها همچون بلدرچین ژاپنی و بلدرچین معمولی پرندگانی مهاجرند و توانایی پرواز در مسافت‌های طولانی را دارند. در برخی کشورها برخی گونه‌های بلدرچین در تعداد زیاد پرورش داده می‌شوند تا از تخم و گوشت آن‌ها استفاده شود و یا حتی در شکارگاه‌ها رها شوند. این پرنده در سکونت‌گاه‌های خود هم توسط انسان‌ها بطور گسترده‌ای شکار می‌شود تا از گوشت و پرهایش استفاده شود. محتویات[نهفتن] ۱ نام ۲ اسطوره‌ها ۳ نماد ۴ خواص درمانی در پزشکی سنتی ۵ انواع ۶ پانویس ۷ پیوند به بیروننام پراکندگی وسیع و فراوانی نِسبی این پرنده در خاورمیانه با نام‌های مختلف برای آن در میان فارسی‌زبانان همراه بوده‌است. به‌جز «بلدرچین» که واژه‌ای در اصل ترکی و اصلی‌ترین نام این پرنده است. واژهٔ «کَرَک» به‌ویژه در گویش هراتی و گویش‌های زبان کردی، در فارسی جدید به‌ویژه در گویش کرمانی واژهٔ «بدبده»، در فارسی کلاسیک واژهٔ «وَرْتِج/وَرْتیج/وَرْدیج» و در برخی مناطق مازندران، گیلان و سمنان «وَرده» از نام‌های دیگر این پرنده است. در زبان گیلکی نیز آن را «وُشُم/وُشوم» می‌نامند و سومین پادشاه زیاری را به جهت علاقه‌اش به شکار بلدرچین وشمگیر می‌نامند. در عربی از واژه‌های «سَمانی» و «سَلویٰ» استفاده می‌شود که به فارسی نیز راه یافته‌است. لامعی گرگانی شاعر سدهٔ پنجم می‌سراید: باران و برف بارد بَر ما کنون زِ ابر چون بر بنی سرائیل از آسمانْ سَماناسطوره‌ها   به روایت ع مریم بلدرچین اثر پیسانلو هد عتیق (سِفْرِ خروج ۱۳:۱۶، سفر اَعداد ۳۱ـ۳۳:۱۱) بلدرچین یکی از مائده‌های آسمانی بود که یهوه برای اسرائیلیان سرگردان پس از مهاجرت از مصر فرو فرستاد. به این موضوع در قرآن (بقره : ۵۷، اَعراف : ۱۶۰ و طه : ۸۰) نیز اشاره شده‌است. این پدیده با توجه به مهاجرت بلدرچین‌ها از منطقه مدیترانه قابل تبیین است. این پرنده‌ها هر سال بهار در گله‌های پرشمار ...

  • استان گلستان

    استان گلستان از استان‌های شمالی ایران است. مرکز این استان گرگان است. گرگان (که به یونانی هیرکانیا گفته می‌شد) یکی از شهرهای مهم ایران در طول تاریخ بوده‌است. داریوش دوم برای مدتی ساتراپ این استان بوده‌است. گلستان نام جدید سرزمین تاریخی است که در طول تاریخ و تا سده هفتم هجری به نام ایالت گرگان و از آن پس تا آغاز سده دهم به نام استرآباد و در نوشته‌های دوران اولیه اسلامی به نام (جرجان) و از اسفند ۱۳۱۶ گرگان نامیده شده‌است. این استان تا سال ۱۳۷۶ بخشی از استان مازندران بود، اما در آن سال به صورت استانی مستقل درآمد و شهرستان گرگان به عنوان مرکز آن برگزیده شد. بیش‌تر شهرهای کنونی استان از دیرینگی چندانی برخوردار نیستند و از بزرگ‌شدن روستاها به وجود آمده‌اند و به عبارتی روستا شهر به شمار می‌آیند. با این همه، شهرهای گرگان و گنبدکاووس ریشه در تاریخی دارند. روستاهای استان گلستان به صورت متمرکز و نزدیک به هم هستند. این روستاها در راستای جاده‌ها و رودها به صورت طولی و در بخش‌های کوهستانی به صورت پله‌ای هستند. روستاییان برای ساختن خانه‌های خود، بسته به محیط جغرافیایی که در آن به‌سر می‌برند، از سنگ و چوب و آجر بهره گرفته‌اند و داشتن سقف شیروانی در آن‌ها بسیار دیده می‌شود. پس از انقلاب اسلامی، بیش تر این روستاها دارای راه ارتباطی مناسب و شبکه‌ی آب، برق و ارتباط از راه دور شده‌اند. روستاییان به کار کشاورزی، باغ‌داری، دامپروری، زنبورداری، پرروش کرم‌ابریشم، صنایع دستی، ماهیگیری و پرروش ماهی می‌پردازند و برخی از آن‌ها نیز در کار جنگل‌داری به سازمان‌های مربوطه یاری می‌رسانند.