فروش ویولن دست دوم
دانلود کتاب دوم هنرستان/نوشته روح الله خالقی
دانلود کتاب
نت ، نت خوانی ، نت نویسی ، حروف موسیقی
نت ها هفت نام برای نوشتن اصوات موسیقایی هستند. در ایران به پیروی از فرانسه و ایتالیا نت ها به این صورت نام گذاری می شوند: دو - ر - می - فا - سل - لا - سی (do, re, mi, fa, sol, la, si). روش های نام گذاری دیگر نیز وجود دارد که نت ها را با اصطلاحات «A, B, C, D, E, F, G» عنوان می کنند. در این روش A همان نت «لا» (la) است. الفبای موسیقی نت نام دارد. نُت یا نوت، در موسیقی به دو معنی بکار می*رود: * یکی به معنی واحد صدائی با فرکانس ثابت که نامی بر آن گذاشته شده، که در متون کهن فارسی به آن نغمه می*گویند. * دیگری به معنی نمایش یا نشانه نوشتاری هر یک از این صداها. در معنی اول نت*ها هفت نام برای نوشتن اصوات موسیقایی هستند. در ایران به پیروی از فرانسه و ایتالیا نت*ها به این صورت نام*گذاری می*شوند: دو - ر - می - فا - سل - لا - سی (do, re, mi, fa, sol, la, si). روش*های نام*گذاری دیگر نیز وجود دارد که نت*ها را با اصطلاحات «A, B, C, D, E, F, G» عنوان می*کنند. در این روش A همان نت «لا» (la) است. این نام*ها بیانگر نواک اصوات است. در معنی دوم، برای مکتوب کردن اصوات موسیقی، این صداها را طبق قواعد خاصی بین یا روی پنچ خط افقی می*نویسند که به نام خطوط حامل شناخته می*شوند. خطوط حامل از پایین به بالا شمرده می*شوند، به این معنی که نتی که روی خط پایین*تر نوشته شود، صدایی بم*تر از نتی دارد که بر روی خط بالاتر نوشته شده*است. به این ترتیب نام نت از روی جائی*که روی خط*های حامل قراردارد مشخص می*شود. دیگر مشخصات نت مانند طول آن (مدت زمان امتداد یافتن آن صدا) و غیره را نیز با شکل*های قراردادی که برای نت طرح شده نمایش می*دهند. نت*های متوالی را از چپ به راست می*نویسند. دانشی که به قواعد نوشتن نت*های موسیقی و مقولات مرتبط با آن می*پردازد، تئوری موسیقی نام دارد. در شکل زیر توالی نت*ها نشان داده شده*است. این نت*های مختلف که به شکل دایره*های کوچکی (بعد کلید سل) رسم شده*اند. به این دلیل که نت*ها در اینجا به شکل دایره*های کوچک هستند، پس طبق قرار داد هر کدام از آنها دارای زمانی معدل ۴ ضرب است. در اصطلاح موسیقی، هر نتی که به شکل دایره*ای کوچک باشد گرد نام دارد. نت*ها در این تصویر به ترتیب از چپ به راست روی پنج خط حامل نوشته شده*اند که به همین صورت نیز (از چپ به راست) خوانده می*شوند.ریشینه نام گذاری نت ها گوییدو دآرتسو (۱۰۵۰-۹۹۰، Guido d'Arezzo)، کشیشی فرانسوی، ساکن ایتالیای قرن ۱۱ میلادی، برای نخستین بار نام این نت*ها را بر اساس سروده*ای مشهور به سرود سن ژان که گویا خود برایش آهنگی ساخته بود انتخاب کرد:Ut queant laxis resonare fibris Mira gestorum famuli tuorum Solve poluti labireatum Sancte Johannes. در این دوران موسیقی شش*هجایی بود و در سده*های پس از آن بود که «سی» بر آن افزوده ...
مهدی خالدی نوازنده ویولون 20 سال در اوج
بردی از یادمبه مناسبت نوزدهمین سالگرد درگذشت مهدی خالدینهم آذر ماه سالگرد درگذشت استاد مهدی خالدی.(خالدآبادی الاصل ) یکی از نام آورترین هنرمندان موسیقی ایرانی است نسل حاضر نوای ویولن مهدی خالدی را به یاد نمی آورند ولی نام و یاد او در اذهان دوستداران موسیقی تا ابد جاودان خواهد ماند.زمانی که صبا چهره در نقاب خاک کشیده بود و هنز پرویز یاحقی و اسداله ملک به حد پختگی نرسیده بودند؛در آن زمان ساز مهدی خالدی حرف اول رامی زد.خالدی و تجویدی از بزرگترین شاگردان صبا بودند و هنوز هم استاد علی تجویدی کاروان سالار و سلسله جنبان موسیقی ایران است.در مدت زمانی نه چندان دور همیشه نام ویلن و مهدی خالدی با یکدیگر عجین بوده و چه به جاست اگر پا به پای صحبت اساتیدی چون؛علی تجویدی،همایون خرم و پرویز یاحقی نشست با شکوه و هنری استاد مهدی خالدی را چه در ویولن نوازی و چه در اهنگسازی از زبان انها شنید.مهدی خالدی در زمان خود یک استثنا بود و به شهرتی که لایقش بود دست یافت.این گفته ی نوازنده ی ارجمند پرویز یاحقی است که:«خالدی تنها نوازنده ی ویولن بود که حدود 20 سال در هنر موسیقی مطرح و در اوج بود.»در سال 1317 مهدی خالدی شاگرد صبا در غیبت استاد(مانند مسافرت به شام و بیروت) گرداننده ی کلاس ویولن استاد بود.پای صحبت قدیمی ها که می نشینی می گویند که وقتی از استاد صبا در مورد ارجحیت شاگردانش سوال می شد استاد صبا می فرمودند: «همه خوبند ولی خالدی چیز دیگری است.» در آن زمان سه سبک در نوازندگی ویولن وجود داشت یکی سبک صبا،دوم سبک حسین خان یا حقی،و سوم سبک مهدی خالدی.خالدی از پایه گذاران برنامه ی گلها بود و اکثر تکنوازی های گلهای جاویدان را به همراهی بزرگانی چون حسین تهرانی،احمد عبادی،رضا ورزنده،جهانگیر ملک و ... می نواخت.خالدی در اردیبهشت 1319 در ارکستر صبا مشغول به فعالیت شد و نیز از بدو تاسیس رادیو به همراهی استادان صبا و مرتضی خان محجوبی،شهنازی و نی داود با رادیو همکاری مستمر پیدا کرد.او در سالها ی 1324 و 1325 که برای اجرای برنامه به هندوستان سفر کرده بود،هر شب در رادیو بمبئی ،موسیقی ایرانی را به همراه علی زاهدی،جواد بدیع زاده،علی اکبر پروانه به اجرا در آورده و تعداد زیادی صفحه ظبط کردند.استاد بعد از بازگشت در سال 1326 دست به تاسیس ارکستری با 16 نوازنده زد.آشنائی خالدی با شاعر و ترانه سرای مشهور نواب صفا به خلق آثاری جاودانه منجر شد. می توان از آثار خالدی: آمد نو بهار (که به مناسبت تولد فرزندشان جناب آقای نشاط خالدی ساخته شد)، ما را ز چه پابند جنون کردی و رفتی، به کنارم بنشین، بردی از یادم، چه بخواهی و چه نخواهی، نازنین من، بیقرار و بسیاری دیگر را ...
اصول نوازندگی ویلن
در سلسله مقالات آموزشی" اصول نوازندگی ویولن" سعی بر آن است تا به تدریج با معرفی، دسته بندی و آموزش نکات متعدد و مختلف مربوط به نوازندگی این ساز، هنرجویان به درکی صحیح در این زمینه دست یابند. همواره در نوازندگی ویولن باید به این اصل توجه داشت که انتخاب طبیعی ترین شکل و فرم برای اندام های مختلف بدن در انجام فعالیت های نوازندگی، صحیح ترین راهکار اجرایی است و انتخاب هر وضعیت غیر طبیعی برای اعضای مختلف بدن، که نوازنده برای استمرار و حفظ آن وضعیت نیازمند صرف نیروی اضافی یا بوجود آوردن کشش های نامتعارف در اعضا گردد، اشتباه است. در نظر داشتن اصل بالا، باعث می گردد تا تمرین و نوازندگی ساز آسانتر انجام پذیرفته و مشکلات اجرایی جملاتی که نواختن آنها با حفظ حالات اشتباه و غیر طبیعی، ناممکن بوده حل گردد. از طرف دیگر رهایی از استیل های اشتباه باعث می گردد تا نوازندگی با خستگی بیش از اندازه همراه نگشته و لذت بخش شود. الگوی شماره 1/1:- نحوه دست گرفتن ساز بطور کلی ویولن در هنگام نواخته شدن با سه نقطه چانه، شانه و دست چپ در تماس است و هر یک از این نقاط بخشی از بار دست گرفتن ساز را به دوش می کشند. هرچند، نوازنده باید بتواند که ویولن را بدون کمک گرفتن از دست چپ و فقط با کمک گردن و شانه نگاه دارد. 1/1/1- شانه و گردن: نوازنده نباید برای نگهداری ساز بر روی شانه چپ، آنرا بالا کشد و شانه باید در هنگام گرفتن ساز به همان وضعیت افتاده خود در حالت طبیعی بدن باقی ماند. طبیعی است اگر گردن نوازنده بلند باشد، او ناخودآگاه برای با تسلط گرفتن ساز، نیازمند بالا کشیدن شانه و یا خم کردن اضافی گردن خود به سمت پایین است که البته اتخاذ هر یک از دو مورد فوق توسط نوازنده اشتباه است. زیرا برای حفظ اولی او باید یک توان اضافی را به شکل بیهوده ای صرف بالا نگه داشتن شانه گرداند که هم باعث خستگی او شده و هم دائما درصدی از فکر او بایستی به حفظ این حالت معطوف باشد. مورد دوم نیز، از آنجا که غضروف ها و مهره های گردن را به حالت کشش بیش از اندازه می اندازد و بر آنها فشار وارد می کند، مطلوب نیست. بالشتک ویولون به دو شکل می توان از این معضل رهایی یافت: نخست آنکه به وسیله تکه پارچه ای که بر روی خود برگردانده شده و یا به اصطلاح " تا " شده و در زیر ویولن قرار گرفته است، این ارتفاع تامین گردد و دیگر آنکه از بالشتک های مخصوص کارخانه ای استفاده گردد. انتخاب یک بالشتک مناسب بسیار مهم بوده و می تواند تاثیر بسزایی بر راحت تر نواختن داشته باشد. نوع مرغوب این بالشتک ها، که دارای قابلیت تنظیم ارتفاع در دو طرف خود است، میتواند مناسب ترین وضعیت ارتفاعی را به شکلی مطلوب در اختیار ...