نقشه شهرستان میاندواب
شهرستان میاندو آب
میان دو آب یکی از شهرستان های استان آذربایجان غربی است که در ناحیه ی جنوب استان واقع شده است. اساس اقتصاد این منطقه را كشاورزی و باغ داری تشکیل می دهد. دام و فرآورده های دامی جزو محصولات صادراتی اين شهرستان محسوب می شوند. شهرستان مهاباد دارای جاذبه های طبيعی و تاريخی متعددی است. رودخانه مهاباد و رودخانه زرينه رود علاوه بر مزايای اقتصادی از جمله جاذبه های طبيعی منطقه نيز به شمار می آيند. چشمه های آب معدنی و غارهای معروف از جمله غاربورينگ بزرگ، بناهای تاريخی مانند مسجد جامع مهاباد، مقبره و دخمه های قديمی چون دخمه مادی فقرگاه، پل، مدرسه و حمام های قديمی از مهم ترين ترين جاذبه های طبيعی و تاريخی منطقه هستند. مکان های دیدنی و تاریخی جاذبه های طبيعی شهرستان ميان دوآب را رودهای زرينه رود، سيمينه رود و چشمه زندان سليمان تشکيل می دهند. بناهای تاريخی و قديمی از جمله آتشكده آذرگشسب و قلعه بخدک (بختک) به همراه بقعه ها، پل ها و ساير بناهای تاريخی از جمله مکان های ديدنی منطقه به شمار می روند. صنايع و معادن ميان دوآب را تا اندازه ای می توان صنعتی دانست وجود سد «نوروزلو» در 15 كيلومتری جنوب خاوری منطقه، كارخانه قند، كمپوت سازی و كوره های آجر سازی و آهک پزی بر اهميت صنعتی این ناحیه افزوده است. معادن پراکنده ای نیز در کوه های اطراف وجود دارند. کشاورزی و دام داری كشاورزی و باغ داری در اين شهرستان رواج كامل دارد و محصولات گندم، چغندر قند، انگور، سيب، گلابی و بادام از محصولات كشاورزی آن این منطقه هستند. دام و فرآورده های دامی نیز از محصولات صادراتی اين شهرستان محسوب می شوند. وجه تسميه و پيشينه تاريخي ميان دوآب از سه كلمه ( ميان – دو – آب ) تشكيل شده است و اين به دليل قرار گرفتن در ميان دو رودخانه زرينه رود و سيمينه رود است. در اين منطقه اقوام مختلفی مانند: مادها، اورارتوها، كردها، سلجوقيان، ترک ها و مغول ها زندگی و حكومت كرده اند. اگر چه كتب مدون و آثار تاريخی بسيار قديمی درباره محدوده شهر فعلی از گذشته های دور به يادگار نمانده است اما اطراف شهر و روستاهای هم جوار مملو از نشانه های باستانی و تاريخی است و وجود آثار باستانی چند در روستاهای داش تپه، گوی تپه، و ليلان در نزديكی شهر و آثار ارزنده تاريخی در منطقه تكاب و نوشتار فراوان مورخين در اين باره خبر از منطقه ای می دهد با گذشته تاريخی بسيار دور و با آثار غنی از ادوار مختلف كه همين اين نشانه ها مربوط به قدمت و گذشته پر افتخار اين محل است.سنگ نبشته های مكشوفه سابقه تاريخی آن را به هزاره های قبل از ميلاد پيوند داده اين اطمينان را به دست می دهند كه شهر مياندواب ...
ويژگيهاي جغرافيايي، تاريخي، سياسي و اداري شهرستان مياندوآب:
ويژگيهاي سياسي و اداري شهرستان مياندوآب : اين شهرستان در 164 كيلومتري جنوب‌شرقي مركز استان آذربايجان‌غربي (اروميه) و بين شهرستان‌هاي بوكان و مهاباد و شاهين‌دژ و ملكان واقع گرديده است. و آب‌هاي درياچه اروميه شمال‌غربي آن را تشكيل مي‌دهد و حدود شمالي آن مرز مشترك آذربايجان‌شرقي را دربر مي‌گيرد و داراي سه بخش به نامهاي مرحمت‌آباد، مركزي و باروق و 11 دهستان مي‌باشد، بخش مرحمت‌آباد با دهستانهاي مرحمت‌آباد شمالي و مرحمت‌آباد مياني، بخش مركزي با دهستانهاي زرينه‌رود، زرينه‌رود جنوبي، زرينه‌رود شمالي، مرحمت‌آباد، مرحمت‌آبادجنوبي، مكريان شمالي و ... . بخش باروق با دهستانهاي باروق، آجرلوي شرقي و آجرلوي غربي . ويژگيهاي جغرافياي طبيعي شهرستان مياندوآب : ـ موقعيت، حدود و وسعت شهرستان مياندوآب : شهرستان مياندوآب با وسعت 223300 هكتار حدود 18/4 درصد از سطح استان را به خود اختصاص مي‌دهد. اين شهرستان در محدوده ارتفاع 1000 تا بيش از 2000 متر از سطح دريا مي‌باشد. از سطح شهرستان 33/11 درصد را تپه‌ها و 67/88 درصد بقيه را اراضي دشتي، سيلابي و ... تشكيل مي‌دهند و از نظر موقعيت جغرافيايي در 46 درجه و 6 دقيقه طول جغرافيايي و 36 درجه و 46 دقيقه عرض جغرافيايي قرار گرفته است. ـ كوههاي شهرستان مياندوآب : شهرستان مياندوآب از نظر توپوگرافي، تپه ماهوري و جلگه‌اي است. بجز در شرق مياندوآب در دامنه‌هاي سهند درآن واقع است اكثراً تپه ماهوري و هرچه به طرف شهر مياندوآب نزديك مي‌شويم از ارتفاع آنان كاسته مي‌شود. بلندترين ارتفاع كوههاي مرز آذربايجان‌شرقي و غربي در محل ربط با ارتفاع 2832 متر است و كوههاي جان‌آقا، عثمان اولن، آيدشه و ارتفاعات نوروز لو (سد انحرافي نوروزلو در پاي اين كوه بر روي زرينه‌رود احداث شده) 1450 متر ارتفاع دارند. همچنين كوه قشلاق‌لو با ارتفاع 1370 متر و ارتفاعات خطايي در اطراف تالاب چنگيزگلي با ارتفاع 1450 متر و كوه تلخاب يا قزل كوه در حد فاصل مهاباد و مياندوآب با ارتفاع 1645 متر مي‌باشد. ارتفاعات نوروزلو شهرستان مياندوآب ـ دشتهاي شهرستان مياندوآب در شهرستان مياندوآب، دشت مياندوآب‌غربي، مياندوآب شرقي و باروق واقع شده است كه در مورد اين دشتها توضيحاتي ارائه مي‌گردد. نقشة پراكنش دشتهاي جنوب استان ـ دشت مياندوآب‌غربي : دشت مياندوآب‌غربي مساحتي برابر 47100 هكتار دارد و در جنوب درياچه اروميه واقع شده و داراي 75 پارچه آبادي مي‌باشد. عمده‌ترين محدوديتهاي اراضي قابل كشت آبي در اين دشت مربوط به مسائل شوري، ماندابي و عوامل كيفي خاك است. رودخانه سيمينه‌رود در محل ساري قميش از دشت حاجي‌آباد خارج شده و به دشت مياندوآب‌غربي ...
منطقه جغرافیایی
قاریاغدی درپنج کیلومتری میاندوآب به طرف جاده شاهیندژ و همسایه گی روستاهای نصیرکندی ، حیدر آباد و قشلاق واقع شده است و شهرک میاندوآب نیز در زمینهای قاریاغدی قرار گرفته است. شهر میاندوآب در استان آذربایجان غربی ایران قرار دارد. این شهر در جنوب دریاچه ارومیه و جنوب شرقی استان آذربایجان غربی و میان دو رود زرینه‌رود و سیمینه‌رود واقع است. این شهر در جنوب دریاچه ارومیه و جنوب شرقی استان آذربایجان غربی قرار دارد. ساکنان شهر ترک‌زبان و روستاهای شمالی و شرقی آن نیز ترک‌زبانند و در برخی از روستاهای غربی و جنوبی مردمان کرد ساکنند رودخانه زرینه‌رود (جغاتو) نام رودی است در شمال غربی ایران که در جنوب شرقی آذربایجان قرار دارد. این رودخانه با طول ۲۳۰ کیلومتر طولانی‌ترین رود استان است که طول شهرستان شاهین دژ و میاندواب را می‌پیماید واز کنار جنگل های قاریاغدی میگذرد و سرانجام به دریاچه ارومیه می‌ریزد. سرچشمهٔ این رود از کوه‌های «چهل چشمه» در شهرستان سقز است و در شهرستان تکاب رودخانه‌های خور خوره و ساروق و در شهرستان شاهین دژ رودهای هولاسو و هاچه سو و محمودآباد و آجرلو چای و در شهرستان میاندواب رود لیلان چای به آن می پیوندند بر روی این رودخانه سد قرار دارد که میزان آب خروجی را تنظیم می‌کند. در گذشته سیلاب‌های ناشی از این رودخانه روستاهای زیادی را در بر می‌گرفت. در دورهٔ سلطهٔ مغولان در ایران این رودخانه را با نام مغولی «چغنو» یا «جغتای» بر گرفته از نام پسر دوم چنگیزخان به خاطر خروشان بودن آن می‌نامیده‌اند و امروزه به زبان محلی به آن چیغاتو (جَغَتی - جَغَتو) می‌گویند
تاریخ میاندواب
میاندوآب در جنوب دریاچه ارومیه و جنوب شرقی استان آذربایجان غربی واقع شده. مرکز این شهرستان شهر میاندوآب است. وجه تسمیه و معادل فارسی آن میاندوآب، حاصل موقعیت این شهر بین دو رود زرینه‌رود و سیمینه‌رود هست.[۶] نام ترکی این شهر قوشاچای (دو رود)استاز لحاظ گروههای جمعیتی میاندواب و اطراف آن بسیار متنوع است. زبان در میاندوآب ترکی آذری است. تقسیمات کشوری تقسیمات کشوری این شهرستان، بنابرآنچه در نتایج آمارگیری سرشماری سال ۱۳۸۵ کل کشور آمده است، بر حسب بخش، شهر، دهستان و روستا به شرح زیر است: [۱] بخش‌ها · بخش مرکزی · بخش مرحمت آباد · بخش باروق شهرها · شهر میاندوآب · شهر چهاربرج · شهر باروق دهستان‌ها دهستان‌های بخش مرکزی · دهستان زرینه رود جنوبی · دهستان زرینه رود شمالی · دهستان زرینه رود · دهستان مرحمت آباد · دهستان مکریان شمالی · دهستان مرحمت آباد جنوبی دهستان‌های بخش مرحمت آباد · دهستان مرحمت آباد شمالی · دهستان مرحمت آباد میانی دهستان‌های بخش باروق · دهستان باروق · دهستان آجرلوی غربی · دهستان آجرلوی شرقی کشاورزی موقعیت بسیار مطلوب جغرافیائی باعث رشد بسیار خوب کشاورزی و در نتیجهترقی صنعتی منطقه میاندوآب شده است. کارخانه تولید قند و شکر میاندوآب دراوایل قرن بیستم با همکاری مهندسان آلمانی بنا گردید. بنای سد انحرافینوروزلودر سالهای ۱۳۵۰ هجریشمسی این ناحیه را مستعد آبادانی و صنعتی نمودن ناحیه نمود. تاریخشهرستان میاندوآب کشف چندین اثر باستانی در اطراف میاندوآب، نشانگر اسکان بسیار قدیمیمنطقه در دورانهای ثبت نشده تاریخ هست. در اوایل سلطنتآقامحمد خان قاجاربه دنبال کوچ اجباری جمعیتیاز منطقه کرمان به اهالی شهر اضافه شدند و در مدت دو نسل در جمعیت ترکمیاندوآب استحاله گشتند. اسامی برخی محله‌ها و شهرت‌ها مانند رابریلر،سیرجانیلر و کرمانی نشانگر این حرکت جمعیتی بوده. دو دلیل اصلی این حرکتجمعیتی مهاجرت اجباری یا تبعید در اثر شورش ذکر شده. سرکوبی یاغی‌های منطقهکرمان و اسکان جمعیت بیشتر در این منطقه به منظور مقابله با حملاتکردهابه بناب و مراغه بوده است. این شهر درواقع مرز منطقه ترک نشین و کردنشین است. تهاجمات متعدد بعضی از قبایل محلیکرددر این منطقه تا اواخر مشروطیت ادامهداشت. در این برهه گزارشهای بسیاری از حملات به کردان توسط لشکرشجاع‌السلطنهنیز ثبت شده است.در سالهای متلاطم جنگ جهانی اول میاندوآب نیز مانند بسیاری مردم منطقهطعم ...