نقش مدرسه در تربیت اجتماعی

  • نقش مدرسه در تعلیم و تربیت فرزندان

    وی مهر، بوی مهربانی، بوی لبخند، بوی درس و مدرسه و شوق کودکانه در پیاده روها، بوی نمره های بیست، بوی دفتر حساب و مشق های ناتمام، بوی دوستی و محبت... پاییز با خود شور می آورد و قاصدکها خبر بازگشایی مدارس می دهند، درختان آماده می شوند تا با شوق، برگهای رنگارنگشان را چون کاغذهای رنگی بر سر کودکانی که مشتاقانه به مدرسه می روند بریزند و سارها بر شاخه های انبوه درختان صف کشیده اند، تا آوازهای گرمشان را بدرقه کنند. نسیم، نفس های معطرش را هر صبح بر گونه های سرخابی کودکانه شان می دمد تا خواب را در سایه های کوتاه دیوار جا بگذارند و مشتاقانه تا حیاط منتظر مدرسه بدوند. دیوارهای آجرنمای مدرسه را سراسر شور و شوق پر کرده است. کلاسها با آغوش باز در آستانه درها ایستاده اند تا میهمانان خود را در آغوش بکشند. واژه ها بر تخته های سیاه جان می گیرند و پروانه می شوند تا در نفس های هیجان زده کودکان پرواز کنند و فضای لرزان کلاس را گرم نمایند. چه شور و حالی دارد این روزهای آغاز مدرسه، روزهایی سراسر دلهره، شوق و اضطراب، روزهای مهر و مدرسه، روزهایی که خیابانها سرخوش هیجان لبریز صداهای کودکانه جاری در پیاده روهایند. روزهایی که عشق هر سحر، عاشقانه از پشت پنجره کلاس ها سرک می کشد تا با بالا آمدن آفتاب، تنشان را در نفس های معطر کودکان شست وشو دهند. روزهایی که آفتاب به شوق مدرسه رفتن هر صبح زودتر از آواز خروس ها بیدار می شود. روزهایی که ماه، بالای سر دفترهای مشق به خواب می رود. امروز اولین روز از ماه مهر و شروع فصل پاییز، ماه تحصیل، تلاش، مشق و مدرسه است. روزهای آغازین سال تحصیلی هم مثل سالهای اولیه تحصیل، دوران بسیار حساسی است. ایجاد نگرش های مثبت و پویا در دانش آموزان، تقویت انگیزه کوشش برای یادگیری و کاهش دغدغه و اضطراب و آشنایی با شخصیت و دیدگاههای دانش آموزان می تواند در روزهای اول مدرسه صورت پذیرد. همچنین در دوران اولیه تحصیل، خانه و مدرسه هر یک نقش ویژه دارند. کارشناسان مسایل اجتماعی معتقدند روابط در خانه فردی تر و عاطفی تر و در مدرسه جمعی تر و منطقی تر است. از این رو این دو محیط خانه و مدرسه از لحاظ فراهم آوردن زمینه های لازم برای رشد و تربیت کودک مکمل یکدیگرند و باید همدیگر را یاری کنند. لذا همکاری پدر و مادر با معلمان و اولیای مدرسه اهمیت ویژه ای دارد. اما در این میان نباید نقش آموزشی و تربیتی مدرسه را نادیده گرفت، چراکه دوران تحصیل از جهت تعلیم و تربیت بهترین و مهمترین دوران است. در این دوره بچه ها ویژگی های روانی و آمادگی کاملی برای تربیت پذیری و ادب آموزی دارند و آموزش رسمی بچه ها نیز از این مرحله آغاز می شود. لذا این دوران ...



  • نقش خانواده و مدرسه در تربیت دانش آموزان

      باسمه تعالینقش خانواده و مدرسه در تربیت دانش آموزان:ضرورت توجه به رشد شخصیت آدمی و اهمیت پرورش تن و روان دانش آموزان موجب شده است که اینمساله مهم به عنوان یکی از کارکردهاي اساسی نظام آموزش و پرورش به حساب آید ، و در صورتی اهدافعالی آموزش و پرورش تحقق می یابد که هماهنگی با دیگر نهادهاي اجتماعی از جمله خانواده بوجود آید.دانش آموزان در خانه و میان اعضاي خانواده زندگی می کنند و در بطن خانواده روابطی با پدر ، مادر ،خواهر،برادر و... ایجاد می کنند . خانواده نیز تعلق به اجتماع دارد و متاثر از آن ، ولی به عنوان یک نهاد اجتماعیویژگی هایی براي خود دارد و در صورتی ناهمگنی میان ویژگی هاي خانواده با ویژگی هاي کلی اجتماع،کارکرد مدرسه با مشکلاتی مواجه می شود .بسیاري از مربیان تعلیم و تربیت ، روان شناسان ، جامعه شناسان و.... منشاء بسیاري از مشکلات رفتاري واجتماعی دانش آموزان را ناشی از مسایل موجود در خانه می دانند. روابط نادرست عاطفی پدر و مادر ،ناسازگاري میان اعضاي خانواده ، افراط و تفریط در حمایت و مراقبت ، عدم توجه و نظارت بر دوستان ومعاشران فرزندان و.... از مسایل مهمی هستند که نقش اساسی در شکست تحصیلی آنان دارد .نقش خانواده در رشد فرزندان بسیار موثر است و به عنوان منبع اصلی انتقال مهارت ها به شمارمی رود: خانوادهمنبع اصلی انتقال مهارت اساسی ، رفتار ها ، عادت ها و میراث فرهنگی به فرزندان است . در حقیقت آینده وتقدیر کودکان بستگی به شرایط وطرز عمل خانواده ها دارد . فقیر و غنی ، تحصیل کرده وبیسواد ، مذهبی وغیر مذهبی بودن خانواده و خیلی از مسایل دیگر در شخصیت کودکان تاثیر می گذارد .سند تحول بنیادین در ابتداي فصل دوم خود اینگونه آورده است: وزارت آموزش و پرورش مهمترین نهادتعلیم و تربیت رسمی عمومی ، متولی فرآیند تعلیم و تربیت در همه ساحتهاي تعلیم و تربیت ، قوام بخشفرهنگ عمومی و تعالی بخش جامعه اسلامی براساس نظام معیار اسلامی ، با مشارکتها خانواده ، نهادها وسازمانهاي دولتی و غیر دولتی است .واضح است که نقش مشارکت خانواده در این بند جدي گرفته شده است چرا که هستند خانواده هایی که تمامبار تعلیم و تربیت فرزند را بردوش مدرسه گذاشته و خود را جدا از مدرسه می دانند بارها و بارها از زبانبرخی والدین گرامی شنیده ایم که هنگامی که ازیک رفتار فرزند خود ناراحت می شوندمیگویند " در مدرسههمین چیزها را یاد میدهند که اینگونه شده اید " غافل از اینکه کودك تنها یک پنج روزش را در مدرسه میگذراند و باقی روز را در کنار خانواده است واین خانواده که باید تکمیل کننده آموخته هاي تربیتی مدرسه باشدو این خانواده است که آموخته هاي کودك ...

  • تاثیر مدرسه بر رشد و تربیت اجتمعی از دید گاه پیاژه

        مدرسه وتاثیرات مهم آن در رشد وتربیت اجتماعی ژان بیاژه روان‌شناس معروف سوئیسی می‌گوید كه «آرزوی مكتب آموزش و پرورش فعال بوجود آوردن اعتدالی است مناسب بین مكتب انفرادی و مكتب اجتماعی، هدف از آموزش انفرادی منطبق ساختن فرد با سن او و استعداد‌ها و مهارت‌های او می‌باشد و هدف از آموزش اجتماعی این است كه كودك یا نوجوان زندگی دسته جمعی و رفتارهای اجتماعی را بیاموزد.» ژان ژاك روسو فیلسوف و مربی معروف فرانسوی می‌گوید كه «آموزش و پرورش دو قطب دارد، یكی مواد درسی و دیگری روابط بین‌ معلم و شاگرد.» یكی دیگر از عواملی كه در رشد و تربیت اجتماعی نقش بسزایی دارد گروه دوستان و همسالان می‌باشد به طور كلی جامعه كودكان از هر كدام یك عضو گروه و یك كودك اجتماعی‌تر می‌سازد به بیان د یگر تجربیات اجتماعی كودك پیش‌دبستانی كه عضو جامعه نشده با تجربه‌های كودكی بزرگتر، كه به یكی از جامعه‌های كودكان تعلق دارد، تفاوت دارد كه بخشی از این تفاوت معلول جامعه است از سوی دیگر تعلق كودك به جامعه دیگری كه در محیط خانه وجود دارد تجربیات دیگری به ارمغان می‌آورد. بی شك هر چه تضاد این دو جامعه و ارزش‌های آن كمتر باشد رشد اجتماعی كودك سالمتر خواهد بود. با این همه، ارزیابی دوستی‌ها نیز مانند دیگر مناسبات انسانی به كیفیت آن بستگی دارد. به همین دلیل اگر والدین این دوستی‌ها را به هم بزنند ولی جانشینی برای ‌آن پیدا نكنند، ممكن است كودكان بسیار متضرر شوند پس لازم است بزرگسالانی كه در پیش چشم كودكان مهم هستند به ویژه والدین و مربیان امكانات لازم را برای دوستیابی فراهم سازند معلمان باید كودكان را به عضویت در باشگاههای ورزشی و تفریحات لازم تشویق كنند همچنین در شهرها باید مناطق خاص بازی و تفریح وجود داشته باشد تا امكان دوست‌گزینی بیشتر فراهم گردد. والدین هم می‌توانند مهارت‌های اجتماعی را به كودكان بیاموزند تا در انتخاب دوست با چشم باز عمل كنند. جامعه كودكان نوعی خرده‌فرهنگ مربوط به مراحل سنی است و در آن كودك،واقعا كودكی است كه سعی می‌كند شبیه بزرگسالان باشد. در وضع و اطاعت از مقررات، لباس پوشیدن، بازی‌های گروهی، ادراك نیازهای متقابل، پرداختن به فعالیت‌های اوقات فراغت و رفتارهای مشابه، كودكان به شیوه خودشان رفتار می‌كنند. اما نشانه‌هایی از دنیای بزرگسالان نیز در آن نهفته است. بعلاوه كودك در هر فرصتی به جست‌وجوی همگنان بر می‌آید و در بازی‌ها و گروهبندی‌ها در نقش‌های متفاوت نظیر رهبر، دنباله‌رو، طراح، مبشر صلح و مانند آن ظاهر می‌شود. همچنین، با مفاهیم‌ مجرد مانند عدالت، اطاعت، دموكراسی و نظایر آن آشنا می‌شود. از ...

  • نقش فعالیتهای پرورشی مدرسه در تربيت اجتماعي کودکان و نوجوانان

    در اين گونه جوامع، هميشه دو نمونه و سرمشق زنده تربيتي رفتار کودکان و نوجوانان و عامه مردم را، که معمولا  صورت  پذير و مقلد هستند، شکل و جهت مي دادند. يکي از اين سرمشق ها، انسان هاي کامل معنوي بودند که به گفته مولوي از هستي يا ذات هستي بهره گرفته بودند و ديگري قهرمانان ملي ميهني که اينان نيز معمولا  از صفاتي مانند جوانمردي، فداکاري، شجاعت و گذشت به حد کمال بهره داشتند و از آن جا که معنويت و کمال و فضايل و صفات انساني تمام شدني و محدود نيست، اين سير کمال طلبي و قهرمان دوستي انسان ها در جهت مطلوب مي افتد و در تربيت اجتماعي آنها نقش اساسي مي گيرد. تربيت اجتماعي و توسعه فرهنگي و اجتماعي براي اين که تعليم و تربيت از چارچوب محدود مدرسه خارج شود و کارکرد اجتماعي آن در پهنه توسعه اقتصادي، سياسي، اجتماعي و فرهنگي جامعه روشن شود، بايد تربيت اجتماعي سرلوحه روش ها و آموزش و پرورش قرار گيرد. دانشآموزان بايد با محيط خود سازگار گردند و چنين تحولي مستلزم اتخاذ روش هاي تربيتي و تغيير در محتويات برنامه هاي آموزش و پرورش است. مدرسه به تنهايي يکي از وسايل تربيت فرد است و کار آن بايد با تاثير عوامل اجتماعي و نهادهاي مرتبط با اجتماعي شدن فرد (خانواده، گروه، رسانه ها و...) تکميل شود. ضمن تعليم کودکان در مدارس، بايد اشکال ديگر آموزش مانند مبارزه با بي سوادي، ترويج کشاورزي، شرکت در تعاوني ها، آشنايي با تکنولوژي و علوم و فنون جديد و... نيز وجود داشته باشند تا از اين طريق، زمينه هاي تربيت اجتماعي از تمام جهات گسترش يابد. هدف هاي رواني و اجتماعي تربيت اجتماعي 1- تقويت وجدان کاري و گسترش و عمق نظم پذيري اجتماعي در تمام پهنه هاي زندگي. 2- تقويت مهارت هاي اجتماعي در قدرت سازگاري با ديگران. 3- تقويت روح همکاري، همدلي، نوع دوستي، گذشت، فداکاري و همزيستي. 4- ايجاد حسن احترام به خود، ديگران و تحمل عقايد ديگران. 5- شناخت اصول، قانونمندي ها و تبعيت از آنها در هنگام برخوردهاي فردي و اجتماعي. 6- گسترش همياري درسي و تحصيل از طريق گروه هاي دانش آموزي. 7- تمرين نقش پذيري، مسووليت پذيري و تن دادن به کارهاي جمعي و تعاون براي پيشبرد اهداف تربيتي. 8- تمرين مشارکت جمعي، تصميم گيري جمعي و مشخصه هاي آن. 9- رفع عوارض رواني اجتماعي در فرآيند تعاملات بين فردي مانند انزواجويي، رقابت هاي تخريب کننده و ترس هاي اجتماعي. راهبردهاي علمي رشد اجتماعي و تربيت اجتماعي در نظام آموزش و پرورش، از طريق زير حاصل مي شود: 1- نقش پذيريي هاي اجتماعي، آموزش علمي مسايل به صورت نمادين و آموزش نحوه اداره جامعه. 2- ورزش و تربيت بدني، شرکت در گروه هاي ورزشي براي ايجاد ارتباط اجتماعي ...

  • نقش مدرسه درتربیت دینی دانش َآموزان

    مدرسه درساحت های مختلف تاثیر گذار است وفراگیر به لحاظ بینش ونگرش وحتی رفتار تحت تاثیر قرار می دهد که پرداختن به همه آنها در حوصله این نوشتارنیست. دراین نوشتار سعی شده است که نقش مدرسه در تربیت دینی فرگیران بررسی شود. لازم به نظر می رسد که در ابتدا به صورت گذرا ومختصر تعریفی از تربیت  وتربیت دینی داشته باشیم. تعریف تربیت تربیت کلمه ای عربی ومعادل کلمه(education) انگلیسی است که درفارسی از آن به آموزش وپرورش ترجمه می شود. از نظر لغت ریشه کلمه( (education نشان می دهد که تربیت عبارت است از بیرون کشیدن کودک از حالت نخستین ویا از خود بیرون آمدن او وبعد ها به معنای مراقبتی که در پرورش وتغذیه کودک اعمال می شود ونیز مراقبت در امر پرورش روحی آنان وآموختن وعادات نیک به آنها به کار رفته است.1 درمعنای اصطلاحی تربیت اتفاق نظر وجود ندارد هریک از دانشمندان علوم تربیتی تعریفی ازآن ارائه داده است برخی گفته: «تربیت عبارت است ازفعالیتی منظم ومستمردرجهت کمک به رشد جسمانی، شناختی، اخلاقی، اجتماعی، عاطفی، وبه طور کلی پرورش وشکوفایی استعداد های متربی، به گونه ای که نتیجه آن درشخصیت متربی به ویژه دررفتار های اوظاهر خواهدشد. 2         تعریف تربیت دینی        تربیت دینی، به دلیل اینکه اولا ازجمله اصطلاحات ترکیبی است ثانیا «دین» و «تربیت» تعریف خاصی ندارد. لذا تعاریف متعددی از آن به عمل آمده است برخی در این زمینه گفته است: « اصطلاح تربیت دینی، دارای سه معنا ومفهوم(عام،خاص واخص) است؛ تربیت دینی درمعنای عام، عبارت است از: فعالیت‌های آموزشی وپرورشی که درچارچوب کلی دین تحقق می‌یابد؛ این معنا دربعد نظری شامل کلیه آموزه‌های تعلیم وتربیتی می‌گردد که از منابع دینی گرفته می‌شود ودر بعد عملی شامل کلیه فعالیت‌های تعلیم وتربیتی می‌شود که درچارچوب دین براساس مبانی دینی تحقق می‌یابد؛ این معنا می‌تواند درهردینی صورت پذیرد. حال اگر این فعالیت‌های تعلیمی وتربیتی درچارچوب دین اسلام انجام پذیرد واز مبانی اسلام گرفته شود، تربیت دینی، به معنای خاص نامیده می‌شود. تربیت دینی دراین مفهوم با تربیت اسلامی مساوی است.  اما تربیت دینی درمعنای اخص، بخشی از تربیت اسلامی است، به عبارت دیگر، این مفهوم ناشی ازتوجه به این نکته است که آموزه‌های دینی واسلامی، خود قابل تقسیم به زیر مجموعه هایی است که هرکدام بخشی ازوجود انسان وزندگی انسانی را دربر می‌گیرد؛ اخلاق، سیاست واقتصاد از جمله این زیر مجموعه‌ها است. دین به معنای اصل ارتباط با خدا نیز یکی از این زیر مجموعه‌ها است وبر این اساس می‌توان، آن دسته ازآموزه هایی را که به اصل رابطه انسان با ...

  • نقش فرهنگیان در کاهش آسیب های اجتماعی

    "بسم الله الرحمن الرحیم" "نقش فرهنگیان در جلوگیری از آسیب های اجتماعی" نویسنده اول:   جهانگیر مرادی   (کارشناسی ارشد علوم تربیتی-سرگروه آموزشی  مشاوران ناحیه 3 آموزش پرورش استان کرمانشاه-مشاور  نمونه استانی درسال1389- پست الکترونیک:[email protected]              شماره تماس:  09188562202) نویسنده دوم :   زهرا امیری    (کارشناسی ارشد علوم تربیتی- مربی سازمان فنی حرفه ای استان کرمانشاه- پست الکترونیک:    [email protected]    -شماره تماس: 09371590263 ) چکیده: این پژوهش به روش توصیفی وکتابخانه ای بر اساس تجربیات وشواهد موجود به دو مورد از آسیب های اجتماعی یعنی ترک تحصیل و اعتیاد به مواد مخدر و اعتیاد به الکل در بین دانش آموزان می پردازد.. دانش آموزان مهمترین و حساسترین عناصر در نظام آموزش و پرورش وسرمایه های ملی این مرز و بوم به شمار می آیند. مدرسه نیز به عنوان یکی از مهمترین نهاد های رسمی و آموزشی کشور که همه کودکان  با رسیدن به سن تحصیل وارد آن می شوندموظف است تا با تمهیدات لازم  و مفید , با بالا بردن سطح دانش و آگاهی ,دانش آموزان آنها را در  برابر رفتارهای پرخطر و ناسالم اجتماعی محفوظ ومصون نگاه دارد.اگر امروزه در جهت پیشگیری ,کنترل و کاهش آسیب های اجتماعی اقدامات لازم انجام ندهیم بی شک سرمایه های مادی,معنوی,انسانی و اجتماعی ارزشمندی را که همان فرزندانمان هستند از دست می دهیم.در این تحقیق در زمینه نقش مدرسه ومعلم در پیشگیری و کنترل این آسیب ها سخن به میان آمده است. کلید واژه ها: آسیب های اجتماعی (ترک تحصیل ,اعتیاد به موادمخدر و الکل)-معلم-مدرسه مقدمه: هرگاه در یک نظام اجتماعی,رفتاری به طور مشخص,با هنجارهای اجتماعی تعارض پیدا کند ,که موجب کاهش یا از دست دادن کارآیی و عملکرد مثبت فرد,خانواده یا گروه های اجتماعی شود,این پدیده آسیب اجتماعی شناخته می شود.(قاسمی گل افشانی,1389). طبق گزارش های سازمان بهزيستی کشور،طی سال های اخير، آسيب های اجتماعی در کشــور ما به طور متوسط هر سال، 15 درصد رشد داشته اند (ستاد مبارزه با مواد مخدر ,1387). در اين ميــان، نوجوانان از گروه های بســيار آســيب پذير در زمينــة ابتــلا به آســيب های اجتماعی هستند. طبق آمار، يک پنجم از جمعيت جهــان را نوجوانان تشــکيل می دهند؛ کــه ۵۸ درصد از اين گروه ســنی در کشورهای در حال توسعه زندگــی می کننــد. ارج نهــادن و توجــه به ســلامت جســمی، روانی و اجتماعی نوجوانــان، ســرمايه گذاری بــرای آيندة هر کشــور اســت؛ زيرا نوجوانان ســالم و تندرست فرصت بهتری برای تبديل شدن به بزرگســالانی سالم، مســئول و بهره ور دارند (گزارش ســازمان جهانی بهداشت، 2003). نوجوانی یکی از ...

  • بررسی نقش مدارس در تعلیم و تربیت دانش آموزان

    کارشناسان مسایل اجتماعی معتقدند روابط در خانه فردی تر و عاطفی تر و در مدرسه جمعی تر و منطقی تر است. از این رو این دو محیط خانه و مدرسه از لحاظ فراهم آوردن زمینه های لازم برای رشد و تربیت کودک مکمل یکدیگرند و باید همدیگر را یاری کنند. لذا همکاری پدر و مادر با معلمان و اولیای مدرسه اهمیت ویژه ای دارد. اما در این میان نباید نقش آموزشی و تربیتی مدرسه را نادیده گرفت، چرا که دوران تحصیل از جهت تعلیم و تربیت بهترین و مهمترین دوران است. همکاری خانه و مدرسه در تربیت فرزندان «محمود رضا پورعباسی» کارشناس مسائل تربیتی با اشاره به اینکه همکاری خانه و مدرسه در تربیت فرزندان نقش مهمی را بازی می کند و نقش وراثت و تربیت را در شخصیت فرزند نباید نادیده گرفت، می گوید: «معمولا بچه ها در مدارس دو نوع تربیت می شوند، یک تربیت عمومی و ارادی و با نقشه و دیگری تربیت های غیرارادی و بی نقشه است. در تربیت ارادی کتابی است معلوم که بچه باید بیاموزد، درسی است که باید بخواند، سرصف، و در نمازخانه مسائلی مطرح می شود، در کلاس معلم برای بچه ها صحبت می کند و دستورالعمل هایی به در و دیوار نصب است و تمام این موارد تربیت های عمومی و حساب شده و ارادی است». وی می گوید: «در این بخش مدرسه مسئولیت فراوانی دارد بنابراین کیفیت انتخاب معلم، نحوه تنظیم ساعات درسی و برنامه های درسی، فوق برنامه ها، انتخاب کتاب های غیردرسی و نوع برخورد معلم با شاگردان و ساعات مطالعه غیردرسی یک سلسله مسئولیت های بسیار سنگینی است که بر دوش مدرسه است و تمام این عوامل باعث تمایز مدرسه ای بر مدرسه دیگر می شود بنابراین محورهای فوق هستند که نقش اصلی تربیت پذیری دانش آموزان را برعهده دارند». این کارشناس می گوید: «یک بخش از تربیت مدرسه هم تربیت غیرعمدی و غیرارادی است. معلم خصلت ها و برخوردهایی دارد بدون آنکه توجه داشته باشد، او درسش را می گوید اما دراین تدریس چگونه عمل کند که به فرد فرد بچه ها رسیدگی کند و عدالت را عملا اجرا نماید جای بحث و بررسی دارد. ممکن است معلم متوجه نباشد که ضمن درس ریاضیات، درس عدالت و راستگویی هم می دهد، یا سهوا ممکن است وعده ای بدهد و به این وعده عمل نکند، بگوید فردا تکالیف را می بینم و نبیند، بگوید جایزه می دهم و ندهد، نمره می دهد، اما دانش آموز احساس می کند غیرعادلانه عمل شده است، دانش آموز سؤال می کند، اما فکر می کند نظر معلم تنها معطوف به تعدادی از بچه های ممتاز یا چند دانش آموز پرحرف است، پس او غیرمستقیم درس عدالت یا درس بی عدالتی و درس راستگویی یا دروغگویی می گیرد». دانش آموز لباس و قیافه معلم را می بیند و غیرمستقیم درس نظم یا درس ...

  • نقش معلم در پیشگیری از آسیب های اجتماعی

    الف : علل آموزشی افت تحصیلی: 1 - تراکم برنامه های درسی  . 2- عدم برنامه ریزی تحصیلی مناسب . 3- عدم وجود معلمان کافی و شایسته . 4- عدم انطباق هدف و محتوای آموزش با علایق دانش آموزان . ب : علل فردی افت تحصیلی: 1) هوش                2) رابطه معلم و دانش آموز           3) میل و انگیزه                              4) آشفتگیهای عاطفی و هیجانی          5) بلوغ              6) نارساییهای جسمی                     7) فراموشی ج: مشکلات خانوادگی و افت تحصیلی : 1) روابط و نظام آموزشی خانواده                   2) اشتغال کودکان 3) فقدان والد ( یا والدین )                          4) بیسوادی والدین 5) غفلت والدین نسبت به نیازهای دانش آموزان د: مشکلات محیطی و اجتماعی در افت تحصیلی : 1 - عدم وجود فضای آموزشی مناسب 2 - فقر و محرومیت اقتصادی 3 - کمبود وسایل کمک آموزشی و رسانه های گروهی 4 - مهاجرت و انتقال 5 - عوامل منطقه ای ومحلی شیوه های مقابله با افت تحصیلی : الف ) برنامه های دراز مدت ب) برنامه های کوتاه مدت  الف : برنامه های دراز مدت برای رفع افت تحصیلی: 1 - تجدید نظر در نظام ارزشیابی 2 - تجدید نظر در محتوای برنامه های درسی و آموزشی 3 - تربیت معلمان و آموزش ضمن خدمت آنان 4 - کاهش تعداد دانش آموزان هر کلاس 5 - فراهم کردن امکانات آموزش و پرورش قبل از دبستان 6 - ارزیابی هوش دانش آموزان ب) برنامه کوتاه مدت برای رفع افت تحصیلی: 1) تهیه کتاب های درسی و کمک آموزشی 2) همکاری نزدیک اولیای مدرسه و والدین 3) ارزیابی عملکرد معلمان و تشویق معلمان 4) تقویت انگیزه های درونی دانش آموزان  2- اضطراب ـ ترس علل اضطراب وترس : 1- زندگی ماشینی ، کم رنگ شدن مناسبات و ارتباطات عاطفی 2-  کم توجهی به مسائل معنوی 3- نگرانی از آینده تحصیلی و شغلی ، فقدان اعضای خانواده 4- نگرانی مفرط از کسیختگی خانواده 5- احساس ترس از قرار گرفتن در برابر یک شر و خطر احتمالی مثل فوت / یا بیماری نزدیکان پیشگیری و درمان : 1)از آنجا که یکی از عوامل ایجاد کننده اضطراب ، یاد گیری از مـحـیـط و اطرافیان است ( رفتار اکتسابی ) باید در جلسات یا کلاس های آموزشی ، والدین و خانواده را مطلع کرد و در صورت ابتلای هر کدام از افراد خانواده ، او را مورد درمان قرار داد . 2) روان درمانی و دارو درمانی ( توسط متخصصین ) نحوه برخورد با مشکل ( راه کار مداخله ی مناسب در مدرسه ) 1 - پیشگیری  از اقدامات اضطراب زا در کلاس 2 - استفاده از تصویر سازی ذهنی و کوچک کردن موقعیت / اضطراب زا 3 - آموزش تنفس عمیق 4 - ترغیب به ورزش 5 - مثبت اندیشی   3)  فرار از خانه و مدرسه : علل : 1 - فضای روانی و عاطفی خانوداه 2 - الگوی ناسالم همسالان 3 ...

  • نقش معلم و مدرسه در توسعه فرهنگ نماز

    اگر به من بگویی، فراموش می کنم. اگر یادم بدهی، به خاطر می آورم و اگر درگیرم کنی، یاد می گیرم.یکی از عوامل موثر در پیشرفت جوامع به ویژه در زمینه آموزش و پرورش، به تحول در محتوای کتب درسی، تغییر روش های تدریس (سنتی)، ایجاد زمینه های شکوفایی توانمندی های علمی و حرفه ای معلمین با استفاده از فن آوری آموزشی، فرهنگ سازی، تقدیس، تقدیر و تشویق مادی و معنوی مقام معلم، علم و علم آموزی و غیره بستگی دارد.  کشور ما ایران، با سابقه ای تاریخی و درخشان علمی و فرهنگی، منبع الهام و خورشید روشنی بخش سایر ادیان و تمدن ها قرار گرفته است. به گونه ای که در بررسی ریشه های علمی و فرهنگی آنان می توان آثار و تاثیرات این انوار را به وضوح پیدا نمود. لکن متاسفانه در کشور خودمان و به ویژه در طی حداقل دو سده اخیر، علیرغم شعارهای فراوان، تلاش بایسته ای در جهت شناخت، بهره مندی و ارتقای آن انجام نیافته است که نتیجه آن نیز وضعیت فعلی است. این وضعیت، به اذعان قریب به اتفاق همه صاحبنظران علمی، فرهنگی و... حتی سیاسی، شایسته مقام و منزلت ایران امروزی نیست. نکته مهم این است که آیا می توان در قرنی که عصر آگاهی نامیده می شود با روش های دیروزی، نسل امروز را برای فردا آماده نمود؟علم گرایی، عقلانیت، توجه به اصول و گذر منطقی از الگوهای حاکم (پارادایم ها) بسیاری از مشکلات جامعه را حل می کند.  حرکت در مسیر علم و عقل در شکوفایی عوامل مختلف توسعه از قبیل منابع طبیعی، فیزیکی و انسانی نقش بسزایی خواهد داشت. اگر جوانان به سمت جامعه ای عقل گرا و علمی سوق داده شوند آینده کشور بسیار درخشان خواهد بود و در این میان نقش معلمان بسیار برجسته است. می توان از آموزش زبان های خارجی به عنوان یک اصل اساسی در بخش آموزش کشور یاد کرد با آموزش زبان های خارجی می توان به راحتی با جهان خارج ارتباط برقرار کرد که این امر در توسعه و پیشرفت علمی جامعه نقش ممتازی دارد.  توسعه انسانی رکن اصلی توسعه پایدار است و باید برای ارتقای کیفیت آموزش در کشور تلاش شود. وظیفه آموزش و پرورش در جامعه شناخت و حل نیازهای فکری جوانان است. تعلیم و تزکیه نفس و آموزش فلسفه معانی زندگی به نسل های آینده از مهمترین وظایف معلمان است. در جامعه ای که علم و دانایی، محور توانمندی و توسعه جوامع بشری باشد ارتقای کیفی آموزش و تربیت نسلی پرسشگر و خلاق امری ضروری است. کسری بودجه، ضعف فرهنگ مشارکت، تمرکز شدید، کهنه بودن سبک مدرسه داری، عمیق نبودن تحقیقات، پایین بودن سرانه دانش آموزی، کمبود فضای آموزشی از مهمترین تنگناهای موجود در شیوه آموزشی کنونی است. توسعه کمی و کیفی آموزش، توسعه مشارکت عمومی، ارتقای سلامت و بهسازی ...