افراط ستاره ها در جراحی زیبایی + عکس قبل و بعد از عمل - اخبار ستاره ها ، اخبار چهره ها ، سلبریتی ها - روشتک عجمیان قبل از،عمل

روشتک عجمیان قبل از،عمل

گرچه در برخی موارد این چهره‌ها نتیجه‌ای نامطلوب از جراحی‌شان می‌گیرند، اما واقعیت این است که برای آنها نتیجه عمل اهمیت چندانی ندارد، بلکه خود اتفاق مهم است.  رواج انواع جراحی‌های زیبایی در سال‌های اخیر آنقدر شدت یافته که حالا دیگر به صورت مسئله‌ای عادی با آن برخورد می‌شود. با این حال گاهی تعدد این جراحی‌ها می‌تواند اوضاع را برای بعضی افراد مثل بازیگران و چهره های معروف نگران کننده و بحرانی کند .افراط در جراحی‌های زیبایی به‌خصوص در مواقعی که شاید اصلا لزومی به استفاده از این روش نباشد، می‌تواند مترادف با پایان زندگی حرفه‌ای بعضی از این افراد باشد. اگرچه آنها برای حفظ زیبایی و نشاط سراغ این جراحی‌ها می‌روند اما نتیجه درنهایت چیز دیگری از آب در می‌آید.

مصداق این ادعا افرادی هستند که به‌دلیل زیاده روی در جراحی زیبایی شغل‌شان را تقریبا از دست داده‌ا‌ند. هواداران این هنرمندان آنها را با چهره‌های جدیدشان نپذیرفتند و این موضوع معنایی جز پایان کار آنها نداشت. آنها بعد از این جراحی‌ها مقابل آیینه ایستادند و کسی را دیدند که هیچ نشانی از خودشان نداشت!

بروس جانر
قهرمان المپیک، دارنده مدال طلای این مسابقات در رشته دوومیدانی، یک حرفه‌ای تمام‌عیار و یک ستاره ورزشی سرشناس. مدال طلایی که به واسطه قابلیت‌هایش در المپیک تابستانی مونترال در سال 1976 برگردنش آویخته شد هنوز از خاطر هوادارانش پاک نشده است. بعد از آن بود که با کریس جانر ازدواج کرد و البته مصمم شد تا شهرتش را با ادامه فعالیت‌هایش در زمینه‌های دیگر بیشتر کند. او وارد عرصه هنر شد. در فیلمی که شکست بزرگی خورد بازی کرد و در بعضی دیگر از برنامه‌های ویدئویی خانگی حضور پیدا کرد. از این زمان به بعد او نه‌تنها به عنوان یک ورزشکار قهرمان بلکه به‌عنوان کسی که در فعالیت‌های هنری هم دستی بر آتش داشت شناخته می‌شد.
 

 در سال 1984 اما بروس جانر با عمل جراحی بینی و لیفتینگ پوست صورت آن هم در 35سالگی بار دیگر همه توجهات را معطوف خود کرد. تغییر چهره این مرد اما به مذاق هوادارانش خوش نیامد. او خیلی آرام از فعالیت‌های قبلی‌اش کنار گذاشته شد و در فهرست کسانی قرار گرفت که جراحی‌های زیبایی به عمر حرفه‌ای‌اش پایان داد. بروس جانر به همین سادگی خانه‌نشین شد.

جنیفر گری
او بازیگر محبوب و دوست‌داشتنی دهه 80 بود. هنرنمایی جنیفر گری در فیلم رقص کثیف از او ستاره‌ای بی‌چون و چرا ساخته بود هر چند این سعادت خیلی بادوام نبود چرا که 3 سال بعد از فیلم رقص کثیف جنیفر گری بینی‌اش را به تیغ جراحی سپرد و این اتفاقی بود که تقریبا مترادف شد با پایان دوران اوج این بازیگر. بعد از عمل بینی، ‌جنیفر نقش‌های بسیاری را از دست داد چه اینکه چهره جدید او برای طرفدارانش یک چهره کاملا غریبه بود و دیگر کمتر کارگردانی جرات کرد ریسک استفاده از او را در نقش‌های مهم فیلم‌هایش به جان بخرد. جنیفر گری درباره این اتفاق می‌گوید: به‌عنوان یک ستاره سینما و تلویزیون به اتاق عمل رفتم و وقتی از اتاق عمل بیرون آمدم دیگر جنیفر گری مشهور نبودم، بلکه یک آدم بی‌نام و نشان بودم که هیچ شباهتی به جنیفر اصلی نداشت. هیچ اثری از آثار چهره خودم باقی نمانده بود، حتی برای خودم هم یک غریبه بودم. با ناپدید شدن بینی واقعی جنیفر روی صورتش و از بین رفتن آن قیافه آشنا، گویی پیشه بازیگری هم از زندگی او بیرون رفت و جنیفر دیگر هرگز نتوانست روزهای اوج خود را تجربه کند.

لارا فلین بویل
او بابت نقش‌آفرینی در تلویزیون بارها عنوان بهترین بازیگر را از آن خود کرد. بازی در twin peaksو the practice دو بار عنوان بهترین بازیگر تلویزیونی را به لارا اختصاص داد. بعد از آن بود که با بازی‌های فوق‌العاده در فیلم‌های دنیای وین و سعادت بیش از پیش پتانسیل بالای خود را به نمایش گذاشت. در سال 90 اما همه چیز ناگهان تغییر کرد. لارا بدون هیچ محدودیتی خود را در بند انواع جراحی‌های زیبایی محصور کرد تا جایی‌که بعد از مدتی دیگر هیچ شباهتی بین لارایی که عنوان بهترین بازیگر تلویزیونی را به خود اختصاص داده بود و لارای جدید باقی نماند. کشتی لارا به گل نشست. جراحی‌های متعدد زیبایی او سدی شد برای ادامه حضور پررنگ و موفق وی در عرصه سینما و تلویزیون. تعداد نقش‌های پیشنهادی به حداقل رسید و لارا آرام‌آرام از حرفه‌اش کنار گذاشته شد.

مگ رایان
مگ رایان دختر محبوب همسایه در سریال «وقتی هری سالی را ملاقات کرد»، بود. او در نقش خود بسیار خوش درخشید و همه توجهات را متوجه خود کرد اما این روزها دیگر اثری از آن چهره سابق در صورت مگ باقی نمانده است. اگرچه او هرگز شایعات را تایید نکرد اما از قرار معلوم تزریق لب و بوتاکس‌های پی‌درپی باعث این همه تغییر در چهره این بازیگر شد تا جایی که دیگر کمتر کسی به او پیشنهاد حضور در نقشی را داد تا بلکه بار دیگر بتواند قابلیت‌هایش را در بازیگری اثبات کند. ظاهرا جراحی‌ها حدود سال 1996 شروع شد و درنهایت بعد از کلی تغییر شاخص در چهره این بازیگر دیگر هیچ‌کس او را در نقشی قابل‌توجه ندید. به همین سادگی بازیگری که می‌توانست به یک ستاره در حرفه‌اش تبدیل شود، افول کرد؛ افولی که ثمره جراحی‌های زیبایی بیش از حد او بود.

هیدی مونتگ
او با شوی تلویزیونی the hill مشهور شد و نامش بر سر زبان‌ها افتاد. درست وقتی که کارگردان‌های سینما و تلویزیون او را در جمع یکی از انتخاب‌های خود قرار داده بودند اقدام عجیبی کرد. یک روز و 10 جراحی زیبایی از هیدی چهره‌ای کاملا متفاوت ساخت! این اقدام پر سر و صدا عملا باعث شد او کارش را از دست بدهد. هیدی در شرایطی با 10 عمل جراحی یک خودکشی واقعی کاری کرد که همه از پتانسیل بالای او برای نقش‌آفرینی حرف می‌زدند و تا تبدیل شدن به یک ستاره فقط یک قدم فاصله داشت. او در حال حاضر کاملا شبیه باربی شده؛ عروسک‌هایی که دیگر حتی به عنوان اسباب بازی هم از مد افتاده‌ به حساب می‌آیند!

چرا جراحی زیبایی درمیان ستاره ها پرطرفدار است ؟

راهی برای  دیده شدن
با ورود به عرصه‌هایی مثل بازیگری، افراد وارد یک دنیای نمایشی می‌شوند که یکی از رگه‌های شخصیتی «خودشیفتگی» یا «نمایشی بودن» را در آنها تقویت می‌کند. البته باید تاکید کنیم همه ما رگه‌های متفاوت شخصیتی داریم و برجسته شدن یک رگه به معنای ابتلای فرد به اختلال روانی نیست. چهره‌های سرشناسی که این رگه‌های شخصیتی در آنها تقویت می‌شود مگر در موارد نادر- دچار اختلالات روانی نیستند، بلکه خود را به موجی سپرده‌اند که شغل‌‌شان اقتضا می‌کند.

توجه دیگران از زیبایی مهم‌تر است
فردی که رگه شخصیتی خودشیفته در او قوی‌تر است، فکر می‌کند همه دوستش دارند و نمی‌تواند باور کند که مورد توجه کسی نیست. چنین فردی تصور می‌کند همه نگاه‌ها به سمت اوست و به همین دلیل رفتارهایی به نمایش می‌گذارد که توجه بیشتری را به خود متمرکز کند. از سوی دیگر فردی که رگه شخصیتی نمایشی دارد، دوست دارد از طریق ظاهر، چهره و قیافه‌اش توجه بیشتری را جلب کند و تمرکز دیگران بر این ویژگی‌های او برایش اهمیت زیادی دارد.
 

با زشت شدن مشکلی ندارند
گرچه در برخی موارد این چهره‌ها نتیجه‌ای نامطلوب از جراحی‌شان می‌گیرند، اما واقعیت این است که برای آنها نتیجه عمل اهمیت چندانی ندارد، بلکه خود اتفاق مهم است. انجام عمل به آنها آرامش می‌دهد و احساس می‌کنند برای بیشتر دیده شدن قدمی برداشته‌اند و بسیاری از آنها حتی پس از گرفتن نتیجه‌های نامطلوب، حاضر نیستند موفقیت‌آمیز نبودن نتیجه را بپذیرند.

رسانه‌ها را خبر می‌کنند
گرچه ابتلا به «خود زشت‌پنداری» یکی از دلایل گرایش افراطی به جراحی‌های زیبایی است، اما نمی‌توانیم بازیگران و چهره‌های سرشناسی که می‌خواهند از طریق عمل‌ها توجه بیشتری را جلب کنند، در گروه مبتلایان به این اختلال بدانیم چراکه فضایی که این افراد در آن قرار می‌گیرند، از آنها می‌خواهد چنین رفتاری را در پیش بگیرند و کمتر کسی در میان آنهاست که آنقدر توانایی داشته باشد که برای دیده شدن در رسانه‌ها و جلب توجه هواداران، احساس نیاز به چنین اقدام‌هایی نکند.


,