چادگان اصفهان - دیدنی های چادگان
جوزدان از شهرهای ایران در استان اصفهان است. این شهر در بخش مرکزی شهرستان نجف‌آباد قرار دارد.
روستای جوزدان از توابع دهستان جوزدان بخش مرکزی شهرستان نجف‌آباد در استان اصفهان در سال ۱۳۸۶ خورشیدی به شهر تبدیل و به عنوان شهر جوزدان شناخته شد.
موقعیت ریاضی
شهرستان چادگان در محدوده‌ای به مختصات ۵۰ درجه و ۱۳ دقیقه تا ۵۰ درجه و ۵۱ دقیقه طول شرقی و ۳۲ درجه و ۳۲ دقیقه تا ۳۲ درجه و ۵۸ دقیقه عرض شمالی واقع شده‌است. بنابراین از طولی معادل ۸/۳۸ دقیقه یا ۹/۵۸ کیلومتر و عرضی معادل ۵۸/۲۵ دقیقه یا ۱/۴۷ کیلومتر برخوردار می‌باشد.
موقعیت نسبی
مرکز شهرستان در فاصله تقریبی ۱۱۵ کیلومتری غرب مرکز استان واقع گردیده‌است و با مساحت ۱۲۰۰ کیلومتر مربع از سمت شمال و شرق با شهرستان تیران و کرون، از سمت شمال غرب با شهرستان فریدن، از سمت غرب با شهرستان فریدونشهر و از سمت جنوب با استان چهار محال و بختیاری هم مرز می‌باشد.
موقعیت توپوگرافی
بلندترین و پست ترین نقاط ارتفاعی شهرستان به ترتیب برابر ۳۹۱۵ متر و ۱۹۵۰ متر از سطح دریا می‌باشد که بر این اساس ارتفاع متوسط منطقه ۲۹۳۲ متر محاسبه می‌شود در صورتیکه تراز سطوح ارتفاعی، میانگین ارتفاع شهرستان را بین خطوط تراز ۲۴۰۰ تا ۲۵۰۰ متر نشان می‌دهد.مهم‌تریت رشته کوه‌های شهرستان در حاشیه شمالی شامل ارتفاعات بزی نو (۲۹۵۲ متر) و دالان کوه (۳۹۱۵ متر)، در حاشیه جنوب غربی شامل کوه خوربه (۳۰۵۰ متر) و کوه گرگونک (۳۳۰۰ متر)، در حاشیه غربی شامل کوه سفید (۳۲۱۳ متر) و کوه ترکی (۳۰۸۵ متر) و در حاشیه جنوبی شامل کوه برآفتاب (۳۱۴۵ متر) و کوه شیدا (۲۸۴۰ متر) می‌باشد.شیب عمومی منطقه دردو جهت، از سمت شمال به جنوب و از سمت غرب به شرق کاهش می‌یابد.ارتفاع متوسط شهر چادگان ۲۳۱۰ متر محاسبه گردیده‌است.
موقعیت زمین شناسی
شهرستان چادگان بر اساس تقسیمات اشتوکلین که ایران را به نه واحد ساختمانی – رسوبی تقسیم کرده‌است در واحد سنندج – سیرجان قرار گرفته‌است. این واحد در مرز جنوبی خود چسبیده به زون زاگرس مرتفع و هم روند با آن می‌باشد و از دیدگاه جغرافیایی ارتفاعات موجود در شهرستان را قسمتی از ارتفاعات زاگرس به حساب آورده و به همین جهت از آن به پیش گوه‌های زاگرس یاد می‌شود. پهنه زمین ساختی شهرستان متنوع بوده و تشکیلات دوران‌های مختلف در آن یافت می‌گردد که قسمت اعظم آن را آهک، دولومیت، شیل و ماسه سنگ‌های دوران دوم و رسوبات آبرفتی دوره چهارم تشکیل داده‌است.ساختمان زمین ساختی شهرستان به شکل یک ناودیس به نظر می‌آید که از دو سو ت.سط تاقدیس‌هایی احاطه گشته‌است. محور ناودیس و تاقدیس‌ها روند شمال غرب به جنوب شرق را حفظ کرده که مطابق با روند عمومی زون سنندج – سیرجان می‌باشد. سیستم‌های گسلی موجود نقش موثری در عملکرد فرآیندهای فرسایشی و شکل زایی در منطقه ایف می‌کند، همچنین گسل‌ها و شکست‌ها عامل عمده پدیده انحلال در سنگ‌های سخت آهکی هستند و پدیده کارست و انتقال زیرزمینی آب در بسیاری از نقاط به صورت چشمه‌های کارستی تأمین کننده آب منطقه محسوب می‌گردد.گسل رانده زاگرس که یکی از طویا ترین و فعال ترین گسل‌های کشور قلمداد می‌شود در منتهی الیه جنوب غربی محدوده شهرستان در نزدیکی روستای کوگانک، جائیکه رودخانه زاینده رود وارد مرزهای شهرستان می‌شود خودنمایی می‌کند. همچنین سه خط گسله اصلی دیگر، هم روند گسله زاگرس و به صورت پوشیده به ترتیب در امتداد روستای هرمانک، روستای علی آباد و محل سد زاینده رود پهنه شهرستان را در می‌نوردد.
موقعیت اقلیمی
میانگین حداقل دمای ماهیانه: ۱/۴ – درجه سانتی گراد (دی ماه)میانگین حداکثر دمای ماهیانه: ۴/۲۲ درجه سانتی گراد (تیر ماه)میانگین حداقل دمای سالیانه: ۶۵/۱ درجه سانتی گرادمیانگین حداکثر دمای سالیانه : ۹/۱۷ درجه سانتی گرادمیانگین دمای سالیانه : ۸/۹ درجه سانتی گراد میانگین بارش سالیانه : ۳/۳۲۴ میلی مترمیانگین رطوبت نسبی سالیانه : ۳/۴۸ درصدتعداد روزهای یخبندان در سال : ۱۵۲ روزمیانگین تبخیر سالیانه : ۱۶۰۶ میلی مترفشار بخار آب اشباع جو : ۱۱/۱۲ میلی بارفشار بخار آب واقعی جو : ۱۴/۵ میلی بارتوان تابش جو منطقه : ۸۸۲۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ وات بر متر مربع ضرایب اقلیمی :- ضریب اقلیمی کوپن : اقلیم مرطوب- ضریب اقلیمی سلیلنینوف : استپ معمولی- ضریب رطوبتی ایوانف : بیابانی - شاخص اقلیمی تورنت وایت : میکرو ترمال (سرد)- ضریب اقلیمی گورزینسکی : بری شدید- اقلیم نمای آمبرژه : نیمه خشک سرد نهایت اینکه اقلیم منطقه بین شاخص‌های اقلیمی معتدل تا سرد خشک در نوسان می‌باشد.
موقعیت هیدرولوژیک
براساس تقسیمات باکر سرزمین ایران به شش حوضه منطقه‌ای تقسیم گردیده که بزرگ‌ترین آن حوضه آبی ایران مرکزی است. حوضه مرکزی خود به هفت زیر حوضه از جمله حوضه آبی باتلاق گاوخونی به مساحت ۱۰۲۴۶۲ کیلومتر مربع تفکیک شده، که این حوضه، خود جند حوضه کوچک‌تر مانند حوضه آبی زاینده رود به مساحت ۲۷۵۷۰ کیلومتر مربع را شامل می‌شود. حوضه آبی شهرستان چادگان یکی از زیر حوضه‌های زاینده رود محسوب می‌گردد.
زاینده رود یا زند رود به طور طبیعی از جبهه شمال شرقی زردکوه بختیاری در پای کوه کارکنان واقع در چهلگرد سرچشمه می‌گیرد و در طول مسیر ۳۶۰ کیلومتری خود تا مصب، شعب کوچک و بزرگ بیشماری به آن می‌ریزد. هر چه از سرچشمه به طرف مصب یعنی باتلاق گاوخونی پیش می‌رویم از مقدار آب وارده و تعداد شعب کاسته می‌گردد تا جائیکه بعد از رسیدن به محل سد زاینده رود در ۸۰ کیلومتری شمال شرق سرچشمه، شعب دائمی آن قطع می‌شود. اجمالا مناطق اصلی تأمین کننده آب زاینده رود دهستان‌های شوراب، تنگ گزی، چنارود و گرچمبو بوده و شعب آب زری، خوش آب، کوهرنگ (تونل اول و دوم و سوم)، آب چم در، چشمه دیمه، آب خوربه، آب کوگانک، آب خرسانک و رود اورگان تأمین کنندگان آب زاینده رود محسوب می‌گردند. حجم آورد سالیانه این رودخانه به طور متوسط بیش از ۱۴۵۰ میلیون متر مکعب می‌باشد.
رودخانه پلاسجان یا اسکندری زهکش نیمی از شهرستان فریدن است که از سه شعبه دامنه، دهق و نهر خلج تشکیل یافته که در حوالی روستای سواران به هم می‌پیوندند و نهایتا در نزدیکی روستای علی آباد (قلعه شاهرخ) در منتهی الیه غرب دریاچه سد زاینده رود به رودخانه زاینده رود ملحق می‌شود.
جمعیت ومردم
بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت شهرستان چادگان در سال ۱۳۸۵ برابر با ۳۴۴۷۶ نفر بوده‌است،مردم چادگان ازبختیاریهای چهارلنگ می‌باشند
جمعیت شهرستان چادگان در سال ۱۳۷۵ برابر ۴۰۲۷۸ بوده‌است.
تفریحگاه خرسانک , دیدنیهای چادگان