تب علفی یا ورم غشای مخاطی بینی در اثر حساسیت در کودکان - التهاب غشای مخاطی بینی

تب علفی یا ورم غشای مخاطی بینی در اثر حساسیت در کودکان

ما اغلب به اشخاصی برمی خوریم که پی در پی عطسه می کنند و از خارش و آبریزش چشم و بینی رنج می برند . علائم فوق نشان دهنده « تب علفی » یا ورم غشای مخاطی بینی است که از حساسیت ناشی می شود . برخی این بیماری را با سرماخوردگی یا آنفلوانزا اشتباه می کنند ، ‌در حالی که تب علفی محدود به یک دوره معین نیست و خارش نیز به همراه دارد . برای تشخیص تب علفی در کودکان کم سن و سال ، مدت دوام بیماری مدرک مهمی است .

التهاب غشای مخاطی بینی

التهاب غشای مخاطی بینی

  سرماخوردگی معمولاً با گلودرد آغاز می شود و حداکثر ۱۰ روز به طول می انجامد ، ولی مدت حساسیت متغیر است و ممکن است گاه گرفتگی بینی فقط یک یا دو روز به طول بیانجامد . در حالی که در زمانی دیگر شاید مدت آن طولانیتر از یک دوره سرماخوردگی باشد . تب علفی انواع مختلفی دارد و این امکان وجود دارد که کودک به بیش از یک نوع آن مبتلا شود . به عنوان مثال ، احتمال دارد که یک کودک به تورم غشای مخاطی بینی در اثر انبساط عروق ناحیه دچار شده باشد . این نوع حساسیت با مواد تحریک کننده ( اعم از عطر و فلفل و دود و ... ) تشدید می شود . برخی مواقع ،‌استفاده مداوم از اسپری بینی به ورم غشای مخاط بینی می انجامد .
ورم غشای مخاط بینی ممکن است در اثر مواد مختلف حساسیت زا اعم از علوفه سبز ،‌درختان و گرده افشانی گیاهان در فصول معینی از سال بروز کند . اگر شخصی علائم حساسیت را فقط در ماه اردیبهشت هر سال نشان دهد شاید گرده افشانی درخت زیتون یکی از عوامل مهم ایجاد این حساسیت باشد . حساسیتهایی که در فصول مشخصی از سال بروز می کند ممکن است ناشی از حساسیت به غذاهای فصلی نیز باشد . در غیراینصورت احتمال دارد که عوامل محیطی مانند حیوانات خانگی ، گرد و غبار یا سایر عوامل موجود در محیط زیست عامل ایجاد حساسیت باشند .
تب علفی به این دلیل که عوارض متعددی در مجاری فوقانی تنفسی ایجاد می کند ، معمولاً گمراه کننده است . چون کودکان قادر به رفع ناراحتیهایشان نیستند ، راههای ویژه ای برای تشخیص حساسیت آنها وجود دارد . واکنشهای حساسیت معمولاً بین کودکان مشترک است . کودکان معمولاً قادر به برخورد با عارضه خارش نیستند و حتی گاهی ممکن است از وجود این عارضه بی اطلاع باشند . لیکن به طور غیرارادی واکنشهایی نسبت به آن نشان می دهند ، مثل فشار بینی به سمت بالا برای تخفیف خارش . این واکنشها را واکنشهای حساسیتی می نامند . فشار بینی به سمت بالا ، موقتاً مجاری هوایی فوقانی را بازکرده و تنفس را تسهیل می نماید .
سایر واکنشهای خودبخودی کودکان در برخورد با عوارض حساسیت عبارتند از :
تغییرات چهره برای تخفیف خارش ، پیچاندن بینی ،‌دهن کجی و شکلک درآوردن لحظه ای و احتمالاً بروز علائمی در گوش یا چشم . گاهی چشم و پلکها سرخ و متورم شده و دچار خارش می شوند و در عین حال ترشحاتی نیز از آنها خارج می گردد . این عارضه را ورم ملتحمه ناشی از حساسیت می نامند . این عارضه معمولاً با سایر واکنشهای حساسیتی همراه است ، لیکن گاهی نیز منحصراً در چشم ظاهر می شود . گوشها ممکن است سنگین و دردناک باشند . ناراحتیهای گوش معمولاً در نوزادان و کودکان زیر ۵ سال شایع است . شیپور اوستاش که گوش را به حلق متصل می کند ممکن است متورم شده و مایعات در آن جمع شود ،‌زیرا وضعیت آن در کودکان به حالت افقی است که با رشد کودک ، به حالت مایل تغییر وضعیت می دهد و طبعاً در این حالت کارکرد بهتری خواهد داشت .
بچه هایی که به عوارض حساسیت دائمی دچار هستند اغلب فاقد انرژی کافی برای فعالیتهای فیزیکی و ذهنی بوده و ممکن است قادر به استفاده کامل از ظرفیت خود برای بازی و یادگیری نباشند .

واحد مرکزی خبر
ویرایش و تلخیص:برگزیده ها


,