خواص حسن لبه یا حصنی لبان - لبان برای بخور چیست
من ((حسن لبه )) هستم !
فارسى من ((حسن لبه )) است و در کتاب هاى قدیم از من به نام ((حصنى لبان )) یاد شده است . فرنگى ها و داروسازان به من ((پژ آن )) مى گویند. من یک ماده ى صمغى هستم بابوى معطر که در اثر شکاف در تنه درختانى بیرون مى آیم که در عربى به آنها ((ضروف )) و در زبان فرنگى ((استیراکس )) گویند. این درختان مخصوص نواحى حاره و استوایى بوده ، و در عربستان ، آفریقا و هند و مالزى به عمل مى آیند. در جنوب ایران نیز کشت آن ها امکان پذیر است .
ترکیبات من بر حسب نوع گیاه و منشا تولید آنها فرق مى کند و به دو دسته تقسیم مى شود، اول نوع سیامى که در حدود 39 درصد مواد عطرى و 5/1 درصد وانیلین دارد. دوم نوع سوماترایى که داراى 26 تا 35 درصد مواد عطرى و چند ترشى است .
من مقوى قلب و باعث سرور و شادمانى هستم ، چه به صورت خوراکى مصرف شوم ، و چه از بخور من استفاده کنند. من داراى اثر خلطآور هستم و در مورد نزله و برونشیت مزمن و ضد عفونى کردن مجارى تنفس تجویز شده ام . در مصارف خارجى بهترین التیام دهنده ى زخم ها و بند آوردن خون بوده ، و معمولا بعد از کشیدن دندان از تنتور من استفاده مى کنند.
مالیدن من بر سر و پیشانى ، آبریزش چشم و بینى را کم مى کند. چکاندن محلول روغنى من ، درد گوش را تسکین مى دهد. خوردن من جهت تقویت معده و درمان پیچش شکم مفید است . شستشو با من جهت تقویت مو و جلوگیرى از ریزش آن نافع است . مقدار خوراک من نیم تا دو گرم است ، و بیشتر به صورت تنتور مصرف مى شوم .
زبان خوراکیها
غیاث الدین جزایری
خواص حصی لبان , گیاه حسن لبه