آشنایی با خستگی مزمن و راه های مقابله با آن - راههای مبارزه با خستگی

آشنایی با خستگی مزمن و راه های مقابله با آن

. تشویق بیماران به ادامه فعالیت های روزانه و مقاومت در مقابل خستگی حائز اهمیت است. کاهش حجم کار به مراتب بهتر از غیبت از کار است. روان درمانی مخصوصاً وقتی که افسردگی هم وجود دارد بسیار مطلوب است. در بسیاری از موارد درمان حمایتی و روان درمانی بینش گرا سبب بهبود بارز بیماران می شود

راههای مبارزه با خستگی

راههای مبارزه با خستگی

وسکو داگاما  
  سندرم خستگی مزمن، خستگی شدید و ناتوان کننده به مدت ۶ماه یا بیشتر که بیشتر با درد عضلانی، سردرد ، گلودرد، تب خفیف، شکایت های شناختی، علائم گوارشی و غدد لنفاوی دردناک همراه است، مشخص می شود. این اختلال در «طبقه بندی آماری بین المللی بیماری ها و مسائل بهداشتی وابسته» به عنوان یک اختلال مبهم با علت نامعلوم با عنوان کسالت و احساس خستگی آمده است. میزان بروز و شیوع دقیق سندرم خستگی مزمن نامعلوم است، اما رقم تخمینی در مورد میزان بروز یک در هزار است. بیماری بیشتر در جوانان بالغ (۲۰ تا ۴۰ساله) دیده می شود. زن ها حداقل دو برابر بیشتر از مردها تحت تاثیر این بیماری قرار می گیرند. علت اختلال نامعلوم است. فقط پس از رد تمام علل طبی و روانپزشکی بیماری های موجد خستگی مزمن می توان به این تشخیص رسید.
مطالعات علمی نشانه های تشخیص گذار یا آزمون های تشخیصی مطمئن را برای این اختلال تعیین نکرده اند. چون سندرم خستگی مزمن ویژگی های شاخص ندارد، گذاشتن تشخیص مشکل است. پزشکان برای تسهیل فرآیند تشخیص باید سعی کنند حتی المقدور علائم و نشانه های بیشتری را مشخص کنند. هرچند خستگی مزمن شایع ترین شکایت است، اکثر بیماران علائم بسیار دیگری هم دارند، مانند دردهای عضلانی، ضعف عضلانی، اختلال حافظ ه کوتاه مدت، اشکال در تمرکز، درد مفصلی، احساس مزه تلخ یا فلز، درد چشم، اسهال ، یبوست، تاری دید، سرگیجه، آلرژی ، تپش قلب، تورم اندام ها یا پلک ها، ریزش مو و... با بررسی سابقه بیمار این احتمال وجود دارد که پزشک به انواعی از حالات بیماری که در محدوده اختلالات عصبی، متابولیک یا روانی عامل ناراحتی بیمار، می گنجند بیند یشد، با این همه در بیشتر موارد تنها با بررسی سابقه، شکل واضح هیچ نوع اختلالی ظاهر نمی شود. خستگی مزمن باید از اختلالات غددی نظیر کم کاری تیروئید ، اختلالات عصبی مثل MS، اختلالات عفونی نظیر AIDS و مونونوکلئوز عفونی و اختلالات روانی نظیر افسردگی تشخیص افتراقی داده شود. درمان سندرم خستگی مزمن عمدتاً حمایتی است. ارزیابی دقیق پزشکی ضروری است، همچنین ارزیابی روانی که هر دو به منظور رد علل دیگر علائم صورت می گیرد. درمان دارویی موثری تاکنون شناخته نشده است. غالباً بیماران به این علت که تصور می کنند پزشکان، آنها را جدی نمی گیرند و شکایات آنها را تصوری می پندارند به عنوان درمان های جانشین به مصرف ویتامین ها، املاح و محصولات گیاهی متفرقه روی می آورند. درمان علامتی نظیر تجویز ضد دردها، رویکردی معمول است، اما داروها ی ضد التهاب غیر استروئیدی موثر نیستند.
مریم حکیمی   
 روزنامه اعتم

وسکو داگاما  
  سندرم خستگی مزمن، خستگی شدید و ناتوان کننده به مدت ۶ماه یا بیشتر که بیشتر با درد عضلانی، سردرد ، گلودرد، تب خفیف، شکایت های شناختی، علائم گوارشی و غدد لنفاوی دردناک همراه است، مشخص می شود. این اختلال در «طبقه بندی آماری بین المللی بیماری ها و مسائل بهداشتی وابسته» به عنوان یک اختلال مبهم با علت نامعلوم با عنوان کسالت و احساس خستگی آمده است. میزان بروز و شیوع دقیق سندرم خستگی مزمن نامعلوم است، اما رقم تخمینی در مورد میزان بروز یک در هزار است. بیماری بیشتر در جوانان بالغ (۲۰ تا ۴۰ساله) دیده می شود. زن ها حداقل دو برابر بیشتر از مردها تحت تاثیر این بیماری قرار می گیرند. علت اختلال نامعلوم است. فقط پس از رد تمام علل طبی و روانپزشکی بیماری های موجد خستگی مزمن می توان به این تشخیص رسید.
مطالعات علمی نشانه های تشخیص گذار یا آزمون های تشخیصی مطمئن را برای این اختلال تعیین نکرده اند. چون سندرم خستگی مزمن ویژگی های شاخص ندارد، گذاشتن تشخیص مشکل است. پزشکان برای تسهیل فرآیند تشخیص باید سعی کنند حتی المقدور علائم و نشانه های بیشتری را مشخص کنند. هرچند خستگی مزمن شایع ترین شکایت است، اکثر بیماران علائم بسیار دیگری هم دارند، مانند دردهای عضلانی، ضعف عضلانی، اختلال حافظ ه کوتاه مدت، اشکال در تمرکز، درد مفصلی، احساس مزه تلخ یا فلز، درد چشم، اسهال ، یبوست، تاری دید، سرگیجه، آلرژی ، تپش قلب، تورم اندام ها یا پلک ها، ریزش مو و... با بررسی سابقه بیمار این احتمال وجود دارد که پزشک به انواعی از حالات بیماری که در محدوده اختلالات عصبی، متابولیک یا روانی عامل ناراحتی بیمار، می گنجند بیند یشد، با این همه در بیشتر موارد تنها با بررسی سابقه، شکل واضح هیچ نوع اختلالی ظاهر نمی شود. خستگی مزمن باید از اختلالات غددی نظیر کم کاری تیروئید ، اختلالات عصبی مثل MS، اختلالات عفونی نظیر AIDS و مونونوکلئوز عفونی و اختلالات روانی نظیر افسردگی تشخیص افتراقی داده شود. درمان سندرم خستگی مزمن عمدتاً حمایتی است. ارزیابی دقیق پزشکی ضروری است، همچنین ارزیابی روانی که هر دو به منظور رد علل دیگر علائم صورت می گیرد. درمان دارویی موثری تاکنون شناخته نشده است. غالباً بیماران به این علت که تصور می کنند پزشکان، آنها را جدی نمی گیرند و شکایات آنها را تصوری می پندارند به عنوان درمان های جانشین به مصرف ویتامین ها، املاح و محصولات گیاهی متفرقه روی می آورند. درمان علامتی نظیر تجویز ضد دردها، رویکردی معمول است، اما داروها ی ضد التهاب غیر استروئیدی موثر نیستند.
مریم حکیمی   
 روزنامه اعتم


,