اختلال در راه رفتن - اختلال در راه رفتن کودک
اختلال در راه رفتن
به هنگام حرکت دست ها را در اطراف بدن حرکت نداده و از آرنج خم می کند. بیمار در شروع حرکت مشکل دارد ولی وقتی حرکت کرد می تواند قدم های تند بردارد.۶) بیمار با مشکل لب پیشانی معمولا دچار تغییر در شخصیت نیز می گردد. سازگاری اش کم شده و یک گفته را ممکن است چندین بار تکرار کند. شروع راه رفتن سخت بوده و به تناوب می ایستد. کنترل ادرار هم ممکن است از دست برود
راه رفتن آسان است و همه ما بدون فکر کردن ، این کار را انجام می دهیم. وقتی مکانیسم راه رفتن از حالت خودکار خارج شود، اشکال در طرز راه رفتن ایجاد می شود که به اصطلاح پزشکی اختلالgait نام دارد. ۱۵ درصد از افراد بالای ۶۰ سال و ۲۵ ـ ۲۰ درصد افراد بالای ۸۰ سال دچار این اختلال با علل نورولوژیک هستند. البته عوامل دیگری هم در ایجاد این اختلال دخیلند مثل مشکلات استخوانی ـ مفصلی و اختلالات بینایی. قسمت های مختلفی از مغز عمل راه رفتن را کنترل می کنند و یک پزشک متخصص مغز و اعصاب از طرز راه رفتن غیر طبیعی می تواند به محل آ سیب و نوع بیماری پی ببرد.
این مراکز کنترل کننده شامل: طناب نخاعی، ساقه مغز، مخچه، غدد قاعده ای مغز و لب پیشانی مغز می باشد. هر گونه اختلال در این مراکز موجب بروز مشکلاتی می گردد که این مشکلات نیز به نوبه خود موجب بروز اختلال در gait می گردد. این اختلالات در سیستم اعصاب خود را به ۶ نوع نشان می دهد.
۱) ضعف اندام ها
۲) اشکال در قوس حسی
۳) اتاکسی یا عدم تعادل
۴) احساس گیجی در سر
۵) اختلال در سیستم اکسترا پیرامیدال
۶) مشکل در لب پیشانی.
۱) ضعف اندام ناشی از بیماری اعصاب محیطی و یا طناب نخاعی همراه با تحلیل عضلانی و کاهش رفلکس تاندون هاست. نوع راه رفتن به صورت قدم های بلندی است که با ضربه محکم به زمین می خورد اما ضعف ناشی از بیماری اعصاب مرکزی همراه با سفتی عضلانی، سختی در خم کردن زانو و ران و افزایش رفلکس تاندون هاست و طرز راه رفتن به صورت کشیدن پا روی زمین همراه با س کندر ی خوردن است.
۲) در اختلال مربوط به قوس حسی بیمار قادر به تشخیص موقعیت شست پا با چشم بسته نیست و در حالت ایستاده اگر چشمان خود را ببندد، تلو تلو می خورد. طرز راه رفتن به صورت گذاشتن انگشتان پا به روی زمین و سپس محکم کوباندن پاشنه پاست.
۳) در اتاکسی یا عدم تعادل مربوط به مخچه عدم هماهنگی بین حرکات دست و پا ها دیده می شود. طرز راه رفتن به صورت برداشتن قدم های باز برای حفظ تعادل است. اما بیمار ممکن است تلوتلو بخورد.
۴) احساس گیجی در سر به سیستم وستیبولار در بدن مربوط می گردد. گوش داخلی و مجاری نیم دایره ای در این امر دخیلند و به همین علت عفونت های گوش داخلی هم ممکن است باعث سرگیجه شود. بیمار حالت تهوع داشته و احساس عدم تعادل می کند و گاهی به هنگام راه رفتن به سمت ضایعه منحرف می گردد.
۵) بیماری های اکسترا پیرامیدال مربوط به مشکلات ایجاد شده در ساقه مغز است. مهم ترین بیماری این دسته پارکینسون است و کندی حرکات، لرزش دست و سفتی عضلات مشخصه این بیماری است. بیمار قدم های کوتاه برداشته و چون به راحتی به عقب سقوط می کند خود را به جلو متمایل می کند، به هنگام حرکت دست ها را در اطراف بدن حرکت نداده و از آرنج خم می کند. بیمار در شروع حرکت مشکل دارد ولی وقتی حرکت کرد می تواند قدم های تند بردارد.۶) بیمار با مشکل لب پیشانی معمولا دچار تغییر در شخصیت نیز می گردد. سازگاری اش کم شده و یک گفته را ممکن است چندین بار تکرار کند. شروع راه رفتن سخت بوده و به تناوب می ایستد. کنترل ادرار هم ممکن است از دست برود.
دکتربهروز نیکنام
متخصص مغز و اعصاب
روزنامه جام جم
راه رفتن آسان است و همه ما بدون فکر کردن ، این کار را انجام می دهیم. وقتی مکانیسم راه رفتن از حالت خودکار خارج شود، اشکال در طرز راه رفتن ایجاد می شود که به اصطلاح پزشکی اختلالgait نام دارد. ۱۵ درصد از افراد بالای ۶۰ سال و ۲۵ ـ ۲۰ درصد افراد بالای ۸۰ سال دچار این اختلال با علل نورولوژیک هستند. البته عوامل دیگری هم در ایجاد این اختلال دخیلند مثل مشکلات استخوانی ـ مفصلی و اختلالات بینایی. قسمت های مختلفی از مغز عمل راه رفتن را کنترل می کنند و یک پزشک متخصص مغز و اعصاب از طرز راه رفتن غیر طبیعی می تواند به محل آ سیب و نوع بیماری پی ببرد.
این مراکز کنترل کننده شامل: طناب نخاعی، ساقه مغز، مخچه، غدد قاعده ای مغز و لب پیشانی مغز می باشد. هر گونه اختلال در این مراکز موجب بروز مشکلاتی می گردد که این مشکلات نیز به نوبه خود موجب بروز اختلال در gait می گردد. این اختلالات در سیستم اعصاب خود را به ۶ نوع نشان می دهد.
۱) ضعف اندام ها
۲) اشکال در قوس حسی
۳) اتاکسی یا عدم تعادل
۴) احساس گیجی در سر
۵) اختلال در سیستم اکسترا پیرامیدال
۶) مشکل در لب پیشانی.
۱) ضعف اندام ناشی از بیماری اعصاب محیطی و یا طناب نخاعی همراه با تحلیل عضلانی و کاهش رفلکس تاندون هاست. نوع راه رفتن به صورت قدم های بلندی است که با ضربه محکم به زمین می خورد اما ضعف ناشی از بیماری اعصاب مرکزی همراه با سفتی عضلانی، سختی در خم کردن زانو و ران و افزایش رفلکس تاندون هاست و طرز راه رفتن به صورت کشیدن پا روی زمین همراه با س کندر ی خوردن است.
۲) در اختلال مربوط به قوس حسی بیمار قادر به تشخیص موقعیت شست پا با چشم بسته نیست و در حالت ایستاده اگر چشمان خود را ببندد، تلو تلو می خورد. طرز راه رفتن به صورت گذاشتن انگشتان پا به روی زمین و سپس محکم کوباندن پاشنه پاست.
۳) در اتاکسی یا عدم تعادل مربوط به مخچه عدم هماهنگی بین حرکات دست و پا ها دیده می شود. طرز راه رفتن به صورت برداشتن قدم های باز برای حفظ تعادل است. اما بیمار ممکن است تلوتلو بخورد.
۴) احساس گیجی در سر به سیستم وستیبولار در بدن مربوط می گردد. گوش داخلی و مجاری نیم دایره ای در این امر دخیلند و به همین علت عفونت های گوش داخلی هم ممکن است باعث سرگیجه شود. بیمار حالت تهوع داشته و احساس عدم تعادل می کند و گاهی به هنگام راه رفتن به سمت ضایعه منحرف می گردد.
۵) بیماری های اکسترا پیرامیدال مربوط به مشکلات ایجاد شده در ساقه مغز است. مهم ترین بیماری این دسته پارکینسون است و کندی حرکات، لرزش دست و سفتی عضلات مشخصه این بیماری است. بیمار قدم های کوتاه برداشته و چون به راحتی به عقب سقوط می کند خود را به جلو متمایل می کند، به هنگام حرکت دست ها را در اطراف بدن حرکت نداده و از آرنج خم می کند. بیمار در شروع حرکت مشکل دارد ولی وقتی حرکت کرد می تواند قدم های تند بردارد.۶) بیمار با مشکل لب پیشانی معمولا دچار تغییر در شخصیت نیز می گردد. سازگاری اش کم شده و یک گفته را ممکن است چندین بار تکرار کند. شروع راه رفتن سخت بوده و به تناوب می ایستد. کنترل ادرار هم ممکن است از دست برود.
دکتربهروز نیکنام
متخصص مغز و اعصاب
روزنامه جام جم
مشکل در راه رفتن , علت تعادل عدم پا در کودکان