بهداشت و مراقبت از گوش - راه های مراقبت از گوش
راه های مراقبت از گوش
به گزارش مدآنلاین ، گوش عضو حسی بسیار پیچیده‌ای است که عهده‌دار دو نوع فعالیت شنوایی و حفظ تعادل است. قسمت اعظم این عضو در استخوان گیجگاهی جای دارد. گوش ارتباط انسان را با دیگران و محیط پیرامون فراهم می‌کند. فردی که ناشنوا متولد می‌شود طبیعتا قادر به تکلم نیز نخواهد بود زیرا تجربه شنیداری برای کلام‌آ موز ی لازم است. از آنجا که گوش ارگان حساسی است و آ سیب های آن همیشه قابل درمان نیست، مراقبت از آن بسیار مهم است.
ساختمان گوش
1- گوش بیرونی یا خارجی که خود شامل لاله گوش و مجرای شنوایی است. لاله گوش جمع‌آوری امواج صوتی، هدایت آنها به مجرای شنوایی و تشخیص جهت آنها را بر عهده داشته و مجرای شنوایی لوله‌ای به طول 3-2 سانتی‌متر است که ارتعاشات صوتی از طریق آن به پرده صماخ که در انتهای آن قرار دارد می‌رسند.
2- گوش میانی. این قسمت از گوش محفظه‌ای است استخوانی که به وسیله دو دریچه بیضی و گرد از گوش داخلی، و به وسیله پرده صماخ از گوش خارجی جدا می‌شود. گوش میانی ضمن عمل انتقال صوت، عمل تخفیف دهنده ارتعاشات شدید صوتی را نیز انجام می‌دهد. اما هرگاه شدت صوت از حد معینی تجاوز کند گوش داخلی صدمه خواهد دید.
3- گوش داخلی. گوش داخلی به علت داشتن پیچ و خم‌هایش به لابیرنت موسوم شده و عمل آن از نظر شنوایی این است که ارتعاشات صوتی را به سلول‌های شنوایی برساند و آنها را به امواج عصبی تبدیل کند.
نکاتی برای مراقبت از گوش
1. از پاک کردن گوش با اشیای خارجی نظیر کلید، چوب کبریت و گوش پاک کن جدا خودداری کنید، زیرا یکی از موارد عفونت گوش خارجی است.
2. جرم موجود در گوش دارای خاصیت چربی و اسیدی است، چربی موجود در گوش از ترک خوردن پوست گوش جلوگیری کرده و سبب نرمی پرده آن می‌شود. خاصیت اسیدی جرم موجود در گوش از رشد قارچ‌ها و باکتری‌ها در گوش نیز پیشگیری می‌کند. بنابراین نباید جرم گوش را پاک کرد حتی به وسیله گوش پاک کن.
3. از قرار گرفتن در معرض سر و صدای زیاد خودداری کنید، زیرا باعث کم شدن قدرت شنوایی و بروز اختلالات ی در اعضای مختلف بدن می‌شود. اگر ناچار به کار کردن در محیط پر سر و صدا هستید، حتما از پلاگ‌های مخصوص گوش و گوشی‌های م حافظ گوش استفاده کنید.
4. دردها و عفونتهای گوش را جدی بگیرید و در اسرع وقت به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید.
5. درصورت خارش گوش از خاراندن آن پرهیز کرده و به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید.
6. از ورود عمدی آب و مواد شوینده مانند شامپوها به داخل مجرای گوش در حین استحمام اجتناب کنید، همچنین از شنا کردن در آب‌های آلو ده بپرهیزید.
7. از گوش پاک کن برای خشک کردن گوش‌ها بعد از هر استحمام اجتناب کنید. بعد از استحمام با جریان دادن هوای گرم و ملایم سشوار به مدت دو دقیقه از فاصله نیم متری به سمت گوش‌ها آنها را خشک کنید.
8. در صورتی که نوزاد تا سن هشت ماهگی در برابر صدا هیچ‌گونه عکس‌العملی نشان ندهد، یا تا دو سالگی حرف زدن را شروع نکند باید به قوه شنوایی وی مشکوک شد. همچنین اگر نوزاد بی‌قرار باشد، سعی در خاراندن گوش کند، تب شدید و گریه داشته باشد باید به گوش درد نوزاد مشکوک شد و با پزشک مشورت کرد.
9. گوش خارجی را در برابر تغییرات جوی م حافظ ت کنید، زیرا ممکن است دچار آفتاب سوختگی و یا سرمازدگی شود.
10. در صورت ورود اجسام خارجی در گوش، اول سعی کیید با قرار دادن گوش به سمت پایین و تکان دادن آرام سر و لاله گوش آن را خارج کنید. در صورتی که با این اقدامات موفقیت حاصل نشد از سایر اقدامات و دست‌کاری جداً خودداری کنید. زیرا ممکنست سبب آ سیب به پرده گوش و یا بدتر شدن وضعیت شود. در این حالت باید سریعاً به پزشک مراجعه کرد.
11. جهت تسکین گوش درد، هرگز از دود سیگار و یا مواد مخدر استفاده نکنید.
علائم هشداردهنده بیماری‌های گوش:
1. درد گوش، تورم مجاری گوش خارجی، تب خفیف، ترشح چرک سفید رنگ بدون بو از گوش و تنگی و گرفتگی گوش از جمله علایم شایع عفونت گوش خارجی هستند.
2. در صورت بروز هریک از موارد زیر باید به نقص شنوایی مشکوک و به پزشک مراجعه کرد
- اگر فرد صداها را خوب درک نکرده و درخواست تکرار آنها را داشته باشد.
- چنانچه در محاورات، فرد مطالب را به جای آنکه از طریق گوش بشنود از طرز حرکت لب‌های گوینده درک کند.
- چنانچه در موقع شنیدن صداها سر خود را جلو آورده و طوری قرار دهد که صدا مستقیما به گوش وارد شود.
- در صورتیکه در جاهایی که دارای سر و صدای معمولی است مانند رستوران در موقع ظهر، یا سالن انتظار سینما و ... برخی از کلمات و جملات را نشنیده و یا به گوش درد، سردرد و یا سرگیجه دچار گردد.
برخی از بیماری‌های گوش
- سرومن یا موم گوش توسط غدد مخصوصی در قسمت غضروفی مجرا برای چرب و نرم کردن پوست و به دام انداختن ذرات خارجی ترشح می‌شود. اختلالات آن شامل موارد زیر است:
• سرومن بیش از حد: تجمع موم گوش در مجرای کوچک و پیچ‌دار بعضی موارد منجر به انسداد مجرا می‌شود.
• ناکافی بودن سرومن: کمبود سرومن با علایم خشکی، خارش، ترک خوردن و خراشیدگی مجرا همراه بوده و با استفاده از پمادهای گوش بهبود می‌یابد.
اوتیت خارجی
به بیماری‌های التهابی لاله گوش و مجرای شنوایی ناشی از عفونت‌ها یا التهاب ا طلاق می‌شود. اوتیت خارجی اغلب در تابستان و به صورت عفونت اولیه رخ می‌دهد.
اوتیت خارجی (بدخیم): یک عفونت بدخیم و تخریب‌کننده استخوان و پیشرونده با میزان مرگ و میر بالاست که در بیماران دیابت ی مسن با بیشترین شیوع رخ می‌دهد. علایم آن به صورت درد پیشرونده و پایدار و ترشح مجرا است.
عفونتهای قارچی مجرای گوش:
بیشتر در مناطق گرم دیده می‌شود. یکی از علایم آن خارش شدید است. قارچ آسپیرژیلوس یک توده سیاه یا خاکستری رنگ در مجرا به وجود می‌آورد. درمان آن استفاده از قطره یا پماد ضد قارچ است.
پولیپ‌های گوش
پولیپ نشان دهنده عفونت مزمن است. پولیپ‌ها در عمق مجرا رخ داده و پوشیده از چرک بوده و به آسانی دچار خون ریزی می‌شوند و علایم آن شامل ترشح چرکی بدبو، ناشنوایی نسبی و خون ریزی است. باید از کندن پولیپ خودداری کرد، زیرا خطر آ سیب عصب صورتی و یا زنجیره استخوانی گوش میانی وجود دارد.
عفونتهای پرده صماخ
معمولا بیماری‌های گوش میانی اثرات خود را به صورت تغییراتی در موقعیت، رنگ و یکپارچگی پرده صماخ منعکس می‌کنند.
اوتیت میانی حاد
یکی از علل اصلی کاهش شنوایی در کودکان است. این عفونت در اثر آلرژی و عفونت ایجاد می‌شود.
,