تشخیص افتراقی سندرم دویک و ام.اس - سندرم adem
تشخیص افتراقی سندرم دویک و ام.اس
سندرم دویک
سندرم دویک [که به عنوان بیماری دویک و نرومیلیتیس(التهاب عصبی) چشمی نیز
شناخته می‌شود] یک بیماری نادر، مزمن، التهابی و تخریب میلینی در سیستم
عصبی مرکزی است که از چند سو شبیه مالتیپل اسکلروسیس می‌باشد.
بیماری دویک با حملاتِ حادِ فلج کننده‌ی عصب بینایی[ON]، معمولاً در هر دو چشم [دوطرفه] مشخص می‌شود. به طور همزمان یا در فاصله‌ی چند روز، هفته‌ها و گاهی ماه‌ها، ON با ملیوپاتی متقاطع شدید تعقیب می‌شود [TM] ـ التهاب حاد و بحرانی طناب نخاعی. هرچند، در حدود بیست درصد موارد، TM می‌تواند بر ON پیشی بگیرد.
التهاب فلج کننده‌ی بینایی در دویک اغلب خلفِ چشمی است(غیرقابل رؤیت در پشتِ چشم‌ها هنگام اوفتالوسکوپی). بازگشت از حملات بیماری دویک به صورت مشخصی کم‌تر از بهبود مولتیپل اسکلروسیس عودکننده ـ فرونشیننده است، اما عودها معمولاً تناوب کمتری از نوع ام.اسی دارند.
علائم بیماری دویک عبارتند از از دست دادن مشخص بینایی در هر دو چشم (ON) به دنبال آن خواب رفتگی، ضعف عضلانی، اسپاسم، ناهماهنگی، آتاکسی [ناهماهنگی و بی‌نظمی در حرکت عضلات که ناشی از کاهش قدرت بیمار در کنترل آنهاست. نا هماهنگی حرکات عضلانی بدون اینکه ناکارآمدی، نیمه فلجی، سفتی یا حالت اسپاسمی یا حرکت غیرارادی در کار باشد]، ادراری، روده ای، تناسلی و معلولیت اتونومیک در بخش‌هایی از تنه، و کارکرد اندام‌های تحتانی بخاطر برانگیختگی عصبی ستون فقرات پایین آ سیب نخاعی.
نورولوژیست‌ها استدلال می‌کنند که آیا سندرم دویک کاملاً بیماری متفاوتی از MS است یا گونه‌ای از آن. مؤلفین بسیاری مطرح می‌کنند که سندرم دویک گونه‌ای بَعد ـ بیماری آنسفالومیلیت منتشر حاد ویروسی (ADEM) احتمالاً مرتبط با ویروس‌های آبله مرغان و زونا باشد. باور دیگر اینکه، مانند MS، بیماری دویک یک وضعیت خودایمنی است.
آشکارترین تفاوت‌های میان این دو، این است که دویک به طور معمول به چیاسما*ی عصب بینایی، حس بینایی، و طناب نخاعی ـ معمولاً دوطرفه ـ حمله می‌کند، در حالیکه، آ سیب های MS می‌تواند در هر جای جسم سفید سیستم عصبی مرکزی ولو با یک تقدم برای عصب بینایی، ساقه‌ی مغز، جسم پینه‌ای[پل میان دو نیمکره مغزی] و نواحی برون بطنی باشند.
منبع:ام اس سنتر
ویرایش و تلخیص:برگزیده ها
بیماری دویک با حملاتِ حادِ فلج کننده‌ی عصب بینایی[ON]، معمولاً در هر دو چشم [دوطرفه] مشخص می‌شود. به طور همزمان یا در فاصله‌ی چند روز، هفته‌ها و گاهی ماه‌ها، ON با ملیوپاتی متقاطع شدید تعقیب می‌شود [TM] ـ التهاب حاد و بحرانی طناب نخاعی. هرچند، در حدود بیست درصد موارد، TM می‌تواند بر ON پیشی بگیرد.
التهاب فلج کننده‌ی بینایی در دویک اغلب خلفِ چشمی است(غیرقابل رؤیت در پشتِ چشم‌ها هنگام اوفتالوسکوپی). بازگشت از حملات بیماری دویک به صورت مشخصی کم‌تر از بهبود مولتیپل اسکلروسیس عودکننده ـ فرونشیننده است، اما عودها معمولاً تناوب کمتری از نوع ام.اسی دارند.
علائم بیماری دویک عبارتند از از دست دادن مشخص بینایی در هر دو چشم (ON) به دنبال آن خواب رفتگی، ضعف عضلانی، اسپاسم، ناهماهنگی، آتاکسی [ناهماهنگی و بی‌نظمی در حرکت عضلات که ناشی از کاهش قدرت بیمار در کنترل آنهاست. نا هماهنگی حرکات عضلانی بدون اینکه ناکارآمدی، نیمه فلجی، سفتی یا حالت اسپاسمی یا حرکت غیرارادی در کار باشد]، ادراری، روده ای، تناسلی و معلولیت اتونومیک در بخش‌هایی از تنه، و کارکرد اندام‌های تحتانی بخاطر برانگیختگی عصبی ستون فقرات پایین آ سیب نخاعی.
نورولوژیست‌ها استدلال می‌کنند که آیا سندرم دویک کاملاً بیماری متفاوتی از MS است یا گونه‌ای از آن. مؤلفین بسیاری مطرح می‌کنند که سندرم دویک گونه‌ای بَعد ـ بیماری آنسفالومیلیت منتشر حاد ویروسی (ADEM) احتمالاً مرتبط با ویروس‌های آبله مرغان و زونا باشد. باور دیگر اینکه، مانند MS، بیماری دویک یک وضعیت خودایمنی است.
آشکارترین تفاوت‌های میان این دو، این است که دویک به طور معمول به چیاسما*ی عصب بینایی، حس بینایی، و طناب نخاعی ـ معمولاً دوطرفه ـ حمله می‌کند، در حالیکه، آ سیب های MS می‌تواند در هر جای جسم سفید سیستم عصبی مرکزی ولو با یک تقدم برای عصب بینایی، ساقه‌ی مغز، جسم پینه‌ای[پل میان دو نیمکره مغزی] و نواحی برون بطنی باشند.
منبع:ام اس سنتر
ویرایش و تلخیص:برگزیده ها
,