ظهور نسل چهارم مربیان فوتبال ایران/ ورود نکونام به منطقه ممنوعه!


اخبار ورزشی,خبرهای  ورزشی,فوتبال ایران

حضور کاپیتان و مربی پیشین تیم ملی فوتبال ایران روی نیمکت تراکتورسازی اتفاق خوبی است اما با شرایط این تیم، وی به منطقه ممنوعه ورود کرده و ریسک بزرگ را پذیرفته است.

 به گزارش مهر، جواد نکونام در یک قدمی نیمکت تراکتورسازی تبریز قرار گرفته است، آلترناتیو امیر قلعه نویی که کارش با همین مربی به دادگاه هم کشیده شد و مدت ها با سرمربی پیشین تراکتورسازی درگیر بود حالا انتخاب اول آجورلو است.

 

ورود نکونام که یکی از سه بازیکن برتر تاریخ فوتبال ایران است و تجربیات فوق العاده ای از لالیگا و تیم ملی ایران دارد به عرصه مربیگری نمادی است از ورود نسل چهارم مربیان به این عرصه.

 

دستیار پیشین کی روش حتی زمانی که وسط زمین بازی می کرد هم فرمانده و کارگردان خوبی بود. اوج فرماندهی وی برمی گردد به دیدار با کره جنوبی در سئول و آن بازی به یاد ماندنی که با گل قوچان نژاد به سود ایران تمام شد و تیم ملی کشورمان با کی روش جواز صعود به جام جهانی را گرفت.

 

با وجود همه افتخار های این مربی جوان اما نگرانی هایی برای اولین انتخاب کاپیتان پیشین تیم ملی وجود دارد:

 

اول: تراکتورسازی تبریز روزهای خوبی را سپری نمی کند، حکم تعلیق فیفا و بسته بودن پنجره نقل و انتقالات در زمستان و تابستان بزرگترین دردسر نکونام برای سال آتی خواهد بود.

 

تراکتورسازی به همین دلیل تنها از میان بازیکنان خودش می تواند بازیکن برای سال بعد داشته باشد و اینگونه نیست که نکونام هر بازیکنی را که درخواست کرد مدیریت باشگاه تراکتورسازی او را به تبریز ببرد. در واقع نکونام وارد منطقه ممنوعه خواهد شد، منطقه ای که هر مربی دیگری هم برای برآورده کردن توقع پرشورها مشکلات اساسی در آن خواهد داشت.

 

دوم: تراکتورسازی باشگاهی بزرگ است و مثل همه باشگاه های بزرگ مملو از حاشیه و توقع. کار کردن در چنین باشگاهی که در سراسر ایران هوادار دارد و هوادارش هم به شدت متوقع است و شور و شوق بالایی دارد، بسیار سخت است. بسیار سخت.

 

تجربه کنترل سکو، کنترل رسانه، کنترل بازیکن و حواشی، وسط توقع پرشورها بسیار سخت است و تجربیات خاصی مختص به فوتبال ایران را لازم دارد و شاید با دانسته های لالیگایی نتوان آنها را به دست آورد.

 

در لالیگا می توان تاکتیک و نظم مطلق را یاد گرفت، از کی روش می توان فرماندهی را آموخت اما در باشگاه های ایران به ویژه در تیم های بزرگ پدیده هایی وجود دارند که کنترل آنها آموزش هایی سخت لازم دارد که در لالیگا وجود ندارند.

 

سوم: خیلی ها مدعی نیمکت تراکتورسازی هستند، خیلی ها در آرزوی نیمکت تراکتورسازی بودند، خیلی ها نزدیکش شدند، آنها که نه (برخی از آنها) آرام یک گوشه نخواهند نشست. برخی از آنها فرش قرمز زیر پای نکونام را می خواهند بکشند.

 

نتیجه گیری: ضمن آرزوی موفقیت برای فوتبالیست بزرگ و با اخلاق فوتبال ایران در تراکتورسازی نمی توانیم نگرانی را بابت چنین لقمه بزرگی کتمان کنیم، خیلی ها امروز نگران نکونامی هستند که در آینده او را روی نیمکت استقلال و پس از آن وی را روی نیمکت تیم ملی ایران می بینند.