پروژه جدید دلواپسان در آستانه انتخابات
دلواپسان برجام در حال تکمیل پروژه دلواپسی خود هستند و با به‌راه‌انداختن موج جدیدی از تخریب رسانه‌ای، این بار دلواپس معیشت و اشتغال شده‌اند. این دلواپسان، با نگرانی از وضعیت معیشت جامعه، دولت روحانی را به کم‌کاری و سهل‌انگاری متهم می‌کنند. موضوع معیشت و اشتغال نه‌‌تنها مسائل تازه‌ای نیستند، بلکه از مطالبات و خواسته‌های قانونی مردم ایران و از اهداف و آرمان‌های انقلاب و نظام جمهوری اسلامی هستند که خود را ملزم به تحقق و دستیابی به آن می‌داند.
دلواپسان چشمان خود را بر واقعیت‌ها بسته‌اند و حاضر به پذیرش این واقعیت نیستند که مشکل ریشه‌دار معیشت و اشتغال تنها به دولت تدبیر و امید اختصاص نداشته و اساسا میراثی به‌جای‌مانده از دولت احمدی‌نژاد است. دلواپسان برجام و معیشت در زمانی که دولت مِهرورز(!) احمدی‌نژاد در هشت سال با عملکرد پُراشتباه خود در عرصه داخلی و بین‌المللی، کشور را تا لبه پرتگاه و خط فلاکت کشاند، نه‌‌تنها کوچک‌ترین نقد و اعتراضی بر آن وضعیت به‌وجودآمده نداشتند، بلکه همسو با آن دولت، مدیریت دولت احمدی‌نژاد را مدیریتی در مقیاس جهانی تصور می‌کردند! آنچه همگان بر آن اذعان دارند، آن است که دولت احمدی‌نژاد در عرصه داخلی و خارجی کارنامه و عملکرد موفق و قابل قبولی از خود بر جای نگذاشته است.
این دولت در عرصه داخلی با نگاه تقدیرگرایانه محض و سوء‌مدیریت، علاوه بر آنکه نتوانست مشکلات را در عرصه داخلی رفع كند، بر حجم مشکلات و گرفتاری‌ها نیز افزود. در عرصه سیاست خارجی هم با در‌پیش‌گرفتن شیوه تقابل با جهان، موجب ارجاع پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت و به تبع آن وضع تحریم‌های ظالمانه از سوی این شورا شد. تحریم‌های ظالمانه‌ای که عرصه را بر معیشت و رفاه مردم تنگ‌تر کرد و سبب رکود و تورم لحظه‌ای و مشکلات اقتصادی بسیاری شد. تحریم‌هایی که اثرات و پیامدهای آن هنوز در همه عرصه‌های کشور قابل درک و مشاهده است.
عملکرد موفق دولت روحانی، به‌ویژه در حوزه سیاست خارجی و حل‌وفصل پرونده هسته‌ای ایران، علاوه بر آنکه سایه شوم جنگ و تحریم‌ها را از سر ایران برداشت، سبب شد گشایشی نسبی در همه عرصه‌های کشور به وجود آید و روابط اقتصادی و تجاری با دیگر کشورها بهبود یابد و فصل تازه‌ای از روابط توأم با احترام متقابل و تعامل سازنده با جهان آغاز شود.
پُرواضح است که هدف دلواپسانِ برجام و معیشت از طرح وضعیت معیشت و اشتغال موجود در جامعه، صرفاً برای بهره‌برداری سیاسی و جناحی است. دلواپسان به جای همدلی و همسویی با دولت تدبیر و امید برای حل مشکلات موجود، دائم به دنبال تخریب این دولت هستند و بر شدت و دامنه این تخریب‌ها نیز افزوده‌اند.
این دلواپسان درصدد هستند تا با بزرگ‌نمایی و ربط‌دادن همه مشکلات موجود به دولت روحانی سبب کاهش محبوبیت و جایگاه آن شوند و از این طریق، شاید بتوانند به بازسازی و ترمیم پایگاه اجتماعی و افزایش اقبال عمومی جامعه نسبت به خود شوند، غافل از اینکه مردم جامعه با رصدکردن لحظه به‌‌لحظه تحولات، در نهایت، برداشت و تصمیمی مبتنی بر واقعیت‌های موجود را خواهند گرفت. دلواپسان برجام و معیشت تا برگزاری انتخابات ٩٦ همچنان موج تخریب‌ها را ادامه خواهند داد تا به زعم خود، نتیجه انتخابات را به آنچه دلخواه آنان است تغییر دهند یا مانع از پیروزی آقای روحانی یا دیگر نامزد رقیب خود شوند.
اما آنچه از سمت‌وسو و سیر تحولات جامعه برداشت می‌شود آن است که گفتمان اعتدال‌گرایی به همراه گفتمان اصلاح‌طلبی، همچنان گفتمان‌های برتر در عرصه سیاسی و اجتماعی کشور هستند و با ادامه اقبال عمومی و تمایلات جامعه و با اتکا به آرای همین مردم، نتیجه انتخابات ٩٦ به سود این دو گفتمان خواهد شد.
بی‌شک دولت تدبیر و امید با پیروزی در انتخابات ٩٦ با تمرکز بر مسائل اقتصادی، همه تدابیر لازم را برای بهبود وضعیت اقتصادی و ارتقای معیشت و رفاه مادی و اشتغال جامعه به کار خواهد بست و از فرصتی که برجام به وجود آورده است، برای گسترش روابط اقتصادی و سیاسی و تعامل مثبت و سازنده با جهان، نهایت استفاده را خواهد برُد. اعتقاد به نقش همیشگی مردم در تعیین سمت‌وسوی فرایندهای اجتماعی و سیاسی، تکیه‌گاه مطمئنی را برای دولت تدبیر و امید فراهم خواهد آورد تا منافع ملی و مصالح عالیه نظام را با جدّیت بیشتری پیگیری کند. مردم ایران با شکیبایی و امید در انتظار تحقق گفته آقای روحانی هستند که: «هم سانتریفیوژ باید بچرخد و هم چرخ زندگی مردم...».
اخبار سیاسی - شرق