آزمایش ادرار- آنالیز ادرار (UA(Urine Analysis

آزمایش ادرار- آنالیز ادرار UA))Urine Analysis<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

 

ü       شرح آزمایش

ü       این تست چطور انجام می شود؟

ü       اجزای مختلف تست ادرار

ü       آزمایش‌های خانگی ادرار

ü       چه نکاتی را باید قبل از آزمایش ادرار در نظر بگیریم؟

ü       چگونه نتیجه تست را بگیریم؟

ü       جواب آزمایش چه معنی دارد؟

ü       اگر تست من طبیعی نبود چه می شود؟

کلیه، کارخانه تصفیه بدن است. هر میلی‌متر از خون در روز چند بار از این کارخانه عبور می‌کند و فیلترهای تصفیه کننده یا همان گلومرول‌های کلیوی سموم، ذرات و املاح اضافه و مواد زاید حاصل از سوخت و ساز سلول‌ها را از خون جمع‌آوری می‌کنند و خون تازه و تمیز دوباره وارد چرخه گردش خون می‌شود اما این سموم چه می‌شوند؟ قسمت اعظم این مواد تصفیه شده مواد حاوی نیتروژنی هستند که از متابولیسم مواد غذایی به وجود آمده‌اند. آب یا مایع اضافی خون، سدیم و پتاسیم و مواد حاصل از تخریب اسیدهای آمینه بعد از جمع‌آوری به داخل حالب ترشح می‌شوند و حالب، مثل یک ناودان این مایع را به منبعی منتقل می‌کند تا بعد از رسیدن به مقدار مناسب تخلیه شوند. این منبع همان مثانه و مایع داخل آن هم همان ادرار است...

آنالیز ادرار در واقع تحلیل و بررسی محتویات ادرار برای تعیین وضعیت بدن و علی‌الخصوص کلیه‌ها و مجاری ادرار، از راه تفسیر این آزمایش انجام می‌شود. هر کدام از شما ممکن است .

● شرح آزمایش

به طور کلی بیش از ۱۰۰ تست آزمایشگاهی مختلف می‌توان روی ادرار انجام داد که هر کدام از آنها به منظور خاص و برای تعیین علت‌های مختلف بیماری‌های گوناگون انجام می‌شوند. بین این تست‌ها می‌توان آزمایش‌های بسیار اختصاصی را هم پیدا کرد که نیازمند دستگاه‌های پیشرفته و برای تعیین حالات بسیار خاصی از بعضی بیماری‌ها هستند اما آنالیز ادرار یا آزمایش ادرار که ساده‌ترین نوع آزمایش است معمولا برای عفونت‌های دستگاه ادرار (کلیه‌ها، حالب و مثانه)، تعیین وجود قند و ادرار در بیماران دیابتی، وجود سنگ کلیه، فشار خون بالا و بعضی بیماری‌های کلیوی و کبدی خاص انجام می‌شود. در بسیاری از بررسی‌های روتین هم آنالیز ادرار برای تعیین سلامت عمومی بدن درخواست می‌شود.

این تست چطور انجام می شود؟

2 روش برای جمع آوری نمونه ادرار وجود دارد    1) روش جمع آوری تمیز     2) روش سونداژ

برای روش نمونه گیری تمیز ناحیه ژنیتال خود را تمیز بشویید ادرار کنید سپس مقداری از آن را در ظرف نمونه بریزید

روش سونداژ :اگر مشکلی در نمونه گیری تمیز باشد یا اگر نمونه از یک نوزاد یا کودک باشداز این روش استفاده می شود مراقب بهداشتی شما ناحیه ژنیتالتان را تمیز می کند و یک سوند باریک قابل انعطاف را از پیشابراه به مثانه عبور می دهد تا نمونه ادرار را جمع آوری کند نمونه ادرار به آزمایشگاه فرستاده می شود تا از نظر وجود گلوکز پروتئین و علائم عفونت و بیماری بررسی شود ادرار همچنین زیر میکروسکوپ از نظر وجود کریستال ، سلولهای خونی و باکتری بررسی می شود اگر پزشک به عفونت ادراری مشکوک شود ممکن است کشت ادرار از نظر رشد باکتری نیز انجام شود .

● اجزای مختلف تست ادرار

▪ رنگ (color): رنگ ادرار یکی از اجزای اصلی آنالیز ادرار است و بسته به شرایط مختلف بدن تغییر می‌کند. غلظت ادرار، میزان مایع بدن، رنگدانه‌های موجود در ادرار که از تخریب گلبول‌های قرمز و رنگدانه‌ای به نام اوروکروم به وجود می‌آیند و همچنین رژیم غذایی روی رنگ ادرار تاثیر دارند. بعضی بیماری‌ها هم رنگ ادرار را تغییر می‌دهند.

ـ حالت طبیعی: طیف رنگ زرد کمرنگ تا پررنگ

ـ حالت غیرطبیعی: ادرار قرمز رنگ می‌تواند به خاطر وجود خون در آن باشد. رنگ نارنجی می‌تواند به خاطر وجود ویتامین B اضافه در ادرار باشد. بعضی داروهای خاص مثل ریفامپین هم می‌توانند ادرار را نارنجی می‌کنند. رنگ نارنجی تیره تا قهوه‌ای ممکن است علامت بیماری‌های کبدی مثل زردی و یا رابدومیولیز (تخریب سلول‌های عضلانی) باشد. مصرف لبو و چغندر به ادرار رنگ صورتی ملایم می‌دهند. گاهی اوقات مصرف بعضی مواد خوراکی‌ حاوی رنگ‌های مصنوعی هم باعث تغییر رنگ ادرار می‌شوند. دیابت هم می‌تواند موجب تغییر رنگ ادرار شود. تعریق زیاد و از دست دادن مایع هم باعث می‌شود رنگ ادرار زرد تیره شود.

▪ شفافیت (Clarity)

ادرار به طور طبیعی شفاف است و باید بتوان از پشت شیشه‌ حاوی آن نوشته‌های یک متن را خواند اما مسایل مختلف باعث تغییر این حالت می‌شوند.

ـ حالت طبیعی: شفاف

ـ حالت غیرطبیعی: غیرشفاف

عفونت، چرک، باکتری‌های موجود در ادرار به خاطر عفونت‌ ادراری، کریستال‌ها، گلبول‌های قرمز خون، گلبول‌های سفید، اسپرم، قارچ، موکوس و یا حتی عفونت‌های انگلی می‌توانند باعث غیرشفاف شدن ادرار شوند البته بعضی مواقع در حالت‌های طبیعی و بدون بیماری‌ هم ممکن است ادرار غیرشفاف باشد. مصرف بعضی غذاهای حاوی چربی زیاد، فسفات یا اورات این حالت را ایجاد می‌کنند.

▪ بو (odor)

تعیین بوی ادرار هم یکی از اجزای تفسیر این آزمایش است. بوی طبیعی و معمول ادرار به خاطر وجود اسید وولاتایل است و بوی شبیه به فندق دارد اما مواد غذایی مختلف و بعضی بیماری‌ها این بو را تغییر می‌دهند.

ـ حالت غیرطبیعی: ادرار بیماران دیابتی معمولا بویی قوی و شیرین شبیه به بوی استن دارد. بوی شیرین و میوه‌ای هم گاهی از ادرار این بیماران به مشام می‌رسد. بوی بسیار بد ادرار نشان‌دهنده عفونت مجاری ادراری و وجود چرک در ادرار است. افرادی که ادرارشان بوی مدفوع می‌دهد ممکن است دچار فیستول روده به مثانه شده باشند. ادرار دارای بوی شربت افرا (بوی شبیه به چای شیرین) در بیماران فنیل کتون اوری دیده می‌شود. نارسایی کبدی هم باعث تغییر بوی ادرار می‌شود.

▪ وزن مخصوص ادرار (Specific Gravity)

وزن مخصوص ادرار که به شکل عدد بیان می‌شود معمولا حاصل اندازه‌گیری اجزای مختلف ادرار شامل مواد دفعی و املاح است. وزن مخصوص بالا نشان‌دهنده ادرار غلیظی شده است. از این عدد برای تعیین قدرت تغلیظ و ترشح کلیه‌ها استفاده می‌شود.

ـ حالت طبیعی: اعداد بین 005/۱ و 03/۱

ـ حالت غیرطبیعی: بیماری‌های کلیوی باعث کاهش وزن مخصوص ادرار می‌شوند. همچنین مصرف بیش از اندازه مایع هم باعث کاهش این عدد می‌شود. غلیظ شدن ادرار و کمبود مایع در بدن (هنگام روزه‌داری یا تعریق زیاد) وزن مخصوص را افزایش می‌دهد. عدد وزن مخصوص به تنهایی شاخص خوبی برای تعیین سلامت نیست و باید حتما در کنار دیگر اجزای آزمایش تفسیر شود. تب، استفراغ و اسهال باعث بالا رفتن و کاهش دمای بدن، ادرار زیاد و دیابت بی‌مزه باعث کاهش آن می‌شود.

PH

مثل همه آزمایش‌های شیمیایی، PH نشان‌دهنده اسیدی یا باز بودن ادرار است. بعضی اوقات میزان اسیدی یا بازی بودن ادرار در روند درمان یک بیماری موثر است و پزشک ممکن است به شما آموزش دهد که میزان PH ادرارتان را تغییر دهید. میزان دفع املاح در ادرار و وجود یون هیدروژن PH ادرار را تعیین می‌کند. اسیدی یا باز بودن ادرار در شکل‌گیری بعضی سنگ های کلیه هم موثر است.

ـ حالت طبیعی: ۶/۴ تا ۸

ـ حالت غیرطبیعی: بعضی غذاها مثل مرکبات و یا لبنیات و همچنین بعضی داروها مثل آنتی‌اسیدهای معده روی PH تاثیر دارند. استفراغ، آلکالوز تنفسی، عفونت مجاری ادراری PH ادرار را بالا می‌برد و در دیابت، اسهال، گرسنگی طولانی‌مدت و هنگام خواب PH پایین می‌آید و ادرار اسیدی می‌شود.

▪ پروتئین

(Prt یا Protein) پروتئین از آن چیزهایی است که به طور طبیعی نباید در ادرار وجود داشته باشد و حضور آن در ادرار نشان‌دهنده یک حالت خاص و یا یک بیماری است.

ـ حالت طبیعی: منفی یا Negative یا میلی‌گرم۸۰-۵۰ در طول ۲۴ ساعت یا کمتر از ۲۵۰ میلی‌گرم در ۲۴ ساعت بعد از ورزش شدید.

ـ حالت غیرطبیعی: آسیب‌های کلیوی، عفونت ادراری، فشارخون بالا، دیابت، بیماری لوپوس گلومر ولونفریت (یک بیماری کلیوی) و سرطان باعث ورود پروتئین به ادرار می‌شوند.

اگر چه باید توجه داشت تب، ورزش شدید و بارداری هم در حالت‌های طبیعی حضور پروتئین در ادرار یا پروتئینوری را به دنبال دارند. به طور کلی وجود پروتئین در ادرار جزو آن مواردی است که نیازمند توجه ویژه پزشک است چون ممکن است مشکلات جدی‌تری را به دنبال داشته باشد. پروتئینوری اصلی‌ترین علامت بیماری کلیوی است.

▪ گلوکز (Glucose)

گلوکز، قندی است که در خون وجود دارد و غذای اصلی سلول‌ها محسوب می‌شود. به طور طبیعی مقادیر بسیار اندکی از گلوکز در ادرار وجود دارد اما در شرایط عادی ادرار را عاری از گلوکز در نظر می‌گیرند. در صورت جمع‌آوری ۲۴ ساعته ادرار طبیعی ممکن است مقدار این ماده کمتر از ۵/۰ گرم باشد.

ـ حالت طبیعی: وجود ندارد

ـ حالت غیرطبیعی: تغذیه وریدی (مثلا در مورد بیماران بستری در ICU) می‌تواند باعث وجود گلوکز در ادرار شود. دیابت کنترل نشده هم باعث می‌شود مقدار زیادی گلوکز در ادرار وارد شود. آسیب غدد فوق کلیوی، آسیب کبدی، آسیب‌های مغزی، بعضی از مسمومیت‌ها و بعضی از انواع مشکلات کلیوی هم باعث گلوکزوری یا حضور گلوکز در ادرار می‌شوند. اگر چه مثل پروتئینوری، این حالت در زمان بارداری هم می‌تواند به وجود بیاید که طبیعی محسوب می‌شود.

▪ کتون (Ketone)

وقتی چربی‌ها در بدن شکسته می‌شوند و در جریان سوخت و ساز مصرف می‌شوند کتون‌ها به وجود می‌آیند. این کتون‌ها در ادرار ترشح می‌شوند. اما به طور طبیعی هیچ کتونی نباید در ادرار دیده شود و حضور آنها نشان‌دهنده این است که بدن به جای مصرف گلوکز از چربی‌ها استفاده می‌کند.

ـ حالت طبیعی: وجود ندارد

ـ حالت غیرطبیعی: دیابت کنترل نشده، رژیم بدون کربوهیدرات، گرسنگی شدید یا بیماری‌هایی مثل آنورکسیا و مصرف الکل باعث حضور کتون در ادرار می‌شوند. مصرف بیش از حد آسپیرین، استفراغ طولانی‌مدت و بیماری‌های تب‌دار در کودکان هم حضور کتون در ادرار را به دنبال دارند.

▪ کریستال (Crystals)

افراد سالم فقط مقدار بسیار کمی کریستال در ادرارشان وجود دارد. کریستال‌ها در واقع مقدمه تشکیل سنگ کلیه‌اند و از روی هم قرار گرفتن آنها سنگ‌های کلیوی تشکیل می‌شوند. نوع کریستال‌های ادرار با توجه به بیماری و PH ادرار فرق می‌کند.

ـ حالت طبیعی: کم یا وجود ندارد

ـ حالت غیرطبیعی: سنگ کلیه، عفونت‌های ادراری و بعضی داروها باعث رسوب املاح و تشکیل کریستال‌ها می‌شود.

▪ گلبول‌ سفید و قرمز (WBC, RBC)

گلبول‌های خونی به طور طبیعی در ادرار وجود ندارند. حضور آنها نشان‌دهنده هماچوری یا خون در ادرار است که به خاطر بیماری‌های مختلف به وجود می‌آید. وجود گلبول‌ سفید هم نشان‌دهنده عفونت ادراری است.

ـ حالت طبیعی: وجود ندارد یا حداکثرش بین ۰ تا ۴ گلبو‌ل‌سفید و کمتر از دو عدد گلبول قرمز

ـ حالت‌های غیرطبیعی: التهاب، عفونت، سنگ کلیه، تومور کلیوی و مثانه، ضربه به کلیه یا آسیب مجاری ادراری باعث وجود RBC در ادرار می‌شوند.

WBCها یا گلبو‌های سفید هم موقع عفونت، بیماری لوپوس، عفونت ادراری و تومور مثانه در ادرار افزایش می‌یابند.

به غیر از موارد فوق، اجزای دیگری هم در آزمایش ادرار بررسی می‌شوند Castها که انواع مختلف دارند و در بیماری‌های مختلف به وجود می‌آیند. باکتری‌ها که حضور آنها هم با منفی، کم یا زیاد مشخص می‌شود و نشان‌دهنده عفونت ادرار است و در صورت لزوم برای تشخیص‌ نوع این باکتری‌ها باید آزمایش دیگری انجام داد که کشت ادرار می‌باشد.

توجه

توضیحات فوق تا حدودی معنی‌ کلمات موجود در جواب برگه آزمایش ادرار را مشخص می‌کند اما فراموش نکنید تفسیر این آزمایش فقط با دانستن جواب این اجزا و معنی انگلیسی آنها کافی نیست. تفسیر این‌‌ آزمایش و تعیین علت بیماری‌های احتمالی حتما باید با آزمایشات و معاینات مختلف دیگر توسط پزشک همراه باشد و آنالیز ادرار فقط مقدمه‌ای برای تعیین بیماری‌ها است.

● آزمایش‌های خانگی ادرار

بعضی از آزمایش‌های ادرار را می‌توان در خانه انجام داد. اساس اکثر این آزمایشات براساس خاصیت کروماتوگرافی یا صعود و تغییر رنگ مواد خاص موجود در یک مایع روی نوار آزمایش است. به همین دلیل رقیق بودن ادرار ممکن است باعث نتایج منفی کاذب شود. برای دیابتی‌ها هم نوارهای آزمایشی برای تعیین وجود گلوکز یا کتون در ادرار وجود دارد.

با توجه به پیشرفت این کیت‌ها و افزایش دقت آنها می‌توان تا حدود زیادی به خصوص در موارد مثبت به این آزمایش‌ها اعتماد کرد اما به هر حال آزمایش آنالیز ادرار برای تعیین پاسخ دقیق از همه این کیت‌ها دقیق‌تر است.

● چه نکاتی را باید قبل از آزمایش ادرار در نظر بگیریم؟

آزمایش ادرار بهتراست صبح‌ها انجام شود. از مصرف بعضی غذاهای خاص مثل لبو و چغندر، آسپارتات و هویج و شاه‌توت خودداری کنید. ایستادن زیاد قبل از انجام آزمایش و یا فعالیت شدید می‌تواند نتایج آزمایش را تغییر دهد. خانم‌ها اگر در زمان قاعدگی قرار دارند، بهتر است آزمایش انجام ندهند یا به پزشک اطلاع دهند. نیم تا یک ساعت قبل از انجام آزمایش مقداری آب بنوشید. مصرف بعضی داروهای خاص مثل اریترومایسین و کوتریموکسازول یا ویتامین C هم رنگ ادرار را تغییر می‌دهد. داروهای مصرفی خود را در صورت امکان و با مشورت پزشک قطع کنید یا به پزشک معالج اطلاع دهید. نمونه ادرار باید از وسط جریان ادرار تهیه شود. قبل از مصرف دستان خود را بشویید تا نمونه‌گیری تمیز انجام شود. به هیچ وجه داخل ظرف نمونه‌گیری را لمس نکنید. آلت تناسلی را تمیز کنید (خانم‌ها باید این کار را از جلو به عقب انجام دهند تا باکتری‌های مدفوع محل دفع ادرار را آلوده نکند) شروع به ادرار کردن کنید و بعد از چند لحظه نمونه را از وسط جریان جمع کنید. بعد از جمع‌آوری لبه ظرف را لمس نکنید و در آن را بگذارید و به مسوول آزمایشگاه بدهید. توجه داشته باشید که نمونه‌گیری باید بدون قطع شدن جریان ادرار انجام شود.

تا 15 میلی لیتر از ادرار خوب مخلوط شده را داخل یک لوله سانتریفیوژ یک بار مصرف (درسته که تو کشور ما انجام نمیشود ولی اصولا باید از لوله های یک بار مصرف برای هر ادرار استفاده کرد  ) بریزید . قبل از این عمل برای استفاده از نوار ادرار باید نمونه گرفته شده از بیمار را داخل یک ظرف یک بار مصرف (در کشور ما لیوانهای یک بار مصرف روشن) میریزیم و بعد از مخلوط کردن نوار ادرار را به آن اضافه می کنیم . مشاهدات فیزیکی را انجام دهید . برای 5 دقیقه در دور 1500 تا 3000  Rpm سانتریفیوژ کنید .   به مایع بالایی که بعد از سانتریفیوژ ادرار حاصل میشود سوپرناتانت (supernatant) گفته میشود . با دقت supernatant را از ادرار جدا کنید . دقت داشته باشید که حذف مایع بالایی باید با استانداردهای آزمایشگاهی باشد یعنی نباید بیشتر یا کمتر از مایع بالایی برداشت شود چون علاوه بر اینکه ممکن است باعث ایجاد مشکل برای رسوب شود آزمایش ما را هم از نظر استاندارد های آزمایشگاهی پایین میاورد .از  پیپیت یک بار مصرف ، لوله آزمایش مخصوص و یا از پیپیت برقی برای تلغیظ استفاده شود . در توضیح باید گفت که :  امروزه استفاده از دهان برای کشیدن پیپیت ممنوع است و نباید در هیچ شرایطی (حتی آب) از چنین عملی استفاده کرد . از لوله ای آزمایش استاندارد و مخصوص استفاده کنید .. برای سانتریفیوز از لوله های مخروطی مخصوص و برای ادرار اولیه از لوله های بلند مخصوص استفاده کنید .

بعد از جدا کردن سوپرناتانت(لازم به ذکر است که قبلا از دور ریختن سوپرناتانت باید آزمایش توربیدومتری و یا کدورت سنجی برای اندازه گیری نیمه کمی پروتئنین را انجام داد . در این روش از اسید سولفوسالسیلیک استفاده می شود و در صورت وجود پروتئین در ادرار حلقه سفید رنگی در قسمت های بالایی ادرار تشکیل می شود . در این تست باید دقت کرد که اسید را به ارامی از کنار بریزیم و هیچ گونه حرکتی به لوله ازمایش ندهیم . یعد از آزمایش و گزارش ان به صورت منفی یا تریس و یا ۱ و ۲+  می توان ان را به هم زد .) ، همیشه مقدار کافی از مایع بالایی در لوله باقی میماند (در شرایط استاندارد) به همین خاطر مدتی صبر کنید تا ذرات معلق موجود در مایع باقی مانده هم رسوب کند . یک قطره از رنگ حیاتی مطلوب را به رسوب اضافه کنید .

 یک قطره از رسوب را روی اسلاید تمیز میریزیم و حدود 30 – 60 ثانیه برای فرونشست رسوبها روی لام صبر میکنیم .

 همانطور که میدانید برسی میکروسکوپی با بزرگنمایی های بزرگ و کوچک انجام میگیرد . میکروسکوپ فاز کنتراست و زمینه تاریک برای مشاهده اجسام رسوبی که دارای خاصیت بازتابی کم هستند (شفاف و مانند زمینه ) مناسب است . هر چند که متخصصان آزمایشگاهی در کشور ما کمتر از این میکروسکوپها استفاده میکنند . با نهایت دقت و فوکس کامل ، اسلاید را برسی کنید و این کار را در تمام اسلاید به صورت کامل ادامه دهید . لبه های لام را برای مشاهده کستها  از دست ندهید .

در LPF(low-power field × 10) 10 ، کستها را شمارش کرده و میانگین بگیرید . و تعداد کستها را در هر میدان گزارش کنید . با دقت زیاد نوع کستها را مشخص کنید . اگر از میکروسکوپ فاز کنتراست اتفاده کنید کستها از نظر پنهان نخواهند ماند .

 برای شناسایی و شمارش تعداد گلبولهای قرمز و سفید و  اپیتلیال سل  از بزرگنمایی زیاد استفاده کنید (*100) . حداقل 10 میدان را برسی کنید و نتایج را به صورت سلول در (High -power field) hpf  بیان کنید .

چند نکته مهم :

Squamous and transitional   از  بسیاری از نمونه ها ادراری جدا میشود . ( transitional cells)

باکتری ، قارچ و میکروارگانیسم ها و آلودگی باکتریایی باید گزارش شود اگر حداقل از 2+ بیشتر باشد .

کریستال : وجود کریستالهای غیر نرمال در ادرار باید از نظر شیمیایی شناسایی شود و با تاریخچه بیمار هم خوانی داشته باشد .

مقدار زیاد مخاط  

برسی های بشتر در :                  

·       بیشتر از 2 سلول اپیتلیالی کلیوی (استوانه ای ) در یک میدان

·       کست های پاتولوژیکی

·       سلولهای تک هسته ای غیر نرمال مانند urothelial cells

·       تکه های بافتی

·       کریستالهای پاتولوژیک

بعد از اینکه برسی نمونه پایان یافت ، تمام مراحل شیمیایی ، فیزیکی و میکروسکوپی را مرور کنید و اشتباهات خود را در صورت وجود با استانداردهای آزمایشگاهی صحیح کنید . برای مثال رنج نرمال RBC در ادرار 0-10 RBCs/hpf  ، برای WBC در ادرار 0-10 WBCs/hpf ، و کست هیالین  0-2 hyaline casts/lpf است . نتایج به دست امده حتی اگر پشت سر هم انجام شود متفاوت خواهد بود و بستگی زیادی به نحوه استفاده آزمایشگاه از شرایط استاندارد دارد .

به علت اینکه ادرار متابولیسم تمام بدن را خلاصه میکند و به راحتی در دسترس است نمونه بسیار مناسبی برای برسی های اختلالات سیستم ادراری( و در بعضی اوقات سایر سیتمها) است.

چگونه نتیجه تست را بگیریم؟

از پزشک خود در مورد چگونگی و زمان گرفتن جواب نمونه سوال کنید .

جواب آزمایش چه معنی دارد؟

نتایج 3 تست شیمیایی، میکروسکوپی، کشت ادرار می تواند بیماری در حال حاضر سیستم ادراری شما (کلیه ها و مثانه ) رانشان دهد و برای بررسی عفونت مثانه و کلیه ها ناشی از سایر بیماریها مانند سرطانها بیماریهای خود ایمنی (التهاب نفرون و نفرو پاتی) سنگ کلیوی کمک می کند و می تواند نشانه ای از وجود سایر بیماریها مانند دیابت باشد .

اگر تست من طبیعی نبود چه می شود؟

نتیجه تست فقط قسمت کوچکی از تابلوی بزرگی است که تاریخچه سلامتی شما را نشان می دهد گاهی اوقات نیاز به تکرار آزمایش است تا جواب اول چک شود.

در مورد جواب آزمایش با پزشک خود صحبت کنید و از او سوال کنید:

1- آیا شما به تستهای اضافی نیاز دارید؟

2- چه اقداماتی برای داشتن یک نتیجه طبیعی لازم است؟

3- شما چه زمانی نیاز به آزمایش مجدد دارید؟

منابع:

1-     سایت ایران سلامت

2-     سایت دانشگاه علوم پزشکی مشهد

3-     وبلاگ جامع علوم آزمایشگاهی

4-     سایت WebMD

 

 


مطالب مشابه :


پروتئینوری (یا وجود پروتئین در ادرار)

یکی از بیماری های شایع و خطر ساز برای کلیه ها پرتئینوری می باشد و درصد بالایی از نارسایی




وجود خون در ادرار

وجود پروتئین در ادرار • کاهش ph ادرار به کمتر از ۵ (خوردن مواد اسیدی) بطور خلاصه وجود خون در




بررسی آزمایش ادرار - تشخیص عفونت ادراری و درمان

در ادراروجود موکوس و کریستال در ادرار و عضلانی و یا داشتن دژیم پر پروتئین




تستهای تاییدی نوار ادراری

به کمک این آزمایش وجود پروتئین در ادرار بررسی می شود. اساس آزمایش:




آزمایش ادرار- آنالیز ادرار (UA(Urine Analysis

به طور کلی وجود پروتئین در ادرار جزو آن مواردی است که نیازمند توجه ویژه پزشک است چون ممکن




اساس اندازه گیری پروتئین ادرار

* دفع پروتئین در ادرار به طور دائم ثابت و مشخص نمی باشد و در دوره های۲۴ وجود پروتئین Myeloma




برچسب :