شعر رضا جعفری درباره امام حسن مجتبی (ع)

یک عمر در حوالی غربت مقیم بود

آن سیدی که سفره ی دستش کریم بود

خورشید بود و ماه از او نور میگرفت

تا بود ، آسمان و زمین را رحیم بود

سر می کشید خانه به خانه محله را

این کارهای هر سحر این نسیم بود

آتش زبانه می کشد از دشت سبز او

چون گلفروش کوچه ی طور کلیم بود

این چند روزه سایه ی یثرب بلند شد

چون حال آفتاب مدینه وخیم بود

حقش نبود تیر به تابوت او زدن

این کعبه در عبادت مردم سهیم بود

بی سابقه است حادثه اما جدید نیست

این خانواده غربتشان از قدیم بود

......

آقا ببخش قصد جسارت نداشتم

پای درازم از برکات گلیم بود

گلچین - گلچين اشعار در مورد امام زمان (عج) - گلچينی از گل ها - گلچین

یوسف زهرا - بیاد امام زمان در ماه محرم - صفحه ی نخست ; پست

شعر امام زمان(عج) شعر حضرت عباس(ع) شعر علي اكبر(ع) شعر علي اصغر(ع) شعر قاسم(ع) شعر حضرت زينب(س)

دل عشق ترک خورد، گل زخم نمک خورد، زمین مرد، زمان بر سر دوشش غم و اندوه به انبوه فقط برد،فقط

امام زمان - این است پشت کوه فتنه جا می‌ماند اگر زینب نبود شعردرموردامام حسین, شعر در مورد

مکاني برای درد دل با امام زمان فرهنگ

شعردرموردامام حسین(ع) حضرت زمان

برچسب :
شعردرموردامام زمان