تاریخچه استان زنجان

استان زنجان یکی از استان های با اهمیت ایران است که در ناحیه مرکزی شمال باختری ایران واقع شده و از نظرارتباطی دارای نقش ویژه ای است و به دلیل استقرار بر محور ترانزیتى تهران- اروپا نقطه ارتباطی مرکز با باختر و شمال باختری ایران به شمار مىآید. جاذبه های جهانگردی استان زنجان درتمام قسمت های آن پراکنده شده اند و می توان آن ها را در شمار جاذبه های طبیعی، تاریخی، اجتماعی و فرهنگی مورد مطالعه و بررسی قرار داد. دراین میان شهرستان های ابهر و زنجان با ارزش ترین و مشهورترین جاذبه های گردشگری این استان را در خود جای داده اند.

مرکز این استان شهر زنجان است. استان زنجان دارای ۷ شهرستان و ۱۲۱۰ آبادی است که از این تعداد، ۹۷۸ آبادی دارای سکنه و بقیه خالی از سکنه می‌باشد. وسعت استان برابر ۲۲۱۶۴ کیلومتر مربع و۳/۴۱ درصد کل کشور را شامل می‌شود. جمعیّت استان بر اساس آخرین آمار ۹۶۴۵۶۱ نفر و معادل ۵/۱ درصد کل کشور است.

جاذبه های طبیعی این استان؛ شامل کوه ها، رودها، آبشارها، چشمه های آب معدنی و دریاچه های طبیعی و مصنوعی است که در شهرستان های مختلف استان پراکنده شده اند. استان زنجان به لحاظ اقتصادی از مناطق صنعتی و خودکفای ایران بوده و از نظر جاذبه های گردشگری در برگیرنده بنای عظیم و با شکوه سلطانیه است که یکی از بزرگ ترین و مشهورترین بناهای اسلامی بر جای مانده از 700 سال پیش است. وجود معادن با ارزش سبب شده این منطقه چهره ای صنعتی به خود بگیرد و وجود مردمانی سخت کوش و هنرمند سبب وجود انواع صنایع منحصر به فرد دستی در این ملاحظه از ایران شده است.

وجه تسمیه و پیشینه تاریخی استان زنجان

نام استان زنجان برگرفته از مرکز استان یعنى شهر زنجان است. در مورد وجه تسمیه شهر زنجان تاکنون نظرات گوناگونى ازسوى پژوهشگران و نویسندگان ارایه شده است. قدیمى ترین نامى که به این منطقه اطلاق شده است، زندیگان به معناى اهل کتاب زند (معروف ترین کتاب آیین زردشتى ساسانى) و گان از پساوند اهل باستان است که در دوره ساسانیان بر این منطقه گذاشته شده است. گفته مى شود بناى شهر زنجان در زمان اردشیر بابکان ساخته شده و در آن زمان نام شهین یعنى منسوب به شاه به آن اطلاق مى شده است. از اواخر دوره قاجاریه به علت استقرارایل خمسه فارس، نام خمسه نیز بر آن نهاده شد.

یافته هاى تاریخى و کاوش هاى باستان شناسى که در نواحى مختلف استان زنجان انجام گرفته، گواهی بر قدمت تاریخى و دیرینگى آن است و آثار کشف شده در این محدوده، استقرارهاى انسانى از دوران پیش از تاریخ تا دوران اسلامى را در این منطقه ثابت مى کند. در بیش ترمنابع موجود، نویسندگان و پژوهشگران با استناد به یافته هاى باستان شناسى و متون تاریخى، پیشینه تاریخى استان زنجان را در چهار مرحله، دوران پیش از تاریخ تا دوران آغاز ادبیات شامل هزاره هفتم تا اوایل هزاره سوم پیش از میلاد، دوران آغاز ادبیات و دوران تاریخى شامل اوایل هزاره سوم تا اواخرهزاره دوم پیش ازمیلاد و دوران تاریخى جدید شامل اواخرهزاره دوم پیش از میلاد تا اوایل قرن هفتم میلادى و دوران اسلامى که طول زمانی آن از قرن 7 تا 19 میلادى برابر با قرن 1 تا 14 هجرى قمرى برآورد می شود، مورد مطالعه قرار داده اند.

یافته هایى که از غار تاریخى گلیجک در37 کیلومترى جنوب باخترى شهر زنجان و در محدوده شهرستان ماه نشان به دست آمده، حدود سى هزار سال قدمت دارند و گواهی بر قدمت تاریخى منطقه زنجان در دوران پیش از تاریخ تا دوران آغاز ادبیات است. در منطقه ایجرود واقع در جنوب باخترى شهرستان زنجان، آثارى از دوران آغاز ادبیات به دست آمده است. زیستگاه هاى انسانى منطقه ایجرود در هزاره سوم و دوم پیش ازمیلاد در هشت کانون باستانى و تداوم حیات آن ها تا هزاره اول قبل از میلاد، حکایت از شکوفایى و تداوم تمدن فلات مرکزى ایران در این ناحیه دارد.

تاکنون 65 کانون تاریخى در منطقه زنجان شناسایى و مورد بررسى قرار گرفته اند که بیش تر این کانون ها در دره هاى زنجان رود، شاهرود و قزل اوزن شناسایى شده اند. بررسى ها و مطالعات موجود بر وجود نوعى سفال خاکسترى رنگ ساده، که با مهاجرت اقوام آریایى در منطقه مطابقت دارد گواهی می دهد.

استناد به متون تاریخى نمایان گر آن است که در اواخرهزاره دوم پیش از میلاد و در اثر فشارهاى ناشى از کمبود منابع اقتصادى و کشاورزى و بروز جنگ هاى منطقه اى، اقوامى از منطقه ماوراء النهر و حوزه دریاچه آرال به طرف باختر حرکت کردند. گفته مى شود که تیره اى از این اقوام از طریق جنوب دریاى خزر و به احتمال زیاد از دره سفید رود و از منتهى الیه شمال خاورى مرز طبیعى زنجان به این منطقه وارد شده اند، البته گفته مى شود که مهاجمان براى ورود به فلات ایران از چند راه استفاده نموده اند. برخى دانشمندان معتقدند که گروهى از اقوام یاد شده از طریق جنوب خاورى دریاى خزر و پس از عبور از رود اترک و گروه دیگر پس از عبور از کنار دریاچه ارومیه وارد فلات ایران شده اند. مطالعاتى که در مظاهر فرهنگى و تمدنى منطقه زنجان صورت گرفته، تفاوت هایى را در این زمینه نشان داده است. تفاوت هاى موجود در آثار کشف شده در تپه حسنلو و جنوب دریاچه ارومیه، با بقایاى موجود در این نواحى و تراکم استقرارها و مشابهت اشیای تاریخى ناحیه خورین در باختر تهران و املش گیلان با آثار این منطقه، گویاى این مطلب است که اقوام مهاجر از راه سوم که دره سفید رود است، به منطقه زنجان سرازیر شده اند. گفته مى شود استقرار مهاجران در منطقه زنجان با آرامش صورت گرفته که شاید تعداد اندک بومیان منطقه دلیل اصلی این امر بوده باشد.

طبق مدارک آشورى، منطقه زنجان در قرن نهم پیش ازمیلاد آندیا نام داشته و به احتمال ضعیف اقوام مستقر در آن با اقوام لولوبیان و گوتیان مستقر در زاگرس مرتبط بوده اند. به هر حال این منطقه از لحاظ جغرافیاى تاریخى در آغاز هزاره اول قبل از میلاد از شمال با کادوسیان و کاسپیان، از باختر با لولوبیان و گوتیان و از طرف جنوب خاورى و خاور با مادها هم مرز بوده است. اقوام مهاجر بعدها پس از جنگ هاى داخلى و منطقه اى فراوان یک سیستم حکومتى تحت عنوان پادشاهى ماد را بنیان گذارى نمودند.

در دوره اشکانیان و ساسانیان دره هاى زنجان رود و قزل اوزن از رونق زیادى برخوردار بوده اند. شواهد موجود از جمله آتشکده عظیم تخت سلیمان در باختر و عبادتگاه بهستان در جنوب و آتشکده هاى ساسانى در طارم تایید کننده این نظریه است که این ناحیه در دوره اشکانیان و ساسانیان رونق به سزایی داشته و این رونق در این دوره اتفاقی نبوده است و آن را می توان ناشی از توانمندی های طبیعی منطقه دانست. کشف برخى آثار مانند کشف سکه دریک هخامنشیان در حومه شهرستان خدابنده و پیدایش اتفاقى یک رینون از این دوره و کشف آثار و اشیاى دیگر حکایت از شکوفایى تمدن و فرهنگ این منطقه در دوران هخامنشیان دارد. در کتب جغرافیایى صدراسلام بر وجود تمدن در دوره ساسانیان و اشکانیان در منطقه زنجان تاکید شده است. منطقه زنجان در دوران اسلامى شاهد تحولات اساسى بوده است.

این دوران که از قرن 7 تا 19 میلادى برابر با قرن 1 تا 14 هجرى را شامل مى شود، مصادف با زمانى است که مردم این منطقه اسلام را پذیرفته اند. مدارک باستان شناسى و متون تاریخى موجود، از رونق تاریخی این منطقه در سده های میانی اسلام حکایت دارد. این منطقه جغرافیایى، در سرتاسر دوران اسلامى به ویژه در قرن چهارم در دوران حکومت کنگریان و سده های پنجم تا هشتم هجرى قمری در دوران حکومت سلجوقیان وایلخانان درحد شکوفایى و از نظر سیستم اقتصادى و مظاهر فرهنگى و هنرى دارای رونق چشمگیری بوده است. بیش تر آثار تاریخی و مذهبی استان زنجان، مانند مساجد جامع قروه، سجاس، قلابر، کاروانسراهاى نیک پى، سرچم، آثار تاریخى سلطانیه، خدابنده و ابهر در این دوران ساخته شده اند و بررسی آن ها به خوبی بر دیرینگی تاریخ منطقه گواهی خواهد داد.

ایلخانان مغول، شهر سلطانیه در خاور استان زنجان را به عنوان مرکز حکومت خود انتخاب کردند و بر آبادانی این منطقه همت گماشتند و به همان اندازه که کمرهمت بر آبادانی منطقه سلطانیه بستند، از آبادانی شهرها و مناطق دیگر غافل شده و به تدریج مناطق اطراف سلطانیه و خصوصاً شهر زنجان بر اثر بی توجهی حاکمان وقت، روبه ویرانی و نابودی گذاشت. پس از انقراض حکومت ایلخانى به دست سربداران، منطقه زنجان، دوباره آرامش و آبادانی نسبی یافت و بار دیگر سلطانیه و مناطق همجوار آن دچار رکود و رخوت گردیدند. فتنه تیمور لنگ در قرن نهم منطقه زنجان را بار دیگر تحت تاثیر خود قرار داد و تقریباً به کلى نابود و علایم آبادانی از آن محو شد.

دراین دوره شدت تخریب و فقر به حدى بود که ادامه حیات تنها در روى تپه ها به صورت جزیى دیده مى شد. به این ترتیب ملاحظه می شود که تنش هاى سیاسى و کشمکش هاى نظامى تا قرن دهم مانع از رشد و اعتلاى اقتصادى و فرهنگى در منطقه زنجان شده است. در دوران حکومت صفویه و قاجاریه به خصوص دوران حکومت شاه طهماسب صفوى، شاه عباس صفوى و آقا محمد خان قاجار فعل و انفعالات انسانى کمک شایانی به رونق نسبى منطقه کرد. اعتلا و رونق نسبی منطقه زنجان، به دوران حکومت صفویه باز می گردد. اهتمام سران حکومت صفویه نسبت به آبادانی تمام مناطق ایران و ساخت کاروانسراها و راه های ارتباطی و امن نمودن این راه ها و همچنین نزدیکی به قزوین که مدتی مرکز حکومت شاهان صفوی بوده، از دلایل مهم رونق منطقه زنجان در دوره صفویه بوده است. بخش بزرگی از روستاها، بخش ها و شهرهاى فعلى محدوده استان زنجان با توجه به سیستم فئودالى تا اواخر قرن سیزدهم هجرى قمرى تکوین و استقرار یافته و ادامه حیات داده اند. این استان به دلیل اهمیت ارتباطی خود در دوره قاجاریه از رونق نسبی برخوردار بوده و هم اکنون نیز یکى از مناطق آباد و با اهمیت ایران است که نقش مهمى را در عرصه هاى مختلف اقتصادى و ارتباطى کشور ایفا کرده و روز به روز هم در جهت آبادانی و رونق بیش تر آن تلاش های پیگیری صورت می گیرد

جاذبه های تاریخی و معماری استان زنجان

جاذبه های تاریخی و معماری همواره نقش بسیار مهمی را در جذب گردشگر ایفا می کنند و استان زنجان نیز با توجه به پیشینه و فراز و نشیب های تاریخی خود از جاذبه ها و مکان های تاریخی و دیدنی ارزشمندی برخوردار است. با این که تاریخ این منطقه فراز و فرود های بسیار به خود دیده و گاهی شعله های خشم و جنگ، برگ های زیادی از تاریخ منطقه و حتی گاه تمام آن را در کام خود فرو برده است ولی به جهت عمق غنای هویت و فرهنگ این منطقه، هنوز نیز استان زنجان امانت دار میراث فرهنگی ارزشمند و قابل ملآحظه ای است که تاریخ و هویت این سرزمین را به نمایش می گذارد. کاخ هاى با ارزش و قدیمی، مدرسه هاى تاریخى، مسجدهایی با معماری کم نظیر، بازارهاى قدیمى، بقعه امام زاده ها، زیارتگاه ها و بناهاى تاریخى و مذهبى با معماری های ارزشمند؛ بخشی از این میراث شایان توجه هستند.

برخى از بناهاى موجود در استان زنجان، هم چون بنای بزرگ و تاریخی سلطانیه؛ دارای ارزش هاى درجه یک جهانگردى بوده و شهرت جهانی دارند. این بنا که یکى از بزرگ ترین و باشکوه ترین بناهاى اسلامى محسوب می شود؛ در خاور استان زنجان واقع شده است. این بنا در دوران برپایی، بلندترین بناى جهان بوده و هم اکنون سومین بناى بزرگ تاریخى جهان و نخستین بناى بزرگ تاریخى ایران به شمار مى آید. بقعه زیباى ملا حسن کاشى در فاصله 5/2 کیلومترى جنوب شهر سلطانیه و با زیبایی تمام در میان دشت وسیعی قرار گرفته است. این بنا از نماى بیرونى داراى طرح هشت ضلعى است که در نماى داخلى و با ترکیب و تلفیق ایوان هاى جانبى به مربع تبدیل شده است. بقعه قیدار نبى در قیدار نیز از دیگر بناهاى قابل توجه استان به شمار مى آید که گنبد آن به سبکى خاص و از نوع گنبدهاى زنگوله اى است. در کنار درب ورودى در ضلع جنوبى بقعه دو برج دیده مى شود که بر یک پایه ساخته شده اند و زنجیر عدالت جهت دادخواهى مردم از آن آویزان است.

بناى امام زاده اسماعیل که در جاده ترانزیتى ابهر- تاکستان قرار گرفته، بناى تاریخى و زیارتى بسیار زیبایى است که قدمت آن به دوره صفویه می رسد. مسجد جامع قروه و مسجد تاریخى قلابر نیز از دیگر مساجد مهم استان به شمار مى آیند. مسجد جامع سجاس در 12 کیلومترى شمال باخترى شهرستان خدابنده از جمله دیگراماکن مذهبى استان است که گنبد آن یک پوششه بوده و از لحاظ گچ برى و کتیبه ها بسیار ارزنده و قابل توجه است. تزیینات این مسجد به قدری زیبا است که با مساجد جامع اصفهان و قروه قابل مقایسه می باشد. مسجد میرزایى از دیگر بناى مذهبى پابرجاى شهر زنجان است که در داخل بازار شهر قرار گرفته است.

گنبد مسجد جامع زنجان از این نظر جالب توجه است که از معدود گنبد هایى به حساب می آید که بدون گوشواره و ترنبه بر روى جرزهاى چهارگانه ضخیم نشسته و در نتیجه تغییر طرح درونى آن در تکیه گاه گنبد از مربع به دایره امکان پذیر شده است. بناى امام زاده ابراهیم در سلطانیه و امام زاده یحیى در صایین قلعه زنجان از دیگر بناها و اماکن مذهبى استان است که از ارزش جهانگردى بالایی برخوردار هستند.

بازار زنجان در قلب بافت قدیمى شهر و در راستاى راه هاى ورودى آن قرار گرفته که تاریخ ساخت آن به دوره قاجاریه بازمی گردد. این بازار دارای حمام های قدیمی و معماری ارزشمندی است که با ورودی های متعدد از همه طرف امکان دسترسی به آن فراهم شده است. موزه مردم شناسى استان زنجان و بناى تاریخى رختشوى خانه که در شهر زنجان واقع شده، جلوه هاى ویژه اى از مردم شناسى استان را به نمایش مى گذارند. تپه های باستانی و تاریخی متعددی که در قسمت های مختلف استان خصوصاً در حوالی شهر سلطانیه پراکنده شده اند و قدمت آن ها به هزاره های پیش از میلاد می رسد، گواهی بر قدمت تاریخی این منطقه بوده و تاریخ مبهم آن را آشکار می سازند.

جشن ها و آیین های استان زنجان

مراسم اعیاد مذهبى که شامل: جشن میلاد حضرت محمد (ص)، جشن میلاد حضرت فاطمه (س) (روز مادر)، جشن میلاد حضرت على (ع)( روز پدر)، جشن های بزرگ نیمه شعبان، روز میلاد حضرت امام زمان (عج )، مراسم های آغاز ماه مبارک رمضان و آداب گرفتن روزه، جشن بزرگ عید فطر و عید قربان، جشن بزرگ غدیر خم و تعیین حضرت امام علی(ع) به جانشینی حضرت رسول الله(ص)، جشن بزرگ بعثت حضرت محمد (ص) و جشن میلاد دیگر امامان معصوم (ع) می شود؛ دراستان زنجان مانند سایر مناطق کشور انجام مى گیرد. در این روزها افراد با لباس هاى مرتب و تمیز به دیدن بزرگ ترهای فامیل مى روند و عید را تبریک مى گویند و هدایایی را دریافت می کنند. مراسم ویژه اعیاد ملى و مذهبى با اصول و شیوه اى یکسان ولى به صورت محلى در مناطق مختلف استان انجام مى شود.

کهن ترین جشن رایج در استان زنجان، در منطقه انگوران جشن حالا نام دارد که احتمال مى رود با آیین زرتشتى ارتباط داشته باشد. این جشن که در اوایل پاییز و پس از برداشت محصولات کشاورزى از کشت زارها و خرمن گاه ها برگزار می شود، یک مهمانى مردانه است و هیچ زنی در آن حضور ندارد. این جشن به نشانه شادى و سرور از جمع آوری محصول برپا مى شود.

مراسم ازدواج نیز در این استان از اهمیت زیادى برخوردار است و به طور کلى شامل دو نوع مراسم مى شود. نوع اول؛ همان شیوه ی خواستگارى معمولى است که در تمام کشور رایج بوده و ترتیب آن به این گونه است که خانواده داماد براى خواستگارى به خانه عروس مى روند. در این منطقه پس از صحبت هاى اولیه و توافق نهایى بین دو خانواده قراردادى با عنوان کسمات منعقد مى شود. متن این قرارداد شامل تعیین شیربها و مهریه است
.
در میان جشن های ملی؛ جشن های ویژه عید نوروز مهم ترین و بزرگ ترین جشن های منطقه به شمار می آیند. نخستین جشن ایرانی به نام نوروز از زمان پادشاهی جمشید مرسوم شد و در زمان های بعد، جشن‌ها و آیین‌های دیگری چون تیرگان، مهرگان، سده و غیره در فرهنگ ایرانی پدید آمدند. اجراى مراسم های مربوط به نوروز در استان زنجان نیز حدود دو هفته تمام طول می کشد. در استان زنجان آداب نوروز به شیوه ی دیگر استان ها با مراسم های چهارشنبه سوری، خانه تکانی، سبزه عید، چیدن سفره هفت سین، خرید لباس نو ، آداب دید و بازدید های نوروزی و... همراه است. در پایان تعطیلات 13 روزه ی نوروزی اهالی استان زنجان به گردشگاه های طبیعی و به دامنه ی کوه ها و باغ ها پناه می برند و آخرین روز تعطیلی های نوروز را با صرف ناهار در بیرون از خانه و گره زدن سبزه به پایان می برند.

غذاهای محلی استان زنجان

گرچه امروزه انواع غذاهای ایرانی در این منطقه تهیه می شود ولی غذاهای محلی که از مواد در دسترس و با توجه به شرایط آب و هوایی درست می شوند؛ هنوز جایگاه خاصی دارند. غذاهای رسمی ایرانی چون: چلوکباب، چلو خورشت فسنجان، چلو خورشت قورمه سبزی، چلو خورشت قیمه و.. در این استان در کنار غذاهای محلی و مخصوص استان؛ برای مهمانان سرو می شود و مهمانان استان زنجان؛ خاطره رنگین و خوش مزه ای از سفره های این منطفه به یاد خواهند داشت.
غذاهای محلی استان زنجان را انواع آش چون: آش بلغور، آش رشته، آش انار، یوتی آش، آبگوشت های محلی، یوتی آش، و انواع غذاهای دیگر چون: کاله جوش، کوفته ترکی، انواع دلمه ها، کباب ترکی، خورشت مسما با مرغ، خورشت گوجه فرنگی، خوراک هویج، قیمه پلو، حلوای گردو و انواع دسرها، ترشی ها، مرباها، نان ها، سالادها و... تشکیل می دهد.

ویژگی های مردم نگاری استان زنجان

مردم استان زنجان از نظر ترکیب قومى، مجموعه اى از اقوام آریایى، گرجى، ترک و قبیله هاى ایل خمسه هستند از این رو می توان گفت که استان زنجان از وحدت نژادى خاصى پیروی نمی کند. اقوام آریایى در اواخر هزاره دوم قبل از میلاد، در این منطقه ساکن شده و طایفه اى از اقوام ترک به نام قنفور در قرن هفتم هجرى و اقوام گرجى و ایلات خمسه در دوران صفویه به این ناحیه کوچانده شده اند. اختلاط و امتزاج اقوام گرجى با قبایل ایلات خمسه، تیپ مخصوص زنجانى را با ظاهرى داراى پوست گندمى و چشم هاى میشى و موهاى مشکى به وجود آورده که بیش تر در جلگه ها و کناره رودخانه هاى استان زندگى مى کنند. چشم هاى سبز و روشن و موهاى بور از ویژگى هاى ظاهرى آریایى هاى اصیل است که به علت اختلاط نژادى کم تر، همچنان آریایى باقى مانده و بیش تر در بلندى ها و کوهپایه هاى استان زنجان زندگى مى کنند. در استان زنجان؛ خانواده از پدر و مادر و فرزندان تشکیل شده است و در بعضی از خانواده ها پدر و مادر بزرگ نیز همراه بچه ها و نوه های خود زندگی می کنند.

ساختار خانواده ها بر پدرسالاری استوار است و تصمیم نهایی را پدر یا پسر بزرگ خانواده می گیرد. در مراسم تدفین و خاک سپاری اموات در شهرها و روستاهای استان زنجان نیز آداب خاصی حاکم است و همکاری و تعاون اهالی استان در این زمینه قابل توجه است. رعایت آداب و رسوم مراسم تدفین نیز همانند مراسم ازدواج و دیگر آداب و رسوم رایج در منطقه زنجان، از اهمیت زیادی برخوردار است. اگر متوفی از وضع مالی چندان خوبی برخوردار نباشد، دوستان و نزدیکان وی بدون اطلاع یک دیگر مبلغی را برای مراسم عزاداری و احسان کردن مواد غذایی اختصاص می دهند.

در تمام مراسم های مربوط به عزاداری چه متوفی بی بضاعت باشد و چه ثروتمند، آداب تقریباً یکسانی وجود دارد. پوشیدن لباس سیاه، دعوت مهمانان مراسم عزاداری توسط بزرگ فامیل متوفی، دادن وعده های غذایی مخصوص به مهمانان (اگر پنجشنبه باشد، شام و اگر جمعه باشد، ناهار)، برگزاری مراسم شب سوم، شب هفتم و شب چهلم متوفی از جمله ی این آداب و رسوم است که در سطح استان با یک ترتیب ولی به شیوه های گوناگون محلی انجام می پذیرد. در تمام این مراسم از مهمانان با خرما، حلوا و وعده های غذایی پذیرایی می شود. پذیرش مهمان در بین بازماندگان متوفی تا شب چهلم ادامه خواهد داشت و افراد مختلف برای تسلی خاطر بازماندگان به منزل متوفی می آیند.چند روز بعد از مراسم چهلم متوفی، بستگان بازماندگان متوفی با آوردن پارچه ها و لباس های رنگی از بازماندگان متوفی می خواهند که لباس سیاه نشانه ی عزاداری خود را درآورده و لباس های رنگی بپوشند و فعالیت های طبیعی و روزمره خود را از سر بگیرند که به این مراسم "قره آچماق" می گویند.

جاذبه های فرهنگی استان زنجان

استان زنجان یکی از مناطق شاهراهی ایران است که از آثار و بناهای تاریخی و آداب اجتماعی و فرهنگی خاص خود برخوردار است. این استان دارای جاذبه های فرهنگی خاصی چون: صنایع دستی، موسیقی و نمایش های محلی، لباس های محلی و دیگر ویژگی های فرهنگی استان به شمار می رود. انواع صنایع دستی استان زنجان از قبیل: چاقوسازی، گلیم بافى، جاجیم بافی، چاروق دوزی، سفال گری، ملیله کارى، فرش بافى، فلزکارى، مسگرى و نقره سازى یکی از مهم ترین جاذبه های فرهنگی استان زنجان به شمار می آید. موسیقی بومی منطقه ی زنجان که همان موسیقی آذری است؛ در وجود «عاشیق‌ها» خلاصه می ‌شود و یکی دیگر از جاذبه های با اهمیت فرهنگی استان زنجان محسوب می شود. پوشش محلى و سنتى زنان و مردان استان زنجان نیز بسیار جالب و قابل توجه است. پوشش مردان را کت و شلوار معمولی با کلاه نمدی با نام محلی کچه بورک و گیوه یا چارق تشکیل می دهد و پوشش محلى زنان نیز از چندین تکه لباس و تزیینات متفاوت چون انگشتر، النگو و... تشکیل شده که بسته به قدرت اقتصادی افراد، زینت های مختلفی نیز با این لباس ها استفاده می شوند.

سایر ویژگی های فرهنگی استان زنجان

زبان اهالى استان زنجان نیز مانند نژاد آن ها یک دست نیست و در طول تاریخ دست خوش تغییر و تحولات فراوان شده ولى آن چه مسلم است این که زبان اهالى بومى استان، پیش از هجوم اقوام مغول فارسى بوده است. در صورالاقالیم آورده شده که "زبان شان زنگان پهلوى راست است". پس از استقرار اقوام ترک در این منطقه و مهاجرت هایى که از سوى نژاد ترک آذرى انجام گرفته، مخلوطى از زبان هاى ترکى، جغتایى، ترکى آذرى و زبان فارسى که کلمات زبان کردى نیز در آن وجود دارد، تشکیل شده که هم اکنون نیز رایج است. در حال حاضر استفاده از لغات فارسى در مکالمات روزمره مردم منطقه مرسوم شده و مردم استان زنجان در اداره ها، مدارس و مکان هاى عمومى به زبان فارسى و در مکالمه های روزمره و محلى به زبان ترکى صحبت مى کنند.

کلمات کلیدی: زنجان-نقشه زنجان-الکترونیک زنجان-فروشگاه زنجان-تاریخ زنجان-فرهنگ زنجان-استان زنجان-استانداری زنجان-تبیان زنجان-پورتال زنجان-مخابرات زنجان-بازار زنجان-دانشگاه زنجان-الغدیر زنجان-دانشگاه فنی و حرفه ای پسران زنجان-دانشگاه آزاد زنجان-دانشگاه-دختران زنجان-پسران زنجان-چت زنجان-فساد اخلاقی معاون دانشجویی دانشگاه زنجان-زنجانیها-دانشگاه تحصیلات تکمیلی زنجان-دانشگاه علمی کاربردی زنجان-دانشگاه فنی و حرفه ای دختران قائم زنجان-موسسه آموزش عالی روزبه زنجان

تاریخچه استان زنجان

مطالب مشابه :

تاریخچه استان زنجان

پورتال شهري زنجان.........

غذا هاي محلي زنجان............

تست ریاضی اول دبیرستان

آداب و رسوم مردم زنجان...........(به صورت مختصر)

ويژگي مردمي زنجان..............

عمارت ذوالفقاري زنجان.............

نمايشگاه آثار دانشجويان معماري موسسه روزبه در رختشويخانه زنجان به نمايش گذاشته شد

نگاهي به تاريخچه ي بازار سر پوشيده ي زنجان................

نگاهي به تاريخچه ي بناي رختشويخانه.........