مصطلحات حدیثی

خلاصه تعریف برخی مصطلحات حدیثی

(از کتاب علمالحدیث محمد جمال الدین خوشخاضع)

1.    مستفیض: به سر حد تواتر نرسیده، در هر طبقه بیش از 2، 3 تن باشد.

2.مشهور: اشتهار یافته هر چند یا سند ندارد یا در برخی طبقات بیش از یک نفر نقل نکرده: الصلوه معراج المومن ـ انما الاعمال بالنیات

3.عزیز: در هر طبقه دو نفر از دو نفر نقل کرده ـ یا ـ در هر طبقه دو نفر نقل کرده. / عز: ندرت، کمی ـ عز: قدرت و استقامت

4.متفق (متفقات): بیشتر یا چند تن از پیشوایان حدیث نقل کنند: متفقات بخاری و مسلم

5.    متفرد (متفردات): فقط یکی از پیشوایان حدیث نقل کرده: متفردات مسلم

6.    غریب:

a.غریب الالفاظ: لغات و الفاظ مشکل و دور از استعمال ـ کتب غریب الحدیث: الفائق جارالله زمخشری، النهایه ابن اثیر، مجمع البحرین طریحی

b.   غریب المتن یا مفرد: در طبقه اول فقط یک نفر نقل کرده

c.   غریب الاسناد: در تمام طبقات یک نفر از یک نفر نقل کرده

d.غریب المتن و الاسناد: نقل حدیث معروفی از صحابی که دیگران از او نقل نکردهاند

7.    مسند: سند تا معصوم مذکور و متصل باشد

8.    متصل یا موصول:

a.   متصل مطلق: بدون انقطاع تا معصوم

b.متصل نسبی: بدون انقطاع تا یکی از شیوخ یا صحابه: شامل موقوف و مرفوع میشود.

9.    معنعن: تصریح به لفظ عن فلان

10.       مؤنن: مسندی که لفظ أنّ در نقل یکایک روات باشد: حدثنا فلان أنّ فلاناً حدثه...

11.       مرفوع: از وسط یا آخر یک یا چند نفر افتاده اما تصریح به رفع کند: «کلینی عن علی بن ابراهیم عن ابیه رفعه الی الصادق(ع) قال ...»

12.       معلق: از اول سلسله سند یک یا چند تن افتاده ـ احادیث من لا یحضر و برخی احادیث تهذیب و استبصار معلقند اما طرق متروکه در آخر کتابشان ذکر شده.

13.                        مفرد:

a.   مفرد مطلق یا غریب المتن: در طبقه اول فقط یک نفر نقل کرده

b.مفرد نسبی: انفراد نسبی مانند نقل یک شهر خاص ـ مثلا فقط کوفیان نقل کرده اند یا بصریان.

14.       شاذّ یا نادر: در مقابل و معارض حدیث مشهور ـ در مقابل و معارض حدیثی که راویانش حافظترند.

15.                        محفوظ: مشهوری که حدیث شاذّی با آن مخالف باشد.

16.                        متابع و شاهد:

a.متابع: افراد سلسله سند حدیثی با راویان حدیث مفردی که همان مضمون را نقل کرده یکی باشند.

b.   شاهد: مضمون حدیث مفردی با سلسله سند دیگری نقل شود.

c.   گاه متابع و شاهد به یکدیگر اطلاق میشوند.

17.                        اعتبار: تتبع و جستجوی طرق حدیث در کتب دیگر ـ تا حدیث اگر متابع است یا متابعی دارد از انفراد خارج شود.

18.       مدرّج: راوی کلام خود یا بعضی راویان را در متن یا زنجیره اضافه کند و موجب اشتباه سخن با کلام معصوم شود.

19.                        مکاتب: به دستخط معصوم ـ چه در جواب سوال، چه ابتدائاً املا کرده باشد.

20.                        مصحّف: قسمتی از سند یا متن به کلمه یا عبارت مشابه تغییر کند.

21.                        محرّف: در سند یا متن، کم و زیاد شده یا حرفی به جای حرف دیگر نهاده شده

22.                        عالی: متصل السند قلیل الوسائط ـ نسبت به نظایر آن حدیث

23.                        نازل: متصل السند کثیر الوسائط ـ نسبت به نظایر آن حدیث

24.       مساوات: تعداد و اشخاص راویان حدیثی که شیخ حدیث یا صاحب صحاح نقل کرده با هم مساوی باشند.

25.       مصافحه: تعداد راویان حدیثی که شیخ حدیث یا صاحب صحاح نقل کرده با هم مساوی باشند اما راویان متفاوت باشند. به این معاست که راویان همطبقه بوده و همدیگر را مصافحه کردهاند.

26.       روایة الاقران: راوی با کسی که از وی روایت کرده در سن یا ملاقات شیخ مساوی باشند. مانند روایت چند صحابی از یکدیگر

27.                        مدبّج: دو قرین از یکدیگر نقل حدیث کنند. دیباج به معنای صورت و رخسار

28.       روایة الاکابر عن الاصاغر: بزرگ از کوچک، پدر از پسر، صحابی از تابعی نقل حدیث کند. خطیب بغدادی کتابی نوشته در این مورد

29.                        معروف: مضمون آن نسبت به مخالفش بین روات اشتهار دارد.

30.       منکر: فقط یک نفر غیر ثقه نقل کرده و مخالف معروف است. گاهی مردود هم میگویند.

31.       متروک: در سلسله سند حدیثی منکر، فرد متهم به کذب وجود دارد و مخالف با قواعد است. گاهی مردود هم میگویند.

32.                        مطروح: مخالف دلیل قطعی و غیر قابل تأویل

33.                        مسلسل: تمامی یا بیشتر سلسله سند تا معصوم ویژگی یکسانی دارد.

34.                        مزید: در متن یا سند زیادتی است که در حدیث همسان نیست.

35.       ناسخ و منسوخ: ناسخ حکم شرعی ثابت در قرآن یا حدیث را بردارد و منسوخ آن که ناسخ حکم آن را نسخ کرده است.

36.                        محکم: مقبولی که معارض نداشته باشد

37.                        متشابه:

a.متشابه السند: اسم راویان یکی، اسم پدر در تلفظ متفاوت ـ اسم و اسم پدر یکی، لقب متفاوت (متفق و متفرق)

b.   متشابه المتن: در مفاد و معنای آن دو احتمال مساوی داده شود.

38.                        نص، ظاهر، مجمل، مؤول:

a.   معنای حدیث:

                                                       i.      یک احتمال دارد: نص

                                                ii.      چند احتمال دارد:

1.    یکی راجح: ظاهر

2.    انتخاب مرجوح بر خلاف ظاهر بواسطه شواهد: مؤول

3.    عدم رجحان هیچ احتمالی: مجمل

39.       مجمل و مبیّن: مبیّن، الفاظ متن ظاهر الدلاله است ـ مجمل، الفاظ متن ظاهر الدلاله نباشند.

40.                        مقبول و مردود:

a.مقبول: با وجود عدم صحت اصطلاحی، علما مضمونش را قبول و طبق آن عمل کردهاند.

b.   مردود: بواسطه عدم اطمینان به صدق، مورد عمل علما نباشد.

41.       معتبر: به مضمون آن عمل شده یا دلیلی بر اعتبارش باشد مانند آمدن در اصول معتمده

42.       مشترک: نام یکی از رجال سند بین ثقه و غیر ثقه مشترک است. کتب: مشترکات کاظمی، مشترکات طریحی

43.                        متفق و متفرق: بعضی روات در نام و نام پدر همنام راویان حدیث دیگری باشند.

44.       مؤتلف و مختلف: در سلسله سند نام کسی باشد که به دو شکل خوانده شود. حبان، جریر، یزید و...

45.                        مختلف: احادیث متعارض با هم

46.                        مشکل: شامل الفاظ یا معانی مشکل

47.                        موقوف: از مصاحب معصوم نقل شده بدون اسناد به معصوم

48.                        اثر: موقوفی که از صحابی پیامبر نقل شده

49.       مرسل: آخرین راوی از معصوم، مذکور یا معلوم نباشد ـ یا ـ از سلسله سند بیش از یک نفر یا کل آن حذف شده باشد ـ حجیت مرسلات نزد شیعه: اصحاب اجماع

50.                        مضمر: راوی نام معصوم را ذکر نکند

51.                        مقطوع: حدیثی که از تابعین نقل شود

52.                        منقطع: یک نفر از وسط زنجیره سند افتاده باشد.

53.       معضل: از آغاز یا وسط سلسله سند دو نفر یا بیشتر، پشت سر هم حذف شده باشند.

54.       معلّل: علت حکم بیان شده ـ یا ـ در سند یا متن، ضعف و قدحی وجود دارد که در ظاهر مشهود نیست (معلول)

55.       مدلّس: عملی که باعث اعتبار روایت شود انجام شود بدون آنکه حدیث آن خصوصیت را داشته باشد

56.                        مضطرب: متن یا سند، مختلف نقل شده باشد

57.                        مقلوب: عبارتی از متن یا نام بعضی از راویان پس و پیش شده باشد

58.       مهمل: بعضی رجال آن در کتب رجالیه ذکر نشده یا علیرغم ذکر، وصفی نشده باشد

59.       مجهول: نسبت به عقیده و مذهب برخی رجال آن، مدح و قدحی در کتب نیست.

a.   تقسیم میرداماد:

                                                       i.      مجهول لغوی: نام برخی روات در کتب نیامده

                                                ii.      مجهول اصطلاحی: ائمه رجال، یکی از راویان آن را جاهل اعلام کرده باشند

60.                        مختلق یا موضوع: راوی حدیث را از خود ساخته باشد.

منبع : http://tahqiqat.blogfa.com/category/23


مطالب مشابه :


منابع کارشناسی ارشد - علوم قرآن و حدیث

ارشد علوم قرآنی و حدیث پاسخ علم الحدیث دانشگاه تهران+ جزوات دانشکده علوم حدیث;




معرفی تقریرات دوره فشرده علوم و معارف حدیثی دانشکده حدیث

دوره فشرده علوم و معارف حدیثی. اولین دوره فشرده علوم و معارف حدیثی که سال 1382 در دانشکده حدیث




مفردات قرآن1 (جلسه سوم 8مهر1393)

بولتن جامع علوم قرآن و حدیث. دانشکده اصول دین دروس فی علم اللغه از صبحی صالح در




معرفی تقریرات حدیثی مقطع ارشد دانشکده علوم حدیث قم

ویژگی اصلی این درس استفاده مناسب آن از مباحث علم اصول فقه و حدیث و تطبیق دانشکده حدیث




احادیث پیامبراکرم(ص) در مورد علم و علم آموزی و تعلیم آن

در مورد علم و علم آموزی و تعلیم آن - رشته فقه و حقوق اسلامی دانشکده. رشته فقه و حقوق اسلامی .




علوم قرآن

بولتن جامع علوم قرآن و حدیث. دانشکده اصول دوم اینکه ما در اینجا تاریخ این علم را می




راه‏اندازی دوره فوق دکترای علوم قرآن و حدیث

تفاهم‌نامه امضاء شده میان انجمن علوم قرآن و حدیث و دانشکده و تولید علم و نظریه




جلسه چهارده سیره پیشوایان دینی(اصل شرح صدر)

دانشجویان دانشکده مجازی علوم حدیث. انسانی که نور علم و حکمت دارد وبه توحید و معرفت اللهی




مصطلحات حدیثی

دانشکده الهیات ومعارف (از کتاب علم تتبع و جستجوی طرق حدیث در کتب دیگر ـ تا حدیث اگر




برچسب :