نگهی به ازدواج موقت در منهاج فردوسیان

در منهاج فردوسیان، همیشه «مذاق منهاج» منتهی به استخراج یک قاعده‌ی نظری یا قانون عملی می‌شود. آنچه دستمایه‌ی قانون ۸۰۹ شده که می‌گوید: «در منهاج فردوسیان،‌ به ازدواج موقت کردن، اهمیت می‌دهند» به شرح زیر است. البته توجه داشته باشید که این، همه‌ی مذاق منهاج درباره‌ی موضوع ازدواج موقت نیست بلکه قسمت دیگری از مذاق منهاج، منتهی به این قوانین شده ست:
قانون ۸۱۰: «در منهاج فردوسیان،‌ زنان با ایمان و پاکدامن را برای ازدواج موقت بر می‌گزینند» و قانون ۱۱۳۸: «در منهاج فردوسیان،‌ در ازدواج موقت، زیاده روی نمی کنند».
برادران و خواهران منهاجی، بعد از خواندن تمام این روایات، باید قانون ۸۰۹ را نتیجه بگیرند.
حدیث: قَالَ الصَّادِقُ (علیه‌السلام): «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَک وَ تَعَالَى حَرَّمَ عَلَى شِیعَتِنَا الْمُسْکرَ مِنْ کلِّ شَرَابٍ وَ عَوَّضَهُمْ مِنْ ذَلِک الْمُتْعَةَ»
ترجمه: خدای تبارک و تعالی هرگونه نوشیدنی مست کننده را بر شیعیان ما حرام کرده و به جایش، ازدواج موقت را مقرر فرموده است.
منابع: رسالة المتعة/ شیخ مفید/ ۷؛ خلاصة الإیجاز/شیخ مفید/۴۲؛ من لایحضره الفقیه/ شیخ صدوق/ /۳/۴۶۷؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ /۲۱/۷؛ مستدرک الوسائل/ محدث نوری/۱۴/۴۵۲؛ بحار الأنوار/۱۰۰/۳۰۶.

حدیث: قَالَ الباقِرُ (علیه‌السلام): «إِنَّ اللَّهَ رَأَفَ بِکمْ فَجَعَلَ الْمُتْعَةَ عِوَضاً لَکمْ مِنَ الْأَشْرِبَةِ»
ترجمه: خدا بر شما رأفت آورد، پس ازدواج موقت را به جای نوشیدنی ها[ی حرام] برای شما قرار داد.
منابع: الکافی/ محدث کلینی/ ۸/۱۵۱؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ /۲۱/۷.

حدیث: جَاءَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَیرٍ اللَّیثِی إِلَى أَبِی جَعْفَرٍ (علیه‌السلام) فَقَالَ: مَا تَقُولُ فِی مُتْعَةِ النِّسَاءِ؟ فَقَالَ: «أَحَلَّهَا اللَّهُ فِی کتَابِهِ وَ عَلَى سُنَّةِ نَبِیهِ فَهِی حَلَالٌ إِلَى یوْمِ الْقِیامَةِ».
فَقَالَ: یا بَا جَعْفَرٍ مِثْلُک یقُولُ هَذَا وَ قَدْ حَرَّمَهَا عُمَرُ وَ نَهَى عَنْهَا؟!
فَقَالَ (علیه‌السلام): «وَ إِنْ کانَ فَعَلَ» فَقَالَ: فَإِنِّی أُعِیذُک بِاللَّهِ مِنْ ذَلِک أَنْ تُحِلَّ شَیئاً حَرَّمَهُ عُمَرُ. فَقَالَ لَهُ: «فَأَنْتَ عَلَى قَوْلِ صَاحِبِک وَ أَنَا عَلَى قَوْلِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) فَهَلُمَّ أُلَاعِنْک أَنَّ الْحَقَّ مَا قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) وَ أَنَّ الْبَاطِلَ مَا قَالَ صَاحِبُک».
ترجمه: یکی از مخالفین (به نام عبد الله بن عمیر لیثی) به نزد اما باقر (علیه‌السلام) آمد و عرض کرد: درباره‌ی متعه‌ی زنان چه می‌گویی؟
حضرت فرمودند: خدا آن را در کتابش و همچنین بر سنت پیامبرش حلال ساخته، پس تا روز قیامت حلال است.
[آن مرد] گفت: ای ابوجعفر آیا شخصیتی مثل تو چنین حرفی می‌زند [و چنین فتوایی می‌دهد] در حالی که عمر آن را حرام کرده و از انجامش نهی نموده است؟!
حضرت فرمودند: هر چند که آن شخص، چنین کاری کرده باشد [ولی باز هم من بر نظر خویش هستم]
[آن مرد] گفت: تو را به پناه خدا می‌سپارم از اینکه حلال بدانی چیزی را که عمر حرام کرده است.
حضرت فرمودند: تو بر رأی و فتوای یار خویش [یعنی عمر بن خطاب] باش و من بر رأی رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) هستم. پس بیا با هم ملاعنه کنیم (یعنی یکدیگر را لعنت کنیم) بر این اساس که حق آن است که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) فرموده‌اند و باطل آن است که صاحب تو (عمر بن خطاب) می‌گوید.
منابع: الکافی/ محدث کلینی/ ۵/ ۴۴۹؛ تهذیب الاحکام/ شیخ طوسی/ ۷/۲۵۰؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ /۲۱/۶.

حدیث: قَالَ الصَّادِقُ (علیه‌السلام): «الْمُتْعَةُ نَزَلَ بِهَا الْقُرْآنُ وَ جَرَتْ بِهَا السُّنَّةُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم)»
ترجمه: [حلال بودن] ازدواج موقت در قرآن آمده و سنت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) بر آن جاری شده است.
منابع: الکافی/ محدث کلینی/ ۵/ ۴۴۹؛ تهذیب الاحکام/ شیخ طوسی/ ۷/ ۲۵۱؛ الإستبصار/ شیخ طوسی/ ۳/ ۱۴۱؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ ۲۱/ ۶.

حدیث: قَالَ الصَّادِقُ (علیه‌السلام): «لَیسَ مِنَّا مَنْ لَمْ یؤْمِنْ‏ بِکرَّتِنَا وَ لَمْ یسْتَحِلَّ مُتْعَتَنَا»
ترجمه: از ما نیست کسی که به رجعت ایمان نداشته باشد و ازدواج موقت را حلال نشمارد.

منابع: وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ ۲۱/ ۷؛ بحار الأنوار/ علامه مجلسی/ ۵۳/ ۹۲.

حدیث: عَنْ الصادقِ (علیه‌السلام) قَالَ: ذَکرْتُ لَهُ الْمُتْعَةَ أَ هِی مِنَ الْأَرْبَعِ؟ فَقَالَ: «تَزَوَّجْ مِنْهُنَّ أَلْفاً فَإِنَّهُنَّ مُسْتَأْجَرَاتٌ»
ترجمه: راوی می‌گوید از امام صادق (علیه‌السلام) پرسیدم: آیا متعه [یعنی زنی که به صورت موقت به عقد کسی در آمده] جزء [سهمیه ی] چهار زن حساب می‌شود؟ فرمودند: [نه] هزار تا [همزمان] بگیر [اشکال ندارد] چون آنها اجاره‌ای هستند.
منابع: الکافی/ محدث کلینی/ ۵/ ۴۵۲؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ ۲۱/ ۱۸.

حدیث: أَبِی بَصِیرٍ قَالَ سُئِلَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) عَنِ الْمُتْعَةِ أَ هِی مِنَ الْأَرْبَعِ؟ فَقَالَ: «لَا وَ لَا مِنَ السَّبْعِینَ»
ترجمه: ابوبصیر می‌گوید: از امام صادق (علیه‌السلام) پرسیدم آیا متعه، جزء چهار زن [که نهایت سهمیه‌ی هر مرد است] محسوب می‌شود؟ فرمودند: نه و جزء هفتاد تا هم محسوب نمی شود [یعنی هفتاد زن موقت هم بگیری جایز است]

منابع: الکافی/ محدث کلینی/ ۵/ ۴۵۱؛ من لایحضره الفقیه/ شیخ صدوق/ ۳/ ۴۶۱؛ تهذیب الاحکام/ شیخ طوسی/ ۷/ ۲۵۸؛ الإستبصار/ شیخ طوسی/ ۳/ ۱۴۷؛ رسالة المتعة/ شیخ مفید/ ۷؛ خلاصة الإیجاز/ شیخ مفید/ ۵۲؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ ۲۱/ ۱۹؛ مستدرک الوسائل/ محدث نوری/ ۱۴/ ۴۳۰؛ بحار الأنوار/ علامه مجلسی/ ۱۰۰/ ۳۰۹.
حدیث: قَالَ الباقِرُ (علیه‌السلام): «… وَ لَهُ أَنْ یتَمَتَّعَ إِنْ شَاءَ وَ لَهُ امْرَأَةٌ وَ إِنْ کانَ مُقِیماً مَعَهَا فِی مِصْرِهِ»
ترجمه: هر کس بخواهد می‌تواند ازدواج موقت کند هر چند زن [دائم] داشته باشد و زنش با او در همان شهر مقیم باشد [و دسترسی جنسی به او داشته باشد].
منابع: من لایحضره الفقیه/ شیخ صدوق/ ۳/ ۴۶۴؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ ۲۱/ ۲۳.

حدیث: عَنْ بَکرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِی‏ عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الْمُتْعَةِ، فَقَالَ: «إِنِّی لَأَکرَهُ لِلرَّجُلِ الْمُسْلِمِ أَنْ یخْرُجَ مِنَ الدُّنْیا وَ قَدْ بَقِیتْ عَلَیهِ خَلَّةٌ مِنْ خِلَالِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) لَمْ یقْضِهَا»
ترجمه: راوی می‌گوید از امام صادق (علیه‌السلام) درباره‌ی ازدواج موقت پرسیدم، فرمودند: نمی پسندم برای مرد مسلمان که از دنیا خارج شود و بر او یک صفت [و ویژگی] از صفات [و ویژگی های] رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) باقی بماند که انجامش نداده باشد. [یعنی نمی پسندم که متعه نکرده از دنیا برود]
منابع: من لایحضره الفقیه/ شیخ صدوق/ ۳/ ۴۶۳؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ ۲۱/ ۱۲.

حدیث: قَالَ الصَّادِقُ (علیه‌السلام): «إِنِّی لَأَکرَهُ لِلرَّجُلِ أَنْ یمُوتَ وَ قَدْ بَقِیتْ عَلَیهِ خَلَّةٌ مِنْ خِلَالِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) لَمْ یأْتِهَا» فَقُلْتُ: فَهَلْ تَمَتَّعَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم)؟! قَالَ: نَعَمْ وَ قَرَأَ هَذِهِ الْآیةَ «وَ إِذْ أَسَرَّ النَّبِی إِلى‏ بَعْضِ أَزْواجِهِ حَدِیثاً إِلَى قَوْلِهِ ثَیباتٍ وَ أَبْکاراً»
ترجمه: امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: البته نمی پسندم برای مرد [مسلمان] که بمیرد و بر [عهده ی] او صفتی از صفات رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) مانده باشد که بجا نیاورده باشد. [با تعجب] پرسیدم: آیا رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) ازدواج موقت کردند؟!
فرمودند: آری و این آیه را تلاوت نمودند: «و چون پیامبر با یکى از همسرانش سخنى نهانى گفت و همین که وى آن را [به زن دیگر] گزارش داد و خدا [پیامبر] را بر آن مطلع گردانید [پیامبر] بخشى از آن را اظهار کرد و از بخشى [دیگر] اعراض نمود پس چون [مطلب] را به آن [زن] خبر داد وى گفت چه کسى این را به تو خبر داده گفت مرا آن داناى آگاه خبر داده است. اگر [شما دو زن] به درگاه خدا توبه کنید [بهتر است] واقعا دلهایتان انحراف پیدا کرده است و اگر علیه او به یکدیگر کمک کنید در حقیقت ‏خدا خود سرپرست اوست و جبرئیل و صالح مؤمنان [نیز یاور اویند] و گذشته از این فرشتگان [هم] پشتیبان [او] خواهند بود. اگر پیامبر شما را طلاق گوید امید است پروردگارش همسرانى بهتر از شما مسلمان مؤمن فرمانبر توبه کار عابد روزه‏دار بیوه و دوشیزه به او عوض دهد». (سوره‌ی تحریم/ آیات ۳ تا ۵) [یعنی این آیه و رازی که پیامبر با بعض همسرانشان فرمودند، جریان ازدواج موقت آن حضرت بود]
منابع: من لایحضره الفقیه/ شیخ صدوق/ ۳/ ۴۶۶؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ ۲۱/ ۱۳.

حدیث: عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (علیه‌السلام) قَالَ: قُلْتُ لِلْمُتَمَتِّعِ ثَوَابٌ؟ قَالَ: «إِنْ کانَ یرِیدُ بِذَلِک وَجْهَ اللَّهِ تَعَالَى وَ خِلَافاً عَلَى مَنْ أَنْکرَهَا لَمْ یکلِّمْهَا کلِمَةً إِلَّا کتَبَ اللَّهُ لَهُ بِهَا حَسَنَةً وَ لَمْ یمُدَّ یدَهُ إِلَیهَا إِلَّا کتَبَ اللَّهُ لَهُ حَسَنَةً فَإِذَا دَنَا مِنْهَا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ بِذَلِک ذَنْباً فَإِذَا اغْتَسَلَ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ بِقَدْرِ مَا مَرَّ مِنَ الْمَاءِ عَلَى شَعْرِهِ» قُلْتُ: بِعَدَدِ الشَّعْرِ؟! قَالَ: «بِعَدَدِ الشَّعْرِ»
ترجمه: راوی می‌گوید به امام باقر (علیه‌السلام) عرض کردم آیا برای کسی که ازدواج موقت کند، ثواب هم نوشته می‌شود؟
فرمودند: اگر به خاطر خدا و [ابراز] مخالفت نسبت به آن کسی که انکار می‌کند [یعنی عمر و عمریون] باشد، هیچ کلمه‌ای نمی گوید مگر اینکه خدا برایش حسنه‌ای می‌نویسد [و عطا می‌فرماید] و دستش را به سوی آن [زن موقت] دراز نمی کند مگر این که خدا برایش حسنه می‌نویسد [و عطا می‌فرماید]؛ پس هنگامی که به او نزدیک شود [یا با او نزدیکی کند] خدا گناهی از او را می‌آمرزد. پس چون [پس از آن نزدیکی]، غسل [جنابت] کند، خدا به اندازه‌ی هر مویی که آب [غسل] بر آن بگذرد، گناهانش را می‌آمرزد.
[راوی می‌گوید: با تعجب] پرسیدم: به اندازه‌ی هر مویی؟! فرمودند: [آری] به اندازه‌ی هر مویی.

منابع: خلاصة الإیجاز/ شیخ مفید/ ۴۲؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ ۲۱/ ۱۳؛ مستدرک الوسائل/ محدث نوری/ ۱۴/ ۴۵۲.

حدیث: قَالَ الباقِرُ (علیه‌السلام): «إِنَّ النَّبِی (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) لَمَّا أُسْرِی بِهِ إِلَى السَّمَاءِ قَالَ لَحِقَنِی جَبْرَئِیلُ (علیه‌السلام) فَقَالَ: یا مُحَمَّدُ (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) إِنَّ اللَّهَ تَبَارَک وَ تَعَالَى یقُولُ: «إِنِّی قَدْ غَفَرْتُ لِلْمُتَمَتِّعِینَ مِنْ أُمَّتِک مِنَ النِّسَاءِ»
ترجمه: امام باقر (علیه‌السلام) فرمودند: چون رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) برای سفر معراج به آسمان‌ها برده شدند، جبرئیل به ایشان عرض کرد: ای محمد، خدای تبارک و تعالی می‌فرماید: من زنانی از امت تو که به ازدواج موقت در می‌آیند را بخشیدم.
منابع: من لایحضره الفقیه/ شیخ صدوق/ ۳/ ۴۶۳؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ ۲۱/ ۱۳.

حدیث: رُوِی أَنَّ الْمُؤْمِنَ لَا یکمُلُ حَتَّى یتَمَتَّعَ
ترجمه: روایت شده که مؤمن، تا زمانی که ازدواج موقت نکرده، کامل نمی‌شود.
منابع: من لایحضره الفقیه/ شیخ صدوق/ ۳/ ۴۶۶؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ ۲۱/ ۱۴.

حدیث: قَالَ الباقِرُ (علیه‌السلام): «لَهْوُ الْمُؤْمِنِ فِی ثَلَاثَةِ أَشْیاءَ التَّمَتُّعِ بِالنِّسَاءِ وَ مُفَاکهَةِ الْإِخْوَانِ وَ الصَّلَاةِ بِاللَّیلِ»
ترجمه: امام باقر (علیه‌السلام) می‌فرمایند: سرگرمی مؤمن در سه چیز است: ازدواج موقت، خوش و بش کردن با برادران [دینی] و نماز شب خواندن.
منابع: الخصال/ شیخ صدوق/ ۱/ ۱۶۱؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ ۲۱/ ۱۴؛ بحار الأنوار/ علامه مجلسی/ ۷۳/ ۵۹ و ۸۴/ ۱۴۲ و ۱۰۰/ ۲۹۹.

حدیث: قَالَ الصَّادِقُ (علیه‌السلام): «إِنِّی لَأُحِبُّ لِلرَّجُلِ أَنْ لَا یخْرُجَ مِنَ الدُّنْیا حَتَّى یتَمَتَّعَ وَ لَوْ مَرَّةً»
ترجمه: من دوست دارم که مرد [مسلمان] از دنیا خارج نشود مگر این که ازدواج موقت کرده باشد ولو یک بار [در تمام عمرش].
منابع: مصباح ‏المتهجد/ شیخ طوسی/ ۳۶۴؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ ۲۱/ ۱۴؛ بحار الأنوار/ علامه مجلسی/ ۸۶/ ۲۱۷.

حدیث: عَنْ بِشْرِ بْنِ حَمْزَةَ عَنْ رَجُلٍ مِنْ قُرَیشٍ قَالَ: بَعَثَتْ إِلَی ابْنَةُ عَمٍّ لِی کانَ لَهَا مَالٌ کثِیرٌ قَدْ عَرَفْتَ کثْرَةَ مَنْ یخْطُبُنِی مِنَ الرِّجَالِ فَلَمْ أُزَوِّجْهُمْ نَفْسِی وَ مَا بَعَثْتُ إِلَیک رَغْبَةً فِی الرِّجَالِ غَیرَ أَنَّهُ بَلَغَنِی أَنَّهُ أَحَلَّهَا اللَّهُ فِی کتَابِهِ وَ سَنَّهَا رَسُولُ اللَّهِ (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) فِی سُنَّتِهِ فَحَرَّمَهَا زُفَرُ فَأَحْبَبْتُ أَنْ‏ أُطِیعَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَوْقَ عَرْشِهِ وَ أُطِیعَ رَسُولَ اللَّهِ (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) وَ أَعْصِی زُفَرَ فَتَزَوَّجْنِی مُتْعَةً. فَقُلْتُ: لَهَا حَتَّى أَدْخُلَ عَلَى أَبِی جَعْفَرٍ (علیه‌السلام) فَأَسْتَشِیرَهُ. قَالَ: فَدَخَلْتُ عَلَیهِ فَخَبَّرْتُهُ فَقَالَ: «افْعَلْ صَلَّى اللَّهُ عَلَیکمَا مِنْ زَوْجٍ»
ترجمه: مردی از قریش می‌گوید: دختر عمویم، که ثروت بسیار دارد، برایم قاصد فرستاد که: تو می‌دانی که چقدر خواستگار دارم ولی من قبول نمی کنم و این قاصد را به خاطر رغبت به مردان [و نیاز جنسی] به سوی تو نفرستادم بلکه به این دلیل است که به من رسیده که خدا در کتابش، آن [یعنی ازدواج موقت] را حلال کرده و سنت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) بر آن جاری شده و عمر آن را حرام کرده است، دوست داشتم خدا و رسولش را اطاعت کنم و عمر را نافرمانی نمایم. پس مرا به صورت موقت به ازدواج خود در آور.
[مرد قریشی می‌گوید: به قاصد] گفتم: باش تا از امام باقر (علیه‌السلام) مشاوره بگیرم. پس داخل شدم بر آن حضرت و ماجرا را عرض کردم، فرمودند: انجام بده، درود خدا بر شما زن و شوهر باد.
منابع: الکافی/ محدث کلینی/ ۵/ ۴۶۵؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ ۲۱/ ۱۴ و ۷۳.

حدیث: قَالَ الصَّادِقُ (علیه‌السلام): «یسْتَحَبُّ لِلرَّجُلِ أَنْ یتَزَوَّجَ الْمُتْعَةَ وَ مَا أُحِبُّ لِلرَّجُلِ مِنْکمْ أَنْ یخْرُجَ مِنَ الدُّنْیا حَتَّى یتَزَوَّجَ الْمُتْعَةَ وَ لَوْ مَرَّةً»
ترجمه: امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: مستحب است برای مرد [مسلمان] که ازدواج موقت نماید و دوست ندارم که مردی از شما [شیعیان] از دنیا خارج شود مگر این که ـ ولو یک بار [در تمام عمرش] ـ ازدواج موقت کرده باشد
منابع: رسالة المتعة/ شیخ مفید/ ۷؛ خلاصة الإیجاز/ شیخ مفید/ ۴۰؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ ۲۱/ ۱۵؛ بحار الأنوار/ علامه مجلسی/ ۱۰۰/ ۳۰۵.

حدیث: عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ الصَّادِقِ (علیه‌السلام) قَالَ: قَالَ لِی: «تَمَتَّعْتَ؟» قُلْتُ: لَا. قَالَ: «لَا تَخْرُجْ مِنَ الدُّنْیا حَتَّى تُحْیی السُّنَّةَ»
ترجمه: راوی می‌گوید: امام صادق (علیه‌السلام) به من فرمودند: آیا [تا کنون] ازدواج موقت کرده‌ای؟ عرض کردم: نه. فرمودند: از دنیا خارج مشو مگر اینکه سنت [رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) در ازدواج موقت] را احیاء کنی.
منابع: رسالة المتعة/ شیخ مفید/ ۷؛ خلاصة الإیجاز/ شیخ مفید/ ۴۱؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ ۲۱/ ۱۵؛ بحار الأنوار/ علامه مجلسی/ ۱۰۰/ ۳۰۵.

حدیث: عَنْ إِسْمَاعِیلَ الْجُعْفِی قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام): «یا إِسْمَاعِیلُ تَمَتَّعْتَ الْعَامَ» قُلْتُ: نَعَمْ. قَالَ: «لَا أَعْنِی مُتْعَةَ الْحَجِّ» قُلْتُ: فَمَا؟! قَالَ: «مُتْعَةَ النِّسَاءِ» قُلْتُ: فِی جَارِیةٍ بَرْبَرِیةٍ. قَالَ: «قَدْ قِیلَ یا إِسْمَاعِیلُ تَمَتَّعْ بِمَا وَجَدْتَ وَ لَوْ سِنْدِیةً»
ترجمه: راوی می‌گوید: امام صادق (علیه‌السلام) به من فرمودند: آیا امسال متعه کرده ای؟ گفتم: آری. فرمودند: منظورم متعه‌ی حج نیست. عرض کردم: پس منظورتان چیست؟ فرمودند: متعه‌ی زنان [یعنی ازدواج موقت]. گفتم: [بله] با یک کنیز بربری. فرمودند: گفته شده ازدواج موقت کن به هر چه یافتی ولو با [زن] سندی باشد [که گویا سیاه و زشت و بدبو بوده است].
منابع: رسالة المتعة/ شیخ مفید/ ۷؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ ۲۱/ ۱۵؛ بحار الأنوار/ علامه مجلسی/ ۱۰۰/ ۳۰۶.

حدیث: عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ الْفَضْلِ الْهَاشِمِی قَالَ: قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام): «تَمَتَّعْتَ مُنْذُ خَرَجْتَ مِنْ أَهْلِک؟» قُلْتُ: لِکثْرَةِ مَا مَعِی مِنَ الطَّرُوقَةِ أَغْنَانِی اللَّهُ عَنْهَا. قَالَ: «وَ إِنْ کنْتَ مُسْتَغْنِیاً فَإِنِّی أُحِبُّ أَنْ تُحْیی سُنَّةَ رَسُولِ اللَّهِ (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم)»
ترجمه: راوی می‌گوید: امام صادق (علیه‌السلام) به من فرمودند: آیا از وقتی از نزد خانواده ات خارج شده ای، ازدواج موقت کرده ای؟ گفتم: به خاطر نزدیکی زیاد[ی که قبل از سفر داشته ام] خدا مرا از آن [یعنی ازدواج موقت] بی‌نیاز کرده است. فرمودند: هر چند [از لحاظ جنسی] بی‌نیاز باشی [باز هم متعه کن] که من دوست دارم سنت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) را زنده بداری.
منابع: رسالة المتعة/ شیخ مفید/ ۷؛ خلاصة الإیجاز/ شیخ مفید/ ۴۱؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ ۲۱/ ۱۵؛ مستدرک الوسائل/ محدث نوری/ ۱۴/ ۴۵۲؛ بحار الأنوار/ علامه مجلسی/ ۱۰۰/ ۳۰۶.
حدیث: عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) فَقَالَ لِی: «یا أَبَا مُحَمَّدٍ تَمَتَّعْتَ مُنْذُ خَرَجْتَ مِنْ أَهْلِک؟» قُلْتُ: لَا. قَالَ: «وَ لِمَ؟!» قُلْتُ: مَا مَعِی مِنَ النَّفَقَةِ، یقْصُرُ عَنْ ذَلِک. قَالَ: فَأَمَرَ لِی بِدِینَارٍ. قَالَ: «أَقْسَمْتُ عَلَیک إِنْ صِرْتَ إِلَى مَنْزِلِک حَتَّى تَفْعَلَ»
ترجمه: راوی می‌گوید: بر امام صادق (علیه‌السلام) وارد شدم، به من فرمودند: ای ابومحمد، آیا از وقتی از نزد خانواده ات بیرون آمده ای، ازدواج موقت کرده ای؟ عرض کردم: نه، فرمودند: چرا؟! گفتم: مقدار نفقه‌ای که دارم برای آن کار، کم است [یعنی پول کافی برای ازدواج موقت ندارم] پس حضرت امر فرمودند که [یکی از خادمانشان] یک دینار [تقریباً معادل یک مثقال طلا] به من داد. سپس [حضرت] فرمودند: تو را قسم می‌دهم وقتی به منزلت [مثلاً کاروانسرای محل سکونتت] رسیدی، ازدواج موقت کن [و این پول را خرج آن نما]
منابع: رسالة المتعة/ شیخ مفید/ ۷؛ خلاصة الإیجاز/ شیخ مفید/ ۴۲؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ ۲۱/ ۱۶؛ بحار الأنوار/ علامه مجلسی/ ۱۰۰/ ۳۰۶.
حدیث: قَالَ الصَّادِقُ (علیه‌السلام): «مَا مِنْ رَجُلٍ تَمَتَّعَ ثُمَّ اغْتَسَلَ إِلَّا خَلَقَ اللَّهُ مِنْ کلِّ قَطْرَةٍ تَقْطُرُ مِنْهُ سَبْعِینَ مَلَکاً یسْتَغْفِرُونَ لَهُ إِلَى یوْمِ الْقِیامَةِ وَ یلْعَنُونَ مُتَجَنِّبَهَا إِلَى أَنْ تَقُومَ السَّاعَةُ»
ترجمه: امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: هیچ مردی نیست که ازدواج موقت کند سپس [از جنابت حاصل از آن] غسل نماید، مگر این که خدا از هر قطره [آبی] که از او می‌ریزد، هفتاد فرشته می‌آفریند که برایش تا روز قیامت استغفار می‌کنند و [همچنین] تا روز قیامت لعنت می‌فرستند بر کسی که از ازدواج موقت دوری نماید.
منابع: رسالة المتعة/ شیخ مفید/ ۷؛ خلاصة الإیجاز/ شیخ مفید/ ۴۳؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ ۲۱/ ۱۶؛ بحار الأنوار/ علامه مجلسی/ ۱۰۰/ ۳۰۷.
حدیث: عَنْ عَلِی السَّائِی قَالَ قُلْتُ لِأَبِی الْحَسَنِ (علیه‌السلام): إِنِّی کنْتُ أَتَزَوَّجُ الْمُتْعَةَ فَکرِهْتُهَا وَ تَشَأَّمْتُ بِهَا فَأَعْطَیتُ اللَّهَ عَهْداً بَینَ الرُّکنِ وَ الْمَقَامِ وَ جَعَلْتُ عَلَی فِی ذَلِک نَذْراً أَوْ صِیاماً أَنْ لَا أَتَزَوَّجَهَا. ثُمَّ إِنَّ ذَلِک شَقَّ عَلَی وَ نَدِمْتُ عَلَى یمِینِی وَ لَمْ یکنْ بِیدِی مِنَ الْقُوَّةِ مَا أَتَزَوَّجُ بِهِ فِی الْعَلَانِیةِ. قَالَ فَقَالَ لِی: «عَاهَدْتَ اللَّهَ أَنْ لَا تُطِیعَهُ؟! وَ اللَّهِ لَئِنْ لَمْ تُطِعْهُ لَتَعْصِینَّهُ»
ترجمه: راوی می‌گوید به حضرت موسی بن جعفر (علیهما السلام) عرض کردم: من ازدواج موقت می‌کردم ولی ناپسندم آمد و بدشگونش یافتم. پس بین رکن و مقام [در کنار کعبه] با خدا عهد بستم و نذر و روزه برای خودم قرار دادم که [هیچوقت] ازدواج موقت نکنم. ولی [بعد از مدتی، عمل به نذرم] بر من سخت آمد و از قسمی که خورده ام پشیمان شدم و [از سویی] آنقدر توانایی [مالی] ندارم که بتوانم ازدواج دائم کنم، [چاره چیست؟] حضرت فرمودند: با خدا عهد کرده‌ای که او را اطاعت نکنی؟! [آگاه باش که] اگر او را اطاعت نکنی، هر آینه، هر آینه، هر آینه نافرمانی اش خواهی کرد.
منابع: الکافی/ محدث کلینی/ ۵/ ۴۵۰؛ تهذیب الاحکام/ شیخ طوسی/ ۷/ ۲۵۱ و ۸/ ۳۱۲؛ خلاصة الإیجاز/ شیخ مفید/ ۴۴؛ نوادراشعری/ ۳۸؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ ۲۱/ ۱۶؛ بحار الأنوار/ علامه مجلسی/ ۱۰۱/ ۲۳۷.
حدیث: عَنْ جَمِیلِ بْنِ صَالِحٍ قَالَ إِنَّ بَعْضَ أَصْحَابِنَا قَالَ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) إِنَّهُ یدْخُلُنِی مِنَ الْمُتْعَةِ شَی‏ءٌ فَقَدْ حَلَفْتُ أَنْ لَا أَتَزَوَّجَ مُتْعَةً أَبَداً. فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام): «إِنَّک إِذَا لَمْ تُطِعِ اللَّهَ فَقَدْ عَصَیتَهُ»
ترجمه: راوی می‌گوید: به امام صادق (علیه‌السلام) عرض کردم از ازدواج موقت دلزده شده ام و قسم خورده ام که هیچگاه ازدواج موقت انجام ندهم. حضرت فرمودند: اگر اطاعت خدا نکنی [و ازدواج موقت را برای همیشه ترک کنی] نافرمانی و معصیتش کرده ای.
منابع: من لایحضره الفقیه/ شیخ صدوق/ ۳/ ۴۶۲؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ ۲۱/ ۱۷.
حدیث: عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْیرِی أَنَّهُ کتَبَ إِلَى صَاحِبِ الزَّمَانِ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) یسْأَلُهُ عَنِ الرَّجُلِ مِمَّنْ یقُولُ بِالْحَقِّ وَ یرَى الْمُتْعَةَ وَ یقُولُ بِالرَّجْعَةِ إِلَّا أَنَّ لَهُ أَهْلًا مُوَافِقَةً لَهُ فِی جَمِیعِ أُمُورِهِ وَ قَدْ عَاهَدَهَا أَنْ لَا یتَزَوَّجَ عَلَیهَا وَ لَا یتَمَتَّعَ وَ لَا یتَسَرَّى وَ قَدْ فَعَلَ هَذَا مُنْذُ تِسْعَ عَشْرَةَ سَنَةً وَ وَفَى بِقَوْلِهِ فَرُبَّمَا غَابَ عَنْ مَنْزِلِهِ الْأَشْهُرَ فَلَا یتَمَتَّعُ وَ لَا تَتَحَرَّک نَفْسُهُ أَیضاً لِذَلِک … وَ یحِبُّ الْمُقَامَ عَلَى مَا هُوَ عَلَیهِ مَحَبَّةً لِأَهْلِهِ وَ مَیلًا إِلَیهَا وَ صِیانَةً لَهَا وَ لِنَفْسِهِ لَا لِتَحْرِیمِ الْمُتْعَةِ بَلْ یدِینُ اللَّهَ بِهَا فَهَلْ عَلَیهِ فِی تَرْک ذَلِک مَأْثَمٌ أَمْ لَا؟
الْجَوَابُ: «یسْتَحَبُّ لَهُ أَنْ یطِیعَ اللَّهَ تَعَالَى بِالْمُتْعَةِ لِیزُولَ عَنْهُ الْحَلْفُ فِی الْمَعْصِیةِ وَ لَوْ مَرَّةً وَاحِدَةً»
ترجمه: راوی می‌گوید: نامه‌ای به صاحب الزمان (ارواحنا فداه) نوشتم که مردی از شیعیان ـ که متعه را حلال می‌داند و رجعت را قبول دارد ـ چون همسر دائم بسیار موافقی در تمام کارها دارد، با او عهد کرده که ازدواج دائم دیگری نداشته باشد و ازدواج موقت هم نکنند و چیزی از او پنهان ندارد و نوزده سال است که به این عهد پایبند است. گاهی که ماه‌ها از خانه اش دور است نه ازدواج موقت می‌کند و نه اقدامی در این راه انجام می‌دهد … و دوست دارد به خاطر محبتی که به همسرش دارد بر این عهد پایدار بماند، نه به خاطر اینکه متعه را حرام می‌داند بلکه آن را جزء دین خدا [و شریعت اسلام] می‌شمارد، [با این اوصاف] آیا بر این شخص در ترک ازدواج موقت گناهی نوشته می‌شود یا نه؟
[آن حضرت در جواب، مرقوم فرمودند] مستحب است که خدای را با ازدواج موقت ـ ولو یک بار ـ اطاعت کند تا آن قَـَسَمی که در معصیت [خدا] خورده، باطل شود.
منابع: الاحتجاج/ شیخ طوسی/ ۲/ ۴۸۵؛ غیبة/ شیخ طوسی/ ۳۸۳؛ وسائل ‏الشیعة/ محدث عاملی/ ۲۱/ ۱۷؛ بحار الأنوار/ علامه مجلسی/ ۱۰۱/ ۲۱۸.

 


مطالب مشابه :


نظرات مراجع عظام در مورد اذن پدر در ازدواج موقت

ازدواج موقت و آیت الله خامنه ای در قم و دفتر تا در صورت استقبال به سايت و




جست‌و‌جوی همسر خوب در اینترنت!

سايت‌هاي همسر مروجان ازدواج موقت و در شهرهای مذهبی قم و مشهد دیده می شود، در




ازدواج موقت یک ضرورت اجتماعی

طـرح ازدواج مـوقـت ، نـه شـرايـط سـنـگـيـن ازدواج دايـم را دارد كـه بـا عدم تمكن مالى يا




نگهی به ازدواج موقت در منهاج فردوسیان

«در منهاج فردوسیان،‌ به ازدواج موقت کردن، اهمیت می اشتراك وب سايت از نگاه قم.




ازدواج موقت واهميت و فوائد آن

ازدواج موقت واهميت و فوائد آن آدرس سايت مراجع و علما . اندیشه قم.




سايت هاي پاسخگويي به سئوالات ديني

آداب ازدواج - سايت هاي و فضلاي حوزه علميه قم در چهار حوزه ازدواج موقت و




احاديث مرتبط با حقوق پدر و وظايف فرزند وي

ازدواج موقت حلال قُم عَن مَجلِسِکَ لِاَبیکَ اين سايت در مورد ازدواج موقت، دائم و




مراسم عقد و عروسی در ایران

درباره وب سايت. از ادواج دائم، موقت، مشاوره ازدواج و ازدواج آسان، قم، انتشارات




آرامش در زندگی از دیدگاه اسلام

ارائه دهنده کلیه خدمات ازدواج اعم از ادواج دائم، موقت، مشاوره ازدواج قم ، موسسة آل سايت




چرا اسلام در ازدواج موقت دختر باکره اذن پدر را شرط کرده است؟ اما برای مرد ها چنین شرطی قرار نداده اس

چرا اسلام در ازدواج موقت دختر باکره اذن پدر را شرط آدرس سايت مراجع و اندیشه قم.




برچسب :