یک مثنوی نیمه طنز

با سلام

قطعه شعری پیرامون بنده خدای بی خبر و فراری از عالم عشق و

عاشقی و .....

که سرانجام از آنچه می ترسید به سرش آمد و ...................

الو آقا سلام ؛ آتش نشانی ؟ بله جانم ؛ بفرمایید، نشانی

نشانی ام همین دور و حوالی دلم را سوخت یک عشق خیالی

چنان با شعله اش جانم فروزد   که ترسم خرمن عمرم بسوزد

بگفت این آتش از جنس جنون است   نه سیل آب ، که آرامش به خون است

اسیر و واله و سرگشته ای تو   برو جای دگر دیوانه ای تو

الو آقا سلام ؛ دیوانه خانه ؟ به من دادند اینجا را نشانه

بله اینجا همان دیوانه خانه است   همان دریا که موجش بی کرانه است

پُر از حال و هوای عشق دیرین پر از مجنون پر از فرهاد و شیرین

چو اسم آب دریا را شنیدم ز جا جستم دوچندان شد امیدم

به خود گفتم که جانم را خریدم   بدون صدمه از آتش پریدم

الهی زود تر آدم بمیرد   که چشمش روز بدتر را نبیند

در آنجا آب هم حکمی دگر داشت چو بنزینی که بر شعله اثر داشت

گلویم میل فریادی دگر داشت   صدای تیشه فرهاد نگذاشت

یکی از دور من را در خطاب است که مسوول نجاتت زیر آب است

زدم یک شیرجه رفتم زیر آبی یکی دیدم در احوال خرابی

به دستش گوشی ای با رنگ خون بود   همان رنگ رهایی از جنون بود

دو دستی گوشی از دستش کشیدم   بله این دفعه از آتش رهیدم

دریغ از سیم و بوق زنگ تلفن   نه خط سالمی دارد نه هدفن

به روی صفحه اش خطی درشت است و این جمله به روی آن نوشته است

همان ساعت که مجنون آفریدند   ز مرکز سیم تلفن را بریدند

و این شد شرح حال یک فراری که اسمش را گذاشتند بی قراری

من واین سرزمین بی نشان را   خدا رحمت کند آتش نشان را

احسن نیا . نهم دی ماه 1393

یک مثنوی نیمه طنز

مطالب مشابه :

یک مثنوی نیمه طنز

بررسی کامل گوشی K800 سونی اریکسون

۱۰ دستگاه الکترونیکی برتر سال ۲۰۰۹

10 ابزار الکترونیکی برتر سال 2009