اشعار دانش آموز سلمان محمدی

زمونه

خدایـا دیگه ایـن زمـــونه گیــجــــم کرده        این مسئلـــه پلـــه پلـــه شده واسم عـیـــن نرده

لات لـــوتــی برای جـَـوونـــــا افتـخـا ره          سوژه همـــه شـون شده اونـی که پر کـــــا ره

زود جوش می زنن و چاقو در میـــا رن           خـیـلـی هم بــی جـون انـــــد عـیـنـــهُ خِـلالـــن

حـالا دیــگـــه یکــــی شــــدن  زن ومرد            برای تشخـیصشون بـــایـد خـیـلــی دقـت کرد

چون جَوونا و مردهــــا هم هردوشون             جـــک مــی زنـــــــن زیـر هـردو  ابروشـــون

اسم خدا رو که میبری همه گـم میـشن            ژلــت و بر مــی دارن و بـــه فــکر ریـــشـــــن

اینــا بـــا مـدل مـوهـــای عـجـیـب غریـب            واسه یـه ذره درد زود مـــیرن پـیـش طـبـیب

واسه عاشقـی دروغ سر هـم مـی کنـــن            از شیش سـالگی واســه ازدواج پرپرمی زنـن

ثروتشونو میفروشن می خرن یه ماشین            زبـــان رسمیشون مـیـشــــه انگلیسـی لاتـیــن

هر نیم وجـبــی دم از کـلاس مـی زنــه             میره بدنسازی کراتین میخوره ،به فکر بدنه

پسرا میرن سر قراربا دختری بیچـاره           اونانباشن کافی شاپ تعطیله وصاحبش آواره

هربـابـایی اگـه خیلـی خیلـی هـم نـداره             باید پول بـده به پسرش تــا کرم وژلــه بیـاره

مـانـتـوی دخـترهــا شـده عـیــن بـلـــوز              کلـی خـلاف انجــام میشـه تــو روشنـی روز

دیـوار خـونـه هــا همــه اش پرچـینـه               کـــــار تـمـــوم مردم شــده غـیـبـت وکـیـنـــه

از فـکر آخرت مردم شــــدن  ریلکـس               هر پـسری هزار دوست دختر داره وبلعکس

کـــار هــمـــه ا زروی شک و تردیــده              هر کس از چیزی بی خبر باشه ندیـد بـدیـده

دیگه اسم های لیلـی و شیرین مد نداره              حــــالا اسم ها شدن رادا ومـهرنـوش وبهــاره

فرهـاد و مجنـون در حــــال انـقراضـه              آرتـیــــن و رامــســیــــن حــــــــالا رو ترازه

روزی هزار شمــاره ردّ و بــدل میشه             زهر بعضی از رفیقــا خیلــی بــدتر از نـیـشه

اینـا که رفــاقـت حــــالیـشـون نمـیـشه             یکی سیگاریه و یـکـی هـم تـو کـــار هـشیشـه

خلاصه رفیق بد زیـاده تو این زمـونـه              حالا تو این دنیا خیلـی کـمـه الـگــو و نمونــه

الـهـی تـو کـــه کشتی نـوحــه رحمتت                واسـه مــا جـبران نمیشـه هیچ وقت زحـمـتت

پس کاری کن عوض بشــه زمــــونــه                 بـشــنــوم پـیـش مردم خــــدا ورد زبــونــــه

دیگه لات ولوتی براشون معنایی نداره                حـــــالا ذهـــن و وجـــدان جـــوونــا بـیـداره

فرهنگشـون هـم خیلـی خیلـی بـالاست                 احترامشون جای خود مقامشـون هم والاست

حوصلــه شون زیــاده درس می خـونـن                پشت فرمون می شینن و عـاقلانـه می رونـن

همـــه شون در پــی کشفـیـات جـدیـدن                 رنگ سیـگــارو کراک و هیچ کدوم نـدیدن

اسم های عجق  وجق رودوست ندارن                  هـنـوز شیــش صبــح نـشـده اونـــا بیـــدارن

همــه شون ثــابت قدم اند تــو رفــاقت                نـمـیـنــدازن همــدیــــگر رو تــــــو هــلاکت

واَفــو بــالـعـهـد رو حفــظِ حفــظ انــد                تو همه کاراشون خیلی زیرک و فرض انــد

خداشناسیشون قویه نمـاز می خـونـن                درباره ی آخرت همه چیزروخوب می دونن

هرروزه احسان می کنن باچشم بسته                هیـچ کس از کـــار خـودش نمـیـشـه خسـتــه

خدایـا امـیـدم آن است کـه یـه روزی                 ایــن آرزوهــــایــم را بـــه حـقـیـقت بــدوزی

 

شاعر:سلمان محمدی

قالب:مثنوی به زبان بازاری

 مدرسه:نمونه فارابی{دوم ریاضی } r

 

 

                     دایک

ئــه ی دایـکـه گـیـــان ئــــازیـــــزی دلـــــــم

                                              خـوشــه ویستــــه کـــه م جـوانتــریـــن گـولـــــم

هــه ر لــه ئـه و ه لــی بـه وجــود هـاتـنــــم

                                              بـــو تـــو مــوشـــکــل بـــــو تــه واو بــاتــنـــــم

خــوشیــت هـه ر نـه دی لــه نیـــوی ژیـنـت

                                             چــون خــه فــه تـی مـن هــه ر بـــو لــه بیــــرت

بــه مــیـهــره بـانــی و بــه چـاکـــه چـاکـــه

                                            گـــوتــت بــــه ئـــــه مــن کـــــام ریگـــــه پـاکـــــه

هه ر تا ئه وکـاتـه ی که مـن گـه وره بـوم

                                            هـــه ر تـا کـــو فیــــری حـــه ق و نـــوره بــــــوم

بـه رت نـه داوه ده ستـــت لـــه ده سـتـــــم

                                            هـه ر تــا کـو گــه ییــم مــن بــه مــه بــه سـتـــــم

بـرا گیــان بگــــره حــورمـه ت و ریـــزی

                                           هــه ر تــا ئــه و کـــاتـه ی زینــدو و بــه هـیــــزی

چون کـلیـل بـه هـه شـت له ژیـر پایـه تی

                                           تــــه وسـیــفـــی دایــک هیـشـتـــــا مـــایــــه تـــــی

 

 لـــه خـــوام داوایــه دایکـــانــی دلـســــوز

                                                                     بــی بــه نــه سیـبـیــان بــه هـــه شـتــی پـیــــروز

هــیــوام ئه وه یه کـــه هــــه ر مـنــدالــی

                                                 لــــــه دوری دایکـــی هـــه رگیــــز نـــه نـالــــــی

                                     فراق یار

زفـــراق یــــار خیلـــی درد مـی کـشـم       آنقدر حالم خراب است که نامیزان شده طپشم

کـــــــارم شـــــــده گـــریـــــــــه وزاری       نمی توانــــم کــــه هیـــــچ چیــــــزی بچشــــم

                                          »«»«»«»«»«»«

حــالا همیشـــه دســت بــه دعایــــم        عیـــن لال شـــــده ام در نمی آیـــــد صدایـــــــم

نمی دانــــم چــرا ولـــی از آن وقــت        همـــــه اش غــصــــه می خــورم و دربـلایـــــــم

                                         »«»«»«»«»«»«

همـــه اش دارم می گویـــم الهـــی        از رحمـتــت بـه مـــــــــا هـرگــــــــز نـکـاهـــــــــی

می خواهــم از تـو وصــال یـــــار را         پـــس بــــرای مـــــن بـــگــــــــذار یـک راهـــــــــی

                                         »«»«»«»«»«»«

درد دوریـش عقـل از ســرم پرانده           حـــــالا بـیــچــــــاره شـــــــده ام و درمـــانــــــــده

خیلــی نامــه ها برایـش نوشتـــم          کــه مـی دانـــــم هـیـــــــچ یــک را نــخــوانــــــــده

                                         »«»«»«»«»«»«

خدایا صبرم بـده تـا نشـوم دیوانـه           تـا هــرگــز نشــــوم بــــی خــــانـــه کــــاشــانــــه

پـس مرا زودتـر بـرسـان بـه یــارم           تـــا زنـــدگــیــــم نــشــــود عــیــــــن ویـــــرانــــــه

                                         »«»«»«»«»«»«

گـــر روزی زحماتـم شونــد تبـــاه            مـــرا تنهــــا نمــی گــذارد احســـــاس گــنـــــــــاه

اگر حتی پس از آن هم نمیـــــرم            درد دوریـــــــش مـــــی کـشـــــــد مـــــــرا ای الاه

********************************************************

شاعر:سلمان محمدی

دبیرستان فارابی کلاس 204

 

کوردوستان

بــه قـوربــانــی نـیــوی بــه رزت بـــم

                                       ئـــه ی هــونــه ر پــه روه ری بـــراوه

کـــورد بـون بـو ئـیـمــه شـــانـــازیــه

                                                         بـه قــوربــانــی ســـاتیـکــی ئــه و نــاوه

ریزی حـــورمــــه تـــی نژادانــــی تر

                                                         له نیومـان دا بــوه و هـه ر هــا بـه پــاوه

هــه ر تـا ئـه مینـم له ئــه م دونـیـــا دا

                                                         بـــه ریزی ده گرم ئـه و خــاک و ئــاوه

کــه س نــه لــی که کـوردان بی دینـن

                                                       کـــوردوسـتـــان نـــه کـــاتـــه ئــــــاژاوه

دیـنــی ئـیـمـــه دیـنــــی ئـیــســلامــــه

                                                        په س ئــه و قـســانــه خــه یــالــی خــاوه

یه ک بونمان له گه ل برای موسولمان

                                                        هــه ربــوه و ئـیـسـتـــایـش هــه رمـــاوه

   شاعر:سلمان محمدی                                                 قالب:مثنوی به زبان کردی        مدرسه نمونه فارابی{دوم ریاضی}                                              

 

نیوروز

زسـتـــان تـه واو بــو بـه هــار هــــاتـه وه

                                             کـــــــاتــــی گـــورانــی کـــردار هـــاتــه وه

ســه ره تــــای ســالـــو روژی نــیـوروزه

                                              روژی خـــوشــیــو جــــه شــنــی پـیـــــروزه

سفـره ی حـه فت سینمان داخرا لــه مـــال

                                               جـه م بـویـن لـه ده وری به شـه وق و که مال

به خویندنی چــه نـد ئـــایـه لــه قـورئـــان

                                              خـوشـیــو شـــادی خـه یـنــه نـیـــو دلـمــان

یـه‌ کـــه میـــن روژی وه رزی بـه هـــاره

                                                وه رزی ســه رســه وزی گــول و گــولـــزاره

کـاکـه ئــه م روژه به خوشـی سه رکـه ی

                                                نــه ک بـه تـه ره قـه خوشی خـوت ده رکـه ی

عـه زیـز لــه م روژه فه قیـر لـه یـاد که ی

                                               دلـخــوشــی خـــه مـی پـیـاوی بـی داو بـه ی

بــه شـــاد کـردنــی دلــی ده ردمـنـــدان

                                              سـه وابـی هــه لگـریـن بــو ئـــاخــره تـمــان

شاعر:سلمان محمدی

قالب:مثنوی  به زبان کردی

مدرسه:نمونه فارابی{دوم ریاضی}

 

 


مطالب مشابه :


پتروشیمی فارابی و اولین سود سال 92

بورس آنلاین - پتروشیمی فارابی و اولین سود سال 92 - اخبار تحلیلها گزارشات و شایعات بورس تهران




دانش آموزان برتر

آموزش و پرورش قروه درجزین- مدرسه فارابی - دانش آموزان برتر - - آموزش و پرورش قروه درجزین




شعار دبیرستان فارابی در سال تحصیلی 92-91

دبیرستان فارابی(آموزش و پرورش بهارستان2) - شعار دبیرستان فارابی در سال تحصیلی 92-91 - فعالیتهای




آزمون آنلاین دروس پایه ششم

رویای یک معلم - آزمون آنلاین دروس پایه ششم - کلاس ششمی های دبستان قرآنی و هوشمند زهرای مرضیه




نگاهی بنیادی به پتروشیمی فارابی

نگاهی بنیادی به پتروشیمی فارابی. طریق آیکون گفتگوی آنلاین و در دیگر ساعات با ارسال




زندگی نامه فارابی - معلم ثانی

زندگی نامه فارابی - معلم ثانی. محمد معروف به ابو نصر فارابی در وسیج فاراب واقع در ترکمنستان




اشعار دانش آموز سلمان محمدی

ادبیات فارسی دبیرستان فارابی دیواندره - اشعار دانش آموز سلمان محمدی بازی آنلاین.




برچسب :