روستاهای زیبای ایران زمین

ابیانه

در چهل کیلومتری شمال غربی نطنز از استان اصفهان در دامنه کوه کرکس روستایی بس کهن به نام ابیانه وجود دارد. این روستا را به اعتبار آثار و بناهای تاریخی پرتنوعش باید از زمره استثنایی‌ترین روستاهای ایران به شمار آورد. شکوه معماری بومی و سرشار از زیبایی این روستا، آن را درشمار نمونه‌های کم‌نظیر و دیدنی‌های جهان درآورده است.
خانه‌های ابیانه تماماً بر روی دامنه پر شیبی در شمال رودخانه برزرود بنا شده به صورتی که پشت‌بام مسطح خانه‌های پایین دست، حیاط خانه‌های بالادست را به وجود آورده است و هیچ دیواری هم آنها را محصور نمی‌سازد. در نتیجه، ابیانه در وهله اول روستایی چند طبقه به نظر می‌آید که در بعضی موارد تا چهار طبقه آن را می‌توان مشاهده کرد. اتاقهای ابیانه به پنجره‌های چوبی ارس مانند مجهزند و اغلب دارای ایوانها و طارمیهای چوبی پیش آمده مشرف بر کوچه‌های تنگ و تاریک‌اند که خود به صورت مناظر جالبی در آمده‌اند. نمای خارجی دیواره‌های خانه‌های ابیانه با خاک سرخی که معدن آن در مجاورت روستاستف پوشیده شده است.

ازآنجا که در دامنه‌های شیبدار ابیانه فضای کافی برای ساختن خانه‌های موردنیاز وجود ندارد در این روستا چنین رسم شده است که هر خانواده انبار غار مانندی در تپه‌های یک کیلومتری روستا، در کنار جاده و نرسیده به ابیانه ایجاد نماید. این غارها که در دل تپه‌ها حفر شده‌اند و از بیرون تنها درهای کوتاه و محقر آن نمودار است برای نگهداری دامها و نیز اذوقه زمستانی و اشیای غیرضروری مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین ابیانه دارای هفت رشته قنات است که برای ابیاری مزارع و باغات مورد استفاده قرار می‌گیرد.
شغل اکثر مردم ابیانه کشاورزی، باغداری و دامداری است که با روشهای سنتی اداره می‌شود و بیشتر زنان نیز در امور اقتصادی با مردان همکاری دارند.

مردم ابیانه به سبب کوهستانی بودن منطقه و دور بودن محل آنها از مراکز پرجمعیت و راههای ارتباطی، قرن‌ها در انزوا زیسته و درنتیجه بسیاری از آداب و رسوم قومی و سنتی و از جمله زبان و لهجه قدیم خود را حفظ کرده‌اند. زبان مردم ابیانه فارسی با لهجه خاص ابیانه‌ای است که با لهجه‌های متداول در جاهای دیگر تفاوت اساسی دارد. لباس سنتی آنها، هنوز هم میان آنها رواج دارد و در حفظ آن تأکید و تعصب از خود نشان می‌دهند. در مردان شلوار گشاد و درازی از پارچه سیاه و در زنها پیراهن بلندی از پارچه‌های گلدار و رنگارنگ است. علاوه‌ براین، زنان ابیانه معمولاً چارقدهای سفیدرنگی برسر دارند.

قدیمی‌ترین اثر تاریخی ابیانه آتشکده‌ای است که در جوامع کوهستانی ساخته می‌شد. مهم‌ترین بنا و اثر تاریخی این روستا یک باب مسجد جامع و قدیمی‌ترین اثر تاریخی این مسجد منبر چوبی منبت‌کاری است که در سال 466 هجری قمری ساخته شده است. مسجد قدیمی دیگر ابیانه، مسجد برزله است که دارای فضای دلبازی است و روی لنگه در شرقی آن، سال 701 هجری قمری نوشته شده است که مربوط به دوره ایلخانان است. مسجد تاریخی دیگر ابیانه مسجد حاجتگاه است که کنار صخره‌ای در کوهستان بنا شده و بر در ورودی شبستان آن، تاریخ 952 هجری قمری مشاهده می‌شود.

روستای ابیانه دارای دو زیارتگاه است، یکی مرقد شاهزاده عیسی و شاهزاده یحیی در جنوب روستا که به گفته اهالی فرزندان امام موسی کاظم علیه‌السلام بوده‌اند و دیگری زیارتگاه قدمگاه نامیده می‌شود. ازجمله اماکن دیدنی دیگر ابیانه می‌توان از خانه غلام نادرشاه و خانه نایب حسین کاشی نام برد. ابیانه نقطه‌ای خوش منظره و خوش آب و هوا و دارای موقعیت مساعدی است. در دوره صفویه هنگامی که شاهان صفوی برای ییلاق به نطنز می‌رفتند بسیاری از نزدیکان آنها و درباریان ترجیح می‌دادند در ابیانه اقامت کنند.

gardesh.info

روستاهای زیبای ایران زمین

مطالب مشابه :

راهنمای گردشگری ابیانه:

ابیانه

پیشنهاد یک مسیر یک روزه (بازدید از روستای تاریخی ابیانه)

وانشان ( ابیانه ) دیگر

روز اول و دوم (برازجان - اصفهان - تهران)

آموزش کروکی معماری

روستای ابیانه

روستاهای زیبای ایران زمین

اشنایی باروستای ابیانه اصفهان