اساس اندازه گیری پروتئین ادرار

اساس اندازه گیری پروتئین در ادرار به صورت كمی و نیمه كمی و كیفی بر پایه روشهای ایمونوشیمی، كدورت سنجی و شیمیایی با استفاده از نوارهای تشخیصی می باشد. در این میان روش كدورت سنجی به علت ساده و مقرون به صرفه بودن در آزمایشگاهها كاربرد بیشتری دارد. با توجه به تحقیقات انجام شده در آزمایشگاه رفرانس (۲) روش TCA با استفاده از طول موج ۴۰۵ نانومتر برای سنجش مقادیر كم پروتئین بعنوان روش انتخابی معرفی می شود. نكات مورد توجه در معرفی روش پیشنهادی عبارتند از :

 

كیفیت قابل قبول نتایج آزمایش

 

توجه به روشهای رایج اندازه گیری

 

سهولت دسترسی به مواد و ابزار مورد نیاز

 

امکانات بیمار در ارتباط با تقبل هزینه های آزمایش

ضمناً در بررسی روشها، عوامل كیفی شامل صحت، دقت، محدوده اندازه گیری، خطی بودن و یكنواختی نتایج در استفاده از كالیبراتورهای متفاوت تعیین گردیده و سپس روش اصلح انتخاب شده است.

 

  اساس آزمایش

در این روش پروتئین ادرار توسط تری كلرواستیك اسید ۱۲.۵% رسوب داده می شود. كدورت ایجاد شده متناسب با مقدار پروتئین (آلبومین و گلبولین) موجود در ادرار است. غلظت پروتئین رسوب داده شده با در نظر گرفتن غلظت اسید، دما و زمان سپری شدن بین اضافه كردن اسید تا ایجاد رسوب پروتئین محاسبه می گردد.

جمع آوری نمونه

در این آزمایش می توان از ادرار بصورت انتخابی (Random) استفاده كرد ولی ادرار ۱۲ یا ۲۴ ساعته ترجیح داده می شود. البته نمونه ادرار ۱۲ یا ۲۴ ساعته باید بدون افزودن ماده نگهدارنده جمع آوری شده و در تمام مدت نمونه گیری، ظرف حاوی نمونه در محل خنك نگهداری شود. برای جمع آوری باید از ظرف تمیز و عاری از آلودگی استفاده نمود و به بیمار آموزش داده شود كه برای جمع آوری ادرار ۲۴ ساعته، از ساعت ۸ صبح تا ۸ صبح روز بعد تمامی نمونه های پس از ساعت ۸ بطور كامل جمع آوری شده ولی ادرار ساعت ۸ صبح روز اول جمع آوری نگردد. باید توجه نمود كه اگر اندازه گیری پروتئین ادرار در مدت ۴۸ ساعت پس از نمونه گیری انجام نمی شود، می توان نمونه را خوب مخلوط كرده و پس از تعیین حجم نمونه، بخشی از آن را تا روز انجام آزمایش در فریزر نگهداری نمود.

Urine-labEdit.jpg

طرز تهیه TCA ۱۰۰% ذخیره :

توجه: به علت حالت خورندگی TCA باید تهیه محلول با احتیاط و با محافظت از چشمها و دستها انجام گیرد و پس از پایان كار ظروف مورد استفاده كاملاً شسته شوند.

۱۷۵ml آب مقطر دیونیزه شده را به یك ظرف حاوی ۵۰۰g از TCA اضافه می كنیم. درب ظرف را بسته و به آرامی تكان می دهیم تا كاملاً حل شود. سپس تمام مواد را به طور كامل به یك بالن ۵۰۰ml  حجمی منتقل می كنیم و حجم كل را به ۵۰۰ml می رسانیم. برای انحلال كامل طی مدت ۲۴ ساعت، محلول راگهگاه با عمل چرخش مخلوط می نمائیم.

محلول TCA ۱۰۰% را در یك ظرف تیره و در دمای اتاق نگهداری می كنیم. این محلول برای ۱۲ ماه پایدار است.

طرز تهیه (۷۶۵ mmol/l) TCA ۱۲.۵%

با استفاده از پیپت حجمی ۲۵ میلی متری، مقدار ۲۵ml از محلول TCA۱۰۰% را به بالن ژوژه۲۰۰ میلی لیتری منتقل می نماییم و با استفاده از آب مقطر حجم آن را به ۲۰۰ml می رسانیم. محلول حاصله را كاملاً مخلوط كرده و در ظرف شیشه ای تیره در دمای اتاق نگهداری می نماییم. این محلول در دمای اتاق به مدت یك ماه پایدار است.

كنترل :

از سرم كنترلهای تجاری به عنوان كنترل استفاده می گردد (رقتی برابر۱/۳۰۰ با استفاده از سرم فیزیولوژی تهیه می شود).

استاندارد :

برای آزمایشهای روتین (روزانه) از سرم كنترلهایی ترجیحاً با ارزش مرجع مانند precipath و  Bioradو precinorm مشابه استفاده می شود. برای انجام كار ابتدا غلظت پروتئین این سرم كنترلها را به مقداری كه امكان وجود آن در ادرار است می رسانیم. (برای رقیق كردن از سرم فیزیولوژی استفاده میشود)

لاز به ذكر است ك این روش تا ۵۰۰mg/L خطی میباشد، بنابراین نمونه ها اعم از ادرار و استاندارد باید طوری رقیق شود كه غلظت پروتئین موجود در آنها حداكثر ۵۰۰mg/L باشد.

توجه: از یك نوع نمونه كنترل نمی توان همزمان بعنوان كنترل و استاندارد استفاده نمود.

روش كار

۱ - ۱۰ ml از ادرار مورد آزمایش را سانتریفوژ نموده سپس با استفاده از نوار ادراری پروتئین آن را بررسی می كنیم و نتیجه را ثبت می نماییم. اگر غلظت پروتئین بیش از ۱+ بود نمونه ادرار را قبل از شروع آزمایش با سرم فیزیولوژی رقیق میكنیم. (نمونه های ۱+ تقریباً به نسبت ۱/۵۰ و نمونه های ۲+ تقریباً ۱/۱۰ و نمونه های ۳+ تقریباً ۱/۱۵ رقیق می شوند). اگر نیتریت ادرار مثبت باشد، می باید بیمار را برای نمونه گیری مجدد با رعایت شرایط نمونه گیری راهنمایی نموده و در صورت تكرار آلودگی نمونه، بیمار جهت مشاوره و لزوم بررسی نتایج كامل ادرار و احتمالاً درخواست كشت به پزشك معرفی گردد.

۲ - برای هر آزمایش (نمونه، كنترل و استاندارد) دو لوله در نظر می گیریم (یكی به عنوان بلانك و دیگری به عنوان آزمایش)

۳ - ۱.۶ml از نمونه ادرار، استاندارد و كنترل را در لوله های مربوطه ریخته و سپس ۰.۴ml از محلول TCA۱۲.۵% به همه لوله ها اضافه می نماییم. به آرامی لوله ها را مخلوط كرده (بهتر است سرلوله ها را با پارافیلم مسدود نموده و با واژگون كردن لوله ها آنها را مخلوط نماییم).

دما در این مرحله مؤثر بوده و می باید بین ۲۳ تا ۲۷ درجه سانتی گراد باشد.

لوله های بلانك را بعد از مدت ۲۰ دقیقه به مدت ۱۰ دقیقه با دور ۱۵۰۰ سانتریفوژ مینماییم.

لوله های آزمایش را بعد از ۳۵ دقیقه كاملاً مخلوط نموده و جذب نوری آنها را در طول موج ۴۰۵ یا ۴۵۰nm در مقابل مایع رویی بلانك مربوطه بدست می آوریم.

رعایت زمان ۳۵ دقیقه برای این آزمایش ضروری می باشد.

محاسبه :

mg/۲۴h پروتئین = ضریب رقت نمونه * حجم ادرار ۲۴ ساعته (میلی لیتر) * F * جذب نوری آزمایش

   = فاكتور(F)

ارزش استاندارد

-----------------------

OD استاندارد

دامنه مرجع

با توجه به توانائی این روش برای سنجش مقادیر كم پروتئین (حدود ۲۵ میلی گرم در لیتر پروتئین و بیشتر)، از این روش می توان برای غربالگری وضعیت كلیوی جمعیتهای مستعد به بیماری كلیوی مانند مبتلایان به دیابت در راستای بررسی میكروپروتئینوری استفاده نمود.

در افراد سالم مقدار دفع پروتئین تام تا ۱۵۰mg/L در ادرار طبیعی می باشد.

نكات قابل توجه :

* كدورت حاصله از اضافه شدن TCA به ادرار به دلیل وجود آلبومین و گلبولین می باشد.

* هر نمونه باید در مقابل بلانك مربوط به خود اندازه گیری شود.

PH*  قلیایی و پیگمانهای ادرار باعث ایجاد نتایج مثبت كاذب می شود.

* دفع پروتئین در ادرار به طور دائم ثابت و مشخص نمی باشد و در دوره های۲۴ ساعته تغییر قابل ملاحظه ای دارد. بنابراین برای اندازه گیری پروتئین دفع شده بهتر است از ادرار ۲۴ ساعته استفاده نمود.

* ممكن است بین نتایج بدست آمده از روش كدورت سنجی TCA و بررسی ادرار توسط نوارهای ادراری تفاوت وجود داشته باشد. مشاهده نتایج منفی یا مقادیر كمی پروتئین با نوار ادراری و نتیجه مثبت با روش TCA به طور همزمان ممكن است به دلایل زیر باشد :

وجود پروتئین Myeloma (گاما گلبولین و پروتئین بنس جونز) در ادرار.

نمونه های غیر هموژن به علت استفده از داروهای خاص مانند Tolmetin و داروهای ضدالتهاب كه در درمان آرتریت روماتوئید استفاده می شود. متابولیتهای این داروها می تواند باعث ایجاد نتایج مثبت كاذب شود.


مطالب مشابه :


پروتئینوری (یا وجود پروتئین در ادرار)

یکی از بیماری های شایع و خطر ساز برای کلیه ها پرتئینوری می باشد و درصد بالایی از نارسایی




وجود خون در ادرار

وجود پروتئین در ادرار • کاهش ph ادرار به کمتر از ۵ (خوردن مواد اسیدی) بطور خلاصه وجود خون در




بررسی آزمایش ادرار - تشخیص عفونت ادراری و درمان

در ادراروجود موکوس و کریستال در ادرار و عضلانی و یا داشتن دژیم پر پروتئین




تستهای تاییدی نوار ادراری

به کمک این آزمایش وجود پروتئین در ادرار بررسی می شود. اساس آزمایش:




آزمایش ادرار- آنالیز ادرار (UA(Urine Analysis

به طور کلی وجود پروتئین در ادرار جزو آن مواردی است که نیازمند توجه ویژه پزشک است چون ممکن




اساس اندازه گیری پروتئین ادرار

* دفع پروتئین در ادرار به طور دائم ثابت و مشخص نمی باشد و در دوره های۲۴ وجود پروتئین Myeloma




برچسب :