ثواب زیارت

1- حضرت رضا عليه السّلام فرمود:

« هر كس مرا با دورى راه زيارت كند و از راه دور بزيارت من آيد در روز قيامت در سه موقف بيارى او خواهم آمد تا او را از ناراحتيهاى آن حال نجات دهم:

اوّل : در آن هنگام كه نامه‏هاى اعمال پخش مى‏شود از جانب راست و از جانب چپ.

دوم : در آن هنگام كه از صراط ميگذرد.

سوم: در آن وقت كه بپاى ميزان عمل ميرسد و عمل او را بررسى كرده مى‏سنجند.»

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص255، ح2- الأمالي لشيخ الصدوق، ص121- بحارالانوار، جلد99، صفحه35، حديث14 و43- كامل الزيارات، ص304 - من‏لايحضره‏الفقيه، ج2، ص584، ح3189- وسائل‏الشيعة، ج14، ص551، ح19799- المقنعه لشيخ المفيد- الخصال لشيخ الصدوق، ج1، ص138 - جامع الأخبار، ص21)

 

2- ياسر خادم روايت كرده گويد: علىّ بن موسى الرّضا(عليهما السّلام) فرمودند:

«براى زيارت هيچ قبرى بار و بنه نبنديد و سفر نكنيد مگر براى زيارت قبور ما اهل البيت، آرى بدانيد كه من با زهر شهيد خواهم شد، و محلّ دفنم در غربت خواهد بود، پس هر كس براى زيارت من سفر كند دعايش مستجاب و گناهانش آمرزيده و بخشيده خواهد شد».

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص255، ح1- بحارالأنوار، ج99، ص36، باب4، ح22- الخصال- وسائل‏الشيعة، ج14، ص562، ح19828)

 

3- امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه ميفرمود:

«مردى از اولاد فرزندم موسى كه همنام جدّم امير المؤمنين عليه السّلام است را بطوس خراسان برند و در آنجا با زهر كشته شود و بحال غربت او را بخاك سپارند، هر كس مزار او را زيارت كند و بحقّ او عارف باشد (امامت او را تصديق دارد) خداوند عزّ و جلّ باو پاداشى دهد همانند پاداش آن كس كه پيش از فتح مكّه در راه خدا انفاق كرده و در راه خدا با دشمن جنگيده است».

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص255، ح3- بحارالأنوار، ج99، ص33، باب4، ح10- الأمالي للصدوق- من‏لايحضره‏الفقيه، ج2، ص583، ح3183- وسائل‏الشيعة، ج14، ص553، ح19803)

 

4- محمّد بن عماره از پدرش روايت كرده كه امام صادق عليه السّلام از پدران خود از جدّش امير مؤمنان عليهم السّلام از رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله حديث كرد كه فرمود:

«بزودى پاره‏اى از تن من بسرزمين خراسان مدفون ميگردد، هيچ مؤمنى بزيارت او نرود جز آنكه خداوند عزّ و جلّ بهشت را براى او واجب و آتش دوزخ را بر وى حرام كرده است».

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص255، ح4- بحارالأنوار،ج48، ص321،باب4، ح1- الأمالي للصدوق‏- من‏لايحضره‏الفقيه، ج2، ص585، ح3194- وسائل‏الشيعة، ج14، ص555، ح19809)

 

5- حسن بن فضّال روايت كرد كه ابو الحسن علىّ بن- موسى الرّضا عليهما السّلام فرمود:

«بدرستى كه در سرزمين خراسان بقعه‏اى است كه زمانى محل رفت و آمد فرشتگان گردد، و مرتّب فوجى از فرشتگان فرود آيند، و فوجى بسوى آسمان پرواز كنند تا روزى كه در صور دميده شود. از آن حضرت‏ پرسيدند كه يا ابن رسول اللَّه اين بقعه كدام است، فرمود: آن بقعه در سرزمين طوس است، و بخدا سوگند آن گلزارى است از گلستانهاى بهشت، هر كس مرا زيارت كند در آن مكان، اجرش همانند كسيست كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله را زيارت كرده است، و خداوند متعال براى او ثواب هزار حجّ مبرور و صحيح و هزار عمره مقبول و درست بنويسد، و من و پدرانم شفيعان او در روز قيامت باشيم».

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص256، ح5- بحارالأنوار، ج99، ص31، باب4، ح2- الأمالي للصدوق‏- تهذيب‏الأحكام، ج6، ص108، ح6- من‏لايحضره‏الفقيه، ج2، ص585، ح3193- وسائل‏الشيعة، ج14، ص567، ح19836)

 

6- داود بن قاسم جعفرى روايت كرده كه گفت: از امام جواد عليه السّلام شنيدم مي فرمود:

«براستى كه در ميان دو كوه شهر طوس، قطعه ای از خاك بهشت است، هر كس در آن سرزمین وارد شود، روز قیامت در امان خواهد بود».

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص256، ح6- بحارالأنوار، ج99، ص37، باب4، ح25- تهذيب‏الأحكام، ج6، ص109، ح8- من‏لايحضره‏الفقيه، ج2، ص583، ح3185- وسائل‏الشيعة، ج14، ص556، ح19810)

 

7-عبد العظيم بن عبد اللَّه حسنىّ روايت كرده است كه امام جواد عليه السّلام فرمود:

«من براى آن كس كه مزار پدرم عليه السّلام را در طوس زيارت كند در حالی كه عارف بحقّ او باشد ضامن بهشت ميباشم از جانب خداوند عزّوجلّ».

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص256، ح7- من‏لايحضره‏الفقيه، ج2، ص583، ح3186- وسائل‏الشيعة، ج14، ص553، ح19804- وسائل‏الشيعة، ج14، ص556، ح19811)

 

8- حضرت عبد العظيم بن عبد اللَّه حسنىّ روايت شده است كه گفت: به ابو جعفر امام جواد عليه السّلام عرضكردم: متحيّر مانده‏ام كه قبر سالار شهيدان ابو عبد اللَّه الحسين عليه السّلام را زيارت كنم، يا بطوس رفته و قبر پدرت عليه السّلام را زيارت نمايم، نظر شما چيست؟ بمن فرمود: اندكى صبر كن و همين جا بايست تا بازگردم، بعد به اندرون خانه رفت و با چشمى گريان كه اشك بر رخسار مباركش ميريخت بيرون آمد، و فرمودند:

«زوّار قبر اباعبداللَّه(عليه السّلام) بسيارند، ولى زوّار پدر من (عليه السّلام) در طوس بسيار اندكند».

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص256، ح8- بحارالأنوار، ج99، ص37، باب4، ح27- وسائل‏الشيعة، ج14، ص563، ح19831)

 

9- ابو صلت هروىّ روايت كرد كه گفت: از حضرت رضا عليه السّلام شنيدم ميفرمود:

«بخدا قسم هيچ يك از ما ائمّه نيست مگر آنكه بقتل ميرسد و شهيد ميگردد، از او سؤال شد: چه كسى (شخص) شما را بقتل ميرساند اى فرزند رسول خدا؟ حضرت فرمودند: بدترين خلق خدا در زمان من مرا با خورانيدن زهر ميكشد، سپس مرا در خانه‏اى تنگ در شهرى غريب دفن ميكند، آگاهى ميدهم كه هر كس مرا در غريبيم زيارت كند، خداوند متعال اجر يك صد هزار شهيد، و يك صد هزار صدّيق، و يك صد هزار حج واجب و یک صد هزار حج مستحبی و يك صد هزار مجاهد و مبارز در راه حقّ در نامه عمل او بنويسد، و او را در زمره ما محشور فرمايد، و در بهشت او را رفيق ما در درجات بلند قرار دهد».

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص256، ح9- بحارالأنوار، ج99، ص32، باب4، ح3- الأمالي للصدوق- من‏لايحضره‏الفقيه، ج2، ص585، ح3192- وسائل‏الشيعة، ج14، ص568، ح19837)

 

10- احمد بن محمّد بزنطىّ روايت كند كه گفت: در نامه حضرت رضا عليه السّلام خواندم كه مرقوم داشته بود:

«به شيعيان من اين پيام را برسان كه زيارت من معادل يك هزار حجّ است»،

راوی گويد: به فرزندش امام جواد عليه السّلام عرض كردم: آيا هزار حجّ؟! حضرت فرمود:

«آرى بخدا قسم هزار هزار حجّ است براى كسى كه او را زيارت كند و بحقّ او عارف باشد».

( عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص257، ح10- بحارالأنوار، ج99، ص33، باب4، ح5- الأمالي للصدوق- كامل الزيارات‏- بشارة المصطفى‏(ص)- من‏لايحضره‏الفقيه، ج2، ص583، ح3182- وسائل‏الشيعة، ج14، ص566، ح19835- الثواب الأعمال)

 

11- حسن بن فضّال روايت كند كه گفت: مردى خراسانى بحضرت علىّ بن موسى- الرّضا عليهما السّلام گفت: يا ابن رسول اللَّه! من رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله را در خواب ديدم كه گويا بمن ميگفت: چگونه است حال شما هر گاه در سرزمين شما مدفون گردد پاره تن من، و از شما بخواهند حفظ و نگهدارى امانت مرا، و غايب و پنهان شود در تربت شما، ستاره من؟ حضرت فرمودند:

«من هستم آن كس كه در سرزمين شما مدفون ميگردد، و منم پاره تن پيامبر شما، و منم آن امانت و منم آن ستاره و كوكب (كه جدّم فرمودند). آگاه باشيد و بدانيد كه هر كس مرا زيارت كند، و او بداند آنچه را كه خداوند متعال واجب ساخته است از حقّ و طاعت من، پس من و پدران بزرگوارم شفيع‏هاى متعدّدى براى او در روز قيامت باشيم، و هر كس كه ما شفيع او شويم و لو مثل گناه جنّ و انس، وزر و وبال بر او باشد نجات خواهد يافت. آرى پدرم براى من از جدّم از پدران بزرگوارش عليهم السّلام بازگو كرد كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمودند: هر كس مرا در خواب زيارت كند بى‏ترديد مرا زيارت كرده است، زيرا شيطان نميتواند بصورت و شمايل من در آيد و همچنين به صورت و شكل هيچ يك از اوصياى من، و نه بصورت احدى از شيعيان اوصياء من، و اينكه رؤياى صادقه جزئى از هفتاد جزء نبوّت است».

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص257، ح11- بحارأنوار، ج99، ص32، باب4، ح4- الأمالي للصدوق‏- من‏لايحضره‏الفقيه، ج2، ص585، ح3191- وسائل‏الشيعة، ج14، ص555، ح19808)

 

12- عبد الرّحمن بن ابى- نجران روايت كند كه گفت: از امام جواد عليه السّلام پرسيدم ميفرمائى چه ثوابى براى كسى كه پدرت را زيارت كند ميباشد؟ حضرت فرمود:

«به خدا قسم بهشت».

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص257، ح12- بحارالأنوار، ج99، ص37، بباب4، ح28- وسائل‏الشيعة، ج14، ص557، ح19812)

 

13- علىّ بن اسباط روايت كرد كه گفت: از ابو جعفر امام جواد عليه السّلام پرسيدم: چه ثوابى براى كسى است كه پدرت را در خراسان زيارت كند؟ فرمود:

«به خدا سوگند بهشت، بخدا سوگند بهشت».

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص257، ح13- بحارالأنوار، ج99، ص37،باب4، ح29- وسائل‏الشيعة، ج14، ص557، ح19813)

 

14- قبيصة از جابر جعفىّ روايت كند كه گفت: از وصىّ اوصياء و وارث علم انبياء ابو جعفر باقر عليه السّلام شنيدم ميفرمود: پدرم سيّد العابدين علىّ بن الحسين از پدرش سيّد الشهداء حسين بن علىّ از سيد اوصياء امير المؤمنين على بن ابى طالب عليهم السّلام حديث كرد كه گفت: رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمودند:

«پاره‏اى از تن من در سرزمين خراسان به خاك سپرده مى‏شود، كه هيچ دردمندى او را زيارت نمى‏كند «إلّا نفّس اللَّه كربته» مگر اينكه خداوند ناراحتى و غم او را برطرف ميكند، و هيچ گنهكارى نيست كه بزيارت او نائل شود، جز اينكه خداوند از گناهان او درگذرد».

(يعنى موفّق به توبه مى‏شود.)

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص258، ح14- بحارالأنوار،ج99، ص34، باب4، ح11- الأمالي للصدوق‏- من‏لايحضره‏الفقيه، ج2، ص583، ح3187- وسائل‏الشيعة، ج14، ص553، ح19805 و19814) 

 

15- محمّد بن سليمان روايت كند كه گفت: از امام جواد(علیه السلام) پرسيدم از مرديكه بحجّ خانه خدا مشرّف شده و حج را بجاى آورده، و به نيّت حجّ تمتّع وارد شده و اعمال حجّ بجاى آورده و خداوند او را موفّق بحجّ و عمره نموده، سپس بمدينه آمده و زيارت رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله را انجام داده و آنگاه به كوفه رفته و زيارت جدّت امير مؤمنان عليه السّلام را بجاى آورده و به حق او عارف بوده و او را امام و حجّت خدا بر خلق و باب راهي كه بندگان بايد از آن درب به رحمت خدا وارد شوند ميدانسته، و بر او سلام داده، سپس به زيارت سالار شهيدان اباعبداللَّه الحسين(عليه السّلام) موفّق گشته و بر او سلام داده، آنگاه به بغداد آمده و بر جدّت موسى بن جعفر عليهما السّلام وارد شده و او را زيارت كرده و بعد از آن به شهر و ديار خويش رفته، و خداوند در اين وقت بار ديگر حجّ را روزى او كرده است، آيا اين شخص كه حجّ واجب خود را انجام داده، بار ديگر به حجّ رود، يا اينكه به زيارت پدرت علىّ بن موسى الرضا عليهما السّلام به خراسان سفر كند و به او سلام دهد و او را زيارت كند، و به مكّه براى حجّ نرود؟ نظر شما چيست و كدام را بهتر ميدانيد؟ حضرت فرمود:

«بلى به خراسان رود و بر پدرم سلام كند افضل است، لكن اين بايد در ماه رجب انجام گيرد، و سزاوار نيست كه در اين روزگار اين ماه (ذى الحجّه) را به زيارت خانه خدا نرويد و به خراسان به زيارت پدرم رويد، زيرا زمان، زمان تقيّه است و از ناحیه دولت اين كار را بر ما و شما عيب ميگيرند و فضيحت به بار مى‏آورند».

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص258، ح15- بحارالأنوار، ج99، ص38، باب4، ح30- كامل الزيارات‏- وسائل‏الشيعة، ج14، ص566، ح19834)

 

16- ابن ابى نصر بزنطى روايت كنند كه گفت: از حضرت رضا عليه السّلام شنيدم ميفرمود:

«مرا زيارت نكند احدى از شيعيانم در حالى كه عارف بحق من باشد جز آنكه او را در روز قيامت شفاعت خواهم كرد».

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص258، ح16- بحارالأنوار، ج99، ص33، باب4، ح8- الأمالي للصدوق‏- من‏لايحضره‏الفقيه، ج2، ص583، ح3184- وسائل‏الشيعة، ج14، ص552، ح19802)

17- نعمان ابن سعد روايت كند كه گفت: امير مؤمنان علىّ بن ابى طالب عليه السّلام فرمودند:

«به زودی از فرزندان من مردى در سرزمين خراسان با زهر بقتل ميرسد از روى ستم و ظلم، كه نام او نام من است و نام پدرش نام پسر عمران، موسى عليه السّلام است، اعلام ميكنم آگاه باشيد، هر كس او را در آن غربت زيارت كند، خداوند تعالى او را بيامرزد و از گناهان اوّلين و آخرين او درگذرد «غفر الله ذنوبه ما تقدم منها و ما تأخر» ، هر چند به عدد نجوم و قطرات باران و برگ درختان باشد».

(يعنى زيارت او حكم توبه را دارد).

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص259، ح17- بحارالأنوار، ج99، ص34، باب4، ح12- الأمالي للصدوق- من‏لايحضره‏الفقيه، ج2، 584، ح3188- وسائل‏الشيعة، ج14، ص554، ح19806)

 

18- حمزة بن حمران‏ روايت كرده‏ كه: امام صادق عليه السّلام فرمودند:

«نوه من در خراسان در شهرى بنام طوس بقتل مى‏رسد، هر كس به زيارت او رود و به حقّ او عارف باشد (مقام او را بشناسد) روز قيامت من دست او را گرفته داخل بهشتش خواهم كرد، هر چند از اهل گناهان بزرگ باشد، گويد: عرض كردم فدايت شوم عرفان حق او چيست؟ فرمود: بداند كه او امام مفترض الطاعه است (يعنى مقام امامت و حجّيّت او را معتقد باشد)، و بداند كه او را شهيد كرده‏اند، و هر كس با اين شناخت او را زيارت كند، خداوند اجر هفتاد هزار شهيد از شهدائى كه به راستى و حقيقت در پيش روى رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله كشته شده‏اند به او عطا خواهد فرمود».

 (عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص259، ح18- بحارالأنوار، ج99 ،ص35، باب4، ح18- الأمالي للصدوق- من‏لايحضره‏الفقيه، ج2، ص584، ح3190- وسائل‏الشيعة، ج14، ص554، ح19807و 19830)

 

19-ايّوب بن نوح روايت كند كه گفت: از ابو جعفر امام جواد عليه السّلام شنيدم ميفرمود:

«هر كس قبر و مزار پدرم را در طوس زيارت كند، خداوند گناهان گذشته (پيشين و پسين) او را خواهد آمرزيد، و چون روز قيامت شود رو به روى منبر و كرسى سخنرانى رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله براى او كرسيى نصب كنند و وى در آن قرار گيرد تا خداوند حساب خلايق را رسيدگى كند و تمام شود».

(حمدان بن اسحاق گوید: بعد از این روایت ایوب بن نوح را میدیدیم که بارها به زیارت میرفت و میگفت: میروم تا برای طلب کردن آن منبر و کرسی«أطلُبُ المِنبَرَََ»)

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص259، ح19- بحارالأنوار، ج99، ص34، باب4، ح13- الأمالي للصدوق‏- وسائل‏الشيعة، ج14، ص557، ح19815)

20- سليمان بن حفص روايت كند کرده كه: از موسى بن جعفر عليهما السّلام شنيدم‏ ميفرمود:

«هر كس قبر فرزندم على را زيارت كند براى او در نزد خداوند ثواب هفتاد حجّ خالص باشد، عرضكردم: هفتاد حجّ؟ فرمود: بلكه هفتاد هزار حج، و افزود: چه بسا حجّى است كه مورد قبول نباشد، و هر كس زيارت كند او را و يك شب را در كنار آن مزار بسر برد مانند كسى است كه خدا را در عرش زيارت نموده است، عرض كردم خدا را در عرش زيارت كرده است؟ فرمود: آرى چون روز قيامت شود بر عرش خداوندى چهار تن از اوّلين و چهار تن از آخرين قرار گيرند، امّا چهار نفر اول: نوح و ابراهيم و موسى و عيسى عليهم السّلام باشند، و اما چهار تن آخرين: محمّد و علىّ و حسن و حسين كه درود و سلام خدا بر ايشان باد باشند، آنگاه ريسمانى در اطراف عرش بكشند و حصارى معيّن كنند و ما با زوّار قبور امامان بنشينيم، آگاهى ميدهم كه درجه و مقام زائر قبر فرزند من از ديگران بالاتر است، و عطايش از تمامى زوّار ائمّه ديگر، نزديكتر و بهتر است».

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص260، ح20- بحارالأنوار، ج99، ص35، باب4، ح17- الأمالي للصدوق- كامل الزيارات- وسائل‏الشيعة، ج14، ص564، ح19832 و19833)

 

21- ابو الصّلت هروى روايت كرده كه گفت: من در نزد علىّ بن موسى الرّضا عليهما السّلام بودم كه جماعتى از اهل قم بر آن حضرت وارد شدند و سلام كردند، و امام سلامشان را جواب داد و آنان را مقرّب داشت و اكرام كرده فرمود:

«خوش آمديد مرحبا، شما بحقّ از شيعيان ما هستيد، و روزگارى بيايد كه شما شيعيان، مرا در طوس زيارت كنيد، آگاه باشيد كه هر كس مرا با غسل زيارت كند از تمامى گناهان پاك مى‏شود آنچنان كه گويى از مادر متولّد شده و هيچ گونه بگناه آلودگى ندارد».

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص260، ح21- وسائل‏الشيعة، ج14، ص569، ح19839)

 

22- عبد العظيم بن عبد اللَّه حسنى روايت كند كه گفت: از علىّ بن محمّد عسكرىّ‏ (امام دهم) عليه السّلام شنيدم ميفرمود:

«اهل قم و اهل آبه (كه دهى است بين قم و ساوه) چون جدّم را زيارت مى‏كنند و به مشهد جدّم به زيارت مي روند مورد آمرزش پروردگارند، بدانيد كه هر كس او را زيارت كند و در راه، قطره بارانى از آسمان بدو رسد خداوند جسم او را از آتش دوزخ حرام ميفرمايد».

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص260، ح22- بحارالأنوار، ج99، ص38، باب4، ح32- وسائل‏الشيعة، ج14، ص558، ح19816)

23- سليمان بن حفص مروزى روايت كرده كه گفت: از موسى بن جعفر عليهما السّلام شنيدم فرمود:

«به درستى كه فرزندم از روى ظلم و ستم با زهر كشته مى‏شود، و در كنار قبر هارون در طوس بخاك سپرده خواهد شد، هر كس او را زيارت كند مانند فرديست كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله را زيارت كرده باشد».

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص260، ح23- بحارالأنوار، ج99، ص38، باب4، ح33- وسائل‏الشيعة، ج14، ص558، ح19817)

 

24- حسن بن علىّ وشّاء روايت كند كه گفت: از ابو الحسن الرّضا عليه السّلام شنيدم ميفرمود:

«همانا براى هر امامى عهديست بر ذمّه دوستان و شيعيانش، و از تمام كردن عهد و اداء كردن آن به تمام، زيارت قبور ايشانست، پس هر كس با عشق و علاقه قبور آنان را زيارت كند و بپذيرد آنچه را كه آنان بدان رغبت داشتند و انجام دهد، امامان او شفيعش باشند در روز قیامت».

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص261، ح24- من‏لايحضره‏الفقيه، ج2، ص577، ح3160)

 

25- علىّ بن مهزيار روايت كرده كه گفت: به ابو جعفر امام جواد عليه السّلام عرض كردم: فدايت گردم زيارت حضرت رضا عليه السّلام افضل است يا زيارت ابى عبد اللَّه الحسين عليه السّلام؟ فرمودند:

«زيارت پدرم افضلست، و اين بدان جهت است كه ابو عبد اللَّه الحسين را تمامى مردم زيارت مى‏كنند، ولى پدرم را جز جمعى از خواصّ شيعيان زيارت نمى‏كنند».

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص262، ح26- بحارالأنوار، ج99، ص39، باب4، ح35- كامل الزيارات- من‏لايحضره‏الفقيه، ج2، ص582، ح3181- وسائل‏الشيعة، ج14، ص563، ح19829)

 

26-حسن بن علىّ وشّاء روايت كند كه گفت: حضرت رضا عليه السّلام فرمود:

«من به زودى مظلومانه با زهر كشته مى‏شوم از روى ستم، پس هر كس با شناخت حقّ من، مرا زيارت كند خداوند گناهان مقدّم (پيشين) و مؤخّر (پسين) او را مى‏بخشد».

(«تقدّم» و «تأخّر» هر دو فعل ماضى است، يعنى گناهان گذشته او را مى‏آمرزد نه گناهان آينده او را، چون اگر آينده مراد بود ميفرمود: «ما يتأخّر» بصورت فعل مضارع و كسانى كه گناهان آينده معنى كرده‏اند دقّت در لفظ ننموده‏اند، و عقلا هم درست نيست كه خداوند گناهان نكرده كسى را بيامرزد، مگر اينكه بگوئيم بعد از اين هم هر گناهى كه كرد مورد عفو واقع مى‏شود، و اين در حقيقت رفع تكليف است و عقيده ملاحده كه گويند اگر چنين و چنان عقيده پيدا كنى تكليف از تو ساقط مى‏شود «فاعمل ما شئت» هر كار كه ميخواهى بكن كه گناهى بر تو نوشته نخواهد شد- عصمنا اللَّه منهم و من الحادهم».)

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص262، ح27- بحارالأنوار، ج99، ص38، باب4، ح34- وسائل‏الشيعة، ج14، ص558، ح19818)

 

27- زيد شحّام روايت كرد كه گفت: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: چيست براى كسى كه يكى از شما ائمّه را زيارت كند؟ حضرت فرمودند:

«مانند همان كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله را زيارت كند.»

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص262، ح31- من‏لايحضره‏الفقيه، ج2، ص578، ح3163 و3175)

 

28- صقر بن دلف روايت كرده‏اند كه گفت: شنيدم سرورم علىّ بن محمّد امام هادى (عليهما السّلام) ميفرمود:

«هر كس به سوى خداوند حاجتى دارد پس به طوس به زيارت جدّم علىّ بن موسى الرّضا عليهما السّلام رود، و با غسل و طهارت باشد و بالاى سر آن حضرت دو ركعت نماز گزارد، آنگاه در قنوت نماز از خداوند متعال حاجت خويش را طلب كند، خدا حاجتش را در صورتى كه گناه يا قطع رحم نباشد برخواهد آورد، و به درستى كه محلّ قبر آن حضرت يكى از كاخهاى بهشت است، و مؤمنى آن را زيارت نكند جز آنكه خداوند او را از آتش دوزخ آزاد كند، و داخل در خانه هميشگى بهشت نمايد».

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص262، ح32- وسائل‏الشيعة، ج14، ص569، ح19840- الأمالي لشيخ الصدوق)

 

29- علىّ بن فضّال از پدرش روايت كرده كه گفت: از علىّ بن موسى الرضا عليهما السّلام شنيدم ميفرمود:

«من با زهر شهيد ميشوم، و در سرزمين غربت و دور از وطن بخاك سپرده ميشوم، اين مطلب را پدرم از پدران بزرگوارش از علىّ بن ابى طالب از رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله نسل به نسل به راز گرفته‏اند و عهد معهود آنان بوده، و آگاهى ميدهم شما را كه هر كس در آن سرزمين غربت به زيارت من آيد، من و پدرانم در روز قيامت شفعاى او باشيم، و هر آن كس كه ما شفيع او باشيم نجات خواهد يافت، و لو اينكه سنگينى بار گناهش به اندازه بار جنّ و انس باشد».

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص263، ح33- بحارالأنوار، ج99، ص35، باب4، ح16- الأمالي للصدوق)

 

30-عبد السّلام هروىّ روايت كرده‏اند كه گفت: دعبل خزاعى در آن هنگام كه حضرت در مرو نزول اجلال فرموده بود بر على بن موسى الرّضا عليهما السّلام وارد شد و به امام گفت:

يا ابن رسول اللَّه من قصيده‏اى ساخته و سوگند ياد كرده‏ام كه براى احدى قبل از شما نخوانم، حضرت فرمود: بخوان آن را، دعبل شروع كرد بخواندن قصيده‏اى كه يك سطرش اين است خواند:

         مدارس آيات خلت من تلاوة             و منزل وحى مقفر العرصات‏

(محافلی که در آن قرآن خوانده و تفسیر و تدریس میشد اکنون خالی است، و محل نزول وحی چون صحرائی بی آب و علف و خشک افتاده است)

تا بدان جا رسيد كه:

     أرى فيئهم في غيرهم متقسما         و أيديهم من فيئهم صفرات

(غنائم و بیت المال مسلمین را میبینم که در میان دیگران تقسیم میشود، و مینگرم که دستهای ایشان« مراد آل محمد صلی الله علیه و اله است» از آن خالی است)‏

حضرت عليه السّلام گريست، و فرمود: راست گفتى اى خزاعى همين طور است، و چون دعبل به اين بيت رسيد كه:

         إذا وتروا مدّوا إلى واتريهم             أكفّا عن الاوتار منقبضات‏

(هرگاه هدف حربه تیر جنایت و بلا و ظلم دشمن واقع میشوند، دستهای تهی از حربه و بسته را به سوی دشمن میگشایند)

امام عليه السّلام كف دو دستش را ميچرخانيد و زير و رو ميكرد و ميفرمود: آرى اين چنين است، دستها بسته است، و چون باين بيت رسيد:

         لقد خفت في الدّنيا و ايام سعيها             و إنّى لأرجو الا من بعد وفاتى

(من چون دارای محبت شما خاندان هستم همه عمر را در وحشت و ترس زندگی کردم، اما همه امید من این است که پس از وفاتم دیگر از عذاب در امام باشم)‏

حضرت فرمود: خداوند تو را از فزع اكبر كه قيامت است از عذاب در امان دارد، و چون به اين بيت از قصيده رسيد:

         و قبر ببغداد لنفس زكيّة             تضمّنها الرّحمن في الغرفات‏

(و قبری که در بغداد ازان نفس زکیه است که خداوند در یکی از غرفات یهشت او را مأوا داده است)

امام عليه السّلام گفت: آيا در اينجا دو بيت بقصيده‏ات بيفزايم تا كامل‏ گردد؟ دعبل عرض كرد: يا ابن رسول اللَّه بفرماييد.

حضرت اين دو بيت را اضافه كرد:

       و قبر بطوس يا لها من مصيبة             توقّد في الأحشاء بالحرقات‏

       إلى الحشر حتّى يبعث اللَّه قائما             يفرّج عنّا الهمّ و الكربات

(و قبری در شهر طوس است که وامصیبتا از غم و اندوهش که آتش مصیبت فاجعه مرگش در اعضاء و رگ و ریشه بدن شعله میزند تا روز محشر، مگر خداوند قائم(عج) را برانگیزاند و بر ستم و ستمکاران پیروز شود و درد و رنج ما را تا حدّی آرامش بخشد)‏

دعبل گفت: يا ابن رسول اللَّه بفرمائيد كه در طوس قبر كيست؟ حضرت فرمودند: آن قبر من است كه روزگارى نمى‏گذرد مگر اينكه طوس محلّ آمد و رفت شيعيان و زوّار قبر من مى‏شود، و اعلام ميكنم كه هر كس مرا در زمان غربت قبرم در طوس زيارت كند او در درجه من با من همدم خواهد بود در حالى كه خداوند او را از گناه پاك و آمرزيده باشد».

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص264، ح34)

 

31- حمزة بن حمران‏ روايت كرده كه امام صادق عليه السّلام فرمود:

«از اين- و با دست اشاره بفرزندش موسى عليه السّلام كرد- فرزندى در طوس بقتل ميرسد و كسى او را زيارت نمى‏كند مگر افراد كمى و كمترى».

(عيون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص259، ح18- بحارالأنوار، ج99 ،ص35، باب4، ح18- الأمالي للصدوق- من‏لايحضره‏الفقيه، ج2، ص584، ح3190- وسائل‏الشيعة، ج14، ص554،)

 

32- عبد العظيم گويد شنيدم امام محمد تقى علیه السلام مي فرمود:

«كسى نباشد كه به زيارت پدرم رود و از باران يا سرما و گرما آزار بيند جز آنكه خدا تنش را بر آتش حرام كند».

(بحارالأنوار،ج99،ص36،باب4،ح21-  الأمالی صدوق،ص556- وسائل ‏الشيعة،ج14،ص560،ح19822)

 

33- از عبد السلام بن صالح هروى مروى است كه گفت چون حضرت علی بن موسی الرضا علیهما السلام از نيشابور به جانب مامون بيرون رفت در آن قبه كه قبر هارون الرشيد بود رفتند پس‏ از آن به دست مبارك خطى به يك طرف قبر كشيد و فرمود:

«اين موضع تربت من است و من در اين موضع مدفون شوم و به زودى حق تعالى اين موضع را محل تردد شيعه و اهل محبت من قرار دهد به خدا سوگند مي خورم كه زيارت‏كننده از شيعيان زيارت نكند مرا و سلام‏كننده از ايشان بر من سلام نكند مگر آنكه شفاعت ما اهل بيت و غفران و رحمت خدا بر او واجب شود».

(بحارالأنوار،ج99،ص36،باب4،ح23- عيون‏أخبارالرضا(ع)،باب38- وسائل ‏الشيعة،ج14،ص559،ح19821)

 

34- از عبد السلام بن صالح هروى روایت شده كه گفت: از حضرت رضا (ع) شنيدم كه مي فرمود:

«همانا من به زودى از روى ستم با زهر شهيد مي شوم و مرا جنب هارون دفن ميكنند و حق تعالى خاك مرا محل آمد و رفت شيعه من و اهل محبت من قرار خواهد داد پس هر كس مرا در محل غريبى زيارت كند زيارت كردن من در روز قيامت براى او واجب شود و بحق آن كسى كه محمد(صلی الله علیه و اله) را به نبوت اكرام داشت و بر جميع خلقش برگزيد احدى از شما نزديك قبر من نماز نگذارد به قدر دو ركعت مگر آنكه مستحق آمرزش خداوند شود در روزى كه او را ملاقات كند و پاداش او را ببيند و به حق آن كسى كه بعد از محمد(صلی الله علیه و اله) ما را به امامت اكرام داشته و به وصايت آن جناب مخصوص داشت زوار قبر من گرامي ترند در روز قيامت نزد خدا بر جميع خلق كه در صحراى محشر قدم گذارند و مؤمنى نيست كه قبر مرا زيارت كند و قطره آبى بروى خود ريزد مگر آنكه خدا آتش را بر جسدش حرام كند.

(بحارالأنوار،ج99،ص37،باب4،ح24- عيون‏أخبارالرضا(ع)،باب51- وسائل ‏الشيعة،ج14،ص559،ح19820)

 

35- عبدالعظیم حسنی روایت کرده که: ابا جعفر امام محمد تقی علیه السلام فرمودند:

«خداوند بهشت را بر کسی که پدرم را در طوس در حالی که عارف به حقش باشد زیارت کند واجب کرده است».

(بحارالأنوار،ج99،ص37،باب4،ح26- عيون‏أخبارالرضا(ع) )

 

36- از عبد السلام بن صالح هروى روایت شده كه گفت: حضرت علی بن موسی الرضا علیهما السلام فرمودند:

«روزها و شبها به پایان نمی پذیرد تا اینکه طوس محل رفت و آمد شیعیان و زوار من میشود، آگاه باشید کسی که مرا در طوس در حال غربتم زیارت کند در روز قیامت با من و در درجه من است در حالی که بخشیده از گناهان است».

(بحارالأنوار،ج99،ص39،باب4،ح27- عيون‏أخبارالرضا(ع)،باب- وسائل ‏الشيعة،ج14،ص558،ح19819)

 

37- از علی بن مهزیار روایت شده که گفت: به امام جواد علیه السلام عرض کردم: چیست اجر آن کسی که قبر پدرتان علی بن موسی الرضا علیهما السلام را زیارت کند؟ حضرت فرمودند:

«به خدا قسم بهشت»

(بحارالأنوار،ج99،ص39،باب4،ح38- کامل الزیارات- ثواب الأعمال- وسائل ‏الشيعة،ج14،ص558،ح19823)

 

38- خواجه نصیرالدین طوسی از پدرش از قطب راوندی از شیخ مفید نقل کرده است که محمد بن فضل روایت کرده است که: امام صادق علیه السلام فرمودند:

«در زمان طوفان نوح چهار قطعه از زمین به خداوند ضجه و شیون کردند که خداوند هم آنها را رفعت و بلندی بخشید که آنها: کعبه و نجف و کربلا و طوس بودند».

(بحارالأنوار،ج99،باب4،ح39- فرحه الغری- تهذیب الاحکام،ج6،ص109،ح12- وسائل ‏الشيعة ،ج14،ص562،ح19827)

 

39- داود صَّرمِیّ روایت کرده که امام محمد تقی علیه السلام فرمودند:

«بهشت پاداش کسی است که پدرم را زیارت کند».

(بحارالأنوار،ج99،ص39،باب4،ح40- کامل الزیارات- وسائل ‏الشيعة،ج14،ص552،ح19800)

 

40- علی بن عبدالله نقل کرده که روزی پسران موسی بن جعفر علیهما السلام در نزد حضرتش جمع بودند که در این حال پسرش علی بن موسی الرضا علیهما السلام عبور کرد در حالی که جوانی بود که حضرت موسی بن جعفر(علیهم


مطالب مشابه :


ثواب زیارت

آرى پدرم براى من از جدّم از پدران بزرگوارش عليهم السّلام بازگو كرد كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمودند: هر كس مرا در خواب زيارت كند بى‏ترديد مرا زيارت كرده است،




ثواب زيارت حضرت امام رضا (عليه السلام)..

دارالاحسان حضرت فاطمه(س)خیرین گمنام - ثواب زيارت حضرت امام رضا (عليه السلام). ... عليه السلام گفت : يا بن رسول الله من پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله را در خواب ديدم كه به من فرمود: ..... ازین هدایایی که برای روضه خوانی اباعبدالله و تعبیرخواب میدهند




کیفیت زیارت امام رضا از زبان آیت الله بهجت

زیارت امام رضا علیه السلام از زیارت امام حسین علیه السلام بالاتر است، چرا که ... خطرناک بود، از آقا امام رضا خواست او را شفا بدهد، شب حضرت معصومه علیها السلام را در خواب دید که به وی فرمود: «غده خوب می شود. .... تعبیرخواب و دارالاحسان حضرت فاطمه.




چرا به زیارت امام رضا علیه السلام زیاد سفارش شده؟

گاه نویس - چرا به زیارت امام رضا علیه السلام زیاد سفارش شده؟ - گاه نوشته های ... چند نکته در مورد خواب دیدن و تعبیر خواب · ازدواج یک مشکل یا راه حل ؟ تدبری در سوره




چهل حدیث آسمانی ازثواب زیارت امام حسین(ع) وشهدای کربلا وخاک کربلا...

16 ژانويه 2011 ... امام صادق (ع) هيچ پيامبرى در آسمان‌ها و زمين نيست مگر اين كه مى‏خواهند خداوند متعال به آنان رخصت دهد تا به زيارت امام حسين عليه السلام مشرف شوند،




خواب زیارت امام رضا

با خود گفتم باید تنهایی به سراغ امام برم.فوقش- یه هزینه کرایه ضرر میکنم.دوباره به زیارت امام رضا رسیدم و این بار دعام مستجاب شد و برگشتم.بنظر شما تعبیر این




چند نکته از زبان آیت الله بهجت در ارتباط با امام رضا علیه السلام

چند نکته در مورد خواب دیدن و تعبیر خواب · ازدواج یک مشکل یا راه حل ؟ ... سؤال می شود هر کس در سفر اول زیارت حضرت امام رضا ـ علیه السلام ـ حاجتی داشته باشد، آن حضرت




یه خاطره جالب از عنایات امام رضا (ع)

آتش دل - یه خاطره جالب از عنایات امام رضا (ع) - نپندار که تنها عاشورائیان را بدان بلا ... در یكى از سالها بـراى زیـارت حضرت على بن موسى الرّضا (علیه السّلام ) به مشهد ... مـن از خـواب بیدار شدم تعبیر خوابم را نمى دانستم ولى وقتى دوباره به خواب رفتم و همان




خواب های جالب و روشنگر بعضی از مردم که با بنده مطرح کردن و شنیدم

زیارت پدرم امام رضا از زیارت امام حسین با فضیلت تره.. عزیزی میگفت رفتم .... یکی از علما را خواب دیدن ازش پرسیدن آقا خیرات میدن برا شما اموات میاد؟؟ فرمود بله ولی




خاطرات يكي از خادمين حضرت ابوالفضل العباس (ع)

شيخ عباس گفت: حقيقتا سعادت داريد كه در روز عرفه در حرم امام حسين حاضر شده‌ايد، ... كه عزاداري‌ها تمام مي‌شود، قصد مراجعت به بغداد را داشت، همان شب در خواب امام حسين (ع)




برچسب :