عقد کنان دوران قاجار

 

در مراسم یک عروسی سنتی روز قبل از عقد کنان از طرف داماد خوانچه هایی از کالاهای مختلف و هدیه های زیبا به منزل عروس فرستاده می شدند که کفش، لباس، جامه برای خود عروس و زن های خانوادۀ او، و کالاهایی که باید در روی سفره عقد چیده شوند شامل می شدند.<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

شمعدان ها تا موقع عقد کنان روشن نمی شدند، دو نفر آینه بزرگی را در جلوی صفوف حمل می کردند. آینه نشانه مهر است و مهر (آفتاب) آفریدگار است یعنی سرچشمه اصلی حیات. در ایران ریشۀ این عقیده از دین باستانی زرتشت سرچشمه می گیرد. گرچه بعضی ها را عقیده بر آن است که قدمت آن حتی به قبل از زرتشت می رسد. عقیده مذهبی زرتشتیان بر این بود که آفتاب حتی به قبل از زرتشت می رسد. و آفتاب آتش را ایجاد کرده و آتش باد و باد آب و آب زمین و ساکنان آن را به هستی درآورده.

خوانچه ها به این طرز مرتب می شدند: یکی برای طاقه پارچه ها و لباس ها ، صندوقی برای کفش ها، حنا و وسمه و سرمۀ خانم ها، قند و نبات نقل. یک طَبق آجیل خشک اعم از گردو، بادام، فندق، پسته جوز قندی که در زرورق پیچیده می شدند. در طَبق دیگری سیب، انار، به اصفهان و انگور به طور کله قندی چیده می شد. ایرانیان انگور و انار را جزو میوه های بهشتی به شمار می آورند. اضافه بر آن انار به واسطه دانه های زیادی که در خود دارد، نشانۀ نیرومندی و بارآوری است.

خوانچه ای جداگاه برای سبزیجات معطر مانند نعنا، ترخون، ریحان، گشنیز، شوید و غیره اختصاص داده می شود و بالاخره خوانچۀ آخرین به کالاهای مختلف که هر یک نمونه و نشانه ای در خود مخفی دارد. مانند نان و بشقابی پنیر و سبز خوردن، اسفند، گلاب و ظرفی از عسل، ادویه و تخم مرغ های نقاشی شده! در کفش های عروس هر یک شاخ ای نبات گذاشته می شود.

تخم مرغ مفهوم خاصی را در بر دارد، چه می گویند نماینده آفرینش است، مخافظت و ایجاد حیات بسته به اوست.

کاسۀ نبات را به عنوان سمبل شرینی و ملاحت در مقابل عروس می گذارند و خوانچۀ هفت سین با نقش و نگارهای رنگین مقابل عروس قرار می گیرد. اسفند هم روی آتش ریخته برای دور کردن چشم بد و پاکی دود می کردند.

از جمله تشریفات عقد کنان تنگی از شیره شکر، تنگی گلاب و کاسه ای آب با ماهی های قرمز و طلایی و تنگ دیگری با آب و برگ های سبز را باید به شمار آورد. آب از آن جهت اهمیت دارد که اشاره ای به آناهیتا است، مادر دریاها، رب النوع ایرانیان قدیم و به همین جهت او نیز نگاهبان ثمره مرد و زن است باروری یک زن هدیه ای است از سوی او.

ماهی ها حتی پیچیده تر است. زرتشتیان تصور می کردند ماهی نگهبان درخت متبرکۀ گوکارن است که ایجاد کننده شیره ای است که مرده را به حیات باز می گرداند ولی باید گفت که ماهی نزد ستاره شناسان و حتی در دوران اولیۀ مسیحیت نیز متداول بوده است و در دوران قرون وسطی در نقش رایت پادشاهان ظاهر گردید.

مطابق سنت پیشین، قبل از این که کسی بیاید، عروس جلوی سفره عقد در مقابل آینه می نشست. شمعدان ها روشن می شدند، یکی برای عروس و دیگری برای داماد. آخرین شخصی که وارد می شود داماد است وانعکاس صورت را در آینه می بیند. برای بسیاری این اولین باری بود که عروس و داماد یکدیگر را می دیدند.

«از کتاب خاطرات مهرماه فرمانفرمایان در کتاب زیر نگاه پدر»


مطالب مشابه :


شنیون

مدل لباس عروس مدل تاج عروس مدل شنیون مدل لباس حنابندان و عقد کنان(رنگی) دسته گل




رسم و رسوم عروسی کردن در آذربایجان

عکس های جدید از انواع مدل لباس عقد کنان در آذربایجان مرسوم است که پس از مراسم عقد




عقد کنان دوران قاجار

در مراسم یک عروسی سنتی روز قبل از عقد کنان از طرف یکی برای طاقه پارچه ها و لباس ها




گیفت عروس - لباس عروس - سفره عقد - سفره نامزدی - جهیزیه عروس

، کلاه ونوار سر در رنگهای ملایم می باشند که برای مراسم عروسی ، عقد کنان مدل لباس




برچسب :