اثار باستانی اصفهان درادامه مطلب
اصفهان
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
برای دیگر کاربردها، اصفهان (ابهام‌زدایی) را ببینید.
اصفهان
اصفهان
کشور
ایران
استان
اصفهان
شهرستان
اصفهان
بخش
مرکزی
نام(های) دیگر
نصف جهان
نام(های) قدیمی
سپاهان، اسپهان،
اسپادانا، جی، گی، گابیان
سال شهرشدن
۱۲۸۶ [۱]
مردم
جمعیت
۱,۷۵۶,۱۲۶ نفر سال ١٣٩٠ [۲] [۳]
رشد جمعیت
۱٫۰ درصد
تراکم جمعیت
۵٬۲۴۰[۴] نفر بر کیلومتر مربع
مذهب
بیشینه:مسلمان. کمینه:مسیحی
جغرافیای طبیعی
مساحت
۱۷۷٫۸۹ کیلومتر مربع[۵]
ارتفاع از سطح دریا
۱۵۷۰ [۶]
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه
۱۶
میانگین بارش سالانه
120mm
روزهای یخبندان سالانه
۶۰
اطلاعات شهری
شهردار
مرتضی سقاییان‌نژاد
ره‌آورد
گز، صنایع دستی،
پولکی و نبات
پیش‌شماره تلفنی
۰۳۱۱
وبگاه
esfahan.ir
شناسه ملی خودرو
ایران ۱۳، ۵۳
تابلوی خوش‌آمد به شهر
به دیار نصف جهان و شهر گنبدهای فیروزه‌ای خوش آمدید.
اصفهان
روی نقشه ایران
۳۲.۶۳° شمالی ۵۱.۶۵° شرقیمختصات: ۳۲.۶۳° شمالی ۵۱.۶۵° شرقی
اِصفَهان تلفظ راهنما·اطلاعات شهری باستانی-گردشگری در مرکز ایران است. این شهر مرکز استان اصفهان و نیز مرکز شهرستان اصفهان است. اصفهان به لحاظ جمعیت پس از تهران و مشهد سومین شهر بزرگ و توسعه‌یافتهٔ ایران و یک‌صد و هفتاد و یکمین شهر پرجمعیت دنیاست.[۷][۸]این شهر در میان سال‌های ۱۰۵۰ تا ۱۷۲۲ میلادی به ویژه در قرن شانزدهم میلادی در میان حکومت صفویان هنگامی که برای دومین بار (پس از دوران سلجوقیان) پایتخت
ایران شد، رونق فراوانی گرفت. حتی امروزه نیز شهر مقدار زیادی از شکوه
گذشته خود را حفظ کرده‌است. بناهای تاریخی متعددی در شهر وجود دارد که
تعدادی از آنها به عنوان میراث تاریخی در یونسکو به ثبت رسیده‌اند.[۷] اصفهان در سال ۲۰۰۶ به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام [۶]
و در سال ۱۳۸۸ به عنوان پایتخت فرهنگ و تمدن ایران اسلامی انتخاب شد. این
شهر به داشتن معماری زیبای اسلامی و بسیاری از بلوارهای زیبا، پل‌های
سرپوشیده، کاخ‌ها، مسجدها و مناره‌های منحصربفرد معروف است. این امر باعث
شده‌است که در فرهنگ ایرانی اصفهان، نصف جهان لقب بگیرد.[۹] میدان نقش جهان یکی از بزرگترین میدان‌های دنیاست و نمونه برجسته‌ای از معماری اسلامی است که توسط یونسکو به عنوان میراث جهانی ثبت شده‌است.
محتویات
۱ پیرامون واژه۲ تاریخچه
۲.۱ سده‌های نخست اسلامی۲.۲ دیلمیان۲.۳ دوره سلجوقی۲.۴ دوره صفوی۲.۵ دوره انقلاب اسلامی و پس از آن
۳ معماری
۳.۱ پیش از اسلام۳.۲ سلجوقیان۳.۳ صفویان
۴ جغرافیا
۴.۱ موقعیت جغرافیایی۴.۲ آب و هوا
۵ جمعیت‌شناسی
۵.۱ زبان۵.۲ دین
۶ جاهای دیدنی
۶.۱ موزه‌ها
۷ بناها و مکانهای تاریخی
۷.۱ پل‌های تاریخی۷.۲ بازارهای تاریخی۷.۳ مسجدهای تاریخی[۴۲][۴۳][۴۴]۷.۴ خانه‌های قدیمی اصفهان
۸ روز و نماد اصفهان۹ مشاهیر۱۰ صنعت و اقتصاد
۱۰.۱ حوزه های علمیه۱۰.۲ دانشگاهها۱۰.۳ آموزش و پرورش
۱۱ بهداشت و درمان۱۲ ترابری
۱۲.۱ فرودگاه۱۲.۲ قطار شهری۱۲.۳ اتوبوس شهری۱۲.۴ تاکسی۱۲.۵ پایانه‌ها
۱۳ فضای سبز۱۴ امکانات فرهنگی
۱۴.۱ نشریه‌ها۱۴.۲ سینماها و سالن‌های نمایش۱۴.۳ نگارخانه‌ها۱۴.۴ کتابخانه‌ها و سالن مطالعه
۱۵ مکانهای مذهبی
۱۵.۱ مسجدها۱۵.۲ حسینیه‌ها۱۵.۳ خانقاه‌ها۱۵.۴ امام‌زاده‌ها۱۵.۵ کلیساها۱۵.۶ کنیسه‌ها۱۵.۷ گورستان‌ها
۱۵.۷.۱ آرامگاه‌های علماء و اولیاء۱۵.۷.۲ کلستان شهدا
۱۶ امکانات ورزشی
۱۶.۱ استادیوم ورزشی۱۶.۲ زمین چمن۱۶.۳ سالن سرپوشیده۱۶.۴ سایر ورزش‌ها
۱۷ غذاهای سنتی۱۸ ره‌آورد شهر۱۹ شهرهای خواهر خوانده۲۰ امنیت۲۱ جستارهای وابسته۲۲ پانویس۲۳ پیوند به بیرون
پیرامون واژه
نوشتار اصلی: پیشینهٔ نام اصفهان
از روزگاران کهن تا کنون به نام‌های: الیهودیه (که وجه تسمیه الیهودیه
آن بود که در زمان بخت نصر، یهودیان را از بابل کوچ داده و در این مکان
ساکن کرده بودند)[۱۰]،
صفاهان، صفویان، پارتاک، پارک، پاری، پاریتاکن، پرتیکان، جی، رشورجی،
سپاهان، سپانه، شهرستان، صفاهان، صفاهون، گابا، گابیان، گابیه، گبی، گی و
نصف جهان سرشناس بوده‌است.[۱۱]پس از فتح توسط اعراب مسلمان و چون در عربی حرف «پ» وجود نداشته بمرور زمان با لهجه و حرف «ص» بصورت «اصفهان» تلفظ گردید.
بیشتر نویسندگان بر این باورند که چون این ناحیه پیش از اسلام، به ویژه در دوران ساسانیان، مرکز گردآمدن سپاه بود و سپاهیان مناطق جنوبی ایران، مانند بختیاری، فارس، خوزستان، سیستان و... در این ناحیه گرد آمده و به سوی محل نبرد حرکت می‌کردند، آنجا را «اسپهان» گفته، سپس عربی شده و به صورت «اصفهان» درآمده‌است.[۱۲]
این شهرنام‌های کهن‌تری هم دارد که با نام کنونی آن، هیچ‌گونه پیوندی ندارد، مانند: گابیان، گابیه، جی، گبی، گی، گابا.[۱۲]
برخی اصفهان را معرب (عربی شده) اسپهان یا سپاهان می‌نامند به معنی
جایگاه سپاه. شاید در ایران باستان این شهر محل تجمع سپاه بوده گه این چنین
نامیده شده‌است.[۱۳]
زمانی که کورش بزرگ بابل را گرفت و یهودیان رااز اسارت نبوکدنصر شاه
بابل،نجات داد شماری از آن ها به ایران آمدند و در این منطقه که به
دارالیهودیه نامگذاری شد اسکان یافتند.
تاریخچه
منطقه تاریخی شهر اصفهان، نقشه تطبیقی امروزی با نقشه پاسکال کوست در سال ۱۲۲۰ شمسی.
پابرجا
آسیب
نابود
۱
پل بابا رکن‌الدین [خواجو]
۲
آب‌گذر [پل جوبی]
۳
پل الله‌وردی خان [۳۳پل]
۲۱
میدان شاه
۲۲
مسجد شاه
۲۳
مسجد شیخ لطف‌الله
۲۴
عالی‌قاپو درب جلویی
۲۵
نقاره‌خانه [سردر قیصریه]
۲۶
گنبد بازار خیاط‌ها
۲۷
بازار مسگرها
۲۸
حمام عمومی [خسروآقا]
۲۹
کاخ کوچک چهارباغ
۳۰
کاخ چهلستون
۳۱
کاخ نارنجستان
۳۲
پاویون هشت بهشت
۳۳
بازارِ
کاروانسرای مدرسه شاه
[امروزه بازار هنر]
۳۴
مدرسه شاه سلطان حسین
(امروزه مدرسه چهارباغ یا
مدرسه علمیه امام صادق)
۳۵
کاروانسرا[ی شاه سلطان
حسین](هتل‌عباسی‌کنونی)
۳۶
خیابان چهارباغ بزرگ
۳۷
کوشک‌ها
۳۸
پاویون آیینه‌خانه
۳۹
کاخ‌شاه [کاخ هفت‌دست]
۴۰
_-_[چهارباغ خواجو]
در طول تاریخ به آسانی نمی‌توان رد شهر اصفهان را به طور پیوسته دنبال
نمود. هر چند اصفهان در مرکز فلات ایران قرار داشت. به علت آن که در دوران
پیش از اسلام گرانیگاه شاهنشاهی‌های هخامنشی تا ساسانی، قلمرو غربی این
شاهنشاهی‌ها و به ویژه میان‌رودان
بود، این شهر در کانون توجه این دودمان‌ها قرار نداشت. در طول تاریخ تا
دوران اسلامی می‌توان در محل فعلی شهر اصفهان ردپای شهرهای مختلفی تحت
نام‌های مختلف، محل‌های مختلف و حتی مردمان متفاوتی را پی‌گیری نمود.[۱۴]
در دوران ساسانیان به دستور یزدگرد اول یک پادگان نظامی احتیاطی برای
آموزش و اعزام نیروی کمکی احداث گردید - بغیر از این پادگان نیز سه مرکز
نظامی در (مرو) و (گرگان) و (تیسفون) نیز بوجود آمده بود. این مراکز دارای
نیروی ثابت بوده و فقط «سپاهان» برای تعلیم و اعزام نیروی کمکی پیش بینی
شده بود.
اصفهان کنونی در قدیم گابای (جی) نام داشت و در آغاز مرکز قبیله پَرِتاکِن[۱۵] (که نام فریدن از آن به‌جا مانده) بوده‌است.[۱۶]
چهارباغ عباسی
پارتاکن یکی از قبایل بختیاری باستان بوده و در فریدن کنونی که در حال
حاضر بخشی از آن بختیاری نشین است سکونت داشته اند و فریدن در زمان رضاشاه
از استان بختیاری جداشد و ضمیمه اصفهان گردید.بنابراین نباید نام پارتیکن
را جزو پیشینه اصفهان ذکرنمود. به نظر می‌آید نام اسپهان (به معنی جایگاه
ارتش) از روزگار ساسانیان به بعد جایگزین نام گی شده‌باشد. آن‌گونه که در
سرگذشت‌نامه‌ها آمده، سواره‌نظام ساسانی به هنگام صلح در سبزه‌زارهای
پیرامون اسپهان به‌ویژه در بخش غربی این شهر تا دامنه‌های کوه‌ها و سرچشمهٔ
زایندهرود استقرار می‌یافت.[۱۷] اسپهان از آنجا که ولیعهدنشین ساسانیان بود امتیازی نسبت به شهرهای ایران آن زمان به‌دست آورد.[۱۷] در زمان ساسانیان گاه اسپهان و گاه ارمنستان ولیعهدنشین شاهنشاهی ایران بود ولی اسپهان این امتیاز دیگر را نیز داشت که نشیمن‌گاه و قلمرو نفوذ واسپوهران یا اعضای هفت خانواده بزرگ ایرانی صاحب نفوذ در پادشاهی نیز بود.[۱۸]
هر چند در دوران اسلامی منطقه جغرافیایی اطراف شهر نام اَسپاهان که نام
تقسیم بندی حکومتی زمان ساسانیان بوده‌است را حفظ کرده‌است. در هنگام حمله اسکندر مقدونی به ایران، این شهر مرکز گابیوها[۱۹] بوده‌است و از آن تحت عنوان گابای یا تابای[۲۰] نام برده شده‌است.[۱۴]
سده‌های نخست اسلامی
در سده‌های آغازین اسلامی، منابع اسلامی از دو شهر در مکان فعلی شهر اصفهان نام می‌برند؛ شهری بنام جَی در مکان فعلی محله جی و دیگری شهری در سه کیلومتری غرب جی با نام یهودیه که جمعیتی قابل توجه از یهودیان را در خود جای داده بود.[۱۴] نام جی بعدها به شهرستان و تغییر پیدا کرد و از یهودیه با عنوان جهودستان نیز یاد شده‌است.[۲۱]
عرب‌ها اسپهان را در سال ۲۳ هجری تصرف کردند و این شهر نیز مانند دیگر
شهرهای ایران تا آغاز سدهٔ چهارم هجری زیر سلطهٔ اعراب قرار داشت. در زمان خلیفه منصور عباسی در دهکدهٔ خشینان (احمدآباد امروزی) کاخی بزرگ بنا شد و بارویی به گرد شهر اصفهان کشیده‌شد و خشینان به جویباره (یهودیه) پیوسته‌شد.[۲۲]
دیلمیان
در سال ۳۱۹ ه. ق. مردآویج زیاری با سپاهش از گیلان، اصفهان را آزاد کرد و این شهر را به پایتختی برگزید و جشن سده را با شکوه بسیار در این شهر برپا کرد.[۲۳] در سال ۳۲۷ قمری این شهر به دست رکن‌الدوله دیلمی افتاد که وی نیز اصفهان را پایتخت خود قرار داد. پس از آن شهر اصفهان پیشرفت پیشین خود را بازیافت و کانون گرد هم آمدن دانشوران و سرایندگان شد.[۲۲]
دوره سلجوقی
نمای درونی مقبره خواجه نظام‌الملک، اصفهان
در بهار ۴۴۲ هجری قمری طغرل سلجوقی اصفهان را پس از یک محاصره طولانی و ویرانگر گشود. البته شهر به زودی به تدبیر ابولفتح مظفر نیشابوری که از طرف طغرل به حکومت اصفهان منسوب شده بود، بازسازی شد، ۵۰۰،۰۰۰ دینار
خرج ساخت بناها شد و سه سال از مردم هیچ مالیاتی گرفته نشد. توسعهٔ سریع
شهری، مردمی که در جریان درگیری‌ها گریخته بودند را دوباره به شهر
کشاند،همچنین طغرل پایتخت حکومتش را از ری به اصفهان منتقل کرد. گسترش شهر در زمان آلب ارسلان نیز ادامه یافت، اما در دوران ملکشاه و وزیر باتدبیرش خواجه نظام الملک طوسی بود که شهر به اوج شکوهش رسید به طوری که جمعیت شهر دو برابر شد و بناهای بسیاری در آن ساخته شد.[۲۴]
دوره صفوی
در سال ۱۰۰۶ هجری قمری شاه عباس صفوی پایتخت صفویه را از قزوین به اصفهان منتقل کرد، مولف عالم آرای عباسی سبب این انتقال را علاقه شاه عباس به طبیعت اصفهان می‌داند. دوری از مرزها، کاهش دادن قدرت قزلباشان، بهبود تجارت و ترس شاه عباس از پیشگویی منجمانی که ماندنش را در قزوین
برای جانش خطرناک دانسته بودند از دیگر دلایل ذکر شده برای این انتقال
است. گزیدن اصفهان به عنوان پایخت توسط شاه عباس، نتایج مثبتی برای این شهر
به بار آورد، مسجدها، آب انبارها و کاروانسراهای بسیاری در شهر ساخته شد، به ابتکار شیخ بهایی شبکه‌های کامل ارتباطی و آبیاری پدید آمد و با بنیان نهادن شهر بازرگانی نجف آباد در چند کیلومتری غرب اصفهان برای تهیه آذوقه شهر، زیربنای زراعی استواری برای پایتخت جدید پدید آمد.[۲۵]
«اصفهان در روزگار شاه عباس اول تا مرگ شاه عباس دوم برتر از همه‌ی شهرهای خاورزمین بوده است. در این روزگار، با افزوده شدن کوی‌های (:محلات) چهارگانه‌ی (عباس‌آباد، جلفا، گبرآباد و اسپهان) نمای پایتخت صفوی از قسطنطنیه هم بزرگ‌تر و زیباتر بود.»[۲۶][۲۷]
دوره انقلاب اسلامی و پس از آن
در ۱۴ مرداد ۱۳۵۷ تظاهرکنندگان اصفهانی که برای هفتم کشته شدگان حادثه مشهد به خیابانها آمده بودند و البته برخی شان نیز مسلح بودند بیشتر قسمت‌های شهر را به تصرف درآورند و آیت الله خادمی را که چندی پیش از آن بازداشت شده بود آزاد کردند، ناآرامی‌های دو روزه اصفهان با اعلام حکومت نظامی توسط دولت و با هجوم نیروهای ارتش
که به کشته شدن بیش از صد تظاهر کننده انجامید، پایان یافت. این نخستین
بار از سال ۱۳۳۲ بود که در مرکز یک استان حکومت نظامی اعلام می‌شد.[۲۸]
معماری
پیش از اسلام
از دوره قبل از اسلام، چیزی به جز بقایای آتشکده‌ای در کوه آتشگاه، اکتشافات اندکی در تپه اشرف و همچنین پل شهرستان (متعلق به دوران ساسانیان) بجا نمانده‌است که از میان آن سه، تنها بنای برپا و برجا پل شهرستان است.
بیشتر آثار تاریخی بجا مانده در مربوط به دورهٔ اسلامی است. آثاری از
تمامی دوره‌های تاریخی پس از اسلام بجا مانده‌است اما بویژه آثار دو دوره
باشکوه از تاریخ اصفهان یعنی دورهٔ سلجوقی و دورهٔ صفوی برجستگی ویژه‌ای دارد، که هر کدام دارای ویژگی‌ها و سبک معماری یگانه خود است.
سلجوقیان
معماری سلجوقیان - که بویژه در مسجد جامع نمود می‌یابد - ساده و بی‌پیرایه اما با ظرافت فراوان است. از ویژگیهای دیگر معماری این دوره سکوت
و درونگرایی به دور از هر گونه جلوه‌گری آن است. بجای آنکه بیننده تحت
تأثیر آنی آن قرار گیرد، آرام آرام زیبائی و عظمت اسرار آمیز آن را در جای
خود احساس می‌کند. برخلاف معماری و هنر دوره صفوی که توجه به جلوه‌های رنگ و
نور و چشمگیری و درخشندگی از ویژگیهای آن است. آرامگاه ملکشاه و سلطان سنجر و خواجه نظام الملک
از آثار تاریخی این دوره در شهر اصفهان می‌باشد. یکی از قدیمی ترین شهرهای
اصفهان شهر گز در ۱۰ کیلومتری اصفهان است یکی از آثار مهم باقی مانده در
این شهر مسجد جامع شر مربوط به دوره سلجوقیان است.
صفویان
میدان نقش جهان که معماری دوران صفویان در آن کاملا نمایان است.
در سال ۱۰۰۰ هجری قمری بدستور شاه عباس اول پایتخت صفویان به اصفهان
انتقال یافت دراین زمان جمعیت اصفهان به یک میلیون نفر رسید وبه شدت از نظر
مراکز تجاری وفرهنگی ترقی نمود.[۲۹]عصر
صفوی، عصر کمال و شکوفایی نبوغ معماری و شهرسازی در ایران است. هنرمندان
شهر جلفای آذربایجان اوج شکوه معماری ایران را در اصفهان به نمایش گذاشتند.
زیباترین و با شکوه‌ترین آثار معماری ایران در همین دوره، توسط معماران خلاق و هنرمندی چون محمدرضا و علی اکبر اصفهانی آفریده شد. در زمان شاه عباس اول صفوی پایتخت از قزوین به اصفهان منتقل شد. اصفهان در مرکز امپراتوری صفوی قرار داشت و نسبت به قزوین به خراسان نزدیک تر بود. موقعیت جفرافیایی این شهر موجب افزایش سرعت عکس‌العمل شاه در مقابل تهدیدات ازبکان و عثمانیان بود. شاه عباس بدون ایجاد تفییرات عمده در بخش قدیمی شهر، بخش‌های جدیدی را به آن افزود. میدان نقش جهان، دولتخانه و خیابان چهارباغ در کنار بخش‌های قدیمی شهر ساخته شدند.
از ویژگیهای مهم در شیوهٔ معماری این دوره، علاوه بر استحکام و زیبایی
ساختار، درخشش بیان است. در آثار این دوره تابش رنگ و نور، و جذابیت سطوح و
شکوه چشمگیر آنها، احساس زیبائی خیره کننده‌ای در بیننده ایجاد می‌کند و
طنین رنگها و سطوح مکرر کاشیهای درخشان به منظره‌ای شفاف، مجرد و روحانی
تبدیل می‌شود.
معماری این دوره از لحاظ وسعت و کارآیی، بسیار متنوع است و در تمامی
ابعاد حیات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی مردم حضوری زنده و پویا دارد.
باشکوه‌ترین مساجد، عظیمترین میدانها، زیباترین پلها و خیابانها، بزرگترین
بازارها، مدرسه‌ها، و کاروانسراها در این عصر ساخته شد. و همه در نوع خود
در اوج کمال هنری، استحکام و کارآیی و بعضی چنان باشکوه و زیبا و کامل، که
گاهی نمی‌توان باور کرد که انسانی ناچیز آن را پدید آورده باشد.
مسجد امام واقع در میدان نقش جهان از زوایه‌ای دیگر
جغرافیا
موقعیت جغرافیایی
اصفهان در ۴۳۵ کیلومتری تهران و در جنوب این شهر قرار دارد. شهر اصفهان
دارای طول جغرافیایی ۵۱ درجه و ۳۹دقیقه و ۴۰ ثانیه شرقی و عرض جغرافیایی ۳۲
درجه و ۳۸ دقیقه و ۳۰ ثانیه شمالی می‌باشد. محدوده شهری آن به چهارده
منطقه شهری تقسیم می‌شود و در خارج از محدوده شهری نیز از غرب به سمت خمینی شهر و نجف آباد، از جنوب کوه صفه و سپاهان شهر، از سمت شمال به شاهین شهر و از شرق نیز به منطقه بیابانی منتهی می‌شود.[۳۰]
اردستان
خورزوق و دولت آباد
شاهین شهر
خوراسگان
خمینی شهر
اصفهان
بهارستان
کوه صفه
درچه‌پیاز
سطح شهر از سطح عمومی دریاها حدود ۱۵۷۰ متر ارتفاع دارد و در قسمت شمالی
و شرقی به کویر محدود می‌گردد و در قسمت غربی و جنوبی نیز به سلسله
کوههای زاگرس منتهی می‌شود. کوهستان کرکس در پنجاه کیلومتری شمال اصفهان و
زرد کوه زاگرس در جنوب غربی آن قرار دارد. وجود آبهایی همانند زاینده رود
که از کوههای زاگرس به ویژه زردکوه سرچشمه گرفته دلیل پیدایش این شهر
می‌باشد. شهر اصفهان بر روی دشتی به نسبت هموار با شیبی در حدود ۲ درصد و
به طرف شمال شرقی بنا گردیده‌است. [۳۱] در طی سده‌های گذشته نیز به سبب وجود آب فراوانتر و آلودگی کمتر در سمت جنوب غربی توسعه بیشتری یافته‌است.
آب و هوا
اصفهان
نمودار آب و هوا (راهنما)
ژ
ف
م
آ
م
ژ
ژ
آ
س
اُ
ن
د
۲۰
۱۰
۳−
۱۰
۱۶
۰
۴
۲۴
۷
۰
۳۱
۱۲
۰
۳۵
۱۷
۱
۳۶
۱۸
۱
۳۳
۱۶
۹
۲۸
۱۱
۱۹
۲۲
۷
۱۸
۱۷
۱
۱۴
۱۲
۳−
۱۷
۸
۵−
میانگین بالاترین و پایین ترین دما به مقیاس سانتیگراد
بارندگی به مقیاس میلی‌متر
[نمایش]مقیاس فارنهایت و اینچ
این شهر در منطقه‌ای نیمه کویری
در مرکز ایران و در کنار زایندهرود قرار گرفته که از کوههای مرکزی ایران
سرچشمه می‌گیردو به باتلاق گاوخونی می‌ریزد و از مراکز گردشگری، فرهنگی و
اقتصادی ایران محسوب می‌شود. زایندهرود بزرگترین رود فلات مرکزی ایران از
کوههای مرکزی ایران سرچشمه گرفته و از میان اصفهان می‌گذرد. همچنین جنگل
ناژوان از مناطق خوش آب و هوای حاشیه زایندهرود می‌باشد، از دیگرمناطق
طبیعی قابل گشت و گذار اصفهان می‌توان به کوه کلاه قاضی و کوه صفه اشاره نمود. منطقه کلاه قاضی یک پارک ملی است با نام پارک ملی کلاه قاضی که محل زیست جانوران زیادی مانند کل، پازن، بز، آهو، و عقاب است.
اقلیم شهر اصفهان در شمال و شرق از منطقه کویری تاثیر گرفته و در جنوب
به جهت وجود کوه صفه از هوای خنک تری بهره‌مند است. آب و هوای اصفهان به
طور کلی معتدل و خشک است و مقدار بارش باران و برف به نسبت کمی دارد.
حداکثر درجه حرارت در تابستان ۴۰ درجه سانتیگراد است که تابستانهایی گرم و
خشک را می‌سازد.
جمعیت‌شناسی
نوشتار اصلی: جمعیت‌شناسی اصفهان
جمعیت این شهر در سال ۱۳۸۵ بالغ بر ۱٬۵۸۳٬۶۰۹ تن برآورد شده‌است. در سال
1390 طبق آمار رسمی کشور، جمعیت این شهر ۱،۷۵۶،۱۲۶ برآورد شده است. اصفهان
از دیرباز از مهمترین مراکز شهرنشینی در فلات ایران
به شمار می‌رفته‌است. در ۵ دیماه ۱۳۱۹ در زمان رضاشاه برای اولین بار در
ایران به سبک اروپای در اصفهان از مردم سرشماری بعمل آمد و ۲۰۴ هزار و ۶۰۰
تن را ساکن شهر اصفهان گزارش کردند.
زبان
نوشتار اصلی: لهجه اصفهانی
نوشتار اصلی: گویش کلیمیان اصفهان
مردم اصفهان به زبان فارسی و لهجه اصفهانی صحبت می‌کنند. از ویژگیهای لهجه اصفهانی اضافه کردن حرف «س» به آخر واژگان می‌باشد، که به جای واژه «است» استفاده می‌شود. همچنین ارامنه اصفهان نیز به زبان ارمنی سخن می‌گویند.
دین
کلیسای وانک
دین اسلام و مذهب تشیع دین و مذهب رسمی اصفهان است ولی از سده‌های پیش ارامنه، یهودیان و سایر اقلیتهای مذهبی نیز در شهر زندگی می‌کرده‌اند. جلفا
که در جنوب اصفهان قرار گرفته منطقه‌ای است که بیشتر ارمنی نشین می‌باشد و
از منطقه‌های خوب شهر نیز قلمداد می‌شود. اصفهان شهری است که اسلام به
صورت تدریجی و آرام آرام به رضا و رغبت از سوی مردم اصفهان پذیرفته شد. یکی
از صحابه رسول خدا و از شیعیان امام علی(ع) به نام «عبدالله بن بریر
خزاعی» اسلام و را به اصفهان آورد.[۳۲]
ورود مذهب تشیع به این شهر در طی چندین دوره زمانی صورت گرفته که مهمترین
آن عبارتنداز: هجرت ابن هلال ثقفی از کوفه به این شهر، اقامت و تبلیغ صاحب
بن عباد وزیر آل بویه در این شهر، هجرت تبلیغی علامه حلی و شاگردانش به
همراهی و حمایت الجایتو (شاه خدا بتده) پادشاه شیعه مغول,و در آخرین دوره
در دوره صفویه و هجرت علمای جبل عامل به این شهر، بافت شیعی این شهر به
نقطه تکامل رسید.
یهودیان اصفهان از قدیمی ترین اهالی این شهر می‌باشند که در گذشته در محله جویباره (اصفهان) ساکن بوده‌اند ولی اکنون بیشترشان به خارج کشور مهاجرت کرده‌اند، معدود یهودی‌های باقی مانده هم بیشتر در خیابان فردوسی ساکن هستند.
«در اصفهان، ارامنه و دیگر شاخه‌های مسیحی، زرتشتیان، بانیان-هندوهای تاجرپیشه- و یهودیان
زندگی می‌کردند. اصفهان در جایگاه یک پایتخت و با کوفایی سیاسی، اقتصادی و
فرهنگی که در روند تاریخی خود داشت، همواره کانون نگرش اقلیت‌ها بود.»[۳۳][۳۴]
نظرسنجی سال ۱۳۸۹
طی پژوهشی که شرکت پژوهشگران خبره پارس به سفارش شورای فرهنگ عمومی
در سال ۸۹ انجام داد و براساس یک بررسی میدانی و یک جامعه آماری از میان
ساکنان ۲۸۸ شهر و حدود ۱۴۰۰ روستای سراسر کشور، درصد اقوامی که در این نظر
سنجی نمونه گیری شد در اصفهان به قرار زیر بود:[۳۵]
اقوام کلانشهر اصفهان
قومیت
درصد
فارس
۸۷٫۳٪
ترک
۶٫۲٪
لر
۳٫۰٪
سایر
۲٫۷٪
کرد
۰٫۸٪
جاهای دیدنی
اصفهان سرشار از آثار هنری و تاریخی است که میدان نقش‌جهان، مسجد امام، سی و سه پل ، پل خواجو، پل مارنان، مسجد جامع، مسجد سیّد، مسجد شیخ لطف الله، منار جنبان، برج کبوترخانه، گذر چهارباغ عباسی، سبزه میدان، کاخ چهلستون، آتشگاه اصفهان، کاخ عالی‌قاپو، کاخ هشت بهشت، کلیسای وانک، حمام علیقلی آقا، مدرسه چهارباغ و هتل عباسی خانه خان (خوراسگان)، امام زاده ابو العباس (خوراسگان)از بارزترین آنها هستند.[۳۶][۳۷][۱۲][۳۸]
موزه‌ها
اصفهان به جهت داشتن موزه‌های مختلف و با ارزش مشهور است که از آن میان می‌توان به موزه‌های زیر اشاره نمود.[۳۹]
گنجینه هنرهای تزئینی و هنرهای معاصر اصفهانموزه صنایع دستی و هنرهای سنتی اصفهانکاخ موزه چهل ستونموزه کلیسای وانکموزه تاریخ طبیعی اصفهانموزه علوم و فنون آموزش پرورش اصفهانموزه آب اصفهانموزه شهدای اصفهانگنجینه سنگ نوشته‌های تخت فولادباغ موزه پروانه‌ها
بناها و مکانهای تاریخی
پل‌های تاریخی
سی و سه پل
پل چوبی، پل شهرستان، پل مارنان، سی و سه پل یا پل الله وردیخان و پل خواجو و پل زمان خان [۴۰]
بازارهای تاریخی
بازار اصفهان، بازار قیصریه اصفهان یا بازار صفویه یا بازار سلطانی، بازار شاهی یا بازارچه بلند بازار دردشت، بازار بیدآباد، بازار ریسمان، بازار غاز، بازارهای معروفی اطراف میدان نقش‌جهان: بازار مسگرها، بازار هنر، بازار ترکش‌دوزها، بازار کلاهدوزها، بازار لواف‌ها و بازار آهنگرها[۴۱]
مسجدهای تاریخی[۴۲][۴۳][۴۴]
مسجد جامع کوله پارچهمسجد علیمسجد اماممسجد حکیممسجد جامعمسجد حاج محمد جعفرآباده‌ایمسجد علیقلی‌آقامسجد قطبیهمسجد ایلچی
مسجد آقا نورمسجد رکن الملکمسجد سیدمسجد رحیم خانمسجد صفامسجد ذوالفقارمسجد خان
مسجد شیخ لطف اللهمسجد مصریمسجد جمعهمسجد لنبانمسجد مقصودبیک
مسجد امام-نقش جهان
خانه‌های قدیمی اصفهان
به علت وجود بافت قدیمی و معماری زیبای شهر اصفهان، خانه‌های قدیمی
بسیاری در این شهر وجود دارد. برخی از این خانه‌ها امروزه توسط میراث
فرهنگی بازسازی شده و بصورت موزه درآمده‌است. همچنین برخی از این سراهای
قدیمی با تغییر کاربری در حال استفاده می‌باشد. تالار تیموری (موزه تاریخ ملی) به عنوان موزه تاریخ ملی، توحیدخانه به عنوان دانشکده معماری دانشگاه هنر اصفهان و عمارت رکیب خانه به عنوان موزه هنرهای معاصر اصفهان مورد استفاده و بهره برداری است. خانه‌های: حاج رسولی‌ها، شیخ الاسلام، خانه مشروطه، حاج مصورالملکی، یداللهی، قدسی، خانه نیلفروشان، مجتهدزاده، حقیقی، داوید(داود)، سوکیاس، مارتا پیترز، پطروس، سرتیپی، منعمیان، وثیق انصاری، بهشتیان، اعلم و قزوینی‌ها از خانه‌های قدیمی و دیدنی اصفهان می‌باشد. [۴۵]
همچنین بتازگی بدست زوجی ایرانی و غیر اصفهانی خریداری و بازسازی شده که
باعث حفظ و بقای آن گشته‌است. این خانه دارای سابقه‌ای پانصد ساله می‌باشد
که ابتدا به عمه شاه عباس تعلق داشته‌است. [۴۶] موقعیت این اثر تاریخی در نزدیکی مسجد جامع اصفهان و حمام شیخ بهایی است که در مرکز بافت تاریخی شهر قرار گرفته‌است. [۴۷]
روز و نماد اصفهان
نگاره تاریخی منقوش بر کاشی کاری‌های سردر قیصریه که با اقتباس از صورت فلکی برج قوس (آذر) طراحی شده‌است، به عنوان نماد اصفهان شناخته شده‌است.
در بهمن‌ماه سال ۱۳۸۳ پس از پیشنهاد گزینش روز اصفهان از سوی دکتر شاهین
سپنتا و استقبال برخی از سازمان‌های غیردولتی اصفهان از این پیشنهاد،
تلاشی برای گزینش روز اصفهان آغاز شد. در اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۴ پس از
فراخوان «هم اندیشی برای نام گذاری روز نکوداشت اصفهان» روز «یکم آذرماه»
هر سال از سوی بیش از ۳۰ نفر از اصفهان شناسان به عنوان «روز نکوداشت
اصفهان» گزینش و تصویب شد و بر اساس پیشنهاد دکتر لطف الله هنرفر نگاره
تاریخی منقوش بر کاشی کاری‌های سردر قیصریه
اصفهان را که با اقتباس از صورت فلکی برج قوس (آذر ماه) طراحی شده‌است، به
عنوان نماد اصفهان برگزیدند. دلیل انتخاب آنها این بود که بر اساس مستندات
تاریخی زایچه شهر اصفهان در ماه آذر (قوس) است.[۴۸][۴۹][۵۰]
در متن بیان نامه مصوب اصفهان شناسان آمده‌است:
«... از آنجا که احداث باروی حفاظتی یا حصار بزرگ اصفهان به منظور تضمین امنیت شهر تاریخی اصفهان در دوران دیلمیان و در زمان رکن‌الدوله دیلمی
(۲۹۲ - ۳۶۶ هجری قمری) صورت گرفت و برپایی این باروی امنیتی به عنوان نقطه
عطفی در تاریخ اصفهان شناخته می‌شود، یاد روز آن رویداد تاریخی از این روی
شایسته تر از دیگر پیشنهادها است. همچنین چون در آن زمان برپایی باروی
بزرگ اصفهان بر بنیان زایچه این شهر در آذر ماه (برج قوس) صورت گرفت، لذا
روز یکم آذرماه هر سال (مطابق با ۲۲ نوامبر) به عنوان روز نکوداشت اصفهان
برگزیده می‌شود. همچنین نگاره تاریخی منقوش بر کاشی‌کاری‌های سردر بازار قیصریه اصفهان که با اقتباس از صورت فلکی برج قوس
(آذر ماه) و با محتوایی متعالی طراحی شده‌است، به عنوان نماد این روز
گزیده شد.» از آن سال تاکنون، هرساله سازمان‌های مردم نهاد اصفهان و
سازمان‌های دانشجویی دانشگاههای اصفهان یکم آذرماه را به عنوان روز اصفهان
و هفته اصفهان را از یکم تا هفتم آذرماه گرامی می‌دارند. انجمن دوستداران
اصفهان نیز شعار «اصفهان برای همیشه، برای همه» را به عنوان آرمان مشترک
همه دوستداران اصفهان برگزیده‌است که بر پوسترهای روز اصفهان به چشم
می‌خورد.
برخی نیز سوم اردیبهشت را به عنوان زادروز شیخ بهایی،
روز اصفهان می‌دانند در حالی که او در روز ۲۶ ذیحجه سال ۹۵۳هجری قمری
برابر با ۸ اسفندماه سال ۹۲۵هجری شمسی متولد شده‌است ولی در تقویم رسمی
کشور سوم اردیبهشت، روز شیخ بهایی نام گرفته و اخیرا نیز این روز، روز ملی
کارآفرینی نامیده شده‌است.[۵۱]
فروش و تولید صنایع دستی
فرش اصفهانی ساخته شده از پنبه ابريشم و فلز متعلق به سده هجدهم میلادی
مشاهیر
حسینعلی منتظری (فقیه و مرجع تقلید شیعه قرن چهاردهم)علی بن سهل (عارف و زاهد به نام قرن سوم هجری)علامه محمد ابراهیم کلباسی (فقیه و مرجع تقلید شیعه قرن سیزدهم هجری)جلال‌الدین همایی (فقیه و شاعر)هاتف اصفهانی (عارف و شاعر)محمود فرشچیان (نقاش و مینیاتوریست)رضا ارحام صدر (بازیگر تئاتر)جلیل شهناز (موسیقدان و نوازنده تار)حسن کسائی (نوازنده نی)جلال‌الدین تاج (خواننده)حسام‌الدین سراج (خواننده)علیرضا افتخاری (خواننده)نشاط اصفهانی (شاعر)اسماعیل آذر (ادیب و استاد دانشگاه)غلامحسین ابراهیمی دینانی (مجتهد و فیلسوف)پروین دولت‌آبادی (شاعر)محمدعلی جمال‌زاده (نویسنده و ادیب و روشنفکر)مشتاق اصفهانی (ادیب)حافظ ابونعیم اصفهانی (محدث)صغیر اصفهانی (شاعر)صائب تبریزی (شاعر)یحیی تارساز (هوانس آبکاریان-استاد ساخت تار)جلال الدین طاهری (مجتهد و امام جمعه فقید اصفهان)نصرالله معین (خواننده)
صنعت و اقتصاد
قلمزنی از صنایع دستی مهم اصفهان می‌باشد. قوری و سماور قلمزنی در میدان نقش جهان (امام خمینی) اصفهان
اقتصاد سنتی استان مبتنی بر صنایع دستی چون قالی بافی، ابریشم بافی، قلمزنی، منبت کاری، زری بافی، خاتم کاری، ملیله دوزی، مینیاتور، سفالگری، میناکاری، فلزکاری،
فیروزه کوبی، نقره سازی، کاشی سازی، قلمکاری و پولک دوزی از صنایع زیبای
اصفهان است که امروزه رونق خوبی نیز در بخش جهانگردی دارد. صنایع بزرگی چون
ذوب آهن، مجتمع فولاد مبارکه، پالایشگاه، پلی اکریل و همچنین کارخانه جات متعدد سرامیک
و کاشی سازی و معادن سنگ و سنگبری از علل صنعتی شدن و اقتصاد قوی استان
محسوب می‌شود. از صنایع دیگر استان که می‌توان فهرست وار به برخی اشاره
نمود: ظروف چینی، سرامیک، تولید لوازم خانگی، کارخانه تولید سیمان، ورق موجدار، صنایع خودروسازی، صنایع نظامی، صنایع هواپیماسازی، ساخت لوازم و تاسیسات گازی، صنایع مواد غذایی، فرآورده‌های لبنی، ریسندگی، نساجی و …می باشند.
حوزه های علمیه
در اصفهان از قدیم و از بدو ورود اسلام و تشیع، حوزه های علمیه شکل گرفت
و در ادواز مختلف حکومتهای اسلامی، دچار فراز و فرودهایی بوده است اما
مهمترین دوره و اوج آن مربوط به دوره صفویه بوده است که با هجرت دانشمندان
شیعه از لبنان و دیگر مناطق، این شهر مرکزیت علمی در همه زمینه ها پیدا
نموده و می توان این دوره را یکی از دوره های طلایی و تمدن پیشرفته شیعه
تلقی نمود در این دوره محقق کرکی عاملی به عنوان بزرگ فقیه و دانشمند شیعه
در دربار، به عنوان مشاور اعظم و پس از او شیخ بهایی و سپس علامه مجلسی نقش
والایی را در شکل گیری این تمدن شیعی ایفا نمودند. در این دوره تمدن شیعه
شیخ بهایی با برخورداری از تخصص در بیشتر علوم زمان خود و مهندسی فوق
العاده، مدیریت علمی این تمدن با شکوه را بر عهده گرفته و اصفهان در زمینه
کشاورزی و صنعت و معماری و هنر و مرکزیت پیدا کردن سرآمد شهرهای اسلامی شد.
حوزهای علمیه در این شهر نقش والای خود را ایفا نمودند و مدرسه های بزرگی
در این شهر با معماری زیبای اسلامی شکل گرفت مانند مدرسه چهار باغ، مدرسه
صدر، مدرسه نیم آور، مدرسه صدر خواجو، مدرسه ملاعبد الله، مدرسه جده بزرگ و
مدرسه جده کوچک و... در دوره صفویه در این شهر جریانهای علمی بزرگی در
زمینه دانش فقه و حدیث و تفسیر و فلسفه در این شهر شکل گرفت که آثار و
تالیفات این دوره مهمترین کتب علمی امروزه در حوزه های علمیه به حساب می
آید. دایرة المعارف بزرگ بحارالانوار مهمترین کتاب شیعه محصول این دوره و
تالیف علامه مجلسی می باشد.
پس از انتقال مرکزیت علمی حوزهای دینی از این شهر به کربلا و نجف، حوزه
های علمی این شهر پویایی خود را حفظ نموده و خاندانهای علمی بزرگی در این
شهر شکل گرفت که این حیات علمی تا به امروز در اصفهان ادامه پیدا کرده و
امروزه هم حوزه علمیه اصفهان پس از قم در کنار حوزه مشهد یکی از یزرگترین
مراکز علمی جهان تشیع به حساب می آید.
دانشگاهها
اصفهان به عنوان یکی از شهرهای علمی ایران نقش مهمی در تولید و آموزش علم در ایران دارد. دانشگاه هنر اصفهان، دانشگاه اصفهان، دانشگاه صنعتی اصفهان،دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، دانشگاه غیر انتفاعی شهید اشرفی اصفهانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر مجلسی و دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان از دانشگاههای مهم اصفهان می‌باشند.
آموزش و پرورش
اصفهان دارای شش ناحیه آموزشی است که آموزش مدرسه‌های کودکستان، پیش‌دبستانی (آمادگی)، دبستان، راهنمایی، دبیرستان، هنرستان و پیش‌دانشگاهی را هدایت و نظارت می‌کنند. هنرستان هنرهای زیبا از مهمترین مرکزهای آموزش هنری ایران بوده که بیش از هفتاد سال پیشینه دارد.
بهداشت و درمان
اصفهان یکی از مرکزهای اصلی و تاثیرگذار برای درمان بیماران در ایران
محسوب می‌شود. حدود سی بیمارستان، بیست درمانگاه، دههاانجمن و نهاد پزشکی و
بهداشتی در این شهر فعالیت دارند. همچنین شهرستان اصفهان دارای ۱۴۷
آزمایشگاه، ۲۵۴ داروخانه، ۸۷ مرکز پرتونگاری و ۲۰۸ مرکز توانبخشی است. [۵۲]
ترابری
فرودگاه
فرودگاه بین المللی اصفهان که "شهید بهشتی" نام دارد در شمال شرقی شهر و در ۱۸ کیلومتری شهر واقع شده‌است.
از این فرودگاه روزانه ۳۶ پرواز در مسیرهای ورودی و خروجی و ۲۵۰ پرواز
هفتگی به ۲۱ مقصد در داخل و خارج از ایران صورت می‌گیرد که روزانه ۴۰ هزار
مسافر از طریق این فرودگاه مسافرت می‌کنند.[۵۳]
قطار شهری
قطار شهری به نام متروی اصفهان
نیز معروف است. این شبکه به سبب گذر از منطقه‌های باستانی این شهر با
مخالفان بسیاری همراه گشته و تاکنون به منطقه‌های باستانی همانند: خیابان
چهار باغ و سی و سه پل آسیب رسانده‌است. شبکه درون شهری مترو دارای ۲ خط
جداگانه می‌باشد. خط شماره یک شمالی - جنوبی و دارای بیست و یک ایستگاه
است. این خط از شمال غربی آغاز شده و به کوه صفه در جنوب ختم می‌شود. خط
شماره دو نیز محور شرقی - غربی دارد که بیست و یک ایستگاه را شامل می‌شود.
این خط از شمال شرقی آغاز می‌شود و تا خمینی شهر ادامه می‌یابد.[۵۴]
اتوبوس شهری
سازمان اتوبوسرانی اصفهان برای خدمات رسانی به مردم ۱٫۳۰۰ دستگاه اتوبوس در اختیار دارد که در تمام مسیرهای شهری تردد دارند[۵۵].
از شهریور ماه ۱۳۹۰، نخستین خط اتوبوس تندرو (BRT) اصفهان راه‌اندازی شد.
این مسیر شرقی-غربی، از میدان آزادی تا خیابان شفق امتداد دارد.
تاکسی
علاوه بر حضور تاکسی بی‌سیم هماهنگ با سامانه یکپارچه کشوری (۱۳۳)،
نزدیک به ۳۰٫۰۰۰ تاکسی گردشی، خط ویژه (مانند تاکسی فرودگاه و تاکسی پایانه
مسافربری)، تاکسی بانوان، دفتر تاکسی تلفنی و مسافربرهای شخصی در شهر
فعالیت دارند که از آن میان ۹٫۵۰۰ تاکسی پلاک قرمز (رسمی) می‌باشند. [۵۶]
پایانه‌ها
به جهت رفاه مسافران پایانه‌های مسافربری اصفهان در چهار جهت شهر قرار
دارند که در این میان پایانه صفه و کاوه نقش اساسی‌تری در جابجایی مسافر
دارا هستند.
پایانه مسافربری زاینده رود در غربپایانه مسافربری جی در شرقپایانه مسافربری صفه در جنوبپایانه مسافربری کاوه در شمال
فضای سبز
اصفهان دارای سه هزار و هفتصد هکتار (۳۷ میلیون متر مربع) فضای سبز شهری است [۵۷]
که با داشتن سرانه فضای سبز ۲۴ متر مربع بالاترین رتبه را در سطح کلان
شهرهای ایران دارد. همچنین مقدار این سرانه تا سال ۱۳۹۵ به ۳۲ متر مربع
خواهد رسید که با توجه به آلاینده‌های زیست محیطی اصفهان این سرانه باید به
۴۰ متر مربع افزایش پیدا کند. بوستانهای کنار و مشرف بر زاینده رود که به
بوستانهای ساحلی نیز مشهور هستند از مهمترین فضاهای سبز اصفهان می‌باشند.
زیباترین و منحصر بفردترین فضای سبز اصفهان بوستان جنگلی ناژوان
است که در غرب اصفهان و در کنار زاینده رود قرار دارد. نام برخی از
بوستانهای ساحلی و غیر ساحلی چنین است: بوستانهای ساحلی: ناژوان، سعدی،
زاینده رود، کودک، ملت، آیینه خانه، آبشار، مشتاق و باغ گلها. بوستانهای
غیر ساحلی: قلمستان، نقش جهان، استقلال، باغ فدک و باغ غدیر و پارک امام
رضا.
عکس های از اثار باستانی اصفهان
عکس های از اثار باستانی اصفهان
عکسهای زیبا و دیدنی از شهر اصفهان
عکسهای زیبا و دیدنی از شهر اصفهان
عکسهای زیبا و دیدنی از شهر اصفهان
عکسهای زیبا و دیدنی از شهر اصفهان
عکسهای زیبا و دیدنی از شهر اصفهان
عکسهای زیبا و دیدنی از شهر اصفهان
عکسهای زیبا و دیدنی از شهر اصفهان
عکسهای زیبا و دیدنی از شهر اصفهان
عکسهای زیبا و دیدنی از شهر اصفهان
عکسهای زیبا و دیدنی از شهر اصفهان
عکسهای زیبا و دیدنی از شهر اصفهان
عکسهای زیبا و دیدنی از شهر اصفهان
عکسهای زیبا و دیدنی از شهر اصفهان
عکسهای زیبا و دیدنی از شهر اصفهان
عکسهای زیبا و دیدنی از شهر اصفهان
مطالب مشابه :
سایت دانشگاههای پیام نور وسایر دانشگاهها
راهنمای سیستم گلستان دانشجویان پیام دانشگاه جامع پیام نورسیستان و بلوچستان .
لینک ورود سریع به سایت پیام نور ( گلستان)
ورود سریع به سیستم دانشگاهی گلستان ( دانشگاه پیام نور )
انتخاب واحد نيسمال دوم دانشگاه پيام نور ساوه
این ترم تنها منبع مشاهده تاریخ امتحان جهت پیشگیری از وجود مغایرت، سیستم گلستان (شاهد تهران)
چالش کنونی جمعیّت، مشکلات جوانان 20 تا 35 ساله است
به گفته‌ی استاد جمعیّت‌شناسی دانشگاه تهران، در حال حاضر شواهد سیستم جامع
اثار باستانی اصفهان درادامه مطلب
اصفهان به لحاظ جمعیت پس از تهران و مشهد ۷.۲ کلستان شهدا ۱۶ جامع نمود می
برچسب :
سیستم جامع کلستان تهران