پاتولوژی مفاصل زایگوپوفیریال ( فاست ) :

مشخصات مفصل فاست :

فاست ها از نوع مفاصل ساینویال اند.در یک کپسول احاطه شده اند و به وسیله ی لیگامان ها حمایت می شوند. این مفاصل به تغییرات آرتریتی و تروما شبیه به سایر مفاصل محیطی پاسخ می دهند. انواع مختلفی از رفتارهای منیسکی یا تورفتگی های کپسولی در این مفاصل وجود دارد که همان برآمدگی های سانیویال اند که محتوی چربی و عروق خونی می باشند. در بعضی از موارد، به علت استرس های مکانیکی در مفاصل،بافت های سخت فیبروزه تشکیل می گردد. بسیاری از افراد گیرافتادگی این ساختارها را بین مفصلی توضیح داده اند که همراه حرکت ناگهانی یا نامعمول ایجاد می شوند و به علت این که کپسول دارای عصب دهی خوبی می باشد به عنوان یک منبع درد و عامل محدودیت حرکت عمل می نماید.

اختلالات و تشخیص های رایج در پاتولوژی های مفاصل فاست :

اتیولوژی آسیب های مفاصل ممکن است به علت تروما و یا پاتولوژی تخریبی یا سیستمیک باشد.

اسپرین فاست / آسیب کپسول مفصلی :

اغلب با تاریخچه ی تروما همراه می باشد. مثل افتادن از جایی یا تصادف با ماشین های سنگین. مفصل با افیوژن ( تورم)، محدودیت ROM و سفتی عضلانی همراه، پاسخ می دهد. تورم ممکن است منجر به تنگی سوراخ بین مهره ای شده و علائم عصبی ایجاد کند.

استئوآرتریت، بیماری تخریبی مفصل، اسپوندیلوزیز:

· اغلب با تاریخ چه ی پاسچر غلط، بی حرکتی طولانی مدت پس از آسیب، ضربه شدید، ضربه تکراری، تا تغییرات تخریبی در دیسک همراه است.

· از مراحل ابتدایی تغییرات تدریجی، حرکت سگمانی بزرگ تری رخ می دهد و یا دچار هایپر موبیلیتی و یا بی ثباتی در مجموعه ی مفصلی می شود. با گذشت زمان، استرس ناشی از مکانیسم تغییر یافته منجر به ایجاد استئوفیت و خار و لبه دار شدن در کناره های مفصلی و تنه های مهره ای می گردد. هایپو موبیلیتی پیش رونده با علل استخوانی ایجاد می گردد.

· معمولا جایی که هایپوموبیلیتی وجود دارد در سگمان های هم جوار فقرات هایپر موبیلیتی جبرانی به وجود می آید.

· درد ممکن است به علت وارد آمدن استرس ناشی از هایپر موبیلیتی یا کشیده شدن ناشی ار ساختارهای کم تحرک بروز نماید.درد ممکن است به علت گسترش استئوفیت یا تورم و فشار بر بافت های حساس به درد ایجاد شده یا به علت تحریک غیر طبیعی و بیش از حد در سگمان ها صورت پذیرد.

· گسترش استئوفیت ها به سمت کانال نخاعی یا سوراخ بین مهره ای ممکن است منجر به علایم عصبی شود به خصوص همراه با اکستانسیون و خم شدن جانبی فقرات.

· مفصل تخریب شده برای گیرافتادگی فاست، اسپرین ها و التهاب مثل هر مفصل آرتریتی مستعد می باشد.

· در بعضی از بیماران، حرکت، نشانه ها را کاهش می دهد. در بعضی دیگر حرکت، مفصل را تحریک می کند و نشانه های دردناک را افزایش می دهد.

آرتریت روماتوئید ( RA) :

· نشانه های آرتریت روماتوئید ممکن است یکی از مفاصل سانیویال فقرات و دنده ها را درگیر کند. این نشانه ها شامل درد و تورم می باشند.

· آرتریت روماتوئید در فقرات گردنی مشکلات مخصوصی را ایجاد می نماید. در این ناحیه نشانه های عصبی مانند زمانی که تغییر تخریبی یا تورم بافت های عصبی را گیر بیندازد بروز می نماید. بافت هایی که دچار آرتریت روماتوئید می شوند، تُردی آنها افزایش می یابد مثل پوکی استخوان به همراه تشکیل کیست، خوردگی استخوانی و بی ثباتی به علت نکروز لیگامانی.

· رایج ترین مشکل جدی نیمه دررفتگی مفصل آتلانتوآگزیال و در رفتگی مهره ای C4/5 و C5/6 می باشد.

· درد یا علائم عصبی که از فقرات سرچشمه می گیرند ممکن است با نیمه در رفتگی مرتبط باشند یا نباشند. بنابراین باید هنگام برخورد با این بیماری از این علائم به عنوان علامت احتیاط استفاده نمائید زیرا احتمال آسیب به طناب نخاعی وجود دارد.

· بررسی X-ray در تعیین بی ثباتی ها مهم است، علائم و نشانه ها به تنهایی قابل بحث نیستند.

احتیاط :

حرکات نامناسب فقرات می تواند تهدید کننده زندگی یا در نهایت ناتوان کننده باشد زیرا به علت احتمال در رفتگی یا نیمه در رفتگی احتمال آسیب به طناب نخاعی یا شریان مهر ه ای وجود دارد.

گیر افتادگی مفصل فاست ( extrapment ,fixation, blocking) :

به همراه حرکت ناگهانی یا غیر معمول، ممکن است که منیسکوئید کپسول مفصلی تحت استرس قرار بگیرد، گیر بیفتد به بیرون رانده شده و منجر به درد و گاردنیک عضلانی شود.حمله به صورت ناگهانی رخ می دهد و معمولا فلکسیون و چرخش را درگیر می کند.

· محدودیت در حرکات خاصی وجود دارد و تلاش برای حرکت درد تولید می کند. در حالت استراحت شخص دردی احساس نمی کند.

· علائم عصبی درستی ندارد اما ممکن است که شاهد درد ارتجاعی در درماتوم های مربوطه باشیم.

· با گذشت زمان، استرس بر روی مفصل سمت مقابل و دیسک وارد میشود که منجر به بروز مشکلاتی در این ساختارها می گردد.

پاتولوژی آسیب های بافت نرم و عضلات : استرس، پارگی و له شدگی :

نشانه های عمومی ناشی از تروما:

اغلب به علت تروما، بیش از یک بافت آسیب می بیند. در مرحله ی حاد تعیین میزان درگیری بافت مقدور نیست.

· وجود درد، تورم موضعی، تندرنس در لمس، گاردینگ عضلانی حفاظتی بدون توجه به این که بافت آسیب دیده بافت انقباضی است یا غیر انقباضی. گاردینگ عضله با هدف آنی بی حرکتی در موضع آسیب ایجاد می شود. اگر انقباض عضلانی طولانی مدت باشد منجر به تولید فرآورده های بی مصرف متابولیکی و کاهش گردش خون می گردد. این نتایج محیطی با تحریک انتهاهای عصبی آزاد منجر به احساس درد شده تا این که عضله به انقباض خود ادامه داده و منبع ایجاد درد بیشتر می شود.

· استرین های لیگامانی هر گاه لیگامان تحت استرس قرار گیرد منجر به تولید درد می گردد. در پارگی لیگامانی، در آن سگمان هایپر موبیلیتی مشاهده می شود.

· همراه با فرآیند التیام در بافت های آسیب دیده ممکن است کوتاهی های تطابقی و یا چسبندگی های بافت اسکار به بافت های اطراف رخ داده و تحرک بافتی در راستای پاسچرال را محدود سازد.

نواحی شایع استرین کمری :

یک قسمت شایع آسیب در ناحیه کمری، آسیب در طول ستیغ خاصره است. در این منطقه نیروها در اطراف اتصالات شاخ جانبی فاسیای لومبوساکرال، مربع کمری، ارکتور اسپینه و لیگامان ایلیولومبار متمرکز می گردند ( شکل 2 – 15 ). آسیب در این ناحیه با افتادن از ارتفاعات و یا بارگذاری روی این ناحیه حین بلند نمودن اشیاء یا حرکات پیچشی ایجاد می شود.

نواحی شایع استرین گردنی :

آسیب های شایع در نواحی گردن و سینه ای فوقانی به وسیله ی ترومای فلکسیونی / اکستانسیونی ایجاد می گردد. ترومای جدی به گردن ممکن است منجر به شکستگی مهره ها و آسیب طناب نخاعی می گردد.

صدمات اکستانسوری :

هنگامی که سر به سرعت به سمت اکستانسیون شتاب می گیرد اگر هیچ چیز این حرکت را متوقف نسازد، ( مثل headrest در اتومبیل)، اکسی پوت به وسیله ی قفسه سینه متوقف می گردد. ساختارهای خلفی و به خصوص مفاصل فاست فشرده می شوند، ساختارهای قدامی ( عضلات سوپراهایوئید و اینفراهایوئید ) کشیده می شوند. مندبیل به سمت باز شدن کشیده می شود. سرکوندیلار مفصل تمپورومندیبولار به سمت جلو منتقل شده، ساختارهای مفصل تحت استرس قرار می گیرند و عضلاتی که بالا رفتن دهان را کنترل می کنند کشیده می شوند ( ماستر، تمپورالیس و پترویگوئید داخلی ).

صدمات فلسکوری :

هنگامی که سر به سرعت به سمت فلکسیون شتاب می گیرد و هیچ چیز آن را متوقف نسازد ( مثل کیسه هوا در اتومبیل یا فرمان اتومبیل )، چانه با برخورد به استرنوم متوقف می گردد. مندیبل به سمت عقب هل داده می شود و بنابراین سر کوندیلار مفصل یه پَد پشت دیسکی فشار دارد می آورد. عضلات گردن، لیگامان ها، فاسیا و کپسول مفصلی که در خلف قرار دارند کشیده می شوند.

استرین پوسچرال :

استرین بر روی عضلات گردنی – خلفی، عضلات اسکاپولار و سینه ای فوقانی و فاسیاها به وسیله ی استرس های پاسچرال شایع است. مثل نشستن طولانی مدت پشت رایانه یا تخته نقاشی و یا میز.

استرس روانی :

استرس های روانی اغلب تنشن را در نواحی گردنی و کمری خلفی افزایش می دهند.

محدودیت های عملکردی / ناتوانی ها :

اختلال عملکرد عضلات باعث می گردد که در طول فعالیت های عملکردی در ناحیه درد یا ضعف کنترل و ثبات مشاهده گردد. در شرایط حاد، گاردینگ عضلانی با فعالیت های پایه ای مثل نشستن، ایستادن یا راه رفتن تداخل می نماید. در مراحل تحت حاد یا مزمن، اختلالات عضلانی باعث ضعف ثبات و کنترل فقرات در پاسچرهای قائم طولانی مدت و فعالیت ها می گردد. ثبات پروگزیمال فقرات برای اغلب فعالیت ها مهم است و برای بهبود عملکرد نیاز است تا به آنها توجه شود.

پاتولوژی مفاصل زایگوپوفیریال ( فاست ) :

مطالب مشابه :

پاتولوژي چيست؟

آسیب شناسی (پاتولوژی )چیست؟

پزشکی چیست ؟

پاتولوژی و پاتوفیزیولوژی ام اس

آزمایش های غربالگری دوران بارداری چیست و چه ضرورتی دارد؟(قسمت اول)

نمونه های سیتولوژی - رنگ امیزی هماتوکسین-ائوزین و پاپانیکولا

رشته زیست شناسی (بیولوژی) ، گرایش ها و بازار کار

توده ها و کیست های تخمدان

پاتولوژی مفاصل زایگوپوفیریال ( فاست ) :

ندول‌هاي تيروييد