مقاله بازاریابی سیاسی

چکیده

بكارگیری بازاريابي در سياست، در ميان مكاتب بازاريابي به قدركافي مورد توجه قرار نگرفته است.دانشمندان سياسي با آنكه بررسي انتخابات در مركزيت موضوع آن ها قرار دارد ولي روي موضوعاتي متمركز هستند كه قدري از امور مبارزات سياسي دور است.تمركز آن ها بيشتر بر روابط سازماني، روند قانوني، سياست عمومي و توضيح علمي پديده سياسي و انتخاباتي است و به استراتژي هاي مبارزه و مديريت كم تر تمايل نشان مي دهند. در حقيقت بسياري از افراد استفاده از بازاريابي را در مبارزات سیاسی كم اهميت و غير اصولي مي بينند. از اینرو در این مقاله ضمن تشریح مفهوم بازاریابی سیاسی، به روند کارکرد و مزایای ناشی از آن نیز پرداخته می شود.

مقدمه

بازاریابی سیاسی، بعنوان یک نظام دانشگاهی یک بخش نسبتاً جدید و ابتدایی است .رشد قابل ملاحظه تحقیقات بازاریابی، تجزیه و تحلیل های فروش، سازمان های بازاریابی و دستاوردهای ناشی از گرایش به حوزه سیاسی، بازاریابی سیاسی را از یک هنر به علمی تمام ناشدنی توسعه داده است .بدلیل کاربرد عملیات بازاریابی در سیاست، استفاده از تئوری های بازاریابی بمنظور تشریح پدیده های سیاسی امری بدیهی بنظر می رسد.حال آنکه علم سیاست یا سایر نظام های مرتبط با آن، درباره موضوعاتی همچون بخش بندی، مدیریت نام و نشان تجاری یا مدیریت استراتژیک کمتر صحبت نموده و طرح هایی را که بر پایه تئوری بازاریابی و مدیریت است، تشریح می کنند. با همه این تفاسیر، بازاریابی سیاسی بشکل فزاینده ای در سیستم های دموکراتیکی مورد استفاده قرار می گیرد که حمایت زیاد از آن، بطور قابل ملاحظه ای برای ادامه قدرت مهم است .

مفهوم بازاریابی سیاسی

ظهور تئوری بازاریابی سیاسی را می توان نتیجه تلفیق دو دانش بازاریابی و سیاست دانست. از آنجاییکه هدف اساسی بازاریابی سیاس، تسهیل امر مبادله و ایجاد منفعت برای گروه های سیاسی است،در این فرآیند ابزارها و رویکردهای خاصی مدنظر است که کاربرد بهره ورانه از آنان، بازاریابی سیاسی را متفاوت از سایر حوزه ها، همچون بازاریابی کالا می سازد. بطور اساسی بازاریابی سیاسی در صدد افزایش توان گروه های سیاسی در منازعات سیاسی، بخصوص حوزه انتخابات می باشد این مفهوم از نگاه نظریه پردازان زیادی تشریح شده است. از نگاه کاواناق بازاریابی سیاسی مجموعه ای از استراتژی ها و ابزارهای ریشه یابی و مطالعه عقاید عمومی، قبل و در طی یک مبارزه انتخاباتی برای توسعه ارتباطات انتخاباتی و ارزیابی اثرگذاری آن است. لوک و هریس نیز معتقدند، بازاریابی سیاسی با برقراری ارتباط با احزاب، رسانه ها و منابع سرمایه گذاری، بعلاوه حوزه های انتخابیه مرتبط است .

ادراک منفی از بازاریابی سیاسی

با وجود ارائه ماهيت سازمان هاي سياسي، دلايل عضويت، سنت هاي تاريخي و وضعيت آماتور داوطلبان و شركت كنندگان، دور از انتظار نيست كه يك درك منفي از بازاريابي وجود داشته باشد. از نظر بلوساس، اعضاي سازمان هاي غير انتفاعي مانند مؤسسات خيريه، ديدگاه هاي نامطلوبي در مورد بازاريابي دارند و این نگاه از اين عقيده نشأت مي گيرد كه آن ها مي دانند چه چيزي براي مشتريانشان بهترين است و اين عقيده ممكن است باعث منع احزاب سياسي از تعيين جهت بازاريابي باشد. ديدگاه ديگر كه توسط موير خاطر نشان شد، اين است كه در ميان مديران سازمان های غيرانتفاعي، بازاريابي غالباً بيش از حد ساده و كم اهميت تعبير مي شود. استدلال آن ها اين است كه پيچيدگي زياد این مفهوم ممكن است مانع گسترش کسب و کارشان بشود.با این تفاسیر، استراتژي هاي بازاريابي مربوط به خصوصيات سازمان و مشاهدات منفي بازاريابي را تنها مي توان از طريق اثبات اين موضوع كه بازاريابي غير اصولي و غير كاربردي نيست، رد كرد. مثلاً، موفقيت هاي انتخاباتي، كه از طريق تحقيق و انجام فعالیت های بازاريابي حرفه ای بدست آمده، مي تواند تشويقي براي فعالان در زمينه بازاريابي سياسي باشد .

خصوصيات روند كار بازاريابي سياسي

در اين قسمت فقط بر آن خصوصياتي كه بطور مشخص با موقعيت هاي ديگر بازاريابي متضاد هستند، تأكيد ميشود. خصوصيات روند كار مشتمل بر قوانينی باز هستند و به روش ها و سيستم هاي مربوط مي شوند كه بر فعاليتهاي بازاريابي حكمراني مي كنند.

سبك در مقابل محتوا

سياست، ارتباط زيادي با پردازش آراء دارد.انتخابات يك مكانيسم است كه به موجب آن نظرات بعضي افراد بر نظرات افراد ديگر غلبه مي كند. ريگان، در انتخابات آمريكا، حمايت زيادي از طريق پرداختن به يك سري نماد پردازي هاي احساسي بدست آورد. چراکه علامت هاي قابل تشخيص، مراسم ها و سخنراني ها در دوره هاي جذب رأي نسبت به پيشرفت و توضيح سياست ها تأثيرگذاري بيشتري دارد .

استاندارهاي ارتباطات و تبليغات

يكي از تفاوت هاي بازاريابي سياسي با ديگر موقعيت ها، توجه به فعاليت هاي بازار مربوط به استاندارهاي تبليغات است.ارتباطات منفي مي توانند نتيجه عكس داشته باشند. اين موضوع در انتخابات رياست جمهوري 1990 ايرلند مشهود است كه حمله شخصي به يك كانديدا موجب عكس العمل شديد شد.همه كشورها مبادرت به بعضي كنترل هاي تبليغات سياسي و ارتباطات مي كنند.در بعضي موارد، زمان پخش طبق قانون توافق شده و قابل دسترس عموم مي باشد و در بعضي موارد ديگر، محدوديت هاي بودجه تنظيم مي شود كه اينگونه محدوديت ها در بازاريابي تجاري موجود نمي باشد.

توجه به رسانه گروهي و خبري

توجهي كه به موضوعات سياسي و انتخاباتي در طول دوره انتخابات مي شود، در هر موقعيت بازاريابي ديگر بي همتا است. پوشش تلويزيوني يك امر مهم و تأثيرگذار در انتخابات است و مكانيسم تغيير براي افرادي است كه در گزينه انتخاباتي شان ترديد دارند. تأثير واقعي، روي انتخاب كنندگان رسانه هاي خبري و گروهي زياد است و براي متخصصان بازاريابي منافع ويژه اي دارد. پيام هاي مشابه كه توسط افراد دريافت مي شود مي تواند به روش هاي مختلفي تفسير شود. مي توان گفت كه رسانه تلويزيوني وسيله اي است كه اكثر افراد اطلاعات سياسي شان را از آن بدست مي آورند. يكي از كاربردهاي بازاريابي، ضرورت توسعه كارشناسي رسانه گروهي است كه توسط جلسات عكسبرداري، اختلاط با مردم و سازمان ها در موقعيت هاي گوناگون براي ايجاد تصویری از كانديداها انجام می گیرد

نظرسنجي هاي سياسي

برخلاف اكثر گزارشات تحقيقات بازاريابي، نظرسنجي هاي سياسي يك فرآیند مداوم است كه در روزهاي مختلف و در طي زمان انجام مي شود ولي اكثراً در روزهاي انتخابات منتشر مي شود. آنها همچنين متفاوت از ديگر فعاليتهاي تحقيقات بازاريابي هستند زيرا هم براي بازار و هم براي توليدكنندگان قابل دسترس هستند. با بررسي رفراندوم سال 1993دانمارك در مورد معاهده ماستريخت، مي توان متوجه شد كه چگونه پس زمينه نظرسنجي ها،تغييرات مهمي بر روي مبارزه مدافعان دارد. فعالان حزب و سياستگذاران تمايل دارند با افرادي كه داراي ديدگاه هاي سياسي مشابه مي باشند و هم چنين با استفاده از نظرسنجي هاي عمومي، منبع اطلاعات معتبري را فراهم كنند. نظرسنجي ها همچنين براي تعيين برنامه هاي حزب، ارتباطات، حالات عمومي مبارزه و حتي تأييد تاريخ انتخابات عمل مي كنند. به استدلال بسیاری از محققان، جداكردن تأثير نظرسنجي ها از ديگر تأثيرات مبارزه، تقريباً غيرممكن است

رأي گيري تاكتيكي

فرايند رأي گيري تاكتيكي، بازاريابي سياسي را از ديگر موقعيت ها متمايز مي سازد. این فرآیند مشابه خريد صنفي است. رأي گيري تاكتيكي به زماني اطلاق مي شود كه رأي دهندگان براي شكست كانديدايي غير از كانديداي مورد علاقه خودشان، رأي مي دهند. اندازه گيري حد يا نتيجه رأي گيري تاكتيكي مشكل است. تشويق به رأي گيري تاكتيكي ممكن است نقش مهمي از طرح بازاريابي محلي را تشكيل بدهد. اين فعاليت بازاريابي سياسي، در بازارهاي تجاري ديگر وجود ندارد .

مزایای بازاریابی سیاسی

از دیدگاه اسکامل، کاربرد مداوم مفهوم بازاریابی در سیاست، ممکن است منجر به افزایش دموکراسی شود.بازاریابی سیاسی می تواند کیفیت و کمیت انتقال اطلاعات انتخابات را به احزاب و کاندیداها بهبود ببخشد، بنابراین می تواند آن ها را نسبت به نیازهای رأی دهندگان حساس تر و علاقه مندتر نماید. در بسیاری از موارد، کانال های ارتباطی را از سیاستمداران به هیئت انتخاب کننده و حتی فراتر از آن به رأی دهندگان توسعه می دهد. بنابراین از دیدگاه این محقق، بازاریابی سیاسی راه معقول و مستدلی برای احزاب سیاسی یا کاندیداها فراهم می سازد تا بسوی شرایط رقابتی بسیار دموکراتیک حرکت کنند.

از دیدگاه اسمیت و هیرست، بازاریابی سیاسی توسعه یافته، بسوی بازاریابی استراتژیک حرکت نموده و بنابراین نه فقط تکنیکی کوتاه مدت است که اساساً اطلاعات را به انتخاب کنندگان می رساند، بلکه فرآیند پایدار بلندمدتی است که هدفش اطمینان از ادامه حیات دولت می باشد.

نتیجه گیری

سياستمداران همواره مورد ارزيابي قرار گرفته و به دنبال بازاريابي بوده اند. آن ها به دنبال شكار عنوان خبري هستند، كودكان فقير و بي سرپرست را مي بوسند،در ميهماني هاي عمومي و مردمي شركت مي كنند و از مؤسسات تبليغاتي براي كسب وجهه بهره مي گيرند. امروزه بازارياب هاي سياسي به نامزد ها توصيه مي كنند كه چه لباسي بپوشند، در كجا سخنراني كنند، چه بگويند(چه نگويند) و حتی با چه كسي ديده شوند. اثرگذاری بازاریابی سیاسی در سرنوشت احزاب، کاندیداها و حامیان آن ها روز به روز افزایش می یابد و لحظه به لحظه بر اهمیت آن افزوده می شود.

مقاله بازاریابی سیاسی

مطالب مشابه :

مقاله بازاریابی سبز

بازاریابی اینترنتی

دو مقاله در مورد بازاریابی عصبی (Neuro Marketing)

بازاریابی ویروسی

مقاله بازاریابی سیاسی

مقاله ای در مورد آمیخته های بازاریابی در بورس

مقالات انگلیسی بازاریابی En.Articles