نام سال های شمسی بر اساس نام حیوانات

تعیین نام سال های شمسی

ترکان ابیغوری برای هر سال نام حیوانی را نهاده بودند که ایرانی ها نیز به تدریج از آنها استفاده کردند این اسامی عبارتند از :
موش و بقر و پلنگ و خرگوش و شمار زین چهار چو بگذری نهنگ آید و مار
آنگاه به اسب بر گوسفند است حساب میمون و مرغ و سگ و خوی آخر کار
برای تشخیص اینکه هر سال با کدام یک از این نامها مطابقت دارد از سال خورشیدی عدد 6 را کم
می کنیم حاصل را بر عدد 12 تقسیم کرده ، عدد باقیمانده را در نظر بگیرید از شماره یک از موش
شروع به شمردن کنید نام هر حیوانی با عدد باقیمانده مطابقت کرد سال
همان حیوان است .
۱۱۴+۱۱=۱۳۷۹/۱۲ ۱۳۷۹=۶-۱۳۸۵ ۱۳۸۵ سال سگ

ملل گوناگون، عقايد و باورهاي متفاوتي درباره پيدايش سال شمار موچه و حيوانات آندارند كه تحليل و بررسي آنها ما را به زواياي جديدي از شناخت اين شيوه گاهشماريرهنمون خواهد بود.
ايرانيان بر اين باورند كه حيوانات دوازده‌گانه اين دوره،متصديان حمل زمين‌اند و بصورت ضمني بر اين نكته اشاره دارند كه اين وظيفه از بدوخلفت بر عهده آنها موكول بوده است. اين باور ايراني از عقايد ديرينه‌اي نشأت گرفتهاست كه زمين را بصورت سطح صافي تصور مي‌كرده‌اند كه بر روي حيوانات مختلف (لاك‌پشت،گاو، ماهي و ...) قرار دارد.

نمود اين باور قدما را در توجيه علّت زمين‌لرزهمي‌توان مشاهده كرد. ايرانيان بر اين عقيده بوده‌اند كه زمين بر روي شاخ گاوي قراردارد. هرگاه گاو براي رفع خستگي زمين را از شاخي به شاخ ديگرش منتقل مي‌كرد،زلزله‌اي به وقوع مي‌پيوست؛ و يا عقيده مردم ژاپن كه «از قديم باور داشته‌اند ماهيبزرگ «نامازو» كه زمين بر پشت اوست، با تكان دادن دمش زمين‌لرزه بار مي‌آورد ...»
عقيده چيني‌ها و ژاپني‌ها در مورد نحوه پيدايش سالشمار حيواني. مشابه است. زيرا اين تقويم در روزگار باستان از چين به ژاپن رفته است. دكتر هاشم رجب‌زاده دراين باره مي‌نويسد:
«بنابر افسانه‌ها[ي ژاپني] چون خدايان 12 حيوان داوطلبخواستند تا از سوي آنها جهان آدميزادگان را زير نظر بگيرند، موش پيش از همه جانوراننزد خدايان رفت و آمادگي خود را نشان داد ...».
در باور مردمان خاور دور،حيوانات اين دوره ناظران جهان آدميان‌اند.
در باب عقيده تركان قديم دربارهپيدايش سالشمار حيواني. محمود كاشغري در «لغات‌الترك» خود (تأليف 466 ه‍ .ق) اطلاعات ذيقيمتي را بدست داده، داستان جالب توجهي را نقل مي‌نمايد:

«
يكي ازخاقانهاي ترك مي‌خواهد كه تاريخ وقوع جنگي را بداند، ممكن نمي‌شود. از اينروي باملتش مشورت مي‌كند و در انجمن اعلام مي‌دارد كه همانطور كه ما درباره تاريخ وقوعاين جنگ دچار سردرگمي شديم. آيندگان نيز سردرگم خواهند شد. بنابراين ما اكنون بهتعداد دوازده (ماه و) برج آسمان دوازده سال را نامگذاري مي‌كنيم، تا شمارشهايمان رااز گذر اين سالها بفهميم. اين در ميانمان يادگاري باشد. فراموش نشدني، ملّت همپيشنهاد خاقان را تأييد مي‌كند.
خاقان به اين مناسبت به شكار مي‌رود و فرمانمي‌دهد كه حيوانات را به سوي رود «ايلا» برانند. اين يك رودخانه بزرگ است. مردمحيوانات را به تنگنا انداخته به سوي رودخانه مي‌رانند. بعضي از اين حويانات را شكارمي‌كنند و تعدادي از آنها خود را به اب مي‌زنند. دوازده حيوان از آن ميان از آبمي‌گذرند. نام هر يك از اين حيوانات به سالي داده مي‌شود. نخستين اين حيواناتسيچغان (موش) بوده ... نام نخستين سال «سيچعان ييلي» (سال موش) گذاشته مي‌شود. بعدنام حيواناتي كه يكي بعد از ديگري از اب گذشته بودند به ترتيب به سالها دادهمي‌شود: «اود ييلي» (سال گاو) و ...»
مواردي در اين داستان به چشم مي‌خورد كهمحتاج تحقيق و تتبع بيشتري است. نخست اينكه داستان در زمان خاقاني ترك به وقوعپيوسته است. ليكن قديمي‌ترين خاقان ترك مذكور در تاريخ «بومين خاقان» (وفات 3-552ميلادي) مي‌باشد. امّا پيش از اين تاريخ نيز سالشمار موچه وسيعاً مورد استفاده قرارمي‌گرفته است، بنابراين سكوت علم تاريخ درباره خاقانات ماقبل «بومين خاقان» هرگونهتوضيح بيشتر در اين زمينه را ناممكن ساخته است.
نكته ديگر آنكه داستان به شكارحيوانات توسط خاقان در معيت عموم مردم اشاره دارد، كاشغري از نوعي شيوه شكار جمعيكه در ميان تركان آن روزگار (قرن 5 ه‍) رواج داشته با عنوان «سيغير» نام برده، درذيل اين ماده مي‌نويسد:
«
سيغير: نوعي از شكار شاهان با رعايا و آن ‌چنان است كهشاه مردم را در بيشه‌ها و بيابانها پراكنده مي‌سازد تا وحوش را گرد آورند و به سوياو برانند و او مي‌ايستد و پيش روي خود تير مي‌اندازد، بي‌آنكه در طلب شكار رنجبرده باشد
ماركوپولو، سياح مشهور اروپايي نيز در سفرنامه خود وجود چنين شيوهشكاري رادر ميان مغولها گزارش كرده است. در داستان «بوغاچ بگ» از حماسه «قورقوتآتا» نيز كه يكي از قديمي‌ترين متون زبان تركمني‌ست، چنين شكاري به تصوير كشيده شدهاست.
و امّا نكته آخر اين است كه وقايع داستان در حوالي رود «ايلا» اتفاق افتادهاست. «ايلا» يكي از رودهاي «هفت آب» يا «جيته سو» است كه در جنوب قزاقستان كنونيجريان داشته و از شمال شرقي «آلماتي» پايتخت اين كشور گذشته به درياچه «بالخاش» مي‌ريزد. نام كنوني آن رود «ايلي» است. كاشغري در ذيل ماده «ايلا» مي‌نويسد:
«ايلا: نام رودي است و بر دو كرانه آن دو قبيله نرك يعني يغما و تخسيو طائفه‌اي از چگل فرود آيند و سكني گيرند ...»
كاشغري از سال دوّم دور موچه بانام «اود ييلي» ياد كرده و ذر جايي ديگر اين واژه را لغتي ويژه قبيله چگل دانستهاست. بنابراين از مجموع اين قضايا مي‌توان چنين احتمال داد كه كاشغري داستان مزبوررا از زبان قبايل وادي «ايلا» و احتمالاً «چگلي» استماع و ضبط كرده است.
قدرمسلم محمود كاشغري اين روايت مردمي را از زبان تركان شنيده و لذا نمي‌توان بهاظهارات او مبني بر اينكه مبتكر اين تقويم حاقان تركان بوده استناد نمود. در هرصورت نفس داستان ممكن است بازتابي از يك واقعه تاريخي باشد كه در زير غبار هزارانسال مدفون شده است.
تركمنها روايت پند‌آميزي در مورد پيدايش سالشمار حيوانيدارند. روزي تمامي حيوانات به پيشواز سال جديد مي‌روند. شتر كه به قد و بالاي خودمغرور شده بود گفت: «حتماً پيش از همه سال جديد را خواهم ديد.» امّا موش كوچك بازرنگي تمام روي سر شتر جهيده و پيش از همه، سال جديد را مي بيند. شتر كه مات ومبهوت مانده بود، از تمامي دوازده حيوان دوره كه موفق به مشاهده سال جديد شده بودندعقب مي‌ماند وبدين ترتيب غرور شتر باعث مي شود كه جايي در دوره موچه نداشته باشد. اين روايت به مدد مايه اخلاقي و پندآميز آن كه نهي از غرور است، در ميان تركمنهانسل اندر نسل نقل شده و بصورت ضرب‌آلمثل درآمده است: «دويه بوينونا بويسانيپ ييلدانكور قاليپدير!» يعني (شتر به علّت مباهات به گردنش از مشاهده سال جديد محروم ماندهاست.)

بردي‌نظر خداي‌نظرف، شاعر خوش‌قريحه و نامدار تركمن بر پايه اين روايتشعري زيبا سروده است:
حيوان‌لار ايچينده كيم بولسا اولي

گفتند هر كس در ميانحيوانات بزرگترباشد
ييل باشي بولمالي دييليپدير ولي
بايد «ييل‌باشي» (سالاوّل) شود
بارديغين بيلديريپ سيغير مولاپدير
گاو براي ابراز وجود ماماكرد
يونه ايّام اونونگ شاخينا چيقان
اما موش كه فرز و چالاك بر شاخاو
سيچان سيپينجيراپ مورتون تاولاپدير
پريده بود، سبيلش را تاب داد
ايلايچينده گزيپ يورن گوررونگ بو
روايتي است كه در ميان مردم نقلمي‌شود
بيله‌موق بو واقا هاچان بولوپدير؟
نمي‌دانم اين واقعه كي اتفاقافتاده؟
يونه غرض حيله بيلن آل بيلن
ولي به هر حال با مكر و حيله
ييل باشييسرجه سيچان بولوپدير.
موش بدتركيب «ييل باشي» شده است.
تركمنها سال موش راكه اولين سال هر دوره مي‌باشد «ييل باشي» مي‌نامند كه به معناي سال آغازين يا مبدأاست، در روايت منظوم فوق «گاو» پس از «موش» سال جديد را مشاهده كرده و لذا مقامدوّم را در دوره سالشمارحيواني احراز مي‌نمايد.



گاه شمار حیوانی این نگاره توسط حامد منوچهری کوشا در تاریخ ۲۶م فروردین، ۱۳۸۸ و در دسته "اساطیر + اساطیر ایران باستان + اساطیر چین باستان" ارسال شده است.
نویسنده : حامد منوچهری کوشا

گاه شماری حیوانی ایرانی در بسیاری از نمود های خود در توجه به گاه شماری چینی-ایغوری و جزئیات این گاه شماری را می توان از تاریخ هایی که در آثار پیشینیان ثبت شده است به دست آورد.این گاه شماری از ترکیب برخی از اصول گاه شماریجلالی،هجری قمری و دوازده حیوان چینی-ایغوری شکل گرفتهو در طول هفت قرنی که از یورش مغول به ایران می گذرد تا ۱۳۰۴ هجری شمسی رایج اما همیشه به یک شکل نبوده و تغییراتی در آن پدید آمده است.

9jfpld5j8lx2t2gaxz0a گاه شمار حیوانی | عکس تصاویر تاریخ باستان تمدن عکسهای اسطوره اساطیر افسانه | Tarikhema.ir

سالهای چینی و کنفوسیوس

آغاز این گاه شماری با روز پنج شنبه ۱۵ژوئیه۶۲۲ مسیحی و نخستین سال قمری که پیامبر اسلام(ص) از مکه به مدینه هجرت نمود آغاز و مستقیما از گاه شماری هجری قمری گرفته شده است.در آغاز این گاه شماری ماه های قمری اقترانی که با رویت هلال ماه آغاز می شد،به شکلی که در گاه شماری هجری قمری کاربرد داشت باقی ماند تا مورد تأیید مسلمانان نیز قرار گیرد.بدین سان به همان ترتیبی که در گاه شماری قمری عمل می کردند طول ماههای قمری را در زیج ها و تقویم های سالیانه سی روزه و بیست و نه روزه محاسبه می کردند و در این زمینه نخستین روز سال در امور دینی و شرعی نخستین روز ماه محرم و در امور مالیاتی و رسمی نوروز جلالی بود و تاریخ مطابق با آن را با گاه شماری قمری و گاه با تاریخ ماههای گاه شماری جلالی و برجهای دوازده گانه سال که در دوره های بعد رواج بیشتری یافت مشخص می نمودند و بدین سان طول متوسط سال برای کارهای رسمی و مالیاتی برابر طول متوسط سال حقیقی شمسی بود.با این همه هدف دست اندر کاران تأسیس گاه شماری غازانی که مبدأ آن از ۷۰۱ هجری قمری و ۲۲۴ جلالی آغاز شد هرگز در عمل رعایت نشده و نوروز جلالی را در نظر داشتند.

در دوره صفویه که گاه شماری دوازده حیوانی با ماههای قمری رواج داشت ماههای شمسی را نیز در تقویم های سالیانه ثبت می کردند و پیش از آنکه ماههای شمسی با نام برج های دوازده گانه در سال۱۳۲۹ هجری قمری پذیرفته شود در تقویم های سالیانه ثبت می شد.

بدان سان که گفته شد سالهای قمری را در دوره مغول و نیز صفویان که خود ترک بودند با نام حیواناتی که به سالهای همزمان چینی-اویغوری اطلاق می شد نامگذاری می کردند و از آنجه که کمابیش هر سی و سه سال شمسی-قمری چینی-اویغوری برابر سی و چهار سال قمری است یک سال قمری بی نام می ماند و بنابراین در هر دوره سی و سه یا سی و چهار ساله شمسی-قمریِ چینی-اویغوری یک سال قمری در نامگذاری حذف می شد و با آن که این حذف در هر سی و سه یا سی و چهر سال لازم بود اما در عمل به صورت منطم اجرا نمی شد،مثلا در گزارش اسکندر منشی وقایع نگار دوره صفویه در برخی موارد نام یک حیوان به دو سال متوالی داده شده است.

نام سالهای دوازده گانه حیوانی در ایران با تفواتهایی با تقویم چینی-اویغوری به ترتیب عبارتند از:موش،گاو،پلنگ،خرگوش،نهنگ،مار،اسب،گوسفند،میمون،مرغ،سگ و خوک.زردپوستان و نیز ایرانیانی که به پیروی از مغولان بدین گاه شماری عنایت داشتند ویژگی هر یک از سالهایی را که با این حیوانات قرین می شد کمابیش به تأثر از مغولان همانند خوی و سرشت این حیوانات می دانستند و چنین است که هنوز هم نزد عامه چنین برداشتی رواج دارد و در تفأل و پیش بینی متکی بر این تقارن زردپوستان بر تأثیر سال و آریاییانی که بدین رویکرد توجه دارند بر تأثیرات ماهانه توجه دارند.نزد زرد پوستان چرایی تأثیر این دوازده حیوان بر سرنوشت زمین و انسان به افسانه‌ئی باز می گردد که طی آن بودا در آغاز سال نو همه حیوانات را دعوت کرد و از همه حیوانات تنها دوازده حیوان مذکور و به روایت زرد پوستان موش،گاو،ببر،گربه؛اژدها یا نهنگ،مار،اسب،بز،میمون،خروس،سگ و خوک دعوت بودا را پذیرفتند و بودا مقدر کرد که سرنوشت جهان به دست این دوازده حیوان که یکی پس از دیگر در هر سال پدیدار می شوند باشد.

چنین است که در تقویم های سالیانه نجومی ایرانی سالهای شمسی به نام یکی از حیوانات دوازده گانه نامیده می شود.برای تعیین نام هر سال ابتدا باید عدد۶ را به عدد سال مفروض اضافه کنیم و حاصل جمع را به عدد ۱۲ تقسیم نماییم باقی مانده مذکور نماینده سال به ترتیبی است که گفته شد:۱-موش۲-گاو۳…


کلمات کلیدی : " اساطير" + "اساطير ايران" + "اسلام" + "افسانه" + "انسان" + "ايرانيان" + "بودا" + "توس" + "جهان" + "حرم" + "حیوانی" + "دين" + "رع" + "سال چيني" + "سالهاي دوازده گانه" + "سرنوشت" + "شمار" + "غازان" + "مرغ" + "مغول" + "ميمون" + "نات" + "نوروز" + "وستا" + "چيني-اويغوري" + "گاهشمار حيواني"

۱۴ دیدگاه »

عیین نام سال شمسی در دوره 12 ساله حیوانی تقویم ترکی – مغولی نامیدن هر سال به نام یک حیوان، بیشتر در اثر عوامل اعتقادی یا فرهنگی در تقویم بعضی از ملل مرسوم شده است. این نوع عوامل از ریشه هایی سرچشمه می گیرد که با تقویم این گونه ملل در ارتباط است.

تقویم ترکی – مغولی، از حدود قرن هفتم هجری قمری یعنی پس از استیلای مغول بر ایران، به تقویم ایرانیان راه یافت. این تقویم از نوع شمسی – قمری است، بدین معنی که سال آن و ماه های آن قمری است. اسامی 12 ماه قمری این تقویم در ترکی به ترتیب به معنی : ماه اول، ماه دوم و... نامیده می شود. این تقویم دارای دوره 12 ساله حیوانی است که اسامی معادل فارسی سالهای آن، به ترتیب عبارتند از : موش ، گاو، پلنگ، خرگوش، نهنگ، مار، اسب، گوسفند، میمون، مرغ ، سگ و خوک.
در ایران، استفاده از این تقویم در دوره صفویه(907 تا 1135 هجری قمری) متداول شد. از آن زمان تا اواسط قرن سیزدهم هجری قمری که جایگزین تقویم جلالی شد، بیشتر در امور دولتی و شرح وقایع تاریخی، در کنار تقویم های هجری قمری، جلالی و غیره استفاده می شد. در سال 1329 هجری قمری( مطابق 1289 هحری خورشیدی برجی) ، تقویم شمسی برجی به جای این تقویم رایج شد. سرانجام در سال 1304هجری شمسی که تقویم هجری شمسی به عنوان تقویم رسمی پذیرفته شد، به طور صریح استفاه از سالهای دوره 12 ساله حیوانی منسوخ شد. با وجود این، هنوز هم در بعضی از انواع تقویم های ایرانی، از نام سال هجری شمسی در دوره 12 ساله حیوانی استفاده می شود که از این پس در مقاله حاضر، به اختصار" نام سال هجری شمسی" نامیده می شود.

جدول تعیین نام سال هجری شمسی

این جدول توسط نگارنده مقاله حاضر طرح شده است و سه قسمت دارد. قسمت های فوقانی، راست و میانی، به ترتیب دو رقم سمت چپ، دو رقم سمت راست و نام سال هجری شمسی را مشخص می کنند. با استفاده از این جدول می توان نام سال، 2100 سال هجری شمسی(0-2099 ) را تعیین نمود. برای آشنایی با روش استفاده این جدول به ذکر مثال زیر می پرد ازیم.

مثال – نام سال 1370 هجری شمسی را تعیین می کنیم.
 از قسمت های فوقانی و راست جدول به ترتیب اعداد 13 و 70 را مشخص می کنیم. از خانه های مربوط به اعداد یاد شده ، دو خط به ترتیب یکی به سمت پایین و دیگری به سمت چپ در نظر می گیریم. در قسمت میانی جدول، در خانه مربوط به تلاقی این دو خط، کلمه " گوسفند" نوشته شده است . بنابراین، نام سال 1370 هجری شمسی " گوسفند" است.

دو رقم سمت چپ سال


00

01

02

03

04

05

06

07

08

09

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

مار

مرغ

گاو

00  12  24  36  48  60  72  84  96

 

 

 

دو
 رقم سمت راست سال

اسب

سگ

پلنگ

01  13  25  37  49  61  73  85  97

گوسفند

خوک

خرگوش

02  14  26  38  50  62  74  86  98

میمون

موش

نهنگ

03  15  27  39  51  63  75  87  99

مرغ

گاو

مار

04  16  28  40  52  64  76  88   -

سگ

پلنگ

است

05  17  29  41  53  65  77  89   -

خوک

خرگوش

گوسفند

06  18  30  42  54  66  78  90   -

موش

نهنگ

میمون

07  19  31  43  55  67  79  91   -

گاو

مار

مرغ

08  20  32  44  56  68  80  92   -

پلنگ

اسب

سگ

09  21  33  45  57  69  81  93   -

خرگوش

گوسفند

خوک

10  22  34  46  58  70  82  94   -

نهنگ

میمون

موش

11  23  35  47  59  71  83  95   -

 



سال های قمری در دوره مغول و نیز صفویان که خود ترک بودند با نام حیواناتی که به سال های همزمان چینی-اویغوری گفته می شد نامگذاری می شد و از آنجا که کمابیش هر سی و سه سال چینی-اویغوری برابر سی و چهار سال قمری است یک سال قمری بی نام می ماند پس در هر دوره سی و سه یا سی و چهار ساله  چینی-اویغوری یک سال قمری در نام گذاری حذف می شد .

نام سالهای دوازده گانه حیوانی در ایران با اختلاف هایی با تقویم چینی-اویغوری به ترتیب عبارتند از:

1- موش  2- گاو  3- پلنگ4  - خرگوش  5- نهنگ   6- مار    7- اسب   8- گوسفند  9 - میمون10- مرغ  11- سگ 12  - خوک.

زردپوستان و نیز ایرانیانی که این گاه شماری را به کار بردند ؛ویژگی هر یک از سالهایی را که با این حیوانات همنام می شد همانند خوی و سرشت این حیوانات می دانستند ریشه این داستان  به افسانه‌ ای  باز می گردد که طی آن بودا در آغاز سال نو همه حیوانات را دعوت کرد و از همه حیوانات تنها دوازده حیوان نام برده و به روایت زرد پوستان موش،گاو،ببر،گربه؛اژدها یا نهنگ،مار،اسب،بز،میمون،خروس،سگ و خوک دعوت بودا را پذیرفتند و بودا خواست که سرنوشت جهان به دست این دوازده حیوان که یکی پس از دیگر در هر سال پدیدار می شوند باشد.

چنین است که در تقویم های سالیانه نجومی ایرانی سالهای شمسی به نام یکی از حیوانات دوازده گانه نامیده می شود.

1- موش  2- گاو  3- پلنگ4  - خرگوش  5- نهنگ   6- مار    7- اسب   8- گوسفند  9 - میمون10- مرغ  11- سگ 12  - خوک.

این همان نامهائی است که ابونصر فراهی در کتاب نصاب الصبیان آنها را در این رباعی به نظم در آورده است .

موش   و   بقر    و   پلنگ   و  خرگوش              زین چار چو  بگذری ، نهنگ  آید  و مار   و آنگاه به اسب وگوسفند است شمار              حمدونه و مرغ و سگ و خوک آخر کار       حمدونه میمون است.


نحوه نامگذاری سالها با اسامی حیوانات

سلام  پیشاپیش سال جدید شمسی را به همه ایرانیان تبریک می گویم. امروز می خواهم درباره ی چگونگی نام گذاری هر سال بر اساس اسامی حیوانات مطلبی را ارائه کنم. سال ۹۰ که در واپسین روزهای خود است سال خرگوش است،سال ۱۳۹۱ هم سال نهنگ است حال می خواهیم ببینیم چگونه سالها را نام گذاری [...]

nahang year نحوه نامگذاری سالها با اسامی حیوانات

سلام  پیشاپیش سال ۱۳۹۱ شمسی را به همه ایرانیان تبریک می گویم.

امروز می خواهم درباره ی چگونگی نام گذاری هر سال بر اساس اسامی حیوانات مطلبی را ارائه کنم.

سال ۹۰ که در واپسین روزهای خود است سال خرگوش است،سال ۱۳۹۱ هم سال نهنگ است حال می خواهیم ببینیم چگونه سالها را نام گذاری می کنند و روش نام گذاری به چه صورت است و منطق نامگذاری چگونه می باشد

در ابتدا با این نامها آشنا می شویم:

موش و بقر و پلنگ و خرگوش و شمار                    زین چهار چو بگذری نهنگ آید و مار

آنگاه به اسب بر گوسفند است حساب                  میمون و مرغ و سگ و خوی آخر کار

روش کار به این صورت است که برای تشخیص اینکه یک سال خورشیدی با نام کدام یک از این حیوانها مطابقت دارد،در ابتدا باید عدد ۶ را از سال خورشیدی کم کرد و عدد به دست آمده را بر ۱۲ تقسیم نمود.

باقیمانده این تقسیم از ۰ تا ۱۱ می تواند باشد که هرکدام از این اعداد بیانگر نام یکی از حیوانات است.

باقیمانده این تقسیم برای سال ۱۳۹۱ ، ۴ می شود که گویای سال خرگوش است.

rabbits year نحوه نامگذاری سالها با اسامی حیوانات

که نام این حیوانات طبق اعدادشان به صورت زیر است.

۰ خوک

۱ موش

۲ گاو

۳ پلنگ

۴ خرگوش

۵ نهنگ

۶ مار

۷ اسب

۸ گوسفند

۹ میمون

۱۰ مرغ

۱۱ سگ

nahang 1391 نحوه نامگذاری سالها با اسامی حیوانات

همان طور که در تصویر مشاهده می کنید تنها کافی است عدد ۶ را از سال ۱۳۹۱ کم کنیم که می شود ۱۳۸۵ بعد در ادامه با تقسیمی ساده باقیمانده تقسیم ۱۳۸۵ بر ۱۲ را می یابیم که مطمئنا ۵ می شود و طبق داده های بالا ۵ برابر نهنگ می باشد.

نهنگ=۵       ۵+(۱۱۵×۱۲)=۱۲÷۱۳۸۵        ۱۳۸۵=۶-۱۳۹۱

خندون باشید و سال خوبی داشته باشید.

به مناسبت سال جدید به ۲۰ نفر از ثبت نام کنندگان در تالار گفتمان خندون دات آی آر عضویت ویژه تعلق می گیرد.

اعضا ویژه می توانند از امکاناتی که به زودی آماده می شود به رایگان استفاده نمایند.

http://khandoon.ir/forum/register.php



مطالب مشابه :


لحظه تحویل سال در سالهای گذشته

لحظه تحویل سال 1394 - لحظه تحویل سال در سالهای گذشته دانلود تقویم رسمی ایران سال 94




آگاهی از ساعت و تقویم رسمی ایران

معرفی بهترین سایتهای علمی کاربردی سرگرمی - آگاهی از ساعت و تقویم رسمی ایران - عصر اطلاعات




نام سال های شمسی بر اساس نام حیوانات

بعدنام حيواناتي كه يكي بعد از ديگري از اب گذشته بدان سان که گفته شد سالهای تقویم ترکی




زندگیم

تقـــویم امســـالم داره تمـــوم میشــــه بســـه بیا! بگذار امسالم با سالهای گذشته فرقی




آغاز سال تحصیلی 93 در دانشگاه‌های سراسری

برخی از دانشگاه ‌های سراسری از امروز 22 شهریور براساس تقویم كارشناسی ارشد سالهای گذشته




مطابقت تاریخ قمری وقایع عاشورا با تقویم شمسی و میلادی

مهران طالقان - مطابقت تاریخ قمری وقایع عاشورا با تقویم شمسی و میلادی - روستای مهران یکی از




دوره 2820 ساله کبیسه گیری ( روشی اشتباه )

تقویم ایرانی دقیق ترین تقویم جهان است. آنها راجع به سالهای گذشته هم اشتباه می کنند.




تطابق سالهای قمری باهجری/انطباق "عاشورا"ی شمسی وقمری

تطابق سالهای قمری و در طول 14 قرن گذشته فقط 6 بار سالگرد ، تقویم قمری و شمسی با




مجموعه سوالات برگزیده آزمونهای ارشد سالهای گذشته درس برنامه ریزی ناحیه ای

جغرافيا و برنامه‌ ريزي محيطي - مجموعه سوالات برگزیده آزمونهای ارشد سالهای گذشته درس برنامه




برچسب :