آغازین سخن

کعبه ی دل

تا از دیار هستی در نیستی خزیدیم     

      از هر چه غیر دلبر از جان و دل بریدیم

با کاروان بگویید: از راه کعبه برگرد

       ما  یار را به مستی بیرون خانه دیدیم

لبیک از چه گویید ای رهروان غافل؟

          لبیک او به خلوت از جام می شنیدیم

تا چند در حجابید ای صوفیان محجوب؟        

         ما پرده ی خودی را در نیستی دریدیم

ای پرده دار کعبه بردار پرده از پیش    

       کز روی کعبه ی دل ما پرده  را کشیدیم

ساقی بریز باده در ساغر حریفان    

       ما طعم باده ی عشق از دست او چشیدیم

 

        به نام خداوند لوح و قلم                 حقیقت نگار وجود و عدم

       خدایی که داننده ی رازهاست         نخستین سرآغاز آغازهاست

به نام آن والایی که زینت زبانها و یادگار جانها از نام اوست.

سلامی سرشار ازعطر گل یاس در لفافه ای از محبت و عشق پیشکش حضور پر لطفتان.

از اینکه توفیق رفیق گشت و سعادت مساعدت نمود تا سخنی صمیمانه با خوانندگان فهیم و فرزانه سخنی داشته باشم بسی  خشنودم و خدا را شاکرم.

الهی گر شکر شوم شکر تو نتوانم گفت      ور عذر شوم عذر تو نتوانم خواست

به مصداق آیه ی شریفه ی ( و من شکر فانما یشکر لنفسه ) بسی شایسته است که از همه ی بزرگوارانی که مرا یاری می کنند  تقدیر وتشکر نمایم

 رجای واثق دارم که مورد قبول طبع دیر پسند خوانندگان فرهیخته و برجسته  قرار گیرد.تا چه قبول افتد و  که در نظر آید

 برگرفته ار متن مجریگری خانم علومی

 


مطالب مشابه :


آغازین سخن

شعر - آغازین سخن - مجری موفق کعبه ی دل . تا از دیار هستی در نیستی خزیدیم




برچسب :