دیدار با اهالی "باغ مظفر"

چیه جا خوردین؟
مگه من چمه؟
بله می دونم که منتظر بودین تا سفرنامه مکه و خرمشهر و ... رو براتون بنویسم.
ولی هم تنبلی اجازه نداد، هم این که یکی از بچه های باحال برام پیغام گذاشته بود و خلاصه یه جورایی نوشته بود انگاری من دل ندارم و همش با آدمای ترسناک می پرم!

خب منم حساس! برای این که ثابت کنم که منم دل دارم و اهل ذوق و شوق هنری هستم و مثلا با "علیرضا عصار" خواننده باحال پاپ، کلی رفیقم و کنسرت اون و "فرمان فتحلیان" هم رفتم و با خانم "رخشان بنی اعتماد" هم آشنا هستم و سر فیلم "ننه گیلانه" کلی باهاش صحبت و همفکری و راهنمایی داشتم و ... این گزارش رو می نویسم. می خواد خوشتون بیاد می خواد ...
القصه! بعد از این که سال گذشته به لطف و زحمت رفیق باحالم "سیامک انصاری" با خونواده رفتم سر صحنه "شب های برره" که خیلی هم حال داد و خوشم اومد، بنا بر قولی که آقا سیامک داده بود، بهش زنگ زدم و قرار شد روز عید قربان – یکشنبه 10 دی ماه – بریم سر صحنه "باغ مظفر" در منطقه قلهک خیابان یخچال – بقیه اش رو نمی گم که یاد نگیرین.

زیاد آب و تابش ندم. همون دم در که وارد شدیم، مثل همیشه، با ادب و احترام عوامل روبه رو شدیم. آقا سیامک که آمد، نشستیم پهلوی "محمد صدری" از دوستان، همکاران و همرزمان شهید "سیدمرتضی آوینی" که "ناظر کیفی" سریال باغ مظفره و یه چایی داغ خوردیم.
خودتون هر شب سریال رو می بینین. نمی خوام زیاد از اون بگم. ولی یه نکته خیلی قشنگ توی این سریال هست که حتما شما متوجه اون نخواهید شد.
برخلاف روابط تند، سرد و اختلاف آمیزی که در شخصیت های سریال های هنرمند بزرگوار "مهران مدیری" به چشم می خورد، در پشت صحنه روابط و برخوردها آن قدر گرم و احترام آمیز است که من فقط به آنها غبطه می خوردم.
کسی دیگری را با تندی و بی ادبی صدا نمی کند. کسی پشت سر کسی غر و نق نمی زند.
و جالب این که همه روابط و ضوابط اجتماعی رعایت می شود.
ماشاالله سیامک انصاری که با اون ادب و احترامش من یکی را آب می کند. قشنگه، هر موقع بهش زنگ می زنم یا می بینمش، میگه که با عصار ذکر خیرت بود. که نهایت لطف جفتشونه.
چیه فکر کردین این قدر محبت و احترام ندیدم که با یک حاج آقا گفتن و تحویل گرفتن، خودمو باختم؟!

نخیر! اون قدر توی جمع های خودمون بی ادبی و بی احترامی دیدم – البته نه دوران جبهه و جنگ – که دیدن یک آدم محترم و مودب برام شده بود افسانه!
راست میگین! خودمم خیلی بی ادب شدم. ولی همه اینا از تاثیر دوستان نابابه!
بگذریم.
خیلی دوست دارم از ادب و احترام بچه های باغ مظفر به همدیگه و دیگران بنویسم، ولی می ترسم فکر کنین دارم "پاچه خواری" می کنم!
ولی باور کنین این جوری نیست. نه من به اونا نیاز دارم، نه اونا به آدم بی خاصیتی مثل من!
جاتون خالی. یکی دو ساعتی بودیم و عکس و فیلم گرفتیم و کیف کردیم و آخر سر از همه بخصوص مهران مدیری عزیز که با اون حال خرابش و دیسک کمر که کلی اذیتش می کنه ولی دست از کار نمی کشه، خداحافظی کردیم که برویم.
این "جمشید" همین "علی لک پوریان"، عجب باصفاست. بیخود نیست هم خودم و هم بچه هام از بازیش توی همه سریال ها خوششون میاد. آدمی با محبت و مهربون که خیلی به دلم نشست.

"نادر سلیمانی" همین آقای بردبار که دیگه نگو. همتای فیزیکی خودم. درست مثل سیامک انصاری، اصلا نقش بازی نمی کنه بلکه خودش رو نشون میده!
خلاصه جاتون حالی.
امیدوارم حداقل از ادب و منش اونا یه چیزایی یاد بگیرم.
به روی چشم.
در نزدیک ترین فرصت خاطراتم رو از سفر عمره براتون می نویسم.
راستی این روزا به سایت ساجد سر زدین؟
حتما ببینید.
اخبار و مطالب جالبی درباره اعدام صدام داره.

دیدار با اهالی "باغ مظفر"

مطالب مشابه :

۴ كليپ از پشت صحنه باغ مظفر

دیدار با اهالی "باغ مظفر"

عکس های پخش نشده از پشت صحنه فیلم ها و سریال ها

پشت صحنه سریال "قهوه تلخ"

گزارش پشت صحنه + مصاحبه با امیر ژوله

عکس دیدنی مهران مدیری در پشت صحنه شمس العماره

دو عکس از پشت صحنه شوخی کردم،محمدرضا هدایتی و رضا شفیعی جم پشت صحنه شوخی کردم