انواع سقط

قطع حاملگي يا خارج شدن محتويات رحم قبل از آنکه جنين قابليت زنده ماندن را پيدا کند را سقط یا ‏abortion‏ مي نامند.

اکثر موارد سقط های خود بخودی ، به علت ناهنجاري جنين ايجاد مي گردند، به شکلي که سقط بعنوان روشي طبيعي و ذاتي براي رد جنين ناقص عمل مي کند .

انواع سقط :

1.سقط خودبخودي:

انواع سقط خودبخوی:

* تهديه به سقط >> خونريزي رحمي و درد انقباضات رحم در زني که در دوران بارداري است احتمال سقط را مطرح مي کنند اين حالت را اصطلاحا تهديد به سقط مي نامند که در آن دهانه رحم باز نشده است و با استراحت و درمان محافظه کارانه مي توان از آن جلوگيري کرد.

* سقط غير قابل اجتناب>> در صورتي که نتوان از تهديد به سقط جلوگيري کرد وضعيت به سقط غيرقابل اجتناب تبديل مي شود.

*سقط فراموش شده >> رشد جنین داخل رحم متوقف شده . ولی دهانه رحم کاملا بسته است و لکه بینی و خونریزی وجود ندارد.

*سقط ناقص >> اگر بخشي از بافتها ، ولي نه تمام آن دفع شوند سقط ناقص مي نامند

*سقط کامل >> اگر جنين و تمام بافتهاي مربوطه بطور کامل خارج شوند سقط کامل است.‏

2.سقط عادتي (سقط مکرر)

حالتي است که در آن 3 سقط پشت سر هم با علت نامشخص اتفاق مي افتند.‏

3.سقط درماني:

در شرايط خاصي ممکن است پزشک تصميم به ختم حاملگي بگيرد اين نوع ختم حاملگي را سقط درماني مي نامند.

عوامل ايجاد کننده سقط جنين

1.عوامل مربوط به جنين:

الف- نمو غير طبيعي تخم که اختلال رشد منجر به سقط جنين خود به خود مي شود.
ب- ناهنجاريهاي ارثي و ژنتيکي جنين:

2.عوامل مربوط به مادر :

الف- بيماريهاي عفوني مادر: عفونتهاي مادري به ويژه سرخچه ، تب مالت و عفونتهاي مقاربتي مي تواند منجر به سقط جنين شود.

ب- بيماري هاي مزمن ناتوان کننده در مادر: بيماري هايي نظير سل ، سرطان ، افزايش فشار خون ، بيماري کليوي مي تواند منجر به مرگ جنين و سقط جنين شود.

ج – بيماريهاي غدد: بيماري هاي غدد نظير کم کاري تيروئيد ، ديابت قندي مي تواند منجر به سقط جنين شود.

د- مصرف دارو و عوامل محيطي: مصرف سيگار ، الکل ، داروهاي ضد بارداري و سموم محيطي نظير سرب ، آرسنيک در مادر مي تواند منجر به سقط جنين شود.

ه – عدم پذيرش ايمني بدن: جنين از لحاظ ژنتيک يک عامل خارجي براي مادر است و بدن مادر بر عليه آن آنتي بادي ساخته و جنين را دفع مي نمايد. در يک بارداري طبيعي جفت آنتي بادي هاي متوقف کننده مي سازد که مانع دفع جنين مي شود

و – ناهنجاري هاي رحمي: در بعضي زنان نقص تکاملي رحم در دوران جنيني منجر به ايجاد رحم دو شاخ يا يک شاخ و يا انواع ناهنجاري هاي شکلي رحم مي شود که اين نقايص مي تواند منجر به سقط جنين شود همچنين وجود فيبروم يا چسبندگي رحم نيز مي تواند باعث سقط جنين در زن باردار شود.

ز – نارسايي دهانه رحم: باز بودن بيش از حد دهانه رحم به دليل مادرزادي يا کشش بيش از حد در باز کردن آن در هنگام سقط يا زايمان قبلي منجر به نارسايي و ضعف دهانه رحم شده و مي تواند ايجاد سقط خود به خودي نمايد. سقط در اين موارد معمولا” پس از سه ماهه اول حاملگي اتفاق مي افتد .

توجه:

خطر سقط جنين با تعداد زايمانها و نيز سن مادر زياد مي شود به طوريکه مطالعات انجام شده نشان مي دهد که سقط جنين در زنان باردار زير 18 سال و بالاي 35 سال بيشتر است . همچنين در پدران خيلي جوان يا پير نيز افزايش سقط جنين مشاهده شده است.

روش‌هاي سقط جنين

سقط به ‌معناي ختم حاملگي است، قبل از اينكه جنين قدرت زنده ماندن در محيط خارج از رحم را داشته باشد.

سقط به دو دسته ي عمده تقسيم مي‌شود:

سقط خودبه‌خودي (spontaneous abortion)

سقط القا‌ شده (induced abortion) : سقط القا‌ شده خود شامل دو گروه است: سقط تراپوتيك (درماني) كه عبارت ‌است از ختم حاملگي به منظور حفظ سلامت مادر، و سقط الكتيو (انتخابي) كه قطع حاملگي بنا به خواست مادر است.(دلخواهی)

1. سقط دارويي با قرص و شیاف میزوپروستول (سیتوتک ) یا آمپول پروستاگلندین

در سقط دارويي ، داروها با ايجاد انقباضات شديد رحمي باعث خونريزي و ختم بارداري مي‌شوند. خونريزي ايجاد‌شده به‌دنبال سقط دارويي معمولاً 9 تا 16 روز ادامه دارد. گاه علائمي نظير تهوع، استفراغ، اسهال، تب و لرز و خستگي شديد طي اين مدت در بيمار ظاهر مي‌شود كه خودبه‌خود از بين مي‌رود. پس از سپري شدن اين زمان، معاينه و بررسي‌هاي كامل لازم است تا اطمينان حاصل شود كه سقط كامل صورت گرفته است. در تعداد بسيار كمي از زنان، روش سقط دارويي به سقط نمي‌انجامد و نياز به انجام اقدامات ديگري است.

2. سقط جراحي(انواع کورتاژ)

در 12 هفتة اول بارداري، سقط جراحي معمولاً به شيوه‌اي با عنوان ساكشن‌كورتاژ يا آسپيراسيون مكشي (vacuum aspiration) انجام مي‌شود. در اين روش، گردن رحم به‌آرامي باز مي‌شود و محصولات بارداري با يك لوله كوچك مخصوص مكش خارج مي‌شوند. در طول اين عمل، كه 5 تا 15 دقيقه طول مي‌كشد، و پس از آن، فرد دچار انقباضات شديد و خونريزي مشابه يك قاعدگي طبيعي خواهد شد. براي بي‌درد كردن فرد در هنگام سقط جراحي، از انواع داروهاي بي‌حسي يا بيهوشي استفاده مي‌كنند.
اما اگر سن بارداري بيش از 14 هفته باشد، سقط به شيوه‌اي با نام D & E) Dilation & Evacuation) انجام مي‌شود. در اين روش، براي باز شدن دهانة رحم به زمان بيشتري نياز است و از وسيلة ديگري نيز همراه با دستگاه مكش استفاده مي‌شود.
در روش آسپيراسيون مكشي، رحم سريعاً خالي مي‌شود و خونريزي اندك است. احتمال پارگي رحم در اين روش يك درصد و خطر عفونت كمتر از يك درصد است. در روش دوم، خونريزي شديدتر است و احتمال آسيب رسيدن به رحم و ايجاد چسبندگي‌ بيشتر است.

3. تزريق داخل آمنيوني

اين روش براي سقط در سه‌ماهه ي دوم بارداري به‌‌كار مي‌رود. با سرنگ مخصوص، مايع آمنيون را، كه جنين درون آن شناور است، خارج و 200 سي‌سي محلول سرم نمكي به داخل كيسه ي محتوي جنين تزريق مي‌كنند. پس از گذشت 48 ساعت از تزريق، در پي زايمان، بچه از رحم خارج مي‌شود. براي اين منظور، گاه از اوره و گاه از پروستاگلندين‌ها استفاده مي‌شود. شايع‌ترين عارضه ي سقط به اين روش باقي ماندن جفت است. احتمال خونريزي و عفونت رحمي نيز در اين روش زياد است.

سقط‌ هاي ديرهنگام
هرچه سن بارداري در زن بيشتر باشد، احتمال بروز خطر و عوارض به‌دنبال سقط افزايش مي‌يابد. بنابراين درصورتي‌كه پزشك شما سقط را براي ختم بارداري توصيه مي‌كند، بايد از تأخيرهاي غيرضروري اجتناب كنيد. به‌طوركلي، 88 درصد از تمام موارد سقط در امريكا طي 12 هفتة اول بعد از آخرين تجربه ي قاعدگي رخ مي‌دهد.
برخي از زنان تا زماني كه بارداري به‌نحو محسوسي پيشرفت نكرده است از وقوع آن مطلع نمي‌شوند.

از جمله دلايل مطرح آگاه نشدن آنها از بارداري خود عبارت است از:
1. اين زنان دوره‌هاي نامنظم قاعدگي را تجربه مي‌كنند. گاه ابتلا به برخي بيماري‌ها، فعاليت‌هاي شديد ورزشي و مصرف داروها قاعدگي‌هاي نامنظم ايجاد مي‌كند.
2. برخي از اين زنان علت تأخير در قاعدگي خود را شروع يائسگي قلمداد مي‌كنند.
3. زناني كه به‌طور طبيعي قاعدگي‌هاي خفيفي را تجربه مي‌كنند، لكه‌بيني اوايل بارداري را با قاعدگي خود به اشتباه مي‌گيرند.
4.گروهي از زنان به ‌علت استفاده از داروهاي خاص يا شيردهي، باروري خود را نامحتمل مي‌دانند.
5. گاه بارداري در هفته‌هاي اول توسط كادر پزشكي تشخيص داده نمي‌شود.

عوارض سقط

همان‌طور كه پيش‌تر ذكر شد، سقط در سه‌ماهه ي اول كمترين عوارض را دارد. اما به‌طوركلي عوارض سقط بسته به ‌نوع روش انتخاب‌شده متفاوت است. شايع‌ترين عارضه ي داروهايي كه از خانوادة پروستاگلندين‌ها هستند اسهال است. تهوع، استفراغ، دل‌پيچه (كرامپ‌هاي شكمي) و تب از ديگر عوارض مصرف اين داروهاست. در برخي از زناني كه از روش سقط دارويي استفاده مي‌كنند سقط كامل صورت نمي‌گيرد و نياز به استفاده از روش‌هاي ديگر نظير كورتاژ است. عفونت، خونريزي‌هاي شديد، سقط ناقص، پارگي و آسيب رحم يا دهانة آن، و ادامة بارداري از جمله عوارض سقط جراحي است. كودكان حاصل از اين قبيل بارداري‌ها معمولاً به ناهنجاري‌هاي مادرزادي و عقب‌ماندگي ذهني مبتلا خواهند شد.

انواع سقط

مطالب مشابه :

جوابيه اي به گزارش مسلخ جنين‌هاي ناخواسته‌ جام جو انلاين

معضل فروش داروهاي سقط جنين

سقط > نه

انواع سقط

سقط جنین با آمپول پروستاگلندین قرص و شیاف

راه های جلوگیری از بارداری

کشتار زیرزمینی نوزادان

انواع سقط