لغت " دروغ " در شعر
واژه " دروغ " در اشعار:
فردوسی » شاهنامه » آغاز
کتاب » بخش ۸ - گفتار اندر فراهم آوردن کتاب:
تو این را دروغ و فسانه مدان به رنگ فسون و بهانه مدان
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸:
به صدق کوش که خورشید زاید از نفست که از دروغ سیه روی گشت صبح نخست
مولوی » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۸
چون همه شب خفت بود آن دروغ خواب کجا آید مر عشق را
نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۱۱
چو بتوان راستی را درج کردن دروغی را چه باید خرج کردن
سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل ۱۶۸
که گفت من خبری دارم از حقیقت عشق دروغ گفت گر از خویشتن خبر دارد
پروین اعتصامی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۳
از چاه دروغ و ذل بدنامی باید به طناب راستی رستن
عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۴۸
گفتی که شبی با تو دستی کنم اندر کش یارب چه دروغ است این با ما نکنی دانم
سنایی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۲
خیره سر تا کی زنی همچون زنان لاف دروغ ناچشیده شربت وصل و ندیده درد عشق
وحشی » گزیده اشعار » ترکیبات » در هجو ملا فهمی
داند همه کس که این دروغ است نتوان گفتن که ماست دوغ است
ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۶
به نظم اندر آری دروغی طمع را دروغ است سرمایه مر کافری را
منوچهری » دیوان اشعار » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۶۰ - در مدح سلطان مسعود غزنوی
نی نی دروغ گفتم، این چه شمار باشد باری نبید خوردن کم از هزار باشد؟
فرخی سیستانی » گزیده اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶ - در ذکر سفر سومنات و فتح آنجا و شکستن منات و رجعت سلطان
فسانهٔ کهن و کارنامهٔ به دروغ به کار ناید رو در دروغ رنج مبر
خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴
باد صبا دروغ زن است و تو راست گوی آنجا برغم باد صبا می‌فرستمت
مسعود سعد سلمان » گزیده اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۴ - قطعهٔی گفته‌ام که دیوانیست
اندر آن چه همی نگر امروز کاو اسیر دروغ و بهتانیست
انوری » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲
عاشقی ای انوری دروغ چگویی راز دلت در سخن چو روز عیانست
اوحدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۶
دل چون بدید موی میان تو در کمر گفت: این دروغ بین که بر آن راست بسته‌اند
صائب تبریزی » گزیده اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰
حیف است اگر چه کذب رود بر زبان تو از وعدهٔ دروغ، دلی شاد کن مرا
جامی » هفت اورنگ » سلسلةالذهب » بخش ۶ - در بیان به عیب خود پرداختن و نظر به عیب دیگران نینداختن
آنچه باشد جمال آن ز دروغ پیش اهل بصیرتش چه فروغ؟
ابوسعید ابوالخیر » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۲۰
گر زانکه نه‌ای دروغزن عاشق‌وار در عشق چو او هزار چون او بگذار
ملک‌الشعرای بهار » گزیده اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۲
بی‌تو رفت از غزلیات فروغ بی‌تو شد عاشقی و عشق دروغ
محتشم کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۲
چهرهٔ عصمت او یافت تغییر به دروغ مشرب عشرت من گشت مکدر به عبث
مطالب مشابه :
چند شعر درباره ی مرگ
مرگ - چند شعر درباره ی مرگ - ! تنها مرگ است که دروغ نمی‌گوید
زنان زیبا ...
شعر بی دروغ - زنان زیبا - - شعر بی درباره وب. موضوعات
با ستاره ها
شعر بی دروغ - با ستاره ها - - شعر بی درباره وب. موضوعات
هزار خاطره ...
شعر بی دروغ - هزار خاطره - - شعر بی درباره وب. موضوعات
شعر انگور
شعر بی دروغ - شعر انگور - - شعر بی دروغ. شعر بی درباره وب. موضوعات
شهامت عاشق....
شعر بی دروغ - شهامت عاشق . - - شعر بی دروغ. تماس با من | قالب وبلاگ | پروفایل. درباره
احساس تغزل
شعر بی دروغ - احساس تغزل - - شعر بی درباره وب. موضوعات
لغت " دروغ " در شعر
چشمه باغ رستم - لغت " دروغ " در شعر - - چشمه باغ درباره وب. موضوعات
مرغ باغ ملکوتم ...
شعر بی دروغ - مرغ باغ ملکوتم - - شعر بی دروغ. تماس با من | قالب وبلاگ | پروفایل. درباره
برچسب :
شعر درباره دروغ