معنای درس ستایش خدا و پیغمبر همراه با متن درس(کتاب ادبیات فارسی 1)

( آغاز تحمیدیّه) سپاس و آفرین ، ایزد جهان آفرین راست: درود و ستايش فقط مخصوص پروردگار آفرينده‌ي جهان است.

آن که اختران رخشان به پرتو روشنی و پاکی او تابنده اند و چرخ گردان به خواست و فرمان او پاینده .خداوندي كه ستارگان روشن درخشندگي خود را از نور و پاكي او مي‌گيرند و آسمان و روزگار به اراده و خواست او پا برجاست.

آفریننده ای که پرستیدن اوست سزاوار.دهنده ای که خواستن جز از او نیست خوش گوار.

خداوندي كه پرستش فقط شايسته‌ي اوست. خداوند بخشنده‌اي كه خواستن تنها از او خوشايند است.

هست کننده از نیستی، نیست کننده پس از هستی.

خداوند توانايي كه موجودات را از نيستي به وجود آورده و پس از آن به موجودات هستي بخشيده و دوباره آن‌ها را نابود مي‌سازد ( زندگي و مرگ در دست اوست.) تلمیح یا اشاره دارد به آيه‌ي « يحيي و يميت و يميت و يحيي».

ارجمند گرداننده ی بندگان از خواری؛ در پای افکننده ی گردن کشان از سروری.

خداوندي كه انسان خوار و ذليل را عزّت مي‌دهد و زورگويان و ظالمان را از بزرگي و سروري به خواري و ذلّت مي‌كشاند.تلمیح یا اشاره دارد به آيه‌ي « تعزّمن تشاء و تذّل من تشاء » خداوند هر که را که بخواهد، عزّت می دهد و هر که را بخواهد خوار می کند.

پادشاهی او راست زیبنده؛ خدایی او راست در خورنده.

و فرمانروايي سزاوار و لايق اوست و خدا بودن شايسته‌ي او .

بلندی و برتری از درگاه او جوی و بس.

عزّت و سربلندي را فقط از درگاه خداوند طلب كن.

هر آن که از روی نادانی نه او را گزید، گزند او ناچار بدو رسید.

هر كس كه از روي ناداني‌غير از خداوند را انتخاب‌كند از آن‌گزينش‌نابجا زيان‌مي‌بيند و خودش ضرر می کند.

هستی هر چه نام هستی دارد، بدوست.

وجود هرآنچه در جهان است از اوست.

جهان را بلندی و پستی تویی تدانم چه ای، هر چه هستی تویی! (پایان تحمیدیّه)

بلندي و پستي جهان ( آسمان و زمين، عزّت و ذّلت ) از توست من نمي‌دانم كه تو كيستي ولي هر چه وجود دارد از آن تو است.

(آغاز نعت) و درود بر پیمبر بازپسین، پیشرو پیمبران پیشین.

و سلام و درود بر آخرين پيامبر كه راهنماي پيامبران پيش از خود است.

گره گشای هر بندی، آموزنده ی هر پندی.

كسي كه گره از مشكلات مي‌گشايد و آموزش دهنده‌ي همه‌ي پندهاست.

گمراهان را راه نماینده، جهانیان را به نیک و بد آگاهاننده.

كسي كه انسان‌هاي گمراه را به راه راست هدايت مي‌كند و مردم جهان را از كارهاي نيك و بد خود آگاه مي‌سازد.

به همه زبانی نام او ستوده و گوش پندنیوشان، آواز او شنوده.

كسي كه به همه‌ي زبان‌ها ستايش شده است و كساني كه گوش پندپذير ( شنوا ) دارند؛ نصحيت او را شنيده‌اند.

و همچنین درود بر یاران گزیده و خویشان پسندیده ی او باد؛ تا باد و آب و آتش و خاک در آفرینش بر کار است و گل بر شاخسار هم بستر خار. (پایان نعت)

تا زماني كه عناصر چهارگانه ( آب، باد، خاك، آتش) در آفرينش موجودات به كار مي‌رود و گل بر روي شاخه كنار خار مي‌رويد ( تا زندگي وجود دارد درود و سلام خداوند بر پيامبر

(ص) و اصحاب برگزيده و خاندان بزرگوار او پيوسته باشد.
توجّه: نویسنده در قسمت پایانی درس : درود و سلام خود نسبت به پیامبر و اصحاب برگزیده و آل او را همیشگی و ابدی می داند. (تأبید)

نویسنده و گرد آورنده: حسین فرجی مدرس مجتمع آموزشی نمونه توحید و بین الملل دبی بر اساس تدریس 1393/7/6

معنای درس ستایش خدا و پیغمبر همراه با متن درس(کتاب ادبیات فارسی 1)

مطالب مشابه :

ستایش خدا...

(( تدریس هدیه های آسمانی ، چگونه ؟!! ))

معنای لغات و متن درس اول کتاب ادبیات فارسی 3 «ما هم چنان در اول وصف تو مانده ایم»

منظور از «حمد و ستايش خداوند در آخرت»، چيست؟

ستایش خداوند از ابتدای شاهنامه فردوسی

خوانش متن - لحن ها

معنای درس ستایش خدا و پیغمبر همراه با متن درس(کتاب ادبیات فارسی 1)

آغاز با نام خدا در اشعار فارسی

متن نماز همراه با معنی فارسی

چگونه بخوانيم؟