دانستنیهای هرمزگان
خلیج فارس :
" />
خلیج فارس
از همان زمانی که پارسیها به لب دریای
جنوب رسیده اند ، یعنی از هزاره دوم پیش ازمیلاد بایست نام این دریا پارس
یا خلیج فارس گذاشته ، زیرا از نخستین روزی که نام این دریا در اسناد معتبر
تاریخی آمده است تا امروز همواره آن را به همین نام خوانده اند و در سراسر
جهان متمدن تاریخی آمده است تا امروز همواره آن را به همین نام خوانده اند
و در سراسر جهان متمدن همیشه به هر زبانی این نام رواج داشته است .
در کتیبه ای که از داریوش کبیر در تنگه سوئز به دست آمده به نام "دارپاتیاهخاپارساآتی " یعنی دریایی که ازپارس می رود خوانده شده است .
و " کلودیوس پتوله مائوس " یا بطلمیوس که بزرگترین عالم هیئت و جغرافیای قدیم است و در قرن دوم میلادی می زیست در کتاب بزرگی که در علم جغرافیا نوشته از این دریا به نام " پرسیکوس سینوس " ( خلیج فارس) یاد کرده و این اصطلاح بعدها به " سینوس پرسیکوس " تغییر یافته ومصطلح شده است .
درمنابع تاریخی و جغرافیایی دوره اسلامی ، تحت عناوینی از قبیل " بحرفارس " ،" البحرالفارسی " ، " الخلیج الفارسی " و خلیج فارس از این دریا نام برده شده است .
"ابوعلی احمدبن عمربن رسته " در کتاب "الاعلاق النفسه " از خلیج فارس به " الخلیج فارس یاد کرده است .
دانشمند و جغرافیدان ایران به نام " سهراب " که در قرن سوم ه.ق می زیسته درکتاب خود به نام " عجائب الاقالیم السبعه الی نهایه العماره "می نویسد :
" بحر فارس و هوالبحرالجنوبی الکبیر یعنی دریای پارس دریای بزرگی در جنوب است . از مطالب فوق چنین نتیجه گیری می کنیم که کلیه مورخان و جغرافیدانان جهان
، چه دردوران وسطی وچه در قرون باستان و دوره معاصر از خلیج فرس به اسامی " دریای پارس " ، خلیج فارس " و یا " خلیج العجم " و امثال آن یاد کرده اند . مستندترین دلیل بر این ادعا آثار کتب و نقشه هایی است که از آن بر جای مانده است .
ترجمه اصطلاح لاتین خلیج فارس به زبانهای مختلف به ترتیب ذیل است :
Golfe Persique به زبان فرانسه
Persico Gulf به زبان انگلیسی
Persischer Golfبه زبان آلمانی
Persico Golfoبه زبان ایتالیایی
Persids Kizaliv به زبان روسی
Perusha klanبه ز بان ژاپنی
است که در همگی نام "پارس " به خوبی مشهود است .
آنچه مسلم است نام خلیج فارس در همه زبانهای زنده دنیا از زمانهای گذشته تاکنون پذیرفته شده و همه ملل جهان این دریای ایرانی را به زبان خود خلیج پارس می خوانند.
خلیج فارس با مساحت 240000 کیلومترمربع دارای عرضهای مختلفی است که کمترین عرض از دماغه نای بند ( ایران ) تا راس راکان ( رکن ) شمال کشور قطر 185 کیلومتر و بیشترین عرض آن از بندر جزه ( ایران ) تا کرانه های سلیه ( امارات متحدده عربی ) 355 کیلومتر است . طول خلیج فارس از دهانه اروندرود تا کرانه های ابوظبی 830 کیلومتر و ژرفای آن در قسمت شرقی به طور متوسط 50 تا 80 متر ودر قسمتهای غربی حدود 10 تا 30 متر است .
ژرفترین نقطه خلیج فارس گودالی است به عمق 93 مترواقع در 15 کیلومتری جنوب جزیره تنب بزرگ ، طول کرانه های ایران درخلیج فارس ازبندرعباس تا دهانه اروندرود 1.259 کیلومتر است . شوری آب خلیج فارس از آبهای دیگر جهان نسبتا بیشتر است به طوری که بین 37 تا 50 در هزار متغیر می باشد.
شوری آب خلیج فارس به عوامل زیر بستگی دارد:
1- کند بودن جریان آب در تنگه هرمز
2- واقع شدن خلیج فارس در نزدیکی خط استوا
3- تبخیر بیشتر آبهای آن و نمکزار بودن بستر رودهای دجله و فرات که به خلیج فارس می ریزند. این شوری در سواحل جنوبی
آنقدر زیاد است که در برخی نقاط کوههای نمکی سر از آب بیرون آورده اند.
خلیج فارس دارای جزایر بسیاری است که عبارتند از: ابوموسی،بنی فرور، تنب بزرگ،تنب کوچک،سیری، شتور، فرور، قشم،کیش،لارک،لاوان، هرمز، هندرابی و هنگام که از نظر تقسیمات سیاسی جز استان هرمزگان می باشند.
گردشگاه ها و محل های دینی
در اطراف شهر بندرعباس
چندین ناحیه خوش آب و هوا وجود دارد که اهالی شهر ، مهمانان و سیاحان را در
روزهای تعطیل به سوی خود جلب می کند ، این نواحی را می توان به دو بخش
تقسیم کرد :
بخش اول : شامل آب های گرم معدنی
بخش دوم : شامل نقاط خوش آب و هوا
بخش اول : آبهای گرم معدنی در اطراف شهربندرعباس دارای
خواص درمانی می باشند که در معالجه بیماریهای پوستی ، استخوانی و روماتیسمی و .. موثر است . این گونه آبهای معدنی به خاطر خواص درمانی ، سالانه تعداد زیادی از بیماران ومشتاقان را به خود جلب می کند .
مهمترین آبهای معدنی عبارتنداز :
آب گرم گنو : در کنار راه بندرعباس
- سیرجان به فاصله حدودا 42 کیلومتری شمال این شهر واقع گردیده و راه
آسفالته فرعی به این چشمه منتهی می گردد .این چشمه در دره ای قرار دارد که
شمال و جنوب آن را کوه گنو وارتفاعات سخت آهکی در بر گرفته است. آب این
چشمه از دسته آبهای گوگردی خیلی گرم می باشد .
آب گرم خورگو :
در قسمت شمال خاوری بندرعباس در مسیرراه سیرجان به
این شهر به فاصله حدود 93 کیلومتری از طریق راه آسفالته درحوالی روستای
خورگو چشمه آبگرم خورگو واقع شده است . رودخانه آبگرم که از چشمه های آب
گرم خورگو سرچشمه گرفته از کنار این آبادی گذشته و سرانجام به خلیج فارس می
ریزد .
آب گرم خمیر :
در 159 کیلومتری جنوب باختری بندرعباس در مسیرراه
آسفالته بندرخمیر - بندرلنگه در قسمتهای شمالی روستای لشتقان واقع گردیده
که از طریق یک راه شنی به چشمه آب گرم خمیر منتهی می شود .
آب گرم چستانه :
این آب گرم در نزدیکی روستای خون سرخ حدود 25 کیلومتری باختر بندرعباس در مسیر راه آسفالته بندرعباس بندر شهیدرجایی قرار دارد .
در اطراف شهر بندرعباس نقاط ییلاقی و خوش آب و هوایی با مناظر زیبا وباصفا وجود دارد که فاصله آنها تا مرکز شهر نسبتا کوتاه است و از طریق راه آسفالته سراسری استان می توان در مدت کوتاهی به مناطق ییلاقی رسید . داماهی ( دامایی ) - هورمودر - ایسین -سرخون از نقاط ییلاقی به شمار می روند .
جزیره قشم :
در حدود 22 کیلومتری جنوب بندرعباس ، جزیره قشم با دوبندرگاه کوچک قرار دارد که به نام های بندر قشم و بندردرگهان خوانده می شوند .
امروزه
در حدود 20 فروند لنج در امر جابه جایی مسافران محلی و غیر بومی بین جزیره
قشم و بندرعباس و بالعکس ازطریق دو بندر یادشده فعالیت دارند . مدت سفر
دریایی توسط لنج حدود دوساعت تا قشم و درگهان طی می شود . دیدار از این
جزیره با لنج و یا دیگر وسایل حمل ونقل دریایی ( قایقهای موتوری ) بسیار
جالب و زیبا است .
بازار ماهی :
درمحل تقاطع بلوارهای طالقانی و صیادان بازار ماهی بندرعباس قرار دارد که به واقع یکی از نقاط خاص و دیدنی این شهر به شمار می رود.
منبع: وب سايت روزنامه دريا
مردم استان هرمزگان مانندهمه مردم جهان پوشاک سنتی ومخصوص به خودرادارند که هرمنطقه متناسب بااقلیم محل زندگیشان میباشد.. البته دراین عصر مدل پوشاک تعغیرپیدانموده است ومخصوصا نسل جوان دیگرازپوشاک کامل سنتی استفاده نمی کنند واین امردرشهرنشینی کاملا مشهوداست،برای مثال دختران شهری وحتی روستایی دیگرازبرکه (برقع)استفاده نمیکنندولی لباس بندری هنوزجایگاه خودرا حفظ کرده ولی درمحیط های کاری لباس یک خانم هرمزگانی وخانم های دیگرمناطق کشور یک جوراست که این امرباعث شده که حتی درمحیطهای غیررسمی نیز لباس سنتی استفاده نگردد..جلبیل Jelbil
" />جلبیل خوسی | پوشاک متداول زنان بندرعباس به پيروى از شرايط اقليمى و نحوهٔ زندگانى مردم اين مرز و بوم فرم گرفته است. اما آنچه که بيش از هر عاملى در نوع لباس آنان تأثير داشته، آب و هواى بيش از حد گرم و طاقت‌فرساى اين منطقه است. علاوه بر تأثير آب و هوا، هم‌جوارى و رفت و آمد با کشورهاى پاکستان و هندوستان از طرف شرق امارات عربى از سمت جنوب مؤثر واقع شده و پوشاک زنان بندرعباس با الهام از لباس‌هاى هندى و عربى طراحى گرديده و با توجه به سليقهٔ ساکنان بومى تغييراتى در آنها داده شد. پوشاک سنتى بندرعباس يکى از زيباترين لباس‌هاى بومى کشور ما محسوب مى‌گردد. | ||
| ||
| لَچَک lecek ـ لچک lecek بانوان بندرعباسى کلاهکى است به‌شکل عرقچين مردان که روى سر تا بالاى پيشانى قرار مى‌دهند و دو گوشه آن را با قيطانى در زير چانه گره مى‌زنند. اين قيطان توسط بانوان بندرى معمولاً با نخ سياه بافته مى‌شود. لچک داراى تزئينات مختلفى است و رنگ آن اغلب سبز، قرمز و آبى انتخاب مى‌گردد. جنس لچک از انواع مختلف پارچه به‌خصوص بيشتر از اطلسى مى‌باشد. | ||
| هر لچک از دو تکه تشکيل شده است، قسمت پشت سر لچک به نام بُنُکى Bonoki خوانده مى‌شود که اغلب تزئيناتى کم دارد و يا بدون تزئين است و فقط حاشيه و بخش جلوى آن را که بر پيشانى قرار مى‌گيرد با زري، پولک و يا نوار تزئين مى‌کنند. لچکى را مواقع رفتن به عروسى و يا مهمانى با سکهٔ طلا و طلادوزى تزئين مى‌کنند و به‌سر مى‌نهند قسمت داخلى لچک را که با سر در تماس است، از پارچهٔ معمولى آستر مى‌کنند. | ||
| لچک را به‌دليل جلوگيرى از ليز خوردن جلبيل يا دستار بر وسط سر قرار مى‌دهند و سپس جلبيل روى آن پوشيده مى‌شود. | ||
| ||
| جلبيل Jelbil پارچه‌اى است تورى مشکى به‌شکل مستطيل، به ابعاد تقريبى يک متر و نيم و گاه بيشتر و عرض آن در حدود هشتاد سانتى‌متر است. جهت تزئين يک جلبيل با دست بر روى آن خوس xus به رنگ نقره‌اى و طلائى و گاه گلابتون دوخته مى‌شود. کناره‌هاى آن را هم اغلب، حاشيه‌هاى زرى گوناگون زينت مى‌دهند. گاه با افزايش سکه‌هاى تزئينى در حاشيه‌اى که روى پيشانى قرار مى‌گيرد به زيبائى آن مى‌افزايند. | ||
| ||
| اُرنى به‌شکل مستطيل بوده و جنس آن از تور و يا پارچه حرير به رنگ‌هاى مختلف است. ارنى به‌عنوان روسرى براى يک بانوى بندرى کاربُرد دارد و نحوهٔ بستن آن به اين طريق است که ابتدا آن را بر روى سر قرار داده و سپس دو کنارهٔ آن را در زير گلو با سنجاق به‌هم پيوند مى‌دهند و به اين ترتيب موهاى خود را مى‌پوشاندند. | ||
| جهت زيبائى يک ارني، لبهٔ پائين ان را زرى و يا سکه‌دوزى مى‌کنند و اغلب اوقات با گلابتون و گاهى با خُوس xos نيز تزئينات يک اُرنى orni کامل مى‌گردد. فرق ارنى orni يا جلبيل Jelbil فقط در اندازه آن است، اُرنى ابعادش وسيع‌تر است، در ضمن تزئينات به‌کار رفته در اُرنى خيلى بيشتر از جلبيل مى‌باشد و به‌همين دليل بيشتر در جشن‌ها و عروسى‌ها از آن استفاده مى‌کنند. | ||
| ||
 " />در نخستين نگاه به شهر ساحلى بندرعباس زنانى مشاهده مى‌شوند با نقابى سياه به نام 'برقع' و يا با تلفظ محلى بندرى Borka و آن عبارت از پارچه يا چرم لطيف سياهى است که مانند عينک به چشم زده مى‌شود. برقع با مواد ويژه‌اى رنگ مى‌شود که جلاى خاصى به آن مى‌بخشد، اما در اين درخشش بر اثر استفاده به‌مرور کم مى‌شود. براى جلوگيرى از رنگى شدن صورت توسط برقع داخل آن را با چسب مى‌پوشانند. برقع توسط بانوى بندرعباسى با دست دوخته مى‌شود. در ميان زنان بندرعباس تنها برقع مشکى با خصوصيات ذکرشده مورداستفاده قرار مى‌گيرد ولى بانوان غيربومى ساکن در بندرعباس برقع را در انواع و رنگ‌هاى گوناگون به‌کار مى‌برند که اختصاص به نقاط همجوار دارد. بانوان بندرعباسى هنگامى‌که از وضع مالى خوبى بهره‌مند باشند، با نقاشى روى نقاب و يا گلدوزى و يا اينکه با دوخت نوارهاى طلائى و يا نصب سنجاق‌هاى تزئينى در دو کنارهٔ برقع بر زيبائى آن مى‌افزايند، ضمناً از تزئينات طلا که در زرگرى‌هاى بندرعباس به فراوانى يافت مى‌شود براى رفتن به مجالس شادي، جشن‌ها و عروسى استفاده مى‌شود امروزه حتى در مواقع عادى نيز از تزئينات طلا استفاده مى‌شود.  " />
| ||
| ||
| پيراهن بومى بانوان بندرى به نام کندوره Kandureh شهرت دارد و اين لباس به دو صورت ساده و دورچين در ميان بانوان بندرعباس معمول است. کندوره بدون يقه است و در جلوى سينه، چاک دارد که با دکمه بسته مى‌شود. در ناحيهٔ سر دست، قسمت سينه، دور گردن و هم‌چنين دورادور دامن تزئين‌شده است. جنس کندوره بيشتر از شالمز و پوليستر مى‌باشد و اغلب به رنگ قرمز و سبز است. | ||
| پیراهن گون | ||
- " /> پيراهن کندورهٔ دورچين
| ||
| اين پيراهن در ناحيهٔ کمر سه چين از سمت راست و سه چين از سمت چپ مى‌خورد، يعنى در واقع شش چين در جلوى لباس و شش چين در پشت پيراهن وجود دارد، يقهٔ آن گرد و بدون برگردان است، جلوى سينهٔ آن معمولاً گلابتون‌دوزى مى‌شود. | ||
| - لباس کندورهٔ ساده | ||
| همان‌طور که از نام آن برمى‌آيد پيراهنى راحت و آزاد بوده و بيشتز از رنگ‌هاى روشن و شاد که اغلب سبز و قرمز با گل‌هاى بزرگ است انتخاب مى‌گردد، گشادى دهانهٔ آستين در اين لباس به پنجاه تا شصت سانتى‌متر مى‌رسد که به‌همين دليل علاوه بر نام پيراهن کندوره ساده به اسم 'لباس آستين فراخ' نيز شهرت دارد. علت گشادى دهانهٔ آستين به‌خاطر گرماى بيش از حد است، به اين طريق تماس پيراهن با بدن کاهش مى‌يابد و راه عبور هوا را آزاد مى‌گذارد. مادران شيرده نيز هنگام تغذيه کودک خود مى‌توانند از دهانهٔ آستين به‌راحتى شير را به نوازد بدهند. | ||
| - پيراهن دورچين | ||
| نوعى ديگر لباس، در
ميان بانوان بندرى رواج دارد که به نام لباس دورچين معروف است. در ناحيهٔ
کمر اين لباس، دامن به بالاتنه چين داده شده است و آستين‌ها به فرم و
اندازهٔ معمولى مى‌باشد پارچه اين نوع لباس بيشتر از نوع گلدار است و
اکثراً طبقات کم‌درآمد براى منزل و خارج از منزل از آن استفاده مى‌کنند،
طرز دوخت تمام لباس‌هاى به‌قدرى بدون هيچ‌گونه الگوئى صورت مى‌گيرد
خياط‌هائى که به اين‌کار مشغول هستند با توجه به اندازهٔ زن بندرى کار بُرش
را بر روى پارچه انجام داده و آن‌را مى‌دوزند. شلوار زکزک  " />شلوار زک زک درهرمزگان معروف است.این نوع شلوارکه درقدیم فقط با دست انجام می شد واکنون نقش زدن روی پارچه باچرخ خیاطی گلدوری نیزانجام می شود.... |
مطالب مشابه :
دانستنیهای هرمزگان
اين قيطان توسط بانوان بندرى معمولاً روى نقاب و يا گلدوزى و يا اينکه با دوخت
بخش گله دار؟
كوه بندري : قالي بافي ، گلدوزي ، گلسازي و خياطي داير گرديده است كه نقش اساسي و حياتي در
معرفی بخش گله دار
كوه بندري : قالي بافي ، گلدوزي ، گلسازي و خياطي داير گرديده است كه نقش اساسي و حياتي در
برچسب :
گلدوزي بندري