هانیه ها را دریابید ( در باره آزار هانيه 8 ساله توسط ناپدري )

 در خبر ها آمده است مردی معتاد که حمید نام دارد ناپدری دختری معصوم به نام هانیه است که بار ها وی را مورد آزار های جسمی و روحی و روانی قرار داده است. هر چند در پی دو باراعلام مددکار انجمن حمایت از حقوق کودکان، اورژانس اجتماعی  سازمان بهزیستی پس از یک ماه و اندی بالاخره موفق به دستگیری این مرد کودک آزار شده است؛ اما نمی توان تعلل سازمان بهزیستی را در طولانی تر شدن آزارهای بی امان هانیه  نادیده گرفت.
قضیه از این قرار بوده که در روز چهاردهم اسفند ماه 89 یکی از ساکنان  یکی از محلات جنوب تهران از ضجه های کودک آزار دیده دلش به درد آمده و به انجمن حمایت از حقوق کودکان متوسل شده و با تماس تلفنی این مورد کودک آزاری را گزارش کرده است، مدد کار انجمن بر حسب وظیفه انسانی بلافاصله به اورژانس اجتماعی سازمان بهزیستی اطلاع رسانی کرده و بر اساس آن چه که «نداشتن حکم قضایی» عنوان شده است، موفق به دستگیری ناپدری نمی شوند و این مرد «هانیه» را در چنگال بی رحم خود گرفته و به همراه مادر هانیه (که او هم قربانی اعتیاد است) متواری می شوند.
شرح ماجرای اسارت دختر معصوم 8 ساله درنزد ناپدری و مادر معتاد و شکنجه های بی امان اعم از شلاق و سوزاندن و زدن و... دردناک است که دل هر انسانی را به درد می آورد؛ اما دردناک تر از آن تعلل مراکز قضایی و مراکز حمایتی اجتماعی در دخالت برای نجات کودکان آزار دیده است. از چهاردهم اسفند ماه که اولین گزارش مربوط به این کودک آزاری دردناک به انجمن مخابره شده است تا زمان دستگیری «حمید» بیش از یک ماه سپری شده است و در طی این مدت مسلما این کودک بی پناه مورد آزارهای شدید قرارگفته است که حتی نجات این دختر در یک ماه قبل به مراتب برای جسم نحیفش سودمندتر می بود.
یکی از شکنجه های این دختر آزار دیده گرسنگی دادن به وی بوده است، گرسنگی بی امان به همراه شکنجه های مختلف جسمی و روانی از سوی ناپدری ای است که شاید با دسترسی به یارانه های واریزی می توانسته تا حدود زیادی خرج اعتیاد خودش را تامین کند. در تاریخ  19 بهمن هشتاد و نه بود که خبرگزاری کار ایران در گزارشی تحت عنوان «یارانه ای به نام کودکان، به کام پدران معتاد» در طی گزارشی به این مهم پرداخته است که البته مورد هانیه شاهد عینی این گزارش است . آيا به  راستی این حق هانیه ها نیست که توسط پدرو یا نا پدری و یا مادر معتاد دود می شود؟...
در نگاه اول شاید «اعتیاد» دلیل این کودک آزاری فجیع قلمداد شود، اما از سوی دیگر نبود مراکز حمایتی قابل دسترس، نبود تشکیلات پلیس حمایتی خاص کودکان آزار دیده، ضعف رسانه ملی در آگاهی دهی به کودکان و خانواده ها و اینکه در صورت آزاردیدگی و یا مشاهد آزار کودکان دیگر چه عکس العملی نشان دهند؟... ضعف دستگاه قضایی در حمایت از کودکان آزار دیده، ضعف آموزش و پرورش در آموزش حقوق کودکان و... خود دلایل متعدد افزایش پدیده کودک آزاری درجامعه می توانند باشند.
آن چه تاکید به آن ضروری به نظر می رسد تامل در افزایش گزارش های مختلف کودک آزاری در یک ماهه اخیر به انجمن حمایت از حقوق کودکان است. واقعیت این است که کودک آزاری در جامعه رو به افزایش است و این موضوع نیازمند واکاوی و تحلیل بیشتر از سوی جامعه شناسان بوده که البته باید از سوی متولیان امور مورد توجه بیشتر قرار گیرد. کتمان روند رو به رشد کودک آزاری دقیقا به شدت آزارهای مختلف بر جان نحیف و خسته کودکان، آزار دهنده و نگران کننده است. از طرف ديگر میل به خشونت و رفتارهای خشونت بار در جامعه  به رویه ای عادی در زندگی بدل می شود که  متاسفانه کودکان از قربانیان اصلی این روند هستند.

منبع: انجمن حمایت از حقوق کودکان

http://www.irsprc.org/post/detail.aspx?lang=Fa&mc=2&sc=15&pc=1&ctg=1&c=19