یاد آن گرامی ترین

نبض نگاه ها تند می زد؛ امّا زمان در آستانه ی توقف بود.

تمام چشم ها، آسمان را دور می زدند؛ تا همای سعادت بر سریرِ صداقت، فرود آید. انتظار دیرینه ی نگاه ها، هرگونه تأخیر را قبول نداشت و تاریخ، در انتظار جشنی به وسعت آزادی بود.

او می آمد؛ تا جاده های سبز، آماده ی تماشا شوند؛ تماشای بهار، تماشای روزهای بی غبار.

او می آمد؛ از فراز ابرها، سرشار از نور و لبریز از عشق؛ آمدنش نوید آزادی بود؛ نوید روزهای آفتابی، نوید پنجره های باز باز باز ... .

وقتی او نبود، خورشید اشتیاق نورافشانی نداشت و پنجره ها از تماشا محروم بودند.

یاران آفتاب، در سیاه چال ها به دنبال روزنه ای بودند که نگاه سبز خود را به آن عادت بدهند و مردان حماسه و عشق، در انتظار فرصتی، تا شور حسینی علیه السلام را در قیام خمینی رحمه الله تجلّی بخشند.

...انتظارها به سرآمده بود و «فرودگاه مهرآباد»، سرشار از تبسّمِ عشق و ترنّم مِهر، به قدم های آفتاب بوسه می زد.

عطر گل های سرخ، با سرودهای سبز آمیخته شده بود. چشمه ها، جاری، درختان، بهاری و پرستوها، محو بی قراری بودند. آن چه از نگاه ها می تراوید، امید بود و شادی، صداقت و اشتیاق.

دست ها بوی گل می داد و دل ها بوی خدا.هرکس به آسانی می توانست پنجره را باز کند و آزادی را با تمام وجود لمس نماید.

امام رحمه الله به «استقلال» و «آزادی»، عظمت بخشید؛ تا در کنار «جمهوری اسلامی»، نشان دهنده ی آرمانی ترین مکتب انسان باشند. خاطره ی حضورش، مقدس ترین تصویر انقلاب در قاب دل هاست.

یاد آن گرامی ترین، گرامی باد.

یاد آن گرامی ترین

مطالب مشابه :

نشانه های تدریس خوب

تجربیات معلمی

تجربیات معلمی

اصول و مهارت های آموزش انشا

آزمون فصل دوم (علم وفرهنگ )فارسی سوم

سوالات تستی فصل سوم فارسی سوم

تجربیات من

تجربیات مثبت شغل معلمی ،برای معلمان

تجربیات شغل معلمی

یاد آن گرامی ترین