طرح طناورز پایه چهارم

به در سالهای اخیر کشورهای مطرح در بخش ورزش از جمله ،امریکا ،کانادا ، انگلستان ،آلمان، چین، ژاپن، کره جنوبی، سوییس، سوئد، بلژیک،از این رشته ورزشی به عنوان یک فعالیت ورزشی مهم و ارزشمند، با متد های علمی و به عنوان یک ورزش پایه و فراگیر، جهت افزایش سطح تندرستی و تناسب اندام مخصوصا در سنین پایین و بویژه در بخش ورزش مدارس و دانشگاهها استفاده می کنند. صاحب نظران و مربیان و همچنین ورزشکاران موفق از این رشته ورزشی به عنوان یک ورزش پایه و مکملی برای سایر ورزش ها مثل ژیمناستیک، شنا، دوچرخه سواری، کشتی، فوتبال، بسکتبال، والیبال و ورزش های رزمی استفاده می کنند طوری که اکثر ورزشکاران مطرح در سطح المپیک موفقیت خود را مربوط به تمرینات طناب زنی می دانند مخصوصاً در رشته ورزشی ژیمناستیک که تمرینات طناب زنی به عنوان یک فعالیت پایه برای بهبود سطح آمادگی جسمانی، تناسب اندام و افزایش هماهنگی عصبی عضلانی قبل از آموزش مهارت های پایه استفاده می شود، که از این روش مربیان ژیمناستیک امریکایی بهره های فراوانی برده اند. در سالهای اخیر تیمهای مطرح فوتبال از جمله باشگاه چلسی و ژیمناستها کشتی و گیران مطرح المپیک بخش عمده ای از تمرینات خود را به انجام فعالیت های طناب زنی اختصاص می دهند .همچنین تحقیقات متعدد علمی و تجربیات ورزشکاران نشان می دهد که تمرینات طناب زنی بهترین روش برای کسب وزن مناسب و وزن عضلانی همچنین تناسب اندامFitness بسیار مفید می باشد. این مسئله در تمرینات مربوط به فصل بدنسازی از اهمیت بیشتری برخوردار است. همچنین برنامه روزانه طناب زنی مناسب ترین شیوه برای از بین بردن چربی های اضافی و اضافه وزن می باشد. براساس تحقیقات انجام شده در کشور امریکا،10دقیقه طناب زنی برابر است با 30دقیقه دویدن با سرعت متوسط 7/5مایل در ساعت.و اگر فردی با وزن 150 پوند، 120بار در هر دقیقه طناب بزند، بدن او در هر دقیقه 12 کالری انرژی می سوزاند. نکته قابل توجه دیگر اهمیت و تأثیر تمرینات طناب زنی در فرآیند رشد کودکان و نوجوانان می باشد ، به طوریکه این تمرینات باعث افزایش ترشح هورمون های تأثیرگذار از جمله هورمون رشد (GH) می شود. انجمن پزشکان قلب آمریکا تمرینات منظم طناب زنی در سلامتی قلب و عروق بسیار مفید و اثر بخش عنوان کرده و از فعالیت های مرتبط با ورزش طناب زنی حمایت می کند. از ورزشکاران مطرحی که از تمرینات طناب زنی را در برنامه اصلی تمرینات ورزشی استفاده می کردند، به محمد علی کلی،مایک تایسون، سوگار،ری لونارد،سارا هوگز دارنده مدال طلا المپیک در رشته اسکیت روی یخ ، انسی لی ابرمن بازیکن افسانه ای بسکتبال امریکا و بسیاری از ورزشکارن المپیکی آمریکا و ستاره های بسکتبال (MBA) را می توان نام برد. و در کشور ما نیز به عبدا.. موحد،محسن فرح وشی،...می توان اشاره کرد.

فواید و اثرات ورزش طناب زنی

1- به عنوان یک متد ورزشی و علمی تمام فاکتورهای آمادگی جسمانی رابه طور چشمگیری بهبود می بخشد.

2- استقامت قلبی- عروقی را به طور قابل ملاحظه ای افزایش می دهد.

3- باعث بهبود استقامت عضلانی می شود.

4- سرعت، چابکی، تعادل را به طور قابل ملاحظه ای افزایش می دهد.

5- بهترین، کم هزینه ترین و سریع ترین روش برای کسب تناسب اندام می باشد.

6- بهترین و مناسب ترین روش برای از بین بردن چربیهای زیر پوستی و میان بافتی می باشد.

7- سریعترین و علمی ترین روش برای گرم کردن و سرد کردن می باشد.

8- استرس و تنش عضلانی کاهش می دهد.

9- هماهنگی عصبی – عضلانی و ریتم حرکتی را بهبود می بخشد.

10- به عنوان یک ورزش اصلاحی برای ناهنجاریهای ساختار قامتی و عضلانی توصیه می شود.

11- روشی برای درمان بعضی از بیماریها از جمله سنگ کلیه، ضعف دستگاه گردش خون، یبوست و دیابت می باشد.

12- سوخت و ساز پایه و متابولیسم بدن را افزایش می دهد.

13- چگالی استخوانها را افزایش می دهد و از پوکی استخوان جلوگیری می کند.

14- از تمرینات طناب زنی برای تقویت یک گروه از عضلات خاص در جهت کسب مهارت در رشته خاصی استفاده می شود.

ویژگیهای خاص رشته طناب زنی

1- کم هزینه است.

2- فضای کمی را برای تمرین و مسابقه لازم دارد.

3- در تمام فصول سال قابل اجراست.

4- مهارتهای متنوعی دارد و برای همگان در تمام سنین جذاب و قابل اجراست.

5- بیشترین بهره آموزشی را دارد.

6- بهترین ورزش برای دوران رشد و سنین کودکی و نوجوانی می باشد.

7- برای کودکان و نوجوانان جذاب و لذت بخش است.

8- یک ورزش کم خطر با کمترین احتمال آسیب رسانی به بدن می باشد.

9- به صورت انفرادی و گروهی قابل اجراست.

10- به همراه موسیقی ریتمیک بیشترین تأثیر تمرینی را دارد.

محدودیت ها و پشگیری از آسیب دیدگی در ورزش طناب زنی

ورزش طناب زنی در مقایسه با سایر ورزشها از سالم ترین و کم خطر ترین ورزشهاست . تاکنون موردی از آسیب دیدگی ناشی تمرینات و مسابقات طناب زنی در طول چندین دوره مسابقات دانش آموزی و مسابقات فدراسیون (در کشور ما )گزارش نشده است.علاوه بر مزیت کم خطر بودن در پیشگیری و درمان بسیاری از بیماریها توسط پزشکان و متخصصان طب ورزش بویژه در کشورهای آمریکا و کانادا توصیه زیادی شده است.این مساله برای دختران و زنان که در معرض پوکی استخوان و چاقی هستند، از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد.بر خلاف بعضی از عقاید عامه وغیر علمی، تاکنون هیچ منبع علمی معتبر یا صاحب نظران طب ورزش وعلوم ورزشی در مورد احتمال آسیب ناشی از تمرینات طناب زنی را در دختران و کودکان را مورد تایید قرار نداده است.با این حال رعایت موارد زیر در تمرینات و آموزش طناب زنی برای همه مخصوصا معلمان محترم تر بیت بدنی بسیار مهم می باشد.

1-همیشه قبل از آموزش و تمرین طناب زنی، دانش آموزان را از نظر سلامتی بررسی کنید.در صورت وجود هر گونه بیماری یا محدویت جسمانی، شرکت در جلسات آموزش منوط به تایید پزشک می باشد.

2-قبل از شروع جلسات آموزش و تمرین با استفاده از پرش ها و جهش های ملایم طناب زنی و چرخاندن طناب در جهات مختلف وکشش های ملایم دانش آموزان را بخوبی گرم کنید.

3-فشار تمرینی ، زمان و تکرار تمرینات با سطح آمادگی جسمانی دانش آموزان متناسب سازید.

4-ملاحظات تمرینی را برای دانش آموزان خاص(افراد چاق،لاغر یا ضعیف...) در نظر بگیریید.

5-دانش آموزان را با یکدیگر مقایسه نکیند.توانایی ها و آموزش پذیری افراد با یکدیگر یکسان نیست.

6- فضای تمرین باید بهداشتی و ایمن باشد.در صورت وجود مشکل یا احتمال آسیب رسانی موارد را به اطلاع مسولین مدرسه (بصورت کتبی) گزارش کنید.

7- به هنگام آموزش و تمرین داتش آموزان با رعایت فاصله مناسب سازماندهی شوند.

8- به دانش آموزان گوشزد کنید که از چرخاندن طناب بصورت خطرناک در فضای مدرسه و خارج از مدرسه پرهیز کنند.

وسایل و فضای مورد نیاز

کفش ورزشی مناسب که کف آن نرم و حالت ارتجایی داشته باشد ،توصیه می شودپاشنه کفش لژ دار باشد

پیراهن و شلوار ورزشی که مانع حرکت آزادانه بدن و تبخیر عرق نشود(درصورت امکان پیراهن و شورت استفاد شود)

طناب که جنس آن ترجیحا از پلاستیک نرم با انعطاف مناسب تهیه شده باشد و برای داتش آموزان زیاد سنگین و سبک نباشد

فضای مناسب که در اماکن سرپوشیده با گردش هوای کافی بوده و تهویه براحتی در آن صورت بگیرد

همچنین برای تمرین طناب زنی فضایی به ابعاد3*3 متر با ارتفاع حداقل 30/2متر مناسب است .در مدارس کف حیاط باید صاف و عاری از هر ناهمواری و وسایل و اشیا خطر ساز باشد

تعیین اندازه مناسب طناب: برای تعیین اندازه طناب ، هر شخص با در دست گرفتن دسته های طناب روی آن می ایستد،سپس دسته های طناب را بطور افقی تا زیر بغل بالا می آورد،در این حالت طناب کاملاً کشیده است . اگر دو سر طناب پایین تر از خط کمر یا بالاتر از آن محدوده باشد، طناب برای این فرد مناسب نیست بنابر این اندازه طناب باید تنظیم شود .در صورتی که طناب برای شرکت کننده بلند باشد برای کوتاه کردن آن می توان یک یا دوسر طناب را از زیر دسته ها گره زد تا طناب به اندازه مناسب با قد هر فرد تنظیم شود.

بخاطر داشته باشید طناب های زیاد سنگین و سبک ، طناب کوتاه و بلند مخصوصا برای جلسات اول آموزش مناسب نیست!!

بلکه طناب باید متناسب با قد و توانایی دانش آموزان باشد!!

روش تدریس و آموزش مهارتهای طناب زنی:

در حالت کلی روش آموزش مهارتهای طناب زنی شبیه آموزش مهارتهای ژیمناستیک و شنا می باشد. این ورزش ها از نظر یادگیری مستلزم صرف انرژی و تمرین نسبتا زیادی است و به دلیل چند مفصله بودن مهارتها(استفاده فعال چند مفصل بصورت همزمان در اجرای یک مهارت) ، هماهنگی عصبی – عضلانی در این ورزشها بسیار مهم است .بنابراین طراحی تمرین بصورت هدفمند،علمی و درعین حال قابل فهم و ملموس مساله بسیار مهمی می باشد. با این تفاوت که احتمال آسیب دیدن در ورزش طناب زنی در مقایسه با ژیمناستیک و شنا و سایر ورزشها بسیار کم است، و این مزیت فرصت تمرین و تکرار مهارت را برای دانش آموز زیاد میکند. مهارتهای پایه طناب زنی بصورت زنجیر وار به یکدیگر وابسته اند،برای مثال مهارت جفت جلو و عقب(Bell) با مهارت پرش به طرفین(Skier) بهم وابسته می باشد ، بطوریکه اگر دانش آموز بتواند مهارت جفت جلو و عقب را انجام دهد، مهارت پرش به طرفین را براحتی یاد خواهد گرفت. مساله اساسی دیگر در فرآیند تدریس مهارتهای طناب زنی دقت و صرف حوصله کافی در جلسات اولیه آموزش می باشد، پایه ریزی تمرین صحیح و استاندارد با فرمStyle)) مناسب در یادگیری مهارتهای طناب زنی بسیار تعیین کننده است.بطوریکه اگر فرم صحیح ایستادن،پرش کردن،چرخش صحیح مچ ها و فرود آمدن در مهارتهای پایه درست آموزش داده شود،دانش آموز با صرف انرژی کمتر مهارتها را یاد می گیرد. این کار باعث می شود تا فرصت تمرین و به دنبال آن بهره آموزشی بیشتر شود،و فراگیر زودتر به مرحله هماهنگی عصبی-عضلانی و خودکاری برسد.از طرف دیگر احتمال آسیب رسانی به مفاصل و عضلات بدن حداقل می رسد.بنابراین برنامه ریزی و طراحی هدفمند و علمی در فرآیند تدریس و آموزش با توجه به اهداف از پیش تعیین شده ،خصوصا در جلسات اولیه از اهمیت زیادی برخودار می باشد.

بر اساس مطالعات(فیتز و پوسنر) بطور کلی افراد در طول فرآیند یادگیری از سه مرحله می گذرند:

1- مرحله کلامی _ شناختی 2- مرحله حرکتی 3- مرحله خودکاری

مرحله کلامی و شناختی شامل فرآیند آگاهی ، شناخت و تصمیم گیری در ارتباط مواردآموزشی را دارد. در این مرحله پرسش های اساسی در مورد شناسایی اهداف،ارزشیابی اجرا،چگونگی اجرا، زمان اجرا مطرح می شود. برای مثال فایده طناب زنی چیست؟ چگونه باید طناب را در دست بگیریم؟ چگونه بایستیم؟ و... در نتیجه فهمیدن، درک و آگاهی از اهداف و عملکرد و آغاز تلاش برای انجام مهارت در این مرحله مهم است.دستورالعملها ،نمایش ها، استفاده وسایل سمعی- بصری وسایر اطلاعات کلامی نیز در این مرحله بسیار سودمند هستند.بنابراین سعی معلم در این مرحله بر این است که با استفاده از روشهای کلامی و غیر کلامی تصویری شفاف و جامعی از اهداف آموزشی در ذهن دانش آموز شکل دهد.توصیه می شود که موارد آموزشی بصورت بصری و عملی برای فراگیران نمایش داده شود.معلم یا مربی باید خود چندین بار مهارت بطور صحیح اجرا کند،پخش فیلم یا تصویر کمک شایانی در این مرحله به معلم خواهد کرد.

دانش آموز پس از مرحله شناختی وارد مرحله حرکتی می شود. در این مرحله تمرکز برسازماندهی الگوهای حرکتی است.و دانش آموز یک برنامه حرکتی برای انجام و یادگیری مهارت آغاز می کند.مانند پرش کردن ،چرخاندن طناب به همراه پرش کردن.... و بتدریج فراگیر برای حل مشکلات حرکتی تلاش می کند. در این مرحله ناهمسانیهایی دیده می شود، پس از تکرار و تمرین یکپارچگی در اجرای حرکت افزایش می یابد. افزایش کارایی پس تکرار تمرین و بهبود سطح اجرای مهارت، هزینه انرژی را کاهش می دهد.این مرحله زمان بیشتری از مرحله شناختی و کلامی را صرف می کند.در این مرحله بازخوردهای مناسب و به هنگام در روند یادگیری و اجرای صحیح بسیار تعیین کننده است.

دانش آموز پس از تمرین و تکرار زیاد، وارد مرحله خوکاری می شود.که شامل اعمال غیر ارادی می شود.و توجه و صرف انرژی در این مرحله در مقایسه با مرحله حرکتی بسیار کمتر است. مهارت ها پالایش شده و اجرا یکپارچه و روان می شود.در این مرحله هماهنگی عصبی عضلانی افزایش می یابد و سرعت انجام مهارت نیز بطور قابل ملاحضه ای افزایش می یابد.

طرح طناورز پایه چهارم

مطالب مشابه :

دستور العمل مسابقات رشته طناب زنی ابتدایی و راهنمایی

دستورالعمل مسابقات رشته طناب زنی

آموزش طناب زنی

شیوه اجرای طرح طناورز ویژه پایه چهارم ابتدایی

قوانین طناب کشی

طرح طناورز پایه چهارم

اعزام تیم طناب زنی شهرستان به مسابقات آزاد استانی برای اولین بار