معنی شعر ها

درخت علم:

شیخ خندید وبگفتش ای سلیم این درخت علم باشد ای علیم

پیرمرد دانشمند خندید وگفت ای ناداناین درختی که در پی ان هستی علم است

تو به صورت رفته ای ای بی خبر زان ز شاخ معنی ای بی بارو بر

تو از هیچ چیزی خبر نداری واز معنی ومفهوم آن اطلاعی نداری

گه درختش نام شد گاه آفتاب گاه بحرش نام شد گاهی سحاب

گاهی نامش درخت شد گاهی آفتاب گاهی دریا وگاهی ابر

آن یکی کش صد هزار آثار خاست کم ترین آثار او عمر بقاست

ازدرخت علم صد هزار اثر به وجود می آید که کوچک ترین اثر او عمر جاودانی است

میوه ی هنر:

آن قصه شنیدید که در باغ یکی روز از جور تبر زار بنالید سپیدار

قصه ای که شنیدیدکه دریک باغ یک روز که از ظلم و ستم تبر سپیدار گریه می کرد؟

کز من نه دگر بیخ و بنی ماند و نه شاخی از تیشه ی هیزم شکن واره ی اره ی نجار

دست تیشه ی هیزم شکن و اره ی نجار نه ریشه برایم باقی مانده و نه شاخه

گفتش تبر آهسته که جرم تو همین بس کاین موسم حاصل بود ونیست تورا بار

تبر آهسته گفت جرم تو این است که که اکنون زمان میوه دادن است اما تو میوه ای نداری.

تا شام نیفتاد صدای تبر از گوش شدتوده در آن باغ سحر هیمه ی بسیار

تا شب صدای تبر قطع نشد و صبح در آن باغ توده ای از هیزم جمع شده بود .

دهقان چو تنور خود از این هیمه برا فروخت بگریست سپیدار وچنین گفت دگر بار

کشاورز وقتی از این هیزم تنور آتش زد سپیدار گریه کرد و دوباره چنین گفت

آوخ که شدم هیزم و آتشگر گیتی اندام مرا سوخت چنین ز آتش ادبار

افسوس که هیزم شدم وآتش اندام مرا این چنین با بدبختی سوزاند

خندید برو شعله که از دست که نالی ناچیزی تو کرد بدین گونه تو را خار

شعله ی آتش به سپیدار خندیدوگفت که از دست چه کسی گریه می کنی ناچیزی تو این گونه تورا خار کرد

آن شاخ که سر برکشد ومیوه نیارد فرجام به جز سوختنش نیست سزاوار

درختی که بزرگ شود ومیوه نیاورد عاقبت او به غیر از سوختن شایسته ی چیزی نیست

جز دانش و حکمت نبود میوه ی انسان ای میوه فروش هنر این دکه و بازار

در این جهان به غیر از دانش چیزی میوی انسان نیست

از گفته ی ناکرده وبیهوده چه حاصل کردار نکوکن که نه سودی ست زگفتار

چیزی که می گویی و عمل نمی کنی چه سودی دارد سعی کن کار خوب کن که در گفتن سودی نیست

آسان گذرد گرشب وروزومه وسالت روز عمل و مزد بود کار تو دشوار

اگر شب و روز و ماه و سالت آسان بگذرد در اخر کار تو سخت و دشوار تر خواهد شد

به گیتی به از راستی پیشه نیست

به گیتی به از راستی پیشه نیست زکژی بتر هیچ اندیشه نیست

درجهان بهتر از راستگویی کاری نیست از ناراستی بتر هیچ فکری نیست

سخن گفتن کژ ز بیچارگی است به بیچارگان باید گریست

هر کس دروغ بگوید بیچاره است وباید به بیچارگان گریه کرد

هر ان کو که گردد به گرد دروغ ستم کاره خوانیمش و بی فروغ

هرکس در پی دروغ گویی باشد ستمکار و بی خرد است

همه نیک نامی به و راستی که کرد ای پسر سود در کاستی؟

خوشنامی و راستگویی بهترین چیز است ای پسر! چه کسی از بدی سود می برد؟

همه راستی کن که از راستی نیاید به کار اندرون کاستی

راستگو باشی وراستگویی کن که راستگویی هیج ضرری برای ما ندارد

گشاده است برما در راستی چه کوبیم خیره در کاستی؟

چرا راست نمی گویی و راستگویی نمی کنی چرا لجبازی می کنی که دروغ بگویی

هر ان کس که با تو نگوید درست چنان وان که او دشمن جان توست

هر کس به تو دروغ می گوید دشمن جان توست

مکن دوستی با دروغ ازمای همان نیز با مرد نا پاک رای

با انسان دروغ گو و هم چنین فرد بداندیش دوستی نکن باکسی که دروغ میگوید دوستی نکن همان طور که با مرد ناپاک دوستی نمی کنی با دروغگوهم دوستی نکن.

معنی شعر ها

مطالب مشابه :

شعر مهندس

شعر زمستان شهریار

شعر طنز مهندس

دانلود فایل صوتی شعر زیبای بلالی باش و چند شعر ترکی و فارسی شهریار

شعر طنز خلیل جوادی برای مهندس موسوی

شعر درباره معلم

شعر کشورهای همسایه ایران

معنی شعر ها