همه چیز در باره فیبروم رحم یا میوم

رشد این تومور توسط هورمون های استروژن و پروژسترون تحریک می‌شود و بعد از سن یایسگی چون میزان این هورمون‌ها پایین می‌آید، در نتیجه این تومور کوچک می‌شود. این بیماری در خانم‌های سیاه پوست، دو برابر شایع‌تر از خانم‌های سفیدپوست است، ولی هنوز علت قطعی آن مشخص نشده است. خوشبختانه علی‌‌رغم درصد بالای ابتلا، این تومور یک تومور خوش‌خیم محسوب می‌شود.ادليل قطعي بروز فيبروم رحمي مشخص نيست اما محققان به عوامل زير براي ايجاد فيبروم رحمي اشاره مي‌کنند:
• دلايل ژنتيک
• هورمون:گفته مي‌شود ترشح هورمون‌هاي استروژن و پروژسترون که رحم زن را براي حاملگي آماده مي‌کند ممکن است موجب رشد فيبروم هم بشود.
• عوامل شيميايي ديگر: بعضي از مواد که به نگهداري بافت‌هاي بدن کمک مي‌کنند، ممکن است سبب رشد فيبروم شوند.
• سن باروري
• وراثت: اگر مادر يا خواهر فرد به فيبروم رحمي مبتلا باشد، احتمال ابتلاي وي هم بيشتر مي‌شود.
• نژاد: تحقيقات نشان داده است که زنان سياه پوست بيشتر با خطر فيبروم مواجه هستند تا زنان نژادهاي ديگر. همچنين اين دسته از زنان بيشتر در سنين پايين‌تر دچار فيبروم رحمي مي‌شوند.
رابطه فيبروم با حاملگي

علایم شایع تومورهای خوش خیم رحم
این بیماری معمولا بدون علامت است، ولی به طور کلی علائم بالینی این بیماری عبارت است از : خونریزی‌های حجیم و طولانی قاعدگی، کاهش فواصل بین قاعدگی‌ها، احساس فشار روی مثانه، درد و فشار لگنی، مقاربت دردناک یا خونریزی پس از مقاربت.

در ضمن از عوارض این بیماری می توان کم خونی همراه با ضعف و خستگی و رنگ‌پریدگی را بیان کرد.

راه خاصی برای پیشگیری از این بیماری وجود ندارد، اما اجتناب از مصرف هورمون‌های زنانه ممکن است رشد فیبروییدها را کمتر کند.

فيبروم رحمي اغلب با حاملگي ارتباطي پيدا نمي‌کند اما ممکن است در مواردي با نازايي افراد ارتباط داشته باشد. تحقيقات همچنين نشان مي‌دهد که احتمال اينکه زنان مبتلا به فيبروم رحمي زايمان زودرس و مشکلاتي از اين قبيل داشته باشند، بيشتر است.

علايم فيبروم:

• خون‌ريزي شديد قاعدگي

• قاعدگي‌هاي طولاني و خون‌ريزي مابين دو قاعدگي

• احساس درد و فشار

• نداشتن کنترل روي دفع ادرار و يا تکرر ادرار

• يبوست

• درد در ناحيه پشت و يا پاها
• فيبروم خارج از رحم سبب به وجود آمدن مشکلات مربوط به دفع ادرار مي‌شود. فيبرومي که در پشت رحم به وجود مي‌آيد ممکن است يبوست ايجاد کند و فيبروم روي اعصاب ستون فقرات هم موجب درد در ناحيه پشت مي‌شود.

از آنجایی که این بیماری در بعضی افراد بدون درد است، ممکن است با یک معاینه سالانه توسط پزشک تشخیص داده شود. فیبرویید با معاینه شکم قابل لمس می‌باشد و با انجام سونوگرافی، تشخیص کامل می شود.

نواع فیبروم

نوع زیر سروزی که روی سطح خارجی رحم ظاهر می‌شود.

- نوع داخل دیواره‌ای که به دیواره رحم محدود است.

- نوع زیر مخاطی که در سطح داخلی رحم پدیدار می‌شود.

فراموش نکنید که فیبروییدها به ندرت گردن رحم را درگیر می‌کنند.

عوارض احتمالی
عوارضی که در زمان بارداری می‌تواند رخ دهد، عبارت است از:

- سقط خود به خودی (معمولا در نوع زیر مخاطی فیبرویید)‌

- زایمان زودرس (معمولا در فیبروییدهای بزرگ)‌

- امکان جدا شدن جفت وقتی که جفت روی فیبرویید قرار گرفته باشد (در مواردی که فیبرویید بزرگ است رشد جنین ممکن است به خطر بیفتد، زیرا خون بیشتری به سوی فیبرویید جریان می‌یابد و کمتر به جفت می‌رسد.)

از دیگر عوارض این بیماری این است که امکان دارد فیبرویید پس از جراحی دوباره عود کند و سرطانی شدن فیبرویید در کمتر از نیم درصد موارد رخ می‌دهد که معمولا با رشد سریع تومور خود را نشان می‌دهد. البته اگر قبل از یائسگی، جراحی ضرورت نداشته باشد، معمولا این تومورها پس از یائسگی بدون درمان کوچک می‌شوند. در صورتی که جراحی ضرورت داشته باشد، بیمار بستری می‌شود. فیبروییدها در صورتی نیاز به جراحی دارند که خونریزی بیش از اندازه باشد، یا ایجاد علائمی کند که در حامله شدن یا حاملگی فرد اختلال به وجود آورد، و یا در صورت سرطانی شدن یا اندازه بزرگ فیبروییدها.

درمان

امکان دارد برای به حداقل رساندن خونریزی رحمی مصرف پروژستین‌ها توصیه شود. برای تخفیف درد هم استفاده از داروهای ضدالتهاب غیراستروییدی توصیه می‌شود.

همچنین برای کم‌خونی ناشی از خونریزی، مکمل آهن داده می‌شود.

داروی هورمونی محرک گنادوتروپین باعث بروز یائسگی مصنوعی و سریع شده، به طوری که خونریزی متوقف و اندازه فیبرویید کوچک می‌شود. البته این نوع دارو نباید بیش از شش ماه مورد استفاده قرار گیرد.

همچنین باید بدانید که برای مبتلایان به فیبروم رحمی محدودیت فعالیتی خاصی توصیه نمی‌شود، مگر آن که برای درمان آنها از روش‌های جراحی باز یا لاپاراسکوپی استفاده شده باشد که در این صورت باید مدتی از فعالیت شدید پرهیز کند تا وضعیت عمومی بیمار به حال اول بازگردد.

داروهايي که براي فيبروم رحمي مورد استفاده قرار مي‌گيرند، در واقع هورمون‌هايي را که چرخه قاعدگي را تنظيم مي‌کنند مورد هدف قرار مي‌دهند و علايمي مانند خون‌ريزي شديد قاعدگي را از بين مي‌برند اما خود فيبروم را از بين نمي‌برند گرچه ممکن است تا حدي آن را کوچک کنند. يک دسته از داروهايي که در درمان فيبروم مورد استفاده قرار مي‌گيرند، عبارتند از لوپران و سينارل که ميزان استروژن و پروژسترون را کاهش مي‌دهند و در نتيجه مصرف آنها، قاعدگي متوقف مي‌شود و در نهايت فيبروم هم کوچک مي‌شوداستروژن موجود در قرص‌های ضدبارداری با دوز کم چندان خطر مهمی ندارند، اما استروژن با دوز زیاد ممکن است باعث بزرگ شدن فیبروییدها شود. لذا اگر مصرف قرص ضد بارداری مضر بود، باید به فکر استفاده از سایر روش‌های جلوگیری از بارداری باشید.

دانازول هم نوعي داروي ديگر است که ميزان آندروژن يا همان هورمون موسوم به هورمون مردانه را افزايش مي‌دهد و در نتيجه علايم و عوارض فيبروم تخفيف پيدا مي‌کند. اين دارو ضمن کوچک کردن فيبروم ممکن است در عين حال عوارضي هم مانند اضافه وزن، احساس افسردگي، هيجان و اضطراب، آکنه (کک و مک)، سردرد، رشد موي زايد و کلفت شدن صدا داشته باشد که بعضي از خانم‌ها را از مصرف آن بازمي‌دارد. قرص‌هاي ضدحاملگي يا پروژستين‌ها هم خون‌ريزي قاعدگي را مهار مي‌کنند اما اندازه فيبروم را کوچک‌تر نمي‌کنند. انواع داروهاي غيرهورموني هم هستند که خون‌ريزي‌هاي واژني غيرمرتبط به فيبروم را مهار مي‌کنند اما درباره خون‌ريزي‌هاي فيبرومي تاثيري ندارند.
در صورت بروز هر کدام از موارد زير بايد به پزشک مراجعه کرد:

• بروز درد طولاني در لگن

• قاعدگي‌هاي بسيار دردناک

• خون‌ريزي و ديدن لکه در فاصله دو قاعدگي

• درد هنگام مقاربت

• مشکل در دفع ادرار

• درد و خون‌ريزي شديد و ناگهاني.

درمان بر حسب علائم و نیز نتایج اقدامات تشخیصی مختص هر بیمار، انجام خواهد شد و در مواردی که علائم خفیف هستند و اندازه فیبرویید کوچک است، امکان دارد نیازی به درمان وجود نداشته باشد و توصیه شود که بیمار پس از ۶ تا ۱۲ ماه مجددا برای معاینه مراجعه کند و تحت‌نظر پزشک باشد.

ولی در بعضی از موارد ممکن است توصیه به جراحی شود و انواع روش‌های مختلف جراحی وجود دارد. اگر جراحی محدود باشد و فقط بخواهند فیبروم را بردارند، با یک برش کوچک زیر ناف و با دستگاهی که داخل شکم می‌رود، عمل انجام می‌شود.

در عمل لا‌پاراسکوپی شکم باز می‌شود و عمل وسیع‌تر است. چند روش جراحی نیز برای فیبروم رحمی وجود دارد:

۱٫ برداشت بافت فیبریدی و باقی گذاشتن بخش‌های سالم رحم که به آن میومکتومی می‌گویند.

۲٫ بریدن رگ‌های خون‌رسان به بافت فیبریدی باعث فروکش کردن رشد آنها می‌شود.

۳٫ برداشت رحم (هیستروکتومی)‌ که تنها راه مطمئن برای درمان فیبروم رحمی است.

همه چیز در باره فیبروم رحم یا میوم

مطالب مشابه :

فیبروم - علل و روش های جدید درمان

فیبروم (میوم / لیومیوم)

فیبروم رحم: پرسش و پاسخ

یک درمان گیاهی برای فیبروم

همه چیز در باره فیبروم رحم یا میوم

فیبروم رحم