پرده بکارت / غشاء البکارۀ

پرده بکارت / غشاء البکارۀ / هایمن،Hymen، به زبان لاتین برگرفته از نام خدای عروسی در فرهنگ یونانی یا رومی است. همواره در طول تاریخ اسطوره هایی در زمینه با این بخش از آلت جنسی زن و ارتباط آن با عفت و پاکدامنی او در تمدن های گوناگون ، بعنوان نمونه در کشورهای عربی، ایران، آفریقا و حتی میان گروهی از مردمان استرالیایی (مردم یونگا) رایج بوده و هنوز هم می باشد. باورهایی خرافی بر اینکه وجود این پرده بر عدم داشتن رابطه جنسی، آمیزشی، او با مرد دیگر دلالت دارد!

این در صورتی است که حتی خود عرف نیز تعریف دقیقی از بکارت یا عدم آن ، به اصطلاح ثیوبت، ارائه نداده است. بطور مثال این سوالها مطرح می شوند:

منظور از باکره چیست؟ آیا منظور عدم ازاله پرده بکارت است؟ آیا منظور عدم آمیزش جنسى است؟ حتى اگر پرده بکارت سالم باشد؟ زیرا اگر آمیزش صورت اتساعى/ الاستیکی بودن پرده بکارت صورت گیرد آنگاه به قوت خود باقى است. آیا منظور عدم ازدواج قبلى است؟ بدین معنا که زن معقوده کسى نبوده باشد؟ و یا اصلاً تعریف آمیزش چیست ...؟!؟
آیا دخول به مقعد زن، یا وطی،Anal sex، است؟ آیا عشقبازی زن با مردان بسیار، اما بدون دخول است؟ آیا عشقبازی زن با زنان دیگر و یا با خودش است؟ آیا «آمیزش دهانی» است؟ آیا ماساژ یک زن و فرو نمودن انگشت در واژن او توسط یک مرد و زن دیگر است؟ آیا . . . . . است؟!

حال با وجود اینهمه ابهام، قضاوت چگونه ممکن می باشد؟ تهدید، سرزنش، آزار بدنی، سنگسار چگونه ممکن است؟ بگذریم، قصد من تکرار حماقتها و جهالتها و ظلم ما انسانها به نوع خودمان نیست. بلکه شرح مختصری از طبیعت انسان، تا شاید با یافتن این مهره کلیدی فهم این معزل تا حدی آسان گردد و از بار مشکلات فرهنگی و اجتماعی آویزان به آن اندکی فروهش نماید.

توضیح مختصری درباره آناتومی پرده بکارت

اندام تناسلی و ادراری زن طی دوران فرگشتی / تکاملی خود در رحم مادر، ابتدا از یک لوله مشترک به نام (MüllerianDuct) شروع به رشد کرده و سپس بتدریج به قسمتهای داخلی و خارجی این دو عضو، من جمله مثانه، مجاری ادرار، لوله های فالوپ، رحم، واژن، لبان بزرگ و کوچک و کلیتوریس تغییر شکل می یابند(ر. ک. تعاریف). در واقع می توان گفت که آلت جنسی زن و دستگاه ادراری نخست دارای یک مرکز ادغام بوده اند که پس از تکمیل و جداشدن این دو از هم، باقی مانده آن به صورت قشری گوشتی که متشکل از بافتی الاستیکی و رشته هایی ارتجاعی است، دهانه واژن را می پوشاند. شبیه این جریان را می توان در سیر تکاملی دهان نیز مشاهده نمود. تا قبل از تکامل نهایی دهان، لایه ای به نام «دیسک دهانی،Oral Plate» وجود دارد که طی جریان رشد و تکامل اندام، بتدریج از هم گسسته شده و سپس زایل می شود.

آیا دلیلی بیولوژیکی برای وجود پرده بکارت وجود دارد؟

تا کنون هیچگونه رابطه مستقیمی بین وجود پرده بکارت و هدف تطبیقی اش، آنهم به نفع موجودات من جمله انسان کشف نشده است. گفتنی است که وجود این لایه گوشتی در دهانه اندام جنسی/تناسلی منحصر به انسان نیست و می توان آنرا در دسته ای از جانداران کیسه دار و پستاندار مانند اسب، وال و کفتار و غیره نیز مشاهده نمود. هیپوتزهای بسیاری راجع به این پرده وجود دارد. به عقیده برخی پژوهشگران وجود آن در دوره جنینی او را از عفونت های مکرر در اندام تناسلی اش محفوظ نگه می دارد. برخی این لایه را همانند اندامهای دیگری چون آپاندیس و انگشت کوچک پا (؟) می دانند که بتدریج به تحلیل می روند. گروهی نیز کارکرد چنین عضوی در واژن سگ و الاغ را اینطور تعبیر می کنند که پرده به مثابه قفلی است که پس از جفت گیری درب آنرا می بندد و از خروج منی از آن جلوگیری می کند. به عقیده تکامل شناسان این پدیده به نفع بقا و تکثر موجود زنده است. اما چرا شکل آن در گونه های تکامل یافته تری مانند انسان و میمون به صورت امروزی در آمده، سوالی است هنوز بی پاسخ!

انواع و اقسام پرده بکارت

پرده ای که در دوره حاملگی دهانه واژن جنین را کاملاً می پوشاند، ممکن است تا قبل از تولد بطور کامل دررحم مادر از بین برود. این بدین معناست که برخی از زنان از همان بدو تولد دارای هیچگونه پرده ای نمی باشند. برخی نیز بر طبق اشکال زیر دارای فرمهای گوناگونی هستند که هر کدام دارای یک یا چندین روزنه می باشد تا خون پریود بتواند به راحتی از آن خارج شود. این گونه افراد حتی ممکن است بتوانند به هنگام خودارضایی، استفاده از تامپون و یا معاینه واژن خود به راحتی یک یا دو انگشت خود را وارد آن نمایند، و بهیچوجه دچار خونریزی نشوند. بلکه نخست به هنگام اولین مقاربت و طی دخول آلت تناسلی مرد که به مراتب قطورتر از چند انگشت است، شاهد درد و خونریزی از آن باشند. عکس قضیه هم صادق است. پرده برخی از زنان یا به دلیل کوچک بودن آلت تناسلی همسر نسبت به دهانه واژنشان، تا قبل از زایمان هرگز زایل نمی شود.

گاهی نیز ممکن است پرده بقدری کشسان باشد که حتی با اولین دخول نیز از بین نرود، بلکه برای انزال آن نیاز به راهنمایی پزشک و یا بکارگیری حالت های خاص دیگری از آمیزش باشد.

معمول ترین اقسام گوناگون پرده بکارت از این قرارند:

برای نمایش بزرگتر تصویرها اینجا را کلیک کنید!

ترمیم / شبیه سازی پرده بکارت

هایمنورافی،Hymenorraphy، هایمنوپلاستی،Hymenoplasty، یا بازسازی پرده بکارت با عمل جراحی، جریانی است که طی آن بقایای این پرده که بر اثر آمیزش و یا هر دلیل دیگری از بین رفته، با قرار دادن کپسولی ژلاتینی که حاوی ماده ای شبیه خون است، به هم دوخته می شود. اما بدلیل فقدان رگهای خونی در این ناحیه این اتصال موقت بوده و برای نتیجه مطلوب بهتر است تا یک هفته قبل از شب زفاف انجام گیرد. گاهی اوقات نیز که اثری از این بقایا برجای نمانده، بخشهایی از دهانه واژن به هم دوخته می شود تا نقش پرده را بازی کند. این عمل در ایران و برخی دیگر از کشورهای عربی غیر قانونی است و تنها در صورتی انجام می گردد که پزشکی قانونی حکم آن را، مثلاً بنا برا اینکه ایزال پرده طی حادثه رانندگی باشد، تایید کند.

به گزارش مجله پزشکی بریتانیا، با رایج شدن عمل جراحی و بازسازی پرده بکارت آمار قتل های ناموسی زنان به خاطر ثیوبت / عدم باکره گی شان در مصر طی چند سال اخیر به میزان 80 درصد کاهش یافته است. مطمئناً زنان بسیاری برای نجات آبرو و حیثیت خود و پاکدامن جلوه دادن خویش در مقابل شریک آینده شان و همینطور برای فرار از قضاوات نابجا و سزاهای وحشتناک دست به این عمل جراحی می زنند. در اصل این یک نوع ریاست. و یا مگر چاره دیگری هم هست؟ حتماً با خود می گویید تا کی مهر تایید بر خرافات باید زد؟ آیا پزشکانی که فاعل چنین عمل هایی هستند، مسوولیت سلامت زندگی اجتماعی انسانها را نیز بر گردن دارند؟ و یا اینکه قصدشان تنها نجات جان عده ای بی گناه است که ناخواسته قربانی سنت های باطل دوران ویکتوریانی می شوند؟ پس تکلیف کسانی که از لحاظ اقتصادی قادر به تامین مخارج این عمل نیستند چه می شود؟ چگونه می توان در قحطی آگاهی، با فریادی اسیر در هنجره خواهان اجرای عدالت بود؟

-------------------------

مراجع:

http://soc.ucsb.edu

http://wikipedia.org

http:/ madsci.org/libs

http:// ocf.berkeley.edu

http:// wellnesskliniek.com

بخش دوم

ظاهراً چنین رایج است که غالباً 99.9% مردم به غلط گمان دارند که انگاری «پرده بکارت» عضو یا سازه «واژن» زن است. این در حالیست که با یک مشاهده ساده اما دقیق بخوبی می‌توان در‌‌یافت که پرده بکارت جزو لبهای بزرگ فرج زن است، بنابراین ارگانیست که کاملاً خارج ازاندام واژن قرار گرفته است. این پرده دارای بافتی گوشتی نسبتاً کشسان است که آنهم به شکلی ناقص و الاستیک جلوی «سوراخ واژن» برخی از دختران و زنان را، مثل تار عنکبوت که دهانه غاری را به ظاهر مسدود میکند، می‌پوشاند. در برخی از فرهنگ ها آنرا ”گیلاس دختر“ نیز نامیده اند، کما‌ اینکه ما و البتّه بسیاری از ملل دیگر به آن عنوان «پرده بکارت» داده‌ایـم؛ یک اسم کاملاً بی مسمّاــ البّته.

در مراحل آغاز رشد جنینی، اصلاً واژن طفل سوراخی ندارد. باری، آن لایه از بافتی که در این مرحله کاملاً راه واژن را مسدود کرده، تقریباً کمی قبل از تولّد دختر بطور ناقصی تقسیم شده، پیوستگی و یکپارچگی خود را از دست می‌دهد. اندازه و شکلِ گسست و پارگی پرده بکارت در هر دختری نسبت به دیگری فرق میکند. دخترانی هستند که حتی در بطن مادر خود، بطورکلی این بافت را از دست میدهند، آنهم به این علت ساده که «لبان» فرج آنها اعمّ از کوچک و بزرگ؛ همچون گلی، کاملاً از همدیگر شکفته شده و رشد یافته و البته به نحوی متقارن و زیبا شکافته شده است. گاه در مورد برخی از دختران بدشانس چنان است که پرده بکارت آنها همچنان پس از تولّد نیز جلوی ورودی واژن آنها را سد کرده است، که در این صورت می‌بایست توسط پزشک مربوطه و والدین دختر چک شده و در صورت لزوم این مسدودیت را اگر نه به طورکامل، بلکه به شکلی ناقص از میان بردارند. چرا که بعدها و در سنّ بلوغ خونروش ماهانه او به علّت همین مسدودیّت مختل خواهد شد و باکتریهای مضّر در خون پریود ممکن است فرد را به شوک مرگ دچار کند.

نکته:
اگر خروج خون حیض از واژن دختر به بیرون از بدنش به راحتی صورت نگیرد، آنگاه دچار درد شدید و دلـمه،Cramping، شدن خون در نخستین موارد از پریوُد خود می‌شود.

بافت لبان، لبهای بزرگ و لبهای کوچک، معمولاً تا قبل از سن بلوغ بسیار نازک و لطیف است. بنابراین طبیعی است هرگونه کشش یا انبساطی که به این بافت وارد شود، به احتمال زیاد موجب آن می‌شود که پرده بکارت را کش داده، آنرا نازک و نازکتر کند و یا اصلاً آنرا، آنهم در نقاطی از آن، پاره نماید. از همین روست که بسیاری از دختران بالغ و نابالغ در اثر برخی حرکات فیزیکی نظیر ورزش، اسب سواری، دوچرخه سواری، استفاده از تامپون و یا خودارضایی، پرده بکارت خود را یا بشدت نازک نموده و یا اصلاً به کلی از دست میدهند. یک دختر ممکن است هرگز متوجه نشود که کی، کجا و تحت چه شرایطی بکارت خود را از دست داده است؛ چرا که ممکن است این حادثه کاملاً بدون خونریزی و یا درد اتفاق افتاده باشد. گاه نیز چنین است که «اِزالت بکارت» یک دختر در زمانی حادث شود که مطلقاً، به علّت جوانی و ناآگاهی وی نسبت به کارکرد اندام جنسی خود، ولو با مختصر خون و درد هم که باشد، توجهی از جانب او بدان حاصل نشده باشد.

بود و نبود یا صحیحتر بگوییم زایل شدن نسبی یا کامل پرده بکارت به هیچ وجه دلیل بر این نمی‌شود که به واژن او دخول(Intercourse) شده است و یا نه. هیچ فردی نمی‌تواند صرفاً با تست و مشاهده فیزیکی، دریابد که آیا زن یا دختر با مردی یک نوع آمیزش و همخوابگیِ منجر به دخول داشته است. تنها 50% از زنان و دختران جوان در اثر دخول دچار خونریزی (آنهم ناچیز و برای بار اوّل) می‌شوند. بنابر این ملافه سفید آغشته به خون اصلاً هیچ ملاک قابل اعتمادی برای بکارت یک دختر یا زن جوان نمی‌باشد. جالب اینجاست که این پرده نزد شماری از زنان به دفعات بسیار و به تدریج زایل شده، تا اینکه روزی و فقط ”بلکه“ بصورت کامل هم از بین برود. شایان ذکر است که پرده بکارت برخی دیگر از زنان آنچنان کشسان است که حتی در صورت دخول آلت مرد به واژن آنها، آنهم به طور کامل و عمیق، نیز گسسته نمی‌شود و آنچنان کش می‌آید که گویی نقش یک کاندوم را ایفا می‌نماید! البته این‌حالت اخیر هنگامی رخ میدهد که زن یا دختر مذبور سالیان دراز قبل از امر دخول، بتدریج و با انگشت خود، آنهم با عمل خودارضایی، پرده بکارت خود را نازک و کشسان کرده باشد؛ بطوریکه حتی بر اثر همخوابی منجر به پارگی نشده و به رغم آن دخول همچون ”مریم باکره“ در نزد اوّلین شوهرش قدیس و پاک جلوه کند.

پرده بکارت / غشاء البکارۀ

مطالب مشابه :

نحوه ارضا شدن زن

راههایی برای رسیدن خانمها به ارگاسم حین رابطه جنسی با همسر

سوالاتي در مورد عوارض خود ارضايي

راههایی برای رسیدن خانمها به ارگاسم حین رابطه جنسی با همسر

روش فنی بهداشتی ونظارت بر عمل اوری گوشت در کشتار گاه صنعتی

گوگ تپه خالصه - حمل ونقل دام

پرده بکارت / غشاء البکارۀ

جواب سوالات و نظرات بازدیدکنندگان عزیز ( سری سی و چهارم )

زناشویی