بازیهای محلی ودبستانی6

 

دست رشته = دستش ده

تعداد : گروهي محل اجرا : فضاي باز

ابزار بازي : يك عدد توپ (مثلاً توپ تنيس)

شرح بازي :

بازيكنان به دو گروه تقسيم مي شوند و در حالي كه ياران خود را به خوبي مي شناسند در داخل زمين قرار مي گيرند و براي اينكه مشخص شوند در ابتداي بازي توپ متعلق به كدام گروه باشد، يا به يكي از طرق معمول قرعه كشي مي شود و يا اينكه به روش « پرتاب توپ » عمل مي كنند. گروهي كه توپ را در دست دارد، با شگردهايي چون فريب دادن، فرار كردن، و حركتهاي مهارتي خاص خود، توپ را به ياران خود پاس مي دهد. افراد گروه مقابل سعي مي كنند توپ را يا در هوا و يا هنگامي كه به زمين مي افتد، تصاحب كنند.

 

بازی کلاسی به نام (کی صندلی داره)


در این بازی بستگی به فضایی که در اختیار دارید صندلی بزارید 
.

به اندازه تعداد صندلیها + یکی دانش آموز  در بازی شرکت می کنند
.

دانش آموزان دور صندلیها می ایستند و با صدای دست معلم به یک جهت از پیش تعیین شده حرکت می کنند و با صدای بعدی باید روی یک صندلی بشینند و هرکس صندلی نداشته باشد از دور بازی خارج می شود .

و اگر خواستید که بازی را مشکل تر کنید تعداد دانش آموزان را نسبت به صندلی بیشتر کنید

 ·  نام بازی: شیر و پلنگ

·  نام محلی: شیر و پلنگ

·  اهداف کلی: بهبود عکس العمل، انعطاف پذیری، هماهنگی اعصاب و اعضای بدن

·  اهداف جزئی: دقت و هوشیاری، تقویت نیروی جسمانی

·  تعداد بازیکن: 10 الی 15 نفر

·  سن بازیکنان: 9 الی 15 ساله

·  ابزار لازم: توپ تنیس، گچ، کاغذ و قلم

·  محوطه بازی: زمینی به ابعاد 15 × 15 مت

ابتدا کودکان، در محوطه ی بازی جمع می شوند و یکی را به عنوان راهنما، انتخاب می کنند. راهنما، روی کاغذ اسامی بازیکنان را یادداشت و سپس به طور مخفی برای هر یک از آنها نام حیوانی را عنوان می کند (مانند: شیر، پلنگ، عقاب، ببر، ...) و روبروی اسمشان می نویسد. به طوری که هر یک فقط نام خود را بداند.
سپس در قسمتی از محوطه بازی دایره ای به شعاع یک متر رسم و توپ تنیس را در مرکز آن قرار می دهد. با فرمان راهنما، بازیکنان در محیط دایره با فواصل یکسان قرار می گیرند و حواسشان را جمع می کنند راهنما، عنوان یکی از آنها را با صدای بلند می گوید. مثلاً عقاب
فردی که نامش عقاب است، بایستی سریعاً توپ داخل دایره را بردارد و بازیکنان را نشانه گیری کند تا توپ به یکی از آنها اصابت کند و آنها نیز باید با سرعت تمام خود را از منطقه ی دایره دور کنند و با جای خالی دادن ها سعی نمایند تا توپ به آنها اصابت نکند.
اگر توپ پرتاب شده ی او، به هیچ یک از بازیکنان، اصابت نکند، یک امتیاز منفی می گیرد. ولی اگر بتواند یکی را هدف قرار دهد، یک امتیاز مثبت کسب می کند و بالعکس برای بازیکنی که مورد هدف قرار گرفته، یک امتیاز منفی منظور می گردد.
و شخص راهنما، همه ی این امتیازات را در برگ اسامی و عناوین یادداشت می کند و با فرمانی دیگر، دوباره همه ی بچه ها، روی محیط دایره با فواصل یکسان می ایستند و ...
راهنما با صدای بلند، مثلاً: شیر
و بازی با همان ترتیب اجرا می شود و تا دوست دارند و یا وقت تمام نشده می توانند ادامه دهند.
در خاتمه او، برنده ی اصلی بازی را اعلام می کند و ضمناً بازیکنانی که امتیاز منفی دارند، آنهایی را که امتیاز مثبت دارند، به عنوان جریمه روی کول خود گرفته و یک بار میدان بازی را دور می زنند.

·         نتیجه بازی: کودکان ضمن دستیابی به اهداف یاد شده، نوعی انعطاف حرکتی و رفتاری در آنها پدید می آید. این بازی همچون تمامی بازیهای تحرکی ضامن سلامتی و تقویت قلب آنهاست

نام بازی : بساز و بساز ، چی بسازم

·        
    گروه هاي شركت كننده در بازي در حالي كه در حياط مدرسه پراكنده هستند، درحال حركت دست مي زنند و مي گويند « بساز و بساز، چي بسازم».
    مربي هم مي گويد: يكي از اشكال هندسي يا علائم قراردادي، رياضي و يا اشكال دشوارتر مثلاً «مساوي» بساز بلافاصله اعضاي هر گروه يا تيم بايد با بدن هاي خود شكل مساوي را بسازند. هر گروه يا تيم كه زودتر شكل اعلام شده را بسازد يك امتياز كسب مي كنند. دوباره بازي ادامه پيدا مي كند و همه در حالي كه پراكنده شده و جمله « بساز و بساز، چي بسازم» را فرياد مي زنند، مربي شكل ديگري را اعلام مي كند. به عنوان مثال مي گويد مثلث بساز. بلافاصله اعضاي هر گروه و تيم با قرار گرفتن در اضلاع يك مثلث فرضي آن را مي سازند. دوباره گروهي كه شكل مثلث را ساخته امتياز كسب مي كند و بازي ادامه پيدا مي كند. در پايان بازي پس از جمع امتيازات، تيم يا گروه برنده اعلام مي شود.
    * تعداد اعضاي گروه ها بايد مساوي باشد.
    * هنگام گفتن جمله « بساز بساز، چي بسازم» بايد همه در حركت باشند.
    * هرگروه كه شكل را ساختند دسته جمعي اعلام آمادگي مي كنند. به اين ترتيب گروه آماده دسته جمعي مي گويند:گروه ( شماره يا نام گروه را مي گويند) آ - ما- ده.
    * اهداف پرورشي بازي
    شناخت بيشترعلائم قراردادي رياضي واشكال هندسي و در مراحل بالاتر اشكال طبيعي دشوارتر، تمرين قدرت هدايت ورهبري، سرگروهي تيم، تقويت هماهنگي و همبستگي گروهي، ايجاد تحرك و شور و نشاط.

·         با توپ روی دایره       

·         هدف : چابکی ، سرعت ، تقویت حس همکاری

·         کلاس : دوم تا پنجم

·         تعداد : کلاس در دو گروه

·         وسیله : دو عدد توپ یا چوب دو امدادی

·         شکل بندی : یک دایره برای هر گروه

·         طریقه اجراء: بعد از اینکه کلاس به دو گروه مساوی تقسیم شد طوری روی محیط دایره ها که قبلا بر روی زمین کشیده شده اند قرار می گیرند که فاصله آنها از یکدیگر زیاد نباشند. یکی از بازی کنان به عنوان داوطلب توپ را به دست گرفته و با سرعت پشت سر بچه ها (پشت دایره)شروع به دویدن میکنند و پس از اینکه یک دور کامل دوید توپ را به نفر بعدی که روی دایره ایستاده است میدهد و خود به جای او می ایستد و نفر دوم هم حرکت نفر اول را تکرار کرده و توپ را به نفر سوم میدهد و بازی به همین ترتیب ادامه پیدا میکند.

·         در این بازی ،گروهی برنده است که توپ را زودتر در دست اولین نفر آغاز کننده بازی قرار دهد.در این بازی میتوان به جای توپ از چوب دو امدادی نیز استفاده نمود.

·         نوع دیگر همین بازی: این امدادی شبیه امدادی دایره دایره است و با این تفاوت که دونده ها با حرکت مارپیچی طوری داخل و خارج میشوند که یک در میان از میان بچه های دور دایره رد شوند.

·         منو بگیر منو نگیر

·         هدف : سرعت ،دقت و سرعت عکس العمل  –کلاس : اولتاپنجم

·         روش اجرا : بچه ها روی یک دایره می ایستند یکی از آنها در خارج از دایره راه می رود همزمان با لمس یکی از

·         بچه ها می گوید (( منو بگیر)) یا ((منو نگیر)) و شروع به دویدن می کند . فردی که زده شده با توجه به جمله ای که شنیده باید ، اگر گفته شده (( منو بگیر)) او باید بلافاصله نفر زننده را دنبال کند و قبل از اینکه سر جایش برسد او را با دست بزند و اگر گفته شده (( منو نگیر)) باید برخلاف جهت دویده و قبل از اینکه او سرجایش برسد در محل خود بایستد. نفری که نتواند زودتر در محل خالی بایستد بازی را ادامه می دهد.

·         مجسمه

·         هدف : سرعت ، سرعت عکس العمل  – کلاس : اول تا پنجم

·         روش اجرا : بچه ها به شکل صف پشت خط شروع می ایستند ، مربی در فاصله تقریبی 20 متر از آنها قرار می گیرد . با سوت اول یا دست زدن مربی ، بچه ها به سوی او می دوند و با سوت دوم ، همه باید مانند مجسمه بی حرکت در جای خود بایستند. هر فردی که حرکت اضافه انجام دهد به خط شروع برمیگردد و بازی به همین شکل ادامه می یابد نفری که بتواند زودتر خود را به مربی برساند برنده نهایی است.

·          

·          

·         پرتاب کن و بشین

·         هدف: تسلط بر توپ ( گرفتن ها و پرتاب ها )

·         کلاس: چهارم و پنجم

·         تعداد: کلاس 2 تا 4 ردیف ( متناوب )

·         وسیله : 2 تا 4 توپ کم باد پلاستیکی

·         شکل بندی: ستونی پشت سرهم یا نشسته منتظر نوبت

·         شرح بازی و اجرا:اولین نفر هر ردیف رو به بچه ها می ایستد و با فرمان مربی توپ را به نفر دوم پرتاب می کند. او توپ را گرفته و بعد از برگرداندن به نفر پرتاب کننده بلافاصله خم می شود و می نشیندو اجازه می دهد تا توپ به نفری که پشت سر او قرار دارد برسد و او نیز بعد از گرفتن و پرتاب آن به نفر پرتاب کننده بلافاصله خم می شود تا توپ به نفر بعدی برسد. بازی به همین نحو تا نفر آخر ادامه می یابد. بعد از تمام شدن نفر اول جلو صف ، به آخر صف می رود و جایش را به نفر دوم می دهد. بازی آن قدر ادامه می یابد تا هر نفر بتواند یک بار در جلوی صف قرار بگیرد. ردیف یا پروهی که زودنر بازی را به پایان برساند برنده خواهد بود.

  • نام بازی: رفیق تو را کی برد؟
  • اهداف کلی:  تقویت تعادل  و استقامت جسمی، تقویت حس حدس و تجسم
  • اهداف جزئی: استفاده صحیح از اوقات فراغت
  • تعداد بازیکن: حداقل 8 نفر
  • سن بازیکنان: 9 الی 14 ساله
  • ابزار لازم: ندارد
  • محوطه بازی: حداقل یک اتاق

 

شرح بازی:

 

بچه ها به دو گروه مساوی تقسیم می شوند. به قید قرعه یا شیر و خط، دو گروه عقب و جلو مشخص می شوند و در فاصله ی یک متری پشت سر هم قرار می گیرند به طوری که نفرات گروه جلویی افراد گروه پشت سر خود را شناسایی کرده اند و به نام می شناسند.

حال دستهای خود را مانند دوربین جلو چشمان خود قرار می دهند تا به غیر از روبرو جایی را نبینند.

یک نفر از گروه عقب پیش آمده و یواشکی با یک انگشت خود یکی از افراد گروه جلویی را هل داده و به پیش می برد. یکی از رفقایش می گوید: (رفیق تو را کی برد؟) و او باید جواب دهد: فلانی، که اسم یکی از نفرات گروه عقبی می باشد.

چنانچه فلانی، درست اسم همان فردی باشد که او را پیش می برد آنگاه از همانجا سوار بر پشت هل دهنده می شود و تا خط گروه خود سواره می آید. و دو گروه سر جای خود انجام وظیفه می کنند.

اما اگر اسم مذکور درست نبود و غلط از آب درآمد باید همان بازیکن گروه جلویی نفر هل دهنده را تا خط گروه خودشان بیاورد که ضمناً جای دو گروه و نقش آنها عوض می شود.

  • نکات: در این بازی به هنگام سوارکاری، تفاوت هیکل ها، بازیکنان ریزنقش را دچار اشکال خواهد کرد. پس لازم به نظر می رسد مربی هنگام برگزاری بازی، از کودکان هم سن و سال و هم قد و قواره استفده کند.

 

  • نتیجه بازی: کودک با اجرای این بازی ضمن تمرکز حواس دقت نظر را پرورش داده و قدرت تجسم را بارور می کند.

 

 

خرگوش بی لانه

اهداف : چابکی

تعدادبازیکن: همه کلاس

کلاس: سوم تا پنجم

شرح بازی و نحوه اجرا : مربی پس از توضیح بازی برای بچه ها ، آنها را سازماندهی می کند بدین صورت که دو نفر دست هم را گرفته و نفر سوم در بین آنها قرار گرفته ( به شکل یک لانه ) که تمامی بچه ها بدین صورت در نقاط مختلف زمین استقرار می یابند و دو نفر از بچه ها یکی به عنوان خرگوش و دیگری به عنوان گرگ در بیرون از محوطه بازی قرار دارند که با فرمان مربی خرگوش فرار کرده و گرگ نیز به دنبال او می رود که خرگوش به سمت لانه ها رفته و به داخل لانه ای می رود به محض ورود خرگوش ( بی لانه ) به داخل لانه فردی که داخل لانه قرار دارد بیرون آمده و از دست گرگ فرار می کند و اگر گرگ خرگوش را بگیرد جای او با خرگوش عوض می شود و این بازی ادامه می یابد البته با فواصل زمانی معین نفرات وسط با دو نفر دیگر به ترتیب تعویض می شوند.

قلعه

در بازی قلعه یا نجات ابتدا یارکشی می‌شود و سپس با شیر یا خط یکی از گروه‌ها به گرفتن یاران گروه دیگر می‌پردازد هر کسی که دستگیر می‌شود به کنج دیواری برده می‌شود که به آن قلعه گفته میشود. اگر در این حال یکی دیگر از اعضای گروه بتواند به قلعه نزدیک شده و دستش را به یکی از افراد دستگیر شده بزند آنها آزاد می‌شوند. بازی تا هنگامی که تمام افراد گروه دستگیر شوند ادامه می‌یابد و سپس دو گروه تعویض می‌شوند. بازی قلعه در مدارس ابتدایی پسرانه ایران بسیار رواج دارد.

در این بازی دو تیم جایی را به عنوان قلعه خود انتخواب کرده. یک گروه (سگ)میشود که دنبال گروهی دیگر به نام(بره) می‌دوند اگر دست گرگ‌ها به بره خورد بره باید به قلعه سگ‌ها برود و برای آزاد سازی بره زندانی برهٔ دیگر باید ازدست سگها فرار کند و دست خود را به برهٔ زندانی بزند و بگوید آزاد آنگاه بره آزاد می‌شود بازی تا جایی ادامه دارد که تمام بره‌ها گرفته شوند.

کش بازی

حداقل سه نفر باید در این بازی شرکت کنند دو نفر که کش را به کمک پاهایشان بگیرند و یک نفر که از روی کش بپرد. تعداد افرادی که کش را می‌گیرند می‌تواند بیشتر هم باشد. این بازی چندین مرحله دارد که هر کدام اسم مخصوصی دارد. کسی این مرحله ها را به یاد دارد؟

کبدی با یک پا

اهداف بازی: افزایش استقامت قلبی تنفسی و عضلانی، تقویت عضلات پا،هماهنگی عصبی، عضلانی، تعادل، سرعت و چابکی

تعداد بازیکنان: ۶ تا ۱۲ نفر

ابزار بازی: به ابزار نیاز ندارد

محوطه بازی: فضای باز

شرح بازی:

بازیکنان به دو گروه مساوی تقسیم می شوند و هر گروه در جایگاه خود که از قبل مشخص شده است، می ایستند.

یک نفر از بازیکنان گروه اول پشت خط میانی (خطی که دوگروه را از یکدیگر جدا می کند) می ایستد.

بازیکن یک پایش را بلند می کند و روی یک پا می ایستد و به صورت لی لی کردن به زمین تیم مقابل وارد می شود.

او سعی می کند به طرف بازیکنان گروه دوم برود و آن ها را لمس کند او به هر نفری که دست بزند او را می سوزاند و باید از بازی خارج شود و در مقابل بازیکنان گروه دوم باید از دسترسی او فرار کنند تا نتوانند به آن ها دست بزند.

بازیکن گروه اول باید به همان حالت یک پا و قبل از خسته شدن و زمین خوردن پایش به سمت گروه خود برگردد ولی اگر قبل از بازگشت و گذشتن از خط میانی، پایش به زمین بخورد می سوزد و باید از بازی خارج شود.

این بازی به همین روش با بازیکن گروه دوم آغاز می شود و بازیکنان به نوبت به اجرای بازی می پردازند تا جایی که تمام بازیکنان یک تیم بسوزند و تیم مقابل برنده بازی می شود

کلاغ‌پر

در این بازی یک نفر که اصطلاحا اوستا نامیده می‌شود با نام بردن اسم حیوانات و گاهی وقتها اشیا و یا آدمها، مهارت کودکان در زمینه تشخیص پرندگان از سایر موجودات را تقویت می‌کند. به این ترتیب که بچه‌ها به صورت حلقه‌ای گرد هم می‌آیند و انگشت اشاره خود را در مرکز دایره قرار می‌دهند و با شنیدن نام پرنده دست خود را به نشانه پرواز بلند می‌کنند و کسی که اشتباها در موردی غیر از پرندگان دست خود را بلند کند بازنده‌است و از حلقه مسابقه خارج می‌شود و این روند تا باقی ماندن یک نفر ادامه پیدا می‌کند. لطافت این بازی به اجرای سریع و ابراز هیجان کودکان می‌باشد.

گانیه

این بازی در محدوه مربع شکل یا مستطیل شکل به نام زمین بازی انجام می شود. حدود زمین بازی مشخص شده و بازیکنان به دو تیم یارکشی می شوند. اعضای یک تیم در سراسر زمین بازی پراکنده می شوند. اعضای تیم دیگر به صورت تک نفری و با حالت لِی لِی وارد زمین بازی شده و سعی در زدن (رساندن دست به بدن بازیکن تیم مقابل) بازیکنان تیم مقابل می کنند. در صورتی که از حالت لِی لِی خارج شوند سوخته و از بازی حذف می شوند. در صورتی که پای هر کدام از بازیکنان دو تیم از زمین بازی خارج شود آنها خواهند سوخت. بازی تا زدن آخرین نفر باقیمانده در زمین ادامه خواهد داشت. در این هنگام جای دو تیم با هم عوض می شود.

گاو گوسال

بازی اینطور است که ابتدا پنج سنگ کوچک یا شیئ دیگر که هر کدام سنبل یک چیز است را تهیه میکنیم. سنگ تیره به عنوان گاو، سنگ قهوای به عنوان گوساله، شیئ گرد بعنوان فنگل، شیئ سفید بعنوان پنیر و شیئ دراز بعنوان شاه دراز. اینها باید در حدی باشند که هر کدام به راحتی در مشت بسته جای گیرند. سپس تعدادی دور هم جمع میشوند و یک نفر اشیائ را پشت خود یا درپیراهن و یا کیسه یا هر جایی که افراد دیگر نبینند قایم میکند و به طور تصادفی یکی رادر مشت بسته بیرون می‌آورد وبصورت سوالی میگوید: "گو، گوسال، فنگل پنیر یا شادراز؟ اگر درست پاسخ داد نوبت نفر بعدی میشود ولی اگر پاسخ غلط داد جریمه میشود که معمولا کولی دادن به نفر مقابل است و یا هر نوع جریمه‌ای که در ابتدای بازی جمع توافق میکنند. سپس نوبت به نفر بعدی است که سوال کند و همینطور بازی ادامه دارد.

گردو، شکستم

این بازی در واقع مقدمه‌ای برای شروع بازی‌های دیگر است. برای تعیین سرگروه یا جای ایستادن هر گروه یا گروهی که باید بازی را شروع کند یا در بازی «وسطی» برای تعیین گروه وسط، بچه‌ها اول این بازی را می‌کنند. دو نقطه را با فاصله‌ای انتخاب می‌کنند. دو نفر نماینده ی هر گروه در نقاط این طرف و آن طرف قرار می‌گیرند. یکی، در حالی که پای راست را در جلوی شست پای چپ گذاشته است، از یک طرف شروع می‌کند و می‌گوید: گردو! دومی با انجام همین کار می‌گوید: شکستم. هر کس هنگام انجام این کار، یعنی در "گردو" گفتن یا در "شکستم" گفتن،پایش روی پای دیگری برود، گردو را شکسته و برنده است و گروه او بازی را شروع می‌کند.

کودکان و تماشاچیان هم شعر می خوانند و هیجان‌های خود را تخلیه  می کنند:

گردو با پا می‌شکنم / چه بی‌صدا می‌شکنم

گرگم به هوا

گرگم و گله می‌برم

شرکت کنندگان این بازی باید بیشتر از ۴ نفر باشند. از بین آن ها یکی گرگ می شود و دیگری چوپان. همه ی کودکان پشت چوپان، کمر یکدیگر را می‌گیرند. هرچه تعداد بچه ها بیشتر باشد، بازی هیجان‌انگیزتر می‌شود. گرگ روبه روی چوپان و گله‌ای که پشت سرش است، می ایستد و می‌خواند: گرگم و گله می‌برم. گوسفندان هم می‌خوانند: چوپون دارم نمی‌ذارم.

ـ گرگ دندان نشان می‌دهدو می گوید: کارد من تیزتره، لقمه ی من لذیذتره.

ـ خونه ی خاله از کدوم وره؟

ـ از این ور و از اون وره.

گوسفندان شروع می‌کنند به راست و چپ حرکت کردن. گرگ هم همین‌کار را می کند. تا یکی از کودکان را که نتوانسته در حرکت با دیگران هماهنگ شود، می‌گیرد. او جزو دسته ی گرگ می‌شود،کمر گرگ را می‌گیرد و به جدا کردن گوسفندان از گله کمک می‌کند و با او شعر می‌خواند.

این بازی یک سرگرمی پرشور و نشاط است و مشارکت و کار گروهی را به کودکان می‌آموزد.  بازنده ندارد و هر دو گروه برنده‌اند.

گل یا پوچ

گل یاپوچ یه بازی دسته جمعی هستش که معمولاً دونفره هم بازی می کنن. دراین بازی یک شئ گردکوچک مثل نخود، سنگ ریزه یا هرچیز کوچک مشابه را داخل یکی از دستان قرارداده به طوری که افراد دیگر نبینند بایدبه اصطلاح گل را پیدا کنند

گوشه بازی

طناب‌بازی

این بازی هم به صورت انفرادی انجام می‌شود، هم به شکل گروهی.

انفرادی: یک کودک به تنهایی با طناب به بالا می‌پرد و طناب را با دست از پشت سرش به بالا می‌چرخاند و در جلو از زیر پایش رد می‌کند یا برعکس. طناب در فضا دور کودک می‌گردد و بچه‌های اطراف می‌شمارند ۱، ۲، ۳ ...  تا وقتی که طناب به پای بازیکن گیر کند یا نتواند بپرد. تعداد پرش هر کس شمرده می‌شود. هر کس بیشتر پرید، برنده است. گاهی این بازی مسابقه ی سرعت است و اطرافیان خیلی تند می‌شمارند و بازیکن باید پرش خود را با شمردن آن ها هماهنگ کند.

گروهی: دو کودک دو سر طناب را می‌گیرند و به فاصله ی مناسبی که بتوانند طناب را خوب و هماهنگ بچرخانند، به طوری که هم در چرخش به زمین بخورد و هم هنگام چرخش به اندازه ی قد یک کودک بالا برود، می‌ایستند.

کودکان نامگذاری می‌شوند: سرخ، سبز، آبی، گلابی و... یک کودک وارد طناب می‌شود و می‌پرد. دیگران دم می‌گیرند: سرخ، سبز، آبی گلابی ... روی نام هر کس سوخت، نفر بعدی اوست. این بازی به صورت "یک در رو"، "دو در رو" و ... هم انجام می‌شود: کودکان پشت سر هم وارد می‌شوند. دفعه ی اول یک بار می‌پرند، دفعه ی دوم دو بار، دفعه ی سوم ... کودکان دیگر هم دم می گیرند: "یک در رو"، "دو در رو" و... کودکی که پایش به طناب می شود.

گیر کند یا در پریدن تأخیر داشته باشد، به طوری که یک بار طناب خالی به زمین بخورد، می‌سوزد و از بازی کنار می‌رود. بازی ادامه پیدا می کند  تا یک نفر در صف بماند که برنده است.

طناب ‌بازی و «یک در رو» و... بازی ای هیجان‌انگیز و دوست‌ داشتنی‌ است که موجب تقویت عضلات، بالا بردن  میزان دقت، واکنش درست و سریع، مشارکت و رقابت سالم

لی لی

به انگلیسی: Hopscotch این بازی بیشتر توسط دختران انجام می‌شود. اصول این بازی با پریدن از روی مربع‌های کشیده شده روی زمین است. هر مربع یک شماره از خود دارد. شرکت کننده اول سنگی را روی یک شماره می‌اندازد و اگر توانست این کار را بطور دقیق انجام دهد با لی لی کردن همه مربع‌ها را بجز مربعی که سنگ را در آن انداخته طی می‌کند و سنگ را در بازگشت می‌آورد.

لی لی حوضک

در اين بازي مادر يا بزرگتر ديگري دست كودك را در دست ميگيرد، با انگشت دست ديگر كف دست كودك را قلقلك مي دهد و مي گويد :“ لي لي حوضك، جوجو اومد آببخوره افتاد تو حوضك . ” انگشت كوچك را جمع ميكند:“ اين درش آورد .” انگشت دوم را جمع ميكند : “ اين شستش ” انگشت سوم را جمع ميكند: “ اين پختش.” ” كي خوردش ؟ ” انگشت شصت را ميگيرد و حركت مي دهد : “ منِ منِ كله گنده ” اين بازي با انواع شعرگونه هاي ديگر نيز اجرا مي شود . با گرفتن انگشت كوچك :“ اينگفت : بريم دزدي. اين گفت چي چي بدزديم؟ اين گفت تشت طلاي پادشاه رو . اين گفت : جواب خدا رو كي مي ده؟ ” با تكان تكان دادن انگشت شصت : اين گفت :“ منِ منِ كله گنده !” يا شعر جديد آن : “ اين كوچول موچوله، اين داداشِ (خواهرِ ) كوچوله، اين بابايِ كوچوله، اين مامانِ كوچوله، دوستشون داري؟ بله، بله ، يك دنيا .” اين بازي علاوه بر آشنايي با ريتم و قافيه و وزن، علاوه بر رابطة عاطفي با كودك و علاوه بر تحريك حس لامسة كودك، بيان نكتههاي اجتماعي و آموزش رياضي را نيز براي كودك آغاز ميكند .كودك براي اينكه شمارش را بياموزد مانند اجداد خود از انگشتانش استفاده ميكند . كودك براي يادگيري اين امر ابتدا بايد بياموزد كه انگشتان را به نوبت و با عدد مناسب آن مشخص كند . مدتها طول ميكشد تا كودك اين ترتيب و اين تطبيق را فرا گيرد و چه چيز زيباتر و پر انگيزه تر از يك كلام آهنگين دوست داشتني او را به اين كار تر غيب مي كند؟

مادام یس

نخ بازی

نقطه بازی

نون بیار کباب ببر

دو نفر دستهای همدیگر را روی هم قرار می‌دهند و هر کس که توانست روی دست آن یکی بزند برنده‌است.

بازی‌های نمایشی

بازی‌های نمایشی طیف وسیعی دارند اما ویژگی مشترک شان ایفای نقش‌های مختلف توسط کودکان است. مامان بازی، خاله بازی، پلیس بازی، معلم بازی و دکتر بازی نمونه‌هایی از این نوع بازی‌ها است.

وسطی

تعداد شرکت کنندگان در این بازی، محدودیت ندارد. کودکان هر چندنفر که باشند، دو دسته می‌شوند و مشخص می‌کنند که اول کدام گروه، وسط باشد.

گروهی که وسط نیست، هم دو دسته می‌شود و هر دسته در یک طرف زمین بازی قرار می‌گیرد. آن ها توپی را از یک طرف به طرف دیگر پرتاب می کنند تا به یکی از افراد وسط بخورد. افراد وسط هم سعی می‌کنند با جا خالی دادن نگذارند توپ به آن ها بخورد. هر کس توپ به او بخورد، از بازی بیرون می رود. اگر  کسی توپ را بدون تماس با بدن خود یا زمین در هوا بگیرد (گل بگیرد)یا(بل بگیرد) در برابر هر بل می‌تواند یکی از یارانش را که از بازی بیرون رفته، دوباره به وسط بیاورد، یا اگر یک بار سوخت، از بازی خارج نشود. پرتاب توپ از این طرف به آن طرف آن‌قدر ادامه پیدا می کند تا چابک ترین و زرنگ‌ ترین کودکان در وسط باقی ‌بمانند. بعد، بازی با عوض کردن جای وسطی ها با افراد دو طرف زمین ادامه می‌یابد.

این بازی خیلی هیجان‌انگیز است و دو طرف ضمن پرتاب توپ گاهی شعر هم می‌خوانند:

بپا که توپ نخوره به پات / بپا یهو، نیفته کلات

این بازی در گذشته خیلی رایج بود و هنوز هم میان بچه هاطرفدار دارد. با اینکه انجام آن در فضای باز مناسب ‌تر است، اما در اتاق هم می شود انجام ‌داد، باتوپ های پارچه ای ، یا پیچیدن و گلوله کردن لباس‌های کهنه. امروزه می‌توان با هدف ایجاد هیجان و شادمانی، تقویت حس بینایی، واکنش سریع و همچنین مهارت در نشانه‌گیری، کودکان را به این بازی تشویق کرد.

هپ هپ

اهداف بازی: سرگرمی، نشاط، افزایش دقت، تمرکز و تمرین حفظ مضارب اعداد گوناگون

تعداد بازیکنان: ۳ نفر به بالا

ابزار بازی: به ابزاری نیاز ندارد

محوطه بازی: فضای بسته

شرح بازی: در این بازی، ابتدا یک نفر از دانش آموزان را که از بقیه بزرگ تر است، به عنوان استاد انتخاب می کنند. استاد یک عدد را انتخاب می کند، به طور مثال عدد ۵ را انتخاب می کند (انتخاب عدد اختیاری است).

بقیه دانش آموزان به شکل دایره وار می نشینند و استاد، یکی از دانش آموزان را انتخاب می کند، دانش آموز باید از عدد یک شروع کند، یعنی او باید شماره یک بگوید، بعد به ترتیب، نفر دوم عدد دو، نفر سوم عدد سه و نفر چهارم عدد چهار را باید بگوید. در این جا نفر پنجم باید بسیار حواسش جمع باشد و به جای عدد ۵ کلمه «هپ» را بگوید.

چون عدد ۵ را استاد انتخاب کرده بود به همین روش نفرات شش، هفت و ... باید اعداد مربوط به خود را بگویند.

وقتی عدد ۱۰ می رسد باز باید کلمه «هپ» گفته شود. به همین ترتیب به جای مضارب عدد ۵ باید کلمه «هپ» را بگویند.

این عدد شماری به شکل دوره ای ادامه پیدا می کند.

کسانی که به اشتباه به جای کلمه «هپ» عدد بگویند یا کلمه «هپ» را به جای عددی غیر از مضارب ۵ بگویند، می سوزند و از بازی خارج می شوند.

بازی تا زمانی ادامه پیدا می کند که تنها یک نفر باقی بماند. آخرین نفر باقی مانده در دایره بازی به عنوان برنده شناخته می شود

هفت سنگ

هفت سنگ نام یک بازی سنتی ایرانی است. امکانات لازم برای این بازی، هفت عدد سنگ صاف و تخت و یک توپ هفت‌سنگ (شبیه توپ تنیس) است. بازیکنان در قالب دو تیم پنج یا شش نفره تقسیم می‌شوند. وقتی که سنگ‌ها چیده می‌شوند یکی از گروه‌ها به عنوان پرتاب‌کننده بازی را شروع می‌کند. شروع بازی به این ترتیب است که باید از فاصله نسبتاً دور توپ را به طرف سنگ‌ها بیندازند.گروهی که توپ را پرتاب می‌کند باید سعی کند که کمترین مقدار سنگ را بیندازد چون در این صورت راحت‌تر می‌تواند بازی را تمام کند. وظیفه گروه دوم هم این است که نگذارد تیم پرتاب‌کننده سنگ‌های ریخته شده را دوباره روی هم بچیند و باید با توپ به آنها بزند. هر کدام از بازیکنان تیم مهاجم که توپ به او برخورد کند از جریان بازی کنار می‌رود. و به این ترتیب اگر هیچ کدام باقی نمانند بازی به نفع تیم مدافع و اگر سنگ‌ها روی هم چیده بشوند بازی به نفع تیم مهاجم تمام می‌شود.

یه قل دو قل (به ترکی: ابه داش یا قجمه داش)

اهداف بازی: سرگرمی، افزایش هماهنگی عصبی عضلانی، افزایش دقت و تمرکز و چابکی

تعداد بازیکن: بیشتر از دو نفر (۲ تا ۱۰)

ابزار بازی: ۵ سنگ گرد که کمی بزرگ تر از فندق باشد

محوطه بازی: فضای بسته

شرح بازی: ابتدا با جفت یا تک آمدن، آغاز کننده بازی را مشخص می کنند، به این گونه که یکی از بازیکنان سنگ ها را در مشت می گیرد تا دیگری بگوید زوج است یا فرد این بازی چندین مرحله دارد و بازیکن با اجرای موفق هر مرحله، به مرحله دیگر راه می یابد، ولی اگر در هر مرحله مرتکب اشتباه شود، می بازد و باید بازی را به نفر بعدی واگذار کند.

مرحله اول (قل اول): پنج سنگ را به گونه ای که جدا از هم باشد روی زمین پخش می کنند، آغاز کننده بازی یکی از سنگ ها را بر می دارد و به بالا می اندازد و در فاصله زمانی پایین آمدن سنگ، یکی از سنگ های روی زمین را بر می دارد و با همان دست، سنگ بالا انداخته را که در حال سقوط است می گیرد و به همین شیوه همه سنگ ها را بر می دارد.

مرحله دوم (دو قل): ۵ سنگ را به گونه ای که دو به دو قرار بگیرد، روی زمین پخش می کند؛ یکی را برمی دارد و به بالا می اندازد و سنگ ها را دوتایی از روی زمین بر می دارد.

مرحله سوم (سه قل): مانند مراحل مذکور است؛ با این تفاوت که چهار سنگ روی زمین را باید در دو حرکت یک تایی و سه تایی بردارد.

مرحله چهارم: یک سنگ را به هوا می اندازد و چهار سنگ را با هم از روی زمین بر می دارد و سنگ معلق در هوا را می گیرد.

مرحله پنجم (قرتک): یک سنگ را به هوا می اندازد، در حالی که چهار سنگ دیگر در مشت است انگشت سبابه را به زمین می کشد، بعد سنگ را در هوا می گیرد.

مرحله ششم: بازیکن سنگ ها را پخش می کند یکی را بر می دارد و بالا می اندازد، در فاصله بازگشت، یکی از سنگ های روی زمین را بر می دارد و سنگ هوا را می گیرد و با یک پرتاب دیگر، سنگی را که از روی زمین برمی دارد با یکی از سنگ ها عوض می کند و به همین روش، مرحله را با تعویض تمامی سنگ ها به پایان می رساند.

مرحله هفتم: در این مرحله، بازیکن بعد از ریختن سنگ ها روی زمین، دست چپ را در یک طرف آن ها به شکل عمودی بر زمین می گذارد و دیواری درست می کند.

با دست راست یکی را بعد از برداشتن به طرف بالا می اندازد و دو بار می گیرد و دراین فاصله باید یکی از سنگ ها را بردارد و آن سوی دیوار بگذارد و این حرکت را برای تمامی سنگ ها اجرا کند.

مرحله هشتم: در این مرحله، بازیکن سنگ ها را یک جا به طرف بالا می اندازد و در فاصله بازگشت آن ها، به سرعت دست ها را به هم می چسباند و با دو کف دست، سنگ ها را می گیرد. دوباره آن ها را در همان حالت با دو دست به طرف بالا می اندازد و در این فاصله دست ها را وارونه می کند و از ناحیه انگشت سبابه به هم می چسباند و آن ها را با پشت دست هایش می گیرد و سپس سنگ ها را به بالا پرتاب می کند و با کف دو دست می گیرد. افتادن حتی یک سنگ موجب سوختن است و هر کدام از بازیکنان که این مراحل را بدون اشتباه بگذرانند، برنده بازی معرفی می شوند و اگر در هر مرحله بسوزند، باید بازیکن حریف بازی را ادامه بدهد.

مرحله آخر: مرحله تنبیه است و دو بازیکن رو به روی هم می نشینند؛ بازنده کف دستش را به زمین می چسباند و نفر برنده سنگ ها را یکی یکی با اسامی تنبیه ها مانند: «نوازش و برداشتن عسل از کندو» پشت دست او می چسباند، سپس باید با یک حرکت همه سنگ ها را به سوی بالا بیندازد و با کف دست بگیرد، اگر توانست همه را بگیرد تنبیهی متوجه او نیست اما اگر سنگی روی زمین بیفتد به تعداد سنگ های افتاده برای او جریمه تعیین می کنند.




مطالب مشابه :


پویاتست مرجع سؤالات تستی ایران

پویاتست مرجع سؤالات تستی ایران. کتاب عربی 3 انسانی: کتاب عربی 1 و 2: کتاب عربی 3: کتاب عربی 2




بازیهای محلی ودبستانی6

پویاتست; تخمین




دانلود کتاب سوالات استخدامی، دانلود نمونه سوالات استخدامی(1 الی 5)

سوالات آزمون استخدامی، سوالات مصاحبه - دانلود کتاب سوالات استخدامی، دانلود نمونه سوالات




نمونه سوالات مفاهیم پایه فناوری اطلاعات (مهارت اول از ICDL)

پرستاری نوین - نمونه سوالات مفاهیم پایه فناوری اطلاعات (مهارت اول از icdl) -




فعل مجهول از (سیمین بهبهانی)

زبان وادبیات فارسی و عربی - فعل مجهول از پویاتست کلک




قوانین طناب کشی

پویاتست; تخمین




برچسب :