تاريخچه ي ورود مد به ايران قسمت اول

تاريخچه ي ورود مد به ايران :
در سال 1321 زينت جهانشاه به همراه همسرش از سوئيس به ايران برگشت
يك سال بعد، او خياطخانه خود را در خيابان اميريه تأسيس كرد زينت جهانشاه مي گويد:
طي سال ها خياطي به اين نتيجه رسيدم كه مد سير دوراني دارد، مثلاً خيلي از مدل هاي مجموعه من بعد از سال ها دوباره متداول شدندحتي از همان آغازين سال هاي دهه 20 خورشيدي كه براي اولين بار حرف ازمد و سالن هاي مد بين زنان خانواده هاي اعيان تهراني به ميان آمد ، موضع غالب جامعه به اين قضيه با ديده اكراه بود ؛ پس چندان غيرعادي نيست كه اولين شوهاي لباس روزگار ما هم به صورت كاملاً محدود و با تبليغاتي بسيار بي صداتر و به قولي خزنده، كار خود را شروع كرده بودند !
اندك برگزار شود . كما اين كه پيش تر هم، سالن هاي مد و نمايش هاي زنده لباس ، به همين سبك بلكه به هر حال چند سالي است كه اين شوها به راه افتاده و حتي عصر يكي از آخرين روزهاي بهمن ماه در سال گذشته ، سالني در هتل هماي تهران، پذيراي عده معدودي از اهالي شهر بود كه به تماشاي تجربه اي تازه يعني همان نمايش مد آقايان نشستند.
 شروع قصه در سال 1321 زينت جهانشاه به همراه همسرش از سوئيس به ايران برگشت. يك سال بعد، او خياطخانه خود را در خيابان اميريه تأسيس كرد و با همراهي 5كارگر هر آن چه را كه در طول سفرها و اقامتش در فرنگ آموخته بود به خانم هاي تهراني عرضه كرد .
جهانشاه براي اين كه مشتريان علاوه بر آشنايي با طرز كار او، براي اولين بار مجموعه لباس و مد را بشناسند، خياطخانه خود را با يك نمايش مد لباس افتتاح كرد.
سال ها پيش از آن يعني حدود 1931 ميلادي، او كه تا كلاس دوم متوسطه در دبيرستان ژاندارك تحصيل كرده بود، به همراه پدرش سرهنگ حبيب الله فرود سرپرست محصلان وزارت جنگ آن روزها ايران را به مقصد آلمان ترك كرد .
سرهنگ براي مأموريت به برلن رفت و دخترش را به مدرسه دخترانه لته فراين كه يك آموزشگاه بين المللي معروف بود، سپرد . لته فراين جايي بود كه دخترها با علم خانه داري تكميلي، آشنا مي شدند و علاوه بر آن بايد چيزهايي را مثل تندنويسي و ماشين نويسي، هم ياد مي گرفتند .
به مدت يك سال و نيم علوم قضائي، آشپزي ، پرنده شناسي، حيوان شناسي و حتي نحوه ذبح و تميز كردن و
پختن جانوران، خياطي، لباسشويي، اتو و رفو ، وصله كردن لباس و ... هم در اين مدرسه به زينت جوان تعليم داده شد. بعد از آن او با يك افسر ازدواج كرده و براي اقامتي كه دو سال و نيم طول كشيد راهي برن پايتخت سوئيس شد.
آنجا بود كه زينت علاقه خود را به هنر خياطي جدي تر از گذشته دنبال كرده و يك سال تمام را صرف يادگرفتن روش برش روي مانكن از يك خانم سوئيسي كرد. گرچه وابستگي نظامي شوهرش باعث شد آنها سوئيس را هم ترك كنند اما در عوض به شهري پاگذاشتند كه يكي از مراكز اصلي صدور مد به تمام دنيا بوده و هنوز هم هست ؛ پاريس.
از بوتيك هاي پاريس تا خياطخانه تهران
زينت جهانشاه تخصص خياطي خود را در پاريس گرفت. او چنان در كار خود ورزيده شد كه لباس هاي رسمي خودش را هم مي دوخت و با آن لباس ها در جمع آشنايان به زني خوش پوش، معروف شد.
پيش از آن كه جنگ جهاني آغاز شده و او و خانواده اش به سوئيس برگردند، زينت خبردار شد كه پير بالمن طراح معروف سال هاي دور براي مادرش بوتيكي باز كرده و براي خياطخانه هاي پاريس لباس طراحي ميكند.
البته بالمن آن روزها چندان شناخته شده و معروف نبود و آشنايي دخترك ايراني با او به اين خاطر بود كه زينت از مشتريان مادر بالمن به حساب ميآمد.
جهانشاه از اين مادر و فرزند هنرمند، خواست كه مدتي در كنارشان با طرز برش و دوخت آنها آشنا شود.
با اين تقاضا موافقت شد و در مدت يك ماه اين دختر ايراني به رموز خياطي مدرن وقت، همين طور طرز اداره يك بوتيك پي برد.
همين قضايا به او كمك كرد تا يك سال پس از بازگشت به وطنش بتواند اولين بوتيك ايراني را در تهران تأسيس كرده و نام خود را به عنوان اولين كسي كه پاي مد را به ايران باز كرد، در تاريخ ثبت كند.
نمايشي كه خياطخانه او را معروف كرد
با فرستادن كارت دعوت و پيغام و چند تلفن به خانم هاي معتبر ، زينت موفق شد پاي حدود 15 نفر از زنان سرشناس شهر را به نمايش افتتاحيه خياطخانه اش باز كند. بيشتر اين خانم ها، از فرنگ رفته ها بودند و با نمايش مد لباس، آشنايي داشتند .
در اين مراسم 90 دست لباس زنانه مخصوص صبح، عصر و شب به نمايش گذاشته شد . معرفي لباس ها را هم خود جهانشاه برعهده داشت و موقع نمايش هر كدام، اسم و توضيحاتي درباره شان ميداد. جالب است بدانيد نام تمام اين لباس هاي ايراني از روي فصول سال يا گل ها انتخاب شده بود. هر چند كه جنس پارچه هايشان مثل تمام پارچه هاي مصرفي آن سال ها، فرنگي بود و متري 20 تا 25 تومان، قيمت داشتند.
مد لباس هاي طراحي شده توسط جهانشاه هم، بيشتر مطابق مد كريستين ديور بود. او در اين باره مي گويد:
ديور در آن موقع مد جديدش را با دامن هاي بلند عرضه كرده بود و اغلب لباس ها دامن بلند، با تركهاي باريك بودند. مثلاً خانم صفيه فيروز كه در برنامه حضور داشت چون تازه از پاريس به تهران آمده بود، لباسي به همين مدل به تن داشت.
البته اين لباس ها نه تقليد از ديور، بلكه آميزه اي از طرح هاي او و ديد شخصي جهانشاه بود؛ پالتوها گشاد و آزاد بودند با آستين هاي سرخود گشاد و يقه هاي بسته. كت و دامن ها مناسب اعتقادات زنان ايراني طراحي شده بود و پيراهن هاي شب به سبك دكولته ؛ و به جلوي اين لباس ها قسمتي اضافه مي شد كه به تن بايستد !
در اين لباس ها از مخمل استفاده شده و بازار لمه هم گرم بود .
كفش ها نوك گرد و بي پاشنه و باريك بودند. اما از پالتو پوست و كلاه در اين مجموعه خبري نبود ؛ چرا كه قيمت پوست گران بوده و در نتيجه امكان فروش وجود نداشت .
از طرف ديگر جهانشاه، كلاهدوز خوبي سراغ نداشت تا طرح هايش را به او بدهد و براي نمايش خود از آن كلاه ها استفاده كند، در عوض كيف هاي مدل موت كه هر دو دست در داخل كيف قرار مي گيرد به نمايش گذاشته شده بود و روي لباس هاي شب پولك و منجوق دوزي ديده مي شد.
اين لباس ها بيشتر به رنگ سياه و قهوه اي و قيمتشان به عنوان مثال براي پيراهن بعدازظهر 50 تومان و پالتوها 100 تومان بود . نمايش دو ساعت و نيم طول كشيد و اتفاقاً نه تنها خانم هاي حاضر در مجلس، بلكه تمام آنها كه وصف نمايش خيره كننده خياطخانه جهانشاه را شنيده بودند ، استقبال زيادي از جادوي مد او كردند.
مانكن هاي باحيا
مانكن هايي كه بايد لباس هاي اين برنامه در تن آنها نمايش داده مي شد از بين خانم ها و دختران دوست و آشنا انتخاب شده بودند.
خوشبختانه چون محيط خياطخانه و اين برنامه خاص كاملاً زنانه بود، از طرف خانواده اين مانكن هاي آماتور و خودشان مخالفتي صورت نگرفت. اما به هر حال آموزش طرز راه رفتن ، ايستادن و نمايش لباس دردسرهاي زيادي داشت.
اين دخترخانم ها بين 18 تا 25 سال سن داشتند و پرو و آماده كردن لباس هايشان 3 ماه طول كشيد.
البته برخلاف تصور گيسوان مانكن ها ساده و بي آرايش بود، چون در آن زمان سلماني رفتن و آرايش مثل امروز، امري عادي نبود. طفلي ها نه تنها بابت اين مانكن شدن از زينت جهانشاه دستمزدي نگرفتند، بلكه تعدادي از لباس ها را هم خريدند و رفتند!
البته تخفيف مناسبي به آنها داده شد، ولي اجرت دوخت لباس در خياطخانه براي ديگران به اين شرح بود: لباس روز از 110 تا 150 تومان ، لباس شب بين 200 تا 250 تومان ، كت و دامن يا پالتو با روسري۳۰۰ تومان.



مطالب مشابه :


معرفی آموزشگاه های آزاد وابسته به آموزش فنی و حرفه ای کشور

نام آموزشگاه. خياطي. بابل- خ نواب صفوی اشرفی 25 کوچه پرنده پلاک 22. 2258359. 2254244. 2. جوان




اعزام 21 جوان قمی به چهاردهمین دوره مسابقات ملی مهارت

آموزشگاه فنی و حرفه ای برق علم وصنعت - اعزام 21 جوان قمی به چهاردهمین دوره مسابقات ملی مهارت -




آدرس ایمیل آموزشگاه های آزاد

سعيد خليق جوان: جوشكاري و بازرسي بلوار امام رضا -روبروي پليس راه سابق -آموزشگاه خياطي




نمايشگاه مشاغل در هنرستان فرزانگان شهرستان جوانرود گشايش يافت.

آشناي جوان. آموزشگاه. رشته هاي مديريت خانواده، خياطي، گلدوزي، نازك دوزي، بچه گانه




اسامی برندگان مسابقه برنامه ریزی شده از سوی کانون محدثه

نام آموزشگاه. 1 از هنر نقاشي و خياطي و به تلاطم موج هاي جوان مي پيوندد تا به




تاريخچه ي ورود مد به ايران قسمت اول

طي سال ها خياطي به اين نتيجه رسيدم لته فراين كه يك آموزشگاه بين زينت جوان




آلودگي صوتي

آموزشگاه كشاورزی سبزايران وبلاگ مهندسی موسسه خدمات جوان سبز




برچسب :