باز هم چند شعر زیبا در باره امام رضا(ع)

     

 ضامن آهو
افسانه شعبان نژاد

کاش من یک بچه آهو می شدم
می دویدم روز و شب در دشتها
توی کوه و دشت و صحرا روز و شب
می دویدم تا که می دیدم تو را

کاش روزی می نشستی پیش من
می کشیدی دست خود را بر سرم
شاد می کردی مرا با خنده ات
دوست بودی با من و با خواهرم

چونکه روزی مادر م می گفت تو
دوست با یک بچه آهو بوده ای
خوش به حال بچه آهویی که تو
توی صحرا ضامن او بوده ای

پس بیا من بچه آهو می شوم
بچه آهویی که تنها مانده است
بچه آهویی که تنها و غریب
در میان دشت و صحرا مانده است

روز و شب در انتظارم پس بیا
دوست شو با من مرا هم ناز کن
بند غم را از دو پای کوچکم
با دو دست مهربانت باز کن

سید سعید هاشمی


صحن حرم از نسیم پر بود
از پرپر یا کریم پر بود

خورشید دوباره بوسه می زد
بر چهره مهربان گنبد

گنبد پر از آفاتاب می شد
آهسته غم من آب می شد

رفتم طرف ضریح او باز
تا پر شوم از هوای پرواز

اطراف ضریح گریه ها بود
دلهای شکسته و دعا بود

دلها همه زیر بارش اشک
مانند کبوتری رها بود

عطر گل یاس در دل من
عطر صلوات در فضا بود

 

کوچه های خراسان

قیصر امین پور

چشمه های خروشان تو را می شناسند
موجهای پریشان تو را می شناسند
پرسش تشنگی را تو آبی، جوابی
ریگهای بیابان تو را می شناسند
نام تو رخصت رویش است و طراوت
زین سبب برگ و باران تو را می شناسند
از نشابور بر موجی از «لا» گذشتی
ای که امواج طوفان تو را می شناسند
اینک ای خوب فصل غریبی سر آمد
چون تمام غریبان تو را می شناسند
کاش من هم عبور تو را دیده بودم
کوچه های خراسان تو را می شناسند

 


حرم

دوباره یک غروب دلنشین
دوباره یک صدا،
صدای سبز
دوباره می پرد کبوتری
به دور گنبد حرم
دوباره چشمهای من
پر از نگاه کاشی و ستاره می شود
کنار حوض
دوباره ذهن من
پر از صدای بالهای یک فرشته می شود
نگاه کن!
من آن کبوترم
به دور گنبد طلایی اش
چه عاشقانه می پرم

 

 

موسیقی غریبی

حمید هنرجو

روی این گنبد طلا و قشنگ
خانه ای دارم از شکوفه و نور
خانه پاک و روشنی دارم
زیر باران دانه های بلور

زیر این گنبد طلایی هست
صحن مردی که ضامن آهوست
آه، گوش تمام مردم شهر
پر موسیقی غریبی اوست


دوست من! بگو که تا حالا
چند دفعه به مشهد آمده ای؟
اشکی از چشم خسته ریخته ای؟
بوسه ای بر ضریح او زده ای؟

تا بیایی دوباره می شنوی
عطر پاک گلاب، از هر سو
می چکد قطره اشکی از چشمت
باز با یاد ضامن آهو

در هوا بوی بال پیچیده
در زمین، عطر غنچه های دعا
شهر مشهد همیشه لبریز است
از صمیمیت امام رضا

روز و شب، کار من فقط این است:
حرف او، با پرنده ها گفتن
پر زدن در نگاه گنبد نور
زیر لب یا رضا رضا گفتن

بالهایم پر از نوازش اوست
چون شب و روز بر سر حرمم
راستی خوش به حال من، آری
بچه ها، من کبوتر حرمم ...

بوی زیارت

مهری ماهوتی

دور سقاخانه می گردد نسیم
دانه می پاشد کنار حوض آب
چادرش بوی زیارت می دهد
بوی اشک و گریه و بوی گلاب

آسمان چشم او پر می شود
باز، از پرواز شاد کفتران
صحن را آهسته جارو می کند
خادمی با دستهای مهربان

می نشیند در نگاه خیس او
مثل یک گل، سایه فواره ها
قلب من پر می کشد مثل نسیم
هردومان هستیم مهمان رضا

 


شمع جمع شاپرکها

محمد عزیزی«نسیم»

پای خود را می گذارم در حرم
از دلم پر می کشد اندوه و غم

با کبوترهای گنبد می روم
توی خال آسمان گم می شوم

شاپرکها، تشنه دیدار نور
شادمان سر می رسند از راه دور

چشم خود را در حرم وا می کنند
شمع را یکباره پیدا می کنند

شمع جمع شاپرکهایی رضا
ای کلید ساده مشکل گشا

آن گل زیبا گل خوشبو تویی
ای رضا جان ضامن آهو تویی
با نگاهت چون کبوتر کن، مرا
تا بگیرم اوج، خوشحال و رها

می شوم من روز و شب همسایه ات
می شود چتر دو بالم سایه ات

 

 

چون کبوتر حرم

محمد علیمحمدی

زیر چتر آفتاب
در حرم نشسته ام
دل به روی غصه ها
شادمانه بسته ام

ابر تیره دلم
پاره پاره می شود
آسمان قلب من
پر ستاره می شود

یک صدای آشنا
از فضای رو به رو
می رسد به گوش من
بق بقو بقو بقو

بق بقو بقو کنان
دسته کبوتران
آب و دانه می خورند
می پرند در آسمان

می شوم کبوتری
چون کبوتر حرم
دور گنبد طلا
شادمانه می پرم

 

یک صحن کبوتر

جواد محقق

خسته از راه، کنار مادر
توی ماشین پدر خوابیدم
پلکهایم که به هم افتادند
خواب یک صحن کبوتر دیدم

صبح وقتی که دو چشمم وا شد
شادمان مثل گلی خندیدم
آخر از پنجره پشت اتاق
گنبد زرد رضا را دیدم

دل من مثل کبوتر پر زرد
رفت و بر شانه گلدسته نشست
اشک در چشمه چشمم جوشید
بغضم آیینه شد اما نشکست

پدر آماده شد از من پرسید:
دوست داری که تو را هم ببرم؟
گفتم:آری! ولی آنجا چه کنم؟
مادرم گفت: زیارت پسرم!

گر چه زود آمده بودیم ولی
در حرم جای دل من کم بود
هر کسی با او؛ چیزی می گفت
گوییا با همه کس محرم بود

هر کجا رفتیم آنجا پر بود
پر ز نجوای دل و دست دعا
یک طرف قصه پر غصه در
یک طرف ذکر غریب الغربا

در رواق حرم پر نورش
کاش دست دل من رو می شد
می شدم من آن آهوی غریب
باز او ضامن آهو می شد

 

 

صبح جمعه

جواد نعیمی

چون صبح جمعه می رسد
مثل کبوتر می پرم
خوشحال و خندان می روم
همراه بابا تا حرم

تا گنبد زرد حرم
ازدور پیدا می شود
بر روی لبهای پدر
گلخنده ای وا می شود

از شوق دیدار رضا
من شادمانه می دوم
انگار او مثل گل است
من نیز یک پروانه ام

من می نشینم در حرم
آرام، پهلوی پدر
آنجا زیارتنامه را
می خواند او با چشم تر

پشت ضریح و پنجره
این جا و آنجا، هر کجا
بر روی لبهای همه
روییده گلهای دعا


یکدفعه من توی خیال
یک بچه آخو می شوم
با شادمانی ناگهان
سوی ضریحش می دوم

 

 

زائر

سید احمد میرزاده

دلم یک بره آهوی نجیب است
که از مهر و نوازش بی نصیب است
به سویت آمده، تنها و خسته
دلم ای ضامن آهو، غریب است

 

همراه کفتران

مهری ماهوتی

رقص قشنگ نور
امشب چه دیدنی ست
آواز شاد باد
امشب شنیدنی ست

عید است و عطر گل
پیچیده در هوا
بوی خوش گلاب
پر کرده سینه را

گلبوته های شمع
روییده هر کجا
می ریزد اشک شوق
یک غنچه بی صدا

گلدسته ها همه
غرق ستاره هاست
هر گوشه حرم
فریاد «یارضاست»

وقت زیارت است
پر می کشد دلم
همراه کفتران
من می روم حرم

 

 

سید علی رضا شهیدی

شاد شو ای دل که رضا یار ماست دردو جهان سید و سالار ماست
ما همه پروانه ولی آن جناب شمع فروزان شب تار ماست
غم ننماید به دل ما مکان چون که رضا مونس و غمخوار ماست
دائره شکل ار بشود قلب ما مهر رضا نقطه پرگار ماست
ما به جوارش چو پناهنده ایم از همه آفات نگه دار ماست
روز قیامت نکنیم اضطراب زانکه رضا یار و مددکار ماست

 

 

ذبیح الله احمدی

با نام رضا دلت مصفا گردد

درد و غم سینه ات مداوا گردد
گر روی نهی به درگهش با اخلاص

 هر عقده ز کار بسته ات وا گردد

 

ذبیح الله احمدی

با نام رضا دلت مصفا گردد

درد و غم سینه ات مداوا گردد
گر روی نهی به درگهش با اخلاص

 هر عقده ز کار بسته ات وا گردد

 

ذبیح الله احمدی

با دیده دل اگر رضا را بینی مرآت جمال کبریا را بینی
گر پرده اوهام به یک سو فکنی اندر پس آن پرده خدا را بینی
تا گوهر اشکم سر بازار نیاید کالای مرا هیچ خریدار نیاید
خوارم من و در سینه من عشق شکفته است تا خلق نگویند گل از خار نیاید
ای حجت هشتم که خدا خوانده رضایت مدح تو جز از خالق دادار نیاید
نومیدی و درگاه تو بی سابقه باشد هر کار ز تو آید و این کار نیاید
دیدم همه جا بر در و دیوار حریمت جائی ننوشته است گنهکار نیاید
گوئی به کجا روی کند ای همه رحمت گر بر در تو شخص گرفتار نیاید

 


 



 


 






مطالب مشابه :


شعر در مورد تولد مادر

اس ام اس - شعر در مورد تولد مادر - اس ام اس جدید ,مذهبی ، فرهنگي ،مطالب جالب , شعر,




شعر در مورد ولادت امام حسن (علیه السلام)

شعر در مورد ولادت امام حسن (علیه السلام) بیا ساقی که صبح باور آمد . قدم در مُلکِ هستی زد




شعر تولد . شعر نو. شعر

شعر تولد . شعر نو. شعر . می گویند آغاز نو شدن آغاز تازه شدن بهار *در فضای باکره شب"مهناز چالاکی"




باز هم چند شعر زیبا در باره امام رضا(ع)

در میان دشت و صحرا مانده باز هم چند شعر زیبا در باره امام رضا(ع) بدون




متن تبریک تولد(60متن کوتاه بسیار زیبا)

و من َ در هر تولد شعر. دانلود




شعر زيبا در مورد ولادت حضرت زهرا (س) روز مادر و روز زن

شعر در مورد شب های قدر ــ جملات زیبا شبهای قدر . شعر زیبا در مورد ولادت امام حسین (ع)




شعر مشفق کاشانی برای میلاد امام علی(ع)

شعر شاعران این بزرگترین بی احترامی به یک شاعر و یکی از زشت ترین کارهایی ست که در این فضای




برچسب :